Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Mgła" jest powieścią trudną i nieoczywistą, a przy tym "brudną", pełną przemocy, cynizmu i zawiści. Fabuła jest umiejscowiona gdzieś na przełomie średniowiecza i nowożytności- autorka bardzo plastycznie korzysta z estetyki tamtych czasów, choć daje przy tym wskazówki sugerujące, że mogą być to czasy jeszcze późniejsze. Anna Brzezińska przełamuje w swoim dziele schematy klasycznych baśni o smokach, księżniczkach i dzielnych bohaterach, ale daleka jest od wygodnego postmodernizmu, do jakiego przyzwyczaiły nas dzieła kultury ostatnich lat. Narracyjnie mamy do czyninia z opowieścią; chciałbym powiedzieć nawet, że z gawędą, ale ta forma sugerowałaby coś lekkiego, być może moralizatorskiego, tymczasem historia jest niezwykle ciężka, przytłaczająca i daleka od wszelakich pouczeń natury etycznej. Forma opowieści jest pozornie chaotyczna, wręcz oniryczna, ale przy tym bardzo spójna i konsekwentna. Wynika to z faktu, że "Mgła" opowiadana jest przez dwoch bohaterów, zarabiających na flaszkę alkoholu przedstawianiem historii miasta Citta di Sant'Angelo. Powieść Anny Brzezińskiej jest świetna i warta uwagi, ale na tyle trudna (zarówno w formie, jak i przekazie),że raczej nie każdemu przypadnie do gustu. Wydaje mi się jednak, że warto dać jej szansę. Gorąco polecam.