Polecam książki tej autorki. Są świetne. Ja sięgam po każdą, która wychodzi i ani razu się nie zawiodłem.

Polecam książki tej autorki. Są świetne. Ja sięgam po każdą, która wychodzi i ani razu się nie zawiodłem.

Czwarta już część kryminalnej serii "Nowe sprawy Herkulesa Poirota".
Młody Devonport prosi Herkulesa o pomoc, jego narzeczona została aresztowana za zamordowanie jego brata. On oczywiście narzeczony wierzy w niewinność narzeczonej i tylko sławny belgijski detektyw może znaleźć prawdziwego sprawcę. Poirot incognito jedzie do posiadłości Kingfisher Hill a towarzyszy mu inspektor Catchpool. Sama podróż okazuje się obfitować w dziwne sytuacje, co to będzie kiedy panowie zjawią się na miejscu?

Na początku chcę podkreślić, że nie porównuję książek obu autorek, gdyż wiadomo Agatha Christie była jedyna. Jednakowoż tak jak powstają inne książki, czy filmy z Sherlockiem Holmesem, Arsenem Lupinem, tak i za zgodą, czy wręcz na prośbę rodziny królowej kryminału, Sophie Hannah pisze kolejne książki z Herkulesem. I dobrze, niech pisze.
"Inicjały zbrodni" czyli pierwsza z czterech zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie.
Tym razem mogę powiedzieć, że było dobrze, ale nie bardzo dobrze. Książkę czytało mi się dość dobrze, ale niektore wątki wydawały mi się rozwleczone, niektóre wydawały się niepotrzebne a rozwiązanie zagadki było lekko rozczarowujące. Niewątpliwie moją sympatię zdobyła starsza pani Hester Semley, reszta bohaterów odegrała swoje role, ale nie zapiszą się w mojej pamięci na dłużej. Nawet Poirot jakiś taki nie dość poirotowy...
Można przeczytać, ale nie jest to według mnie najlepsza z części. Sprawdźcie sami, polecam.

Czwarta już część kryminalnej serii "Nowe sprawy Herkulesa Poirota".
Młody Devonport prosi Herkulesa o pomoc, jego narzeczona została aresztowana za zamordowanie jego brata. On oczywiście narzeczony wierzy w niewinność narzeczonej i tylko sławny belgijski detektyw może znaleźć prawdziwego sprawcę. Poirot incognito jedzie do posiadłości Kingfisher Hill a towarzyszy mu...

Czwarta z nowych przygód Herculesa Poirot autorstwa Sophie Hannah odrobinę mnie rozczarowała. Utraciła z lekka atmosferę książek Christie, choć intryga była pomyślana zmyślnie i w stylu królowej kryminału. Czegoś jednak zabrakło, choć czytało się przyjemnie i lekko.

Czwarta z nowych przygód Herculesa Poirot autorstwa Sophie Hannah odrobinę mnie rozczarowała. Utraciła z lekka atmosferę książek Christie, choć intryga była pomyślana zmyślnie i w stylu królowej kryminału. Czegoś jednak zabrakło, choć czytało się przyjemnie i lekko.

Książka autorki, sygnującej się jako spadkobierczyni słynnej Agathy Christie, nie jest już bliźniaczo podobna do dzieł swojej poprzedniczki. Hercules Poirot nie jest tym dawnym detektywem, którego błyskotliwość zastępowała tysiąc słów. Brakuje dawnych towarzyszy detektywa - inspektora Jappa, Hastingsa czy panny Leomon. To nie jest już to samo. W niektórych miejscach książka była zbyt bogata w treść (eufemizm do słowa "przegadana"). Myślę, że warto jednak po nią sięgnąć z czystej ciekawości i przeczytać ją, choćby później miało się o niej zapomnieć.

Książka autorki, sygnującej się jako spadkobierczyni słynnej Agathy Christie, nie jest już bliźniaczo podobna do dzieł swojej poprzedniczki. Hercules Poirot nie jest tym dawnym detektywem, którego błyskotliwość zastępowała tysiąc słów. Brakuje dawnych towarzyszy detektywa - inspektora Jappa, Hastingsa czy panny Leomon. To nie jest już to samo. W niektórych miejscach książka...

Nowe sprawy Herkulesa Poirota ‐ jest to kolejna książka z tego cyklu. Wszystkie książki spod pióra Sophie Hannah czytało mi się z ogromną przyjemnością, ale ta przeszła nawet moje oczekiwania, o co nie tak łatwo, zwłaszcza że niektóre książki Agathy Chrisie czytałam po kilka razy. To było kilka wspaniałych dni z tą książką. Chłonęłam każde zdanie, bo już od początku intryga była zaskakująca, pełna zagadek i zawiła. Lubię szybko czytać, jednak przy tej książce zdarzało mi się często wracać i czytać jeszcze raz dany rozdział, czy akapit, bo przy zawiłej intrydze, każdy szczegół jest ważny tym bardziej, że już na początku dowiadujemy się, np. że w rozwiązaniu zagadki, będzie mieć udział pewna książka. Wspaniale jest pokazana podróż do Kingfisher Hill osiedla klubowego, w autobusie, gdzie zagadki mnożą się w szybkim tempie. Fajnie się czyta rozmowy między Herkulesem Poirotem a inspektorem Catchpool, takie z iskrą, ale i z przymrużeniem oka, nie sposób się nie uśmiechnąć czytając. Jak np Poirot pochwalił listę inspektora, a następnie dodał że dobrze, ale zdziwiony jest że ten zapomniał dodać jeszcze 4 tak oczywistych rzeczy do tej listy (nie muszę dodawać, że oczywistych dla Poirota jako właściciela najlepszych szarych komórek w całej Anglii). Motyw z grą w patrzałki-dobrze się czytało, było to zabawne :) Podsumowując podziwiam autorkę, bo łatwiej byłoby napisać krotkie opowiadania o Poirot i dedukcji. Natomiast napisać długą powieść, gdzie jest sporo zabawnych dialogów, zwłaszcza na linii Poirot i inspektor Catchpool, jak i skomplikowane śledztwo to niełatwa sztuka, która tutaj się udała. Podziwiam autorkę, jej kunszt i mistrzostwo w prowadzeniu powieści, gdyż intryga jest zawiła, zagadek jest sporo, ale na końcu wszystko się układa, jest wyjaśnione i tryumfują metody detektywa Poirota, czyli dedukcja, plan i lista, by rozwikłać kto był mordercą. Dodatkowo wspomnę, że książka jest pięknie wydana (gratulacje dla Wydawnictwa),dlatego też świetnie nadaje się również na prezent. Nie mogę się doczekać, kiedy będzie można się kolejny raz zaczytać w kolejnej książce z cyklu Nowe sprawy Herkulesa Poirot!

Nowe sprawy Herkulesa Poirota ‐ jest to kolejna książka z tego cyklu. Wszystkie książki spod pióra Sophie Hannah czytało mi się z ogromną przyjemnością, ale ta przeszła nawet moje oczekiwania, o co nie tak łatwo, zwłaszcza że niektóre książki Agathy Chrisie czytałam po kilka razy. To było kilka wspaniałych dni z tą książką. Chłonęłam każde zdanie, bo już od początku intryga...

Nie ma tragedii, lekko przebrnęłam i szybko zapomniałam. Ale czy o to chodzi?
Dałam drugą szansę Sophie i trochę się zrehabilitowała po "Zamkniętej trumnie". Mimo wszystko nie uznaję Poirota za zmartwychwstałego. To nie to i już wiem że co było nie wróci. Agatha odeszła, odszedł bohater.
Polecam tylko dla zabicia czasu.

Nie ma tragedii, lekko przebrnęłam i szybko zapomniałam. Ale czy o to chodzi?
Dałam drugą szansę Sophie i trochę się zrehabilitowała po "Zamkniętej trumnie". Mimo wszystko nie uznaję Poirota za zmartwychwstałego. To nie to i już wiem że co było nie wróci. Agatha odeszła, odszedł bohater.
Polecam tylko dla zabicia czasu.

Hercules Poirot w nowej odsłonie?

Sophie Hannah autorka kryminałów stanęła przed nie lada wyzwaniem "przywróceniem do życia" wielkiego, jedynego
w swoim rodzaju detektywa Herculesa Poirot. Otrzymała "zielone światło" od rodziny niekwestionowanej królowej kryminału Agathy Christie. Z orginalnych powieści znam jedynie "Entliczek-pentliczek" oraz "Morderstwo w Boże Narodzenie", jednakże co do jednej rzeczy mam pewność: uwielbiam tego detektywa i sposób w jaki rozwiązuje zagadki, które wydają się nie do rozwiązania.
Jak poradziła sobie Sophie Hannah?

Moim zdaniem bardzo dobrze. Czuć było klimat jaki możemy znaleźć w książkach pani Christie w nowym, bardziej nowoczesnym według mnie wydaniu. Nie mam tutaj na myśli współczesnych czasów, bo ich tutaj nie znajdziemy, ale to coś co odróżnia obie autorki. W tej książce mamy (a jakże) zagadkę i to nie jedną. Początek powieści może wydawać się nawet nudny, bo co wyjątkowego może się zdarzyć w autobusie. Każdy z nas zapewne nie raz przemieszczał się tym środkiem transportu i nic szczególnego się wtedy nie działo. A tutaj? Mamy kobietę, która twierdzi, że jeśli usiądzie na konkretnym miejscu zostanie zamordowana. Mamy również drugą kobietę, która zachowuje się nieadekwatnie do sytuacji, a w środku tego wszystkiego inspektor Edward Catchpool oraz detektyw Hercules Poirot. Wybierają się do Kingfisher Hill, aby rozwiązać zagadkę morderstwa niejakiego Franka Devonporta, za które ma ponieść śmierć narzeczona jego brata Helen Acton.
Gdy mężczyźni docierają na miejsce nie są potraktowani z należytą gościnnością Kłamstwo zaczyna gonić kolejne kłamstwa, tajemnica goni kolejne tajemnice, ale Hercules Poirot jak zwykle nie da się zwieść i nie spocznie dopóki nie "ułoży makabrycznych puzzli".

Pierwszy raz w mojej " czytelniczej karierze " ciężko mi znaleźć minusy w książce. Faktem jest, że w pewnym momencie książki stanęłam i nie mogłam iść dalej, bo czułam się zmęczona ilością bohaterów i wydarzeń, ale jak już wróciłam to "popłynęłam" nie mogąc doczekać się zakończenia. Czy mnie zaskoczyło? Nie tak bardzo jakbym oczekiwała ale było ok.

Jeszcze jedna rzecz, ktorą muszę podkreślić: duże strony
i duże litery w książce. Gdyby to ode mnie zależało to wszystkie książki powinny zostać wydawane właśnie w takiej formie.

W ramach podsumowania napiszę tylko dajcie Sophie Hannan szansę, nie zrażajcie sie, że ktoś inny sięga po coś co jest kultowe. Polecam serdecznie.

Hercules Poirot w nowej odsłonie?

Sophie Hannah autorka kryminałów stanęła przed nie lada wyzwaniem "przywróceniem do życia" wielkiego, jedynego
w swoim rodzaju detektywa Herculesa Poirot. Otrzymała "zielone światło" od rodziny niekwestionowanej królowej kryminału Agathy Christie. Z orginalnych powieści znam jedynie "Entliczek-pentliczek" oraz "Morderstwo w Boże...

Rodzina Agathy Christie dała zgode Sophie HAnnah na pisanie kolejnych przygody słynnego belgijskiego detektywa. Książka to typowy kryminał. Czyta się płynnie i szybko. Na koncu tak jak w powiesciach mistrzyni kryminału Hercules Poirot zbiera wszystkich zainteresowanych i wyjaśnia kto i dlaczego popełnił zbrodnie. Autorka napisała już kilka przygód Herculesa ale ta byłam pierwsza która miałam okazje przeczytac. Szczerze? Na Aghatcie Christie sie wychowałam. To dzięki niej pokochałam kryminaly ta książka niestety nie powaliła mnie na kolana. Przeczytałam i tyle. Moim zdaniem do pierwowzoru jej daleko. Nie wiem jak inne jej powieści i raczej się nie przekonam bo nie mam ochoty po nie sięgnąć.

Rodzina Agathy Christie dała zgode Sophie HAnnah na pisanie kolejnych przygody słynnego belgijskiego detektywa. Książka to typowy kryminał. Czyta się płynnie i szybko. Na koncu tak jak w powiesciach mistrzyni kryminału Hercules Poirot zbiera wszystkich zainteresowanych i wyjaśnia kto i dlaczego popełnił zbrodnie. Autorka napisała już kilka przygód Herculesa ale ta byłam...

Ksaizki tej autorki są świetne. Sięgnę po każda która wyjdzie

Ksaizki tej autorki są świetne. Sięgnę po każda która wyjdzie

Bardzo nierówna.

Bardzo nierówna.