Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Porzucam w połowie bez żalu.

Porzucam w połowie bez żalu.

Z początku współczesna, egalitarna dusza może buntować się przeciw treści, lecz trzeba wziąć pod uwagę, że książka została wydana w okresie międzywojennym, czyli w czasach, kiedy podnosiły głowę dwie bestie: faszyzm i komunizm.

To zabrzmi jak wyświechtany frazes, ale w wielu kiestiach książka pozostaje zaskakująco aktualna, np.: wieszczony nadchodzący upadek Europy, ludzkość odwracającą się od autorytetów i liberalna demokracja pozwalająca na dojście do głosu jej śmiertelnych wrogów.

Ciekawie się czyta prognozy sprzed niemal wieku dotyczące zjednoczenia się Europy w jeden byt polityczny i ewentualnej hegemonii państw spoza tego kontynentu.
Hiszpan pochyla się również, choć krótko, nad sprawą rosnącej granulacji nauki i wynikającego z niej, jego zdaniem, gubienia przez ekspertów szerszej perspektywy.

Z początku współczesna, egalitarna dusza może buntować się przeciw treści, lecz trzeba wziąć pod uwagę, że książka została wydana w okresie międzywojennym, czyli w czasach, kiedy podnosiły głowę dwie bestie: faszyzm i komunizm.

To zabrzmi jak wyświechtany frazes, ale w wielu kiestiach książka pozostaje zaskakująco aktualna, np.: wieszczony nadchodzący upadek Europy,...

Książka krótka, mimo to zawiera sporo wypełniaczy treści. Szybko się czyta, jakby każdy rozdział miał być osobnym artykułem.

Same opowieści o mrówkach fascynujące. Odpowiednie również dla młodszych czytelników.

Książka krótka, mimo to zawiera sporo wypełniaczy treści. Szybko się czyta, jakby każdy rozdział miał być osobnym artykułem.

Same opowieści o mrówkach fascynujące. Odpowiednie również dla młodszych czytelników.

Klasyk sf i laureat Hugo. Jak wiele sf sprzed dekad okropnie się zestarzała, gdyż autorzy marząc o przyszłości nie byli w stanie wyzwolić się ze współczesnej sobie mentalności.

Powieść jest równocześnie staroświecka i stara się być wyzwolona, wyzwolona bezpruderyjnością podstarzałego satyra.

Pozytywni bohaterowie książki są nakreśleni tak, jak ja, pisarski nikt, bym to zrobiła, czyli mieszanką idealizmu i własnego super ego. Idę o zakład, że Heinlein uwieczniał się w pewnych postaciach że swoich dzieł.

W sf dziejącym się w kosmosie lub świecie post apo, gdzie mamy do czynienia z garstką ludzi, nie jest to tak widoczne, ale w zatłoczonym mieście jako miejscu akcji psychologiczna bieda bohaterów i ich relacji razi.

Klasyk sf i laureat Hugo. Jak wiele sf sprzed dekad okropnie się zestarzała, gdyż autorzy marząc o przyszłości nie byli w stanie wyzwolić się ze współczesnej sobie mentalności.

Powieść jest równocześnie staroświecka i stara się być wyzwolona, wyzwolona bezpruderyjnością podstarzałego satyra.

Pozytywni bohaterowie książki są nakreśleni tak, jak ja, pisarski nikt, bym to...

Eksperci twierdzą, że jednym z zagrożeń super-AI będzie jej zdolność do manipulowania ludźmi by osiągnąć swoje cele. Tymczasem już istnieją psychopatyczni przestępcy mający umiejętność owijania sobie innych wokół palca, również tych zajmujących się kryminalistami zawodowo. Potrafią swoim urokiem wyczarować sobie okazje do gwałtu, długie utrzymywanie się poza kręgiem podejrzeń oraz łagodniejszy wyrok.
Cynicznie uwodzą strażniczki więzienne, by potem wykorzystywać do wygodnego życia za kratami.

Duże wrażenie wywarły na mnie relacje autorki z wywiadów z osadzonymi. Musi być osobą niesamowicie opanowaną, bo powstrzymuje się od wykrzyczenia w twarz tytułowym drapieżcom, co o nich myśli. Czasem udaje przed nimi głupią, gdy rzucają jej zawoalowane groźby, a najbliższy strażnik czatuje o kilka kluczowych sekund za daleko. Nie mogą mieć satysfakcji, że udało im się ją nastraszyć.

Jak ustrzec dziecko? Nie ma szans rozpoznać pedofila, dlatego autorka radzi unikać sytuacji ryzykownych. Nie zostawiać małoletnich sam na sam z mężczyznami niebędącymi w związku z dorosłą i niemającymi dzieci w tym wieku, a wykazującymi zainteresowanie nimi. Podejrzani są nauczyciele, opiekunowie, trenerzy, księża.
Sama Salter jest obecna na wszystkich treningach i meczach swoich dzieci, nie puszcza ich na wielodniowe wycieczki szkolne.

Jak ustrzec siebie? Jesteś zagrożona wszędzie, o każdej porze i w spódnicy wszelkiej długości. Drapieżca może sprowokować stłuczkę, by zmusić cię do zatrzymania i napastować. Zawsze noś przy sobie komórkę (rada skuteczniejsza w latach 200x, kiedy książka była pisana). Jeśli umawiasz się z nieznajomym, poinformuj kogoś gdzie i z kim idziesz, i mimochodem napomknij o tym na randce.
Autorka nie wspomniała o środkach obrony osobistej.

Zainstaluj alarm. Zbuduj w domu panic room albo załóż dodatkowe zasuwy w drzwiach wybranego pokoju, aby móc się w nim zabarykadować i kupić sobie czas. Adoptuj psa. Zwierzę nie powstrzyma napastnika, ale może być przeszkodą i wczesnym ostrzeżeniem.

Eksperci twierdzą, że jednym z zagrożeń super-AI będzie jej zdolność do manipulowania ludźmi by osiągnąć swoje cele. Tymczasem już istnieją psychopatyczni przestępcy mający umiejętność owijania sobie innych wokół palca, również tych zajmujących się kryminalistami zawodowo. Potrafią swoim urokiem wyczarować sobie okazje do gwałtu, długie utrzymywanie się poza kręgiem...