Varia
11
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPowiązane treści
Delfin w malinach. Snobizmy i obyczaje ostatniej dekady Michał Paweł Markowski
Żeby móc ocenić tę książkę, musiałam sporo odczekać, by uspokoiły się buzujące we mnie uczucia - a były one mocno ambiwalentne. Z tego co widzę po opiniach innych czytelników, nie tylko ja przypłaciłam lekturę zmieszaniem. "Delfin..." jest zbiorem esejów na potencjalnie bardzo interesujący temat - spodziewałam się więc analiz z pogranicza socjo- i antropologii własnej kultury i czasów. Niestety, przeczytałam zestaw bardzo nierównych tekstów, z których część była tak pretensjonalna, nadęta i skupiona na podbudowaniu ego i samooceny autora, że ciężko było je w ogóle strawić, o przyjemności z lektury nie wspominając. W zasadzie, mimo że w czasach studenckich zdarzało mi się przebywać takie ęą środowiska humanistyczne, lektura esejów ich autorstwa niekiedy autentycznie mnie żenowała. Opowiadanie o chlaniu wina z kolegami literatami nie czyni z samej opowieści analizy literatury; podobnie krytyka połowy własnego środowiska nie sprawia, że jej autor wyrasta ponad nie. Duże rozczarowanie, choć należy odnotować, że zdarzały się i momenty lepsze.Rzeszot Bartosz Sadulski
Przerwa w pracy. Zachwyt w pracy. Nad zmienną narracją, kunsztem języka i umiejętnością snucia opowieści. Ciekawy głos w polskiej prozie. Opis już znacie, dlatego zaserwuję raptem fragment: „Wieś nasza Zmyślona liczyła kilkanaście numerów, oddalonych od siebie tak, że jeden drugiego prawie nie widział, ale też nie było na co patrzeć, czasem tylko może ucha się nadstawiało, żeby podsłuchać, czy u sąsiadów, Głodów albo Raków, bieda też była taka, że aż piszczało. I piszczało, nie jak niemowlę czy zwierzę małe piszczy, ale piszczało tak, jak tylko bieda potrafi piszczeć. U nas bieda piszczy cichutko, coraz ciszej, nie przenikliwie, żeby drażnić, ale przechodząc w syk, jakby powietrze uchodziło, stopniowo milknie. Bieda nie piszczy, żeby przywołać do siebie, jak to robi głodne dzieciątko zawieszone na szmatach albo ranne zwierzę. Bieda piszczy, bo nie umie żadnej melodii zagrać, piszczy, jak piszczą piszczałki, kiedy się w nie dmuchnie: w biednej chacie wiatr i oddech grają swoją melodię, coraz ciszej, bo znikają kolejne instrumenty.”Popularni autorzy
Popularne w kategorii książek autora
