Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spierzchnięte usta, próba zwilżenia ich. Piach na twarzy, zbliżająca się ściana z wiatru, pyłu i brudu. Teksas początek Wielkiego Kryzysu opisany tak, że czujesz dokładnie każde uderzenie gorąca, jak i łzy bezsilność mieszkających tam ludzi. Przynajmniej dopóki nie staną się błotem. Szukałam coś związanego z amerykańskim snem po przeczytaniu "Wielkiego Gatsbyego" i tak oto trafiłam na zupełnie niepozorna historie w otoczce marzenia o lepszym życiu. Nie spodziewałam się, że również zostanę przez nie porwana. Że tak bardzo będę kibicować bohaterom, wściekać się na nich i za nich oraz często rozumieć bardziej niż chciałabym przyznać. Tak na prawdę jest wiele do powiedzenia o tej książce, bo fakt, że opowiada o trudnych relacjach rodzinnych, to jak na nas one wpływają, nieśmiałościach, miłości i w późniejszym etapie niesamowitej więzi matki z córką jest tylko krótkim i ubogim streszczeniem. Kocham tą książkę za każdego dupka i każdą dobrą dusze - bo na świecie spotyka się obu i cieszę się, że nie jest to spłycone. Kocham tą książkę za gniew i jego namiętny acz spokojny obraz. Kocham ją, bo byłam wzruszona do łez i parskałam śmiechem. Nienawidzę jej za nie dokończenie wątków XD ale tak totalnie, tak się robić nie powinno (duża fala oburzenia).