Bardzo przystępna, napisana w przejrzysty sposób, bez wielkiego patosu, z udziałem fikcyjnych bohaterów, opowieść o największym polskim powstaniu narodowym - Powstaniu Styczniowym w 1863 r.
Królestwo Polskie i Drozdowo - staropolski dworek, jego okolice i ich mieszkańcy. Rok 1862; zdawałoby się, że to sielanka: życie zwykłych ludzi, miłość, prowadzenie gospodarstwa, domu, i gotowanie. Jednak jest to czas, że Polacy, patrioci, coraz bardziej domagają się reform, demokratyzacji władzy i niezawisłości państwa od Rosji - Imperium Rosyjskiego. Przygotowują się więc do zrywu narodowego. Rozpoczęcie powstania ustalono na styczeń 1863 r. Autorce udało się przedstawić różne koncepcje, nastroje, dylematy panujące u osób kierujących przygotowaniem walki, bohaterów tej powieści. Szybki wybuch powstania? A może lepiej spokój i rozważne działania? To opowieść również o kobietach wspierających mężów, braci, narzeczonych, itd.
Lubię opowieści o polskiej historii. Zawsze mnie mobilizują do rozszerzenia wiedzy o opisywanych wydarzeniach. Tę książkę czyta się dobrze.Zaznaczam, że nie jest to wielkie "dzieło". Zachęcam do przeczytania.

Bardzo przystępna, napisana w przejrzysty sposób, bez wielkiego patosu, z udziałem fikcyjnych bohaterów, opowieść o największym polskim powstaniu narodowym - Powstaniu Styczniowym w 1863 r.
Królestwo Polskie i Drozdowo - staropolski dworek, jego okolice i ich mieszkańcy. Rok 1862; zdawałoby się, że to sielanka: życie zwykłych ludzi, miłość, prowadzenie gospodarstwa, domu,...