Próbowałam wersji papierowej, ale jak dostałam audiobooka czytanego przez Topę, to bez żalu porzuciłam książkę. Świetna wersja, warto, bardzo. Ale! Pomijając to - Chołod to historia autentyczna, bolesna i ciekawa. Soczysta. Poznajemy tu historie Widucha Najducha, jego losy, rozczarowanie Rosyją, walkę o życie, wybory, te złe i dobre, życie pisane jego ręką, życie w zimnie, śmiertelnym zimnie. Warto, nawet jak nie lubicie powieści historycznych. Tutaj dostajemy coś więcej, coś znacznie więcej. Dostajemy relację z życia, jakiego miejmy nadzieję, nikt z nas nigdy nie zazna

Próbowałam wersji papierowej, ale jak dostałam audiobooka czytanego przez Topę, to bez żalu porzuciłam książkę. Świetna wersja, warto, bardzo. Ale! Pomijając to - Chołod to historia autentyczna, bolesna i ciekawa. Soczysta. Poznajemy tu historie Widucha Najducha, jego losy, rozczarowanie Rosyją, walkę o życie, wybory, te złe i dobre, życie pisane jego ręką, życie w zimnie,...

Bardzo mi się podobała. Polecam!

Bardzo mi się podobała. Polecam!

To moje drugie spotkanie z powieścią Pana Twardocha. Dawno temu, przeczytałem KRÓLA. CHOŁOD to fascynująca podróż po rosyjskiej Arktyce, pisana w formie dziennika, specyficznym językiem, do którego trzeba się przyzwyczaić. Warto sięgnąć po te pozycje, mnie się bardzo podobała i zamierzam jeszcze coś tego autora przeczytać.

To moje drugie spotkanie z powieścią Pana Twardocha. Dawno temu, przeczytałem KRÓLA. CHOŁOD to fascynująca podróż po rosyjskiej Arktyce, pisana w formie dziennika, specyficznym językiem, do którego trzeba się przyzwyczaić. Warto sięgnąć po te pozycje, mnie się bardzo podobała i zamierzam jeszcze coś tego autora przeczytać.

Książkę czyta się początkowo ciężko, gdyby nie to, że czytałam ją na DKK nie wiem czy przebrnęłabym przez pierwsze 100-200 stron. Ale jak już przywykniemy do specyficznego języka i powtórzeń, to naprawdę historia zaczyna być wciągająca. No i na koniec wisienka na torcie - nadanie tej historii zakotwiczenia w faktycznych wydarzeniach, tajemnica, fikcja? Coś innego, świeżego.

Książkę czyta się początkowo ciężko, gdyby nie to, że czytałam ją na DKK nie wiem czy przebrnęłabym przez pierwsze 100-200 stron. Ale jak już przywykniemy do specyficznego języka i powtórzeń, to naprawdę historia zaczyna być wciągająca. No i na koniec wisienka na torcie - nadanie tej historii zakotwiczenia w faktycznych wydarzeniach, tajemnica, fikcja? Coś innego, świeżego.

Zimno dominuje na kartach powieści. Dosłowne, związane z miejscem akcji, groźne i surowe. Ale chyba nie ten rodzaj chłodu jest ważniejszy u autora. Powiedzieć że bohaterowie mają zimne serca, to jakby nic nie powiedzieć. Królowa Śniegu i jej dwór - tyle że tutaj nie ma dobrej i kochającej siostry, która przyjdzie i uratuje. Nie ma nadziei, nie ma happy endu. Jest za to wielkość autora, potrafiącego z ludzkiego zła wyłuskać odrobinę humanizmu. I warto doczytać do końca,

Zimno dominuje na kartach powieści. Dosłowne, związane z miejscem akcji, groźne i surowe. Ale chyba nie ten rodzaj chłodu jest ważniejszy u autora. Powiedzieć że bohaterowie mają zimne serca, to jakby nic nie powiedzieć. Królowa Śniegu i jej dwór - tyle że tutaj nie ma dobrej i kochającej siostry, która przyjdzie i uratuje. Nie ma nadziei, nie ma happy endu. Jest za to...

Oj, była długa podróż zarówno bohatera jak i moja :) Mimo chwil zwątpienia, cieszę się, że wytrwałam, bo warto było. Szczepan Twardoch bierze sobie wolne od życia, rzuca wszystko w pisssss :) du i wyjeżdża na daleką północ. W jednym z portów przysiada się do niego kobieta i proponuje wspólny kilkunastodniowy rejs. Hmmm, czemu nie? Kiedy właścicielka łodzi dowiaduje się, że mężczyzna (o niemożliwym do wymówienia imieniu),którego poznała, jest autorem powieści dała mu do przeczytania rękopis. Rękopis okazał się wspomnieniami Konrada Widucha, który jako nastolatek opuścił śląskie miasteczko i szedł przez życie jako żołnierz u cesarza Franciszka, a potem jako bolszewik, więzień łagru i uciekinier. Podróż to ciężka była, bo bohater przedzierał się przez artktyczny mróz i walczył z głodem, chłodem i wspomnieniami. Podróż to była ciężka i dla mnie, bo ja walczyłam z tekstem :) Narracja to plątanina języka potocznego, śląskiej gadki, wstawek rosyjskich, niemieckich, pełna zdań zagadkowego ludu Ljaudis. Wypowiedzi pełne archaizmów i wyrazów mi kompletnie nieznanych - więc słownik co i rusz był w użyciu :) No ale tak w skrócie, to chyba chodziło o to, że nieważne jak przebiegają granice na papierze, gdzie los nas zawiedzie, najważniejsze pozostać w każdej sytuacji "czełowiekiem" (jak mawiał Konrad).

Oj, była długa podróż zarówno bohatera jak i moja :) Mimo chwil zwątpienia, cieszę się, że wytrwałam, bo warto było. Szczepan Twardoch bierze sobie wolne od życia, rzuca wszystko w pisssss :) du i wyjeżdża na daleką północ. W jednym z portów przysiada się do niego kobieta i proponuje wspólny kilkunastodniowy rejs. Hmmm, czemu nie? Kiedy właścicielka łodzi dowiaduje się, że...

Szczepan Twardoch kolejny raz mnie nie zawodzi. Jego "Chołod" to rewelacja. Kawał wspaniałej literatury. Jestem urzeczony. A jestem tym bardziej, bo przeczytałem książkę sluchając audiobooka. A to z kolei dodatkowa wspaniala robota. Książkę czyta Bartłomiej Topa i robi to po mistrzowsku. Gościnnie udziela się nawet autor i robi to nad wyraz dobrze, jak zawodowy lektor.
Świetna książka, super przygoda. Przygoda taka po Twardochowemu, czyli bardzo mocno, smutno, niezgodnie z oczekiwaniami.

Szczepan Twardoch kolejny raz mnie nie zawodzi. Jego "Chołod" to rewelacja. Kawał wspaniałej literatury. Jestem urzeczony. A jestem tym bardziej, bo przeczytałem książkę sluchając audiobooka. A to z kolei dodatkowa wspaniala robota. Książkę czyta Bartłomiej Topa i robi to po mistrzowsku. Gościnnie udziela się nawet autor i robi to nad wyraz dobrze, jak zawodowy...

Językowe arcydzieło!

Językowe arcydzieło!

Z początku ciężko mi było ocenić tę ksiażkę, pewnie dlatego, że nie spodziewałem się formy dziennika (nie czytałem opisu),w dodatku opóźnionego wstępem, w trakcie któego zdążyłem już się przywiązać do bohatera, przez co myślałem, że to właśnie o nim będzie opowieść, a dziennik stanowi jedynie przerywnik.
Przemyślenia bohatera, jego styl opowiadania, wstawki z różnych języków, ciągłe dygresje, rozmawianie samemu ze sobą itd. sprawiały, że był on żywy, z krwi i kości, dał się lubić i kibicowałem mu, mimo pewnych okropieństw, których się dopuścił. Był w moim mniemaniu "czełowiekiem" prawdziwym.
Dawka orucieństwa może niektórych odstraszyć, dla mnie stanowiła realia świata, które musiały zostać przekazane, żeby tę opowieść dobrze opowiedzieć.
Pomysł na Chołod, jego obyczaje i ludzie - wszystko ciekawe. Czekałem na część o nim i nie zawiodła mnie, gdy w końcu nadeszła. No właśnie - w końcu - bo czasami miałem uczucie rozwleczenia historii, może przez tytuł książki, który zaszczepił we mnie obietnicę poznania tego właśnie miejsca, przez co myślałem, że większość książki będzie o nim stanowić.
Co do języka, a w zasadzie ogromu języków, którymi żongluje bohater, to rozumiem, że niektórych może to odstręczać. Gdybym nie był Ślązakiem, nie znał cyrylicy i nie uwielbiał odkrywać nowych słów (choć i dla mnie było tego miejscami za dużo),to pewnie też narzekałbym na ten aspekt. Wtrąceń z rosyjskiego, niemieckiego czy ślonskiej godki jest dużo, ale jak komuś to nie przeszkadza, to myślę, że nawet polepszy odbiór, tak jak to było w moim przypadku.
Podsumowując, moje podejście do tej pozycji trochę zepsuło mi odbiór, ale patrząc z odległości kilku kroków uznaję ją za bardzo dobrą, oryginalną (przynajmniej dla mnie i moich doświadczeń),śmiałą w pomyśle i jego wykonaniu, stanowczo wartą odkrycia.

Z początku ciężko mi było ocenić tę ksiażkę, pewnie dlatego, że nie spodziewałem się formy dziennika (nie czytałem opisu),w dodatku opóźnionego wstępem, w trakcie któego zdążyłem już się przywiązać do bohatera, przez co myślałem, że to właśnie o nim będzie opowieść, a dziennik stanowi jedynie przerywnik.
Przemyślenia bohatera, jego styl opowiadania, wstawki z różnych...

Surowa opowieść o jednosce uwikłanej w sidłach systemu, propagandy, natury i drugiego człowieka. Bez koloryzowania i bez kompromisów poznajemy historię Konarda Widucha, który swój życiorys mógłby rozdzielić między troje. Na kartach notatek Konrad dokonuje bezwzględnego rozrachunku ze swoimi upadłymi ideałami, poddaje krytyce oraz ocenie swoje życiowe decyzje i poczynania. Refleksyjny ton prowadzonych zapisków skłania go jak i również czytelnika do pytań o to czym jest wolność, czym jest człowieczeństwo, jaką cenę jesteśmy w stanie zapłacić, ile poświęcić i jakie granice przekroczyć by poznać owe odpowiedzi.

Książka zdecydowanie z kategorii ciężkich, skłaniająca do przemyśleń i oceny za równo bohatera jak i własnych poglądów i doświadczeń. Bogate słownictwo, mieszanka języków i dynamicznie prowadzona narracja doskonale budują chłodny klimat, który wzmacnia realizm przedstawionych historii.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Szczepana Twardocha, niemniej jednak nie ostatnie. Bez oczekiwań, pozytywnie nastawiona chętnie sięgnę po kolejne, być może te bardziej "kultowe" dzieła autora.

Surowa opowieść o jednosce uwikłanej w sidłach systemu, propagandy, natury i drugiego człowieka. Bez koloryzowania i bez kompromisów poznajemy historię Konarda Widucha, który swój życiorys mógłby rozdzielić między troje. Na kartach notatek Konrad dokonuje bezwzględnego rozrachunku ze swoimi upadłymi ideałami, poddaje krytyce oraz ocenie swoje życiowe decyzje i poczynania....