Bardzo dobra, ciekawa książka. Na początku trudno mi było się w niej odnaleźć ze względu na dużą ilość bohaterów, ale z każdą stroną było coraz łatwiej. Przyznaję, że nie zgadłam kto jest zabójcą, natomiast udało mi się domyślić, z kim był powiązany motyw zabójstwa. Akcja się nie dłużyła i naprawdę fajnie się rozwiązywało zagadkę. Chyba wszystkie wątki zostały rozwiązane i żaden nie został pominięty, co się rzadko zdarza. Polecam wszystkim lubiącym thrillery i kryminały.

Bardzo dobra, ciekawa książka. Na początku trudno mi było się w niej odnaleźć ze względu na dużą ilość bohaterów, ale z każdą stroną było coraz łatwiej. Przyznaję, że nie zgadłam kto jest zabójcą, natomiast udało mi się domyślić, z kim był powiązany motyw zabójstwa. Akcja się nie dłużyła i naprawdę fajnie się rozwiązywało zagadkę. Chyba wszystkie wątki zostały rozwiązane i...

Rewelacyjna w swoim rodzaju. Tak naprawdę bardziej powieść psychologiczna niż kryminalna. Monolog głównej bohaterki Amber - mistrzowsko poprowadzony. Tajemnica ukryta naprawdę głęboko.
To jedna z tych książek, które po przeczytaniu powodują u mnie ogromny żal, że to już koniec.

Rewelacyjna w swoim rodzaju. Tak naprawdę bardziej powieść psychologiczna niż kryminalna. Monolog głównej bohaterki Amber - mistrzowsko poprowadzony. Tajemnica ukryta naprawdę głęboko.
To jedna z tych książek, które po przeczytaniu powodują u mnie ogromny żal, że to już koniec.

'' Nie sposób powiedzieć komuś czegoś przykrego i nie być tym , który wyrządza krzywdę ''

No właśnie , ja raz kolejny nie podzielam opinii czytelników wychwalających tę powieść . Przyznaję że nieźle się na nią '' napaliłam ''. Świetna okładka , opis poprzedzony tytułem równie obiecującym , dreszczyk emocji który towarzyszy mi zawsze przy pierwszym spotkaniu z książkami danego pisarza . Niestety , sromotnie się rozczarowałam . Myśl naczelna jaka towarzyszyła mi przy czytaniu tego ciężkiego stylistycznie kalibru to , '' pani Hannah chce być bardziej papieska niż sam papież (czytaj: chce być lepszym psychologiem niż wszyscy razem wzięci psychologowie , których książki przeczytała .) Uwielbiam dobrze skonstruowane psychologicznie postacie , ale jak to mówią '' Co za dużo to nie zdrowo ''. W '' Traumie '' , dostaję wręcz wykłady na tematy psychologiczne , kim jest narcyz i czym się charakteryzuje jego osobowość , na czym polega kazirodztwo psychiczne , kolejny wykład , co to jest wyparcie kolejny wykład i tak dalej i dalej . Cóż gdybym chciała poczytać literaturę popularnonaukową na te i podobne tematy , to bym się właśnie o takową postarała . Niestety moje pierwsze spotkanie z tą autorką uważam za bardzo nieudane . Ta książka to takie jajko zbuk , które wygląda pięknie i obiecuje wiele , a które po rozbiciu wydziela tylko smrodek i nic wartościowego . Szkoda , bo na fali popularności autorki jeszcze przynajmniej ze dwie jej pozycje zakupiłam do przeczytania . Pozostaje mi , mieć nadzieję że tamte książki mnie czymś uwiodą . Tej niestety '' nie kupuję '' . Główna bohaterka Amber Hewerdine do bólu przykra osoba , wściekająca się na wszystkich i wszystko , okłamująca i oszukująca . Hipnoterapeutka która łamie wszystkie reguły tego zawodu i nie potrafi pohamować własnych emocji . Policjanci którzy jawią mi się bardziej jako kółko wzajemnej adoracji , a czasem banda kolesiów z pabu prowadzących dziwne gierki między sobą . Policjantka wyciąga akta sprawy , nie byle jakiej bo o morderstwa i podrzuca je Amber przez dziurę na listy , aby wkurzyć swojego chłopa też policjanta , bo nie chce z nią sypiać . To jakaś kpina a nie policja . W ogóle jaka policja w jakim kraju dopuszcza do tak poważnego śledztwa osoby postronne , i to wtedy kiedy nie wiadomo czy te osoby nie są wmieszane w te morderstwa . Na pytanie skierowane do policjanta dlaczego dopuścił Amber do dokumentów i śledztwa tenże odpowiada że on WIE , że Amber tego nie zrobiła . Normalnie policjant jasnowidz :) . Sorry za ten sarkazm , ale jeszcze nie słyszałam by na poważnie któraś policja tak pracowała . Zawiły rozwlekły styl pisarki nie ułatwia sprawy , jakieś dłużyzny w postaci opisywanych seksualnych kłopotów pary policjantów , czy wywody kto komu '' wskoczył do łóżka '' i również zyskał wgląd do dokumentów policyjnych , tudzież rozważania : '' Często się zastanawiałam , czy w głębi duszy Sabina faktycznie lubi Jo . Choć dużo częściej ciekawiło mnie , czy lubi ją Neil .'' (str. 176). Litości , szybciej by było jakby bohaterka wzięła kwiatek i wzorem małych dziewczynek odrywając płatki powróżyła kto kogo lubi , a kto kocha , a kto jest żoną , a kto tylko kochanką . Bardzo dobry pomysł z bardzo tajemniczymi słowami od których się wszystko zaczyna : '' dobrzy , źli , prawie źli '' rozmyty w rozdętej do wielkości ogromnej purchawy - psychologii i na dodatek wybielony płynem ACE . Mimo że inni polecają , ja odradzam .

'' Nie sposób powiedzieć komuś czegoś przykrego i nie być tym , który wyrządza krzywdę ''

No właśnie , ja raz kolejny nie podzielam opinii czytelników wychwalających tę powieść . Przyznaję że nieźle się na nią '' napaliłam ''. Świetna okładka , opis poprzedzony tytułem równie obiecującym , dreszczyk emocji który towarzyszy mi zawsze przy pierwszym spotkaniu z książkami...

Na początku czytało mi się ciężko, nie bardzo było wiadomo o co chodzi, ciężko i dziwnie. Jednak w miarę przewracania kolejnych kartek moja ciekawość wzmagała się, a końcówka rozłożyła mnie na łopatki. Jak pokrętny może być umysł ludzki... "Trauma" to doskonale pokazuje.
Warto, warto, zdecydowanie warto!
To nie tylko kryminał, to też doskonałe studium psychologiczne.

Wciągnęłam się w cykl o konstablu Waterhouse, ale to tylko pokazuje, że do niektórych ksiażek trzeba dojrzeć. Kiedyś powieści Sophie Hannah męczyły mnie, dziś połykam je i nie moge się doczekać kolejnej.

Na początku czytało mi się ciężko, nie bardzo było wiadomo o co chodzi, ciężko i dziwnie. Jednak w miarę przewracania kolejnych kartek moja ciekawość wzmagała się, a końcówka rozłożyła mnie na łopatki. Jak pokrętny może być umysł ludzki... "Trauma" to doskonale pokazuje.
Warto, warto, zdecydowanie warto!
To nie tylko kryminał, to też doskonałe studium psychologiczne....

Kolejna świetna historia autorstwa Sophie Hannah, gdzie ujmujący bohaterowie dwoją się i troją, by rozwiązać jedną zagadkę za drugą. Wydaje się, że tajemnice nie mają końca, co nie pozwala oderwać się od książki. Obszernie opisane studium narcyzmu jako zaburzenia osobowości zaciekawiło mnie i zaskoczyło ,chociaż wiedziałam, że po autorce można spodziewać się podobnych wątków. Doskonały kunszt literacki S.Hannah objawia się tym, że potrafi prowadzić czytelnika przez zawiły labirynt zdarzeń i postaci, aż do ostatnich stron.

Kolejna świetna historia autorstwa Sophie Hannah, gdzie ujmujący bohaterowie dwoją się i troją, by rozwiązać jedną zagadkę za drugą. Wydaje się, że tajemnice nie mają końca, co nie pozwala oderwać się od książki. Obszernie opisane studium narcyzmu jako zaburzenia osobowości zaciekawiło mnie i zaskoczyło ,chociaż wiedziałam, że po autorce można spodziewać się podobnych...

Książka na pewno ciekawa, zaintrygowała mnie od samego początku, po prostu wchłonęłam ją. Bardzo lubię, kiedy w książkach są jakieś tajemnice, zagadki, nad którymi się trzeba troszkę pogłowić. Ta książka jest właśnie taka. Nawet nie czytając jej będziesz o niej myślał, bo zmusza do myślenia. Chociaż motyw tego wszystkiego mnie trochę rozczarował, spodziewałam się czegoś większego. Ale i tak polecam.

Książka na pewno ciekawa, zaintrygowała mnie od samego początku, po prostu wchłonęłam ją. Bardzo lubię, kiedy w książkach są jakieś tajemnice, zagadki, nad którymi się trzeba troszkę pogłowić. Ta książka jest właśnie taka. Nawet nie czytając jej będziesz o niej myślał, bo zmusza do myślenia. Chociaż motyw tego wszystkiego mnie trochę rozczarował, spodziewałam się czegoś...

I kolejna Hannah za mną. Ciekawa, wciągająca, chociaż z tych przeczytanych do tej pory, najsłabsza.

"Trauma" opowiada historię Amber, która cierpi na bezsenność. Postanawia poszukać pomocy u hipnoterapeutki. Podczas hipnozy powracają do niej tajemnicze słowa, których znaczenie postanawia wyjaśnić, tym bardziej, że okazuje się, iż mają one związek z... dwoma morderstwami.

Nieco zabrakło mi w tej części zagmatwania wątków, zmiany białego w czarne i odwrotnie, czyli tak charakterystycznych dla Hannah zabiegów. W ogóle zbrodnie schodzą tu jakby na drugi plan, ustępując miejsca kwestiom psychologicznym i zjawiskom takim jak relacje rodzinne, trauma, chroniczna bezsenność, narcyzm, emocjonalne kazirodztwo. Ponadto w ciekawy sposób autorka porusza sprawę odpowiedzialności za nasze działania i wskazuje na ciąg przyczynowo-skutkowy, w efekcie którego czasem może nie dopuścilibyśmy się pewnych czynów, gdyby nie osoba, ktora stanęła na naszej drodze, gdyby inne środowsko, w którym dorastaliśmy itp. Taki trochę efekt motyla.

Polecam.

I kolejna Hannah za mną. Ciekawa, wciągająca, chociaż z tych przeczytanych do tej pory, najsłabsza.

"Trauma" opowiada historię Amber, która cierpi na bezsenność. Postanawia poszukać pomocy u hipnoterapeutki. Podczas hipnozy powracają do niej tajemnicze słowa, których znaczenie postanawia wyjaśnić, tym bardziej, że okazuje się, iż mają one związek z... dwoma...

Nareszcie koniec! Ale męczarnie przeżyłam w trakcie czytania. Nie rozumiem jak takie coś mogło stać się bestsellerem? A jeszcze bardziej dziwne jak ktoś mógł wydać taką książkę? Postacie jeszcze mogłyby ujść w tłoku, ale cała historia do d..y.

Nareszcie koniec! Ale męczarnie przeżyłam w trakcie czytania. Nie rozumiem jak takie coś mogło stać się bestsellerem? A jeszcze bardziej dziwne jak ktoś mógł wydać taką książkę? Postacie jeszcze mogłyby ujść w tłoku, ale cała historia do d..y.

Trudność w odnalezieniu się w stylu pisania autorki odbiera całą przyjemność z czytania tej książki.

Trudność w odnalezieniu się w stylu pisania autorki odbiera całą przyjemność z czytania tej książki.

Jest to kolejna książka bardzo zachwalana przez czytelników, ale mnie osobiście nie przekonała do siebie. Ciekawy pomysł na fabułę, ale jego realizacja zawiera sporo nudnych elementów.

Jest to kolejna książka bardzo zachwalana przez czytelników, ale mnie osobiście nie przekonała do siebie. Ciekawy pomysł na fabułę, ale jego realizacja zawiera sporo nudnych elementów.