Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zmęczyła mnie ta książka. Jak poprzednie z tej serii można było czytać tak bezkrytycznie, po prostu dla przyjemności, tak w tej historii jest tyle nielogiczności, tyle dziwnych nieścisłości. Nawet zbytnio nie skupiając się na poszukiwaniu rzucają się w oczy stwierdzenia, które podważają wiarygodność opowieśći.

Na dodatek Warrenów w książce jak na lekarstwo. Styl mocno chaotyczny i obrazowy.

Niezbyt ambitna pozycja. Nie sądzę, żebym z chęcią sięgnęła po kolejne pozycje z tej serii.

Zmęczyła mnie ta książka. Jak poprzednie z tej serii można było czytać tak bezkrytycznie, po prostu dla przyjemności, tak w tej historii jest tyle nielogiczności, tyle dziwnych nieścisłości. Nawet zbytnio nie skupiając się na poszukiwaniu rzucają się w oczy stwierdzenia, które podważają wiarygodność opowieśći.

Na dodatek Warrenów w książce jak na lekarstwo. Styl mocno...

Chyba najbardziej znana książka Kinga. Przypuszczam, że dzięki ekranizacji Kubricka. Czy bez tego byłaby tak popularna? Z pewnością jest to pozycja bardzo dobra, jednak znam lepsze.

Książka prezentuje historię rodziny Torrance, której głowa - Jack, po osiągnięciu dna przez alkoholizm, próbuje stanąć na nogi. Aby tego dokonać, podejmuje się stróżowania zimą hotelu, położonego wysoko w górach. Hotelu, o którym krążą różne, tajemnicze historie. W tym miejscu ma nadzieję odzyskać spokój ducha, dokończyć swoją sztukę oraz zacieśnić więzy rodzinne z żoną oraz małym synkiem, dzięki spokojowi, jaki ma zapewnić odcięcie od świata.

Powieść jest napisana bardzo dobrym stylem, czyta się ją bardzo szybko, łatwo wczuć się w bohaterów, bardzo łatwo zrozumieć ich i ich motywy. Klaustrofobiczność aż bije z tej książki, czuć ją nie tylko z ciasnych zakamarkach tuneli na placu zabaw czy w pokojach hotelowych. Z każdym rozdziałem świat przedstawiony zmniejsza się. Pomniejsza go odcięcie od świata, a wraz z upływem fabuły zawężamy akcję do kilku, najważniejszych miejsc. Można się poczuć jakby zwierzęta z żywopłotów próbowały nasz osaczyć i zmniejszały nasze pole ucieczki...

Lśnienie to bardzo dobra pozycja. Jest nastrojowa, klimatyczna. Momentami może przerazić i powodować szybsze bicie serca. Do zakończenia nie mogę się przyczepić - King ma swoje wizje zakończeń i mi one się podobają.

Polecam z czystym sumieniem.

Chyba najbardziej znana książka Kinga. Przypuszczam, że dzięki ekranizacji Kubricka. Czy bez tego byłaby tak popularna? Z pewnością jest to pozycja bardzo dobra, jednak znam lepsze.

Książka prezentuje historię rodziny Torrance, której głowa - Jack, po osiągnięciu dna przez alkoholizm, próbuje stanąć na nogi. Aby tego dokonać, podejmuje się stróżowania zimą hotelu,...

Bardzo dobra książka Kinga (gdy już trafię na tę mniej dobrą albo słabą nie omieszkam o tym napisać).

Autor w mistrzowski sposób buduje napięcie i historię od niepozornych szczegółów i postaci po ostateczne zakończenie.

W książce opowiedziana jest historia miasteczka Jerusalem, od momentu powrotu głównego bohatera do jego nieuchronnej zagłady. King powoli i z mozołem buduje nastrój grozy. Akcja jest zawiązywana powoli, bo też nie ma dokąd się śpieszyć, a lepiej wszystko przedstawić i zrozumieć. Zaczynamy od codziennego życia miasteczka, z jego nawykami i miejskimi legendami. Mamy szeryfa, drobną przestępczość, problemy rodzinne i dom, o którym dzieciaki opowiadają, że jest nawiedzony. Właśnie tym domem chce się zająć nasz główny bohater. Jednak okazuje się, że zło nie jest wytworem wyobraźni, a ma rzeczywistą postać, którą nie jest łatwo przezwyciężyć.

W powieści nie ma zbędnych postaci, wątków, nic się nie urywa, a wszystkie wątki splatają się w jedną fabułę i zaciskają wraz z rozwojem. Szczególnie do gustu przypadły mi fragmenty przed zakończeniem akcji, gdy w miasteczku tliło się jeszcze życie, a mieszkańcy próbowali zachować pozory normalności.

Miasteczko Salem swoim stylem bardziej przypomina typowy horror, jednak nie skupia się wyłącznie na straszeniu, a już samo budowanie napięcia i nastroju grozy może wywołać ciarki i uczucie niepokoju. I właśnie w tym autor się specjalizuje - w budowaniu realistycznych postaci i napięcia.

Bardzo dobra pozycja. Jednak nie polecam dla osób, które szukają czegoś, po czym będą się bały iść po ciemku do toalety albo wystawić stopę poza kołdrę. Nie w taki sposób ma straszyć ta książka.

Bardzo dobra książka Kinga (gdy już trafię na tę mniej dobrą albo słabą nie omieszkam o tym napisać).

Autor w mistrzowski sposób buduje napięcie i historię od niepozornych szczegółów i postaci po ostateczne zakończenie.

W książce opowiedziana jest historia miasteczka Jerusalem, od momentu powrotu głównego bohatera do jego nieuchronnej zagłady. King powoli i z mozołem...

Pozycja traktuje o wnuczce Amona Gotha, nazisty, zbrodniarza wojennego, komendanta obozu, która postanawia opowiedzieć o tym, jak to jest dowiedzieć się tak wstrząsającej prawdy o swoim pochodzeniu. Ponieważ nie wiedziała, została oddana do adopcji i o swoim pochodzeniu dowiaduje się przypadkiem. Jej historia, od informacji burzącej fundamenty rzeczywistości do momentu pogodzenia się z faktami, przeplata się z historią jej babci - żony Amona, oraz faktami historycznymi dotyczącymi jego samego. Wprowadza to trochę chaosu i zamieszania, sprawia, że książki nie czyta się lekko, a bardziej podąża za narracją.

Czy warto przeczytać? Mało jest książek, o których można powiedzieć, że nie warto jej czytać. Zawsze można wyrobić sobie swoje zdanie na jej temat. Czy polecam każdemu? Niekoniecznie, bardziej w formie ciekawostki.

Pozycja traktuje o wnuczce Amona Gotha, nazisty, zbrodniarza wojennego, komendanta obozu, która postanawia opowiedzieć o tym, jak to jest dowiedzieć się tak wstrząsającej prawdy o swoim pochodzeniu. Ponieważ nie wiedziała, została oddana do adopcji i o swoim pochodzeniu dowiaduje się przypadkiem. Jej historia, od informacji burzącej fundamenty rzeczywistości do momentu...

Solidny zbiór opowiadań. Oczywiście można powiedzieć, że jedne są lepsze, a drugie gorsze, jednak jest to wyłącznie subiektywna opinia każdego czytelnika, ponieważ każdego straszy co innego, każdy jest podatny na inne doznania.

Warsztatowo, wszystkie opowiadania bardzo dobre. King udowadnia, że potrafi również tworzyć krótkie formy.

Solidny zbiór opowiadań. Oczywiście można powiedzieć, że jedne są lepsze, a drugie gorsze, jednak jest to wyłącznie subiektywna opinia każdego czytelnika, ponieważ każdego straszy co innego, każdy jest podatny na inne doznania.

Warsztatowo, wszystkie opowiadania bardzo dobre. King udowadnia, że potrafi również tworzyć krótkie formy.

Opinia oznaczona jako spoiler, ponieważ książka jest stosunkowo krótka i możliwe, że podane informacje pochodzą z rozwinięcia fabuły i mogą mieć wpływ na odbiór oraz ocenę książki.


Carrie - pierwsza książka Kinga. Jednak to nie od niej zaczęłam swoją przygodę z mistrzem grozy. I bardzo dobrze, bo bym się zniechęciła. Do tej książki trzeba trochę dorosnąć i zaznajomić się z twórczością Kinga lub, mówiąc krótko, wiedzieć, że niekoniecznie ma on w zwyczaju straszyć nas straszydłami i potworami. Bo Carrie nie jest potworem, jest normalną dziewczyną w okresie dorastania, której los nie oszczędza, a jej ponadnaturalne zdolności nie mogą być zinterpretowane jako dar czy przekleństwo, ponieważ dopiero się budzą. Możemy je oceniać wyłącznie z perspektywy okoliczności, w jakich zostaje postawiona (fanatyzm religijny matki, brak równowagi i bezpieczeństwa z powodu braku drugiego opiekuna, odtrącenie ze strony rówieśników).

Carrie niezaprzeczalnie jest postacią tragiczną. I właśnie w tym King jest najlepszy, w budowaniu psychologii i charakterystyki postaci. Czytelnik wierzy w stu procentach, dlaczego matka Carrie jest taką osobą, wie, co ją do tego doprowadziło i wierzy w jej zachowania. Carrie postępuje tak jak postąpiłaby większość z nas. King po prostu potrafi stworzyć realne, wiarygodne postaci z krwi i kości. Więc mimo tego, co uczyniła Carrie i do czego doprowadził ją los, możemy je współczuć. Mamy prawo jej żałować. A opis jej zmagań z otoczeniem i jej rzeczywistością jest po prostu bardzo dobrą opowieścią o niesprawiedliwości i próbie dopasowania inności w ramy tego, co nazywamy normalnym.

Opinia oznaczona jako spoiler, ponieważ książka jest stosunkowo krótka i możliwe, że podane informacje pochodzą z rozwinięcia fabuły i mogą mieć wpływ na odbiór oraz ocenę książki.


Carrie - pierwsza książka Kinga. Jednak to nie od niej zaczęłam swoją przygodę z mistrzem grozy. I bardzo dobrze, bo bym się zniechęciła. Do tej książki trzeba trochę dorosnąć i zaznajomić się...

Dystopia. Moim zdaniem lepsza niż "Rok 1984". Bardziej adekwatna do tego, w którą stronę dąży ludzkość.
Świat, który wygląda jak marzenie każdego utopisty. Wolny od przemocy, nienawiści, negatywnych uczuć. Ale czy tylko? Czy zabierając ludziom ich złe cechy nie naruszamy cennej konstrukcji? Opis świata hedonistów, ludzi, którzy zamknięci w swojej bańce szczęścia są pozbawieni prawdziwych doznań i różnorodności, która cechuje nas świat.
Polecam każdemu fanowi dystopi. I nie tylko.

Dystopia. Moim zdaniem lepsza niż "Rok 1984". Bardziej adekwatna do tego, w którą stronę dąży ludzkość.
Świat, który wygląda jak marzenie każdego utopisty. Wolny od przemocy, nienawiści, negatywnych uczuć. Ale czy tylko? Czy zabierając ludziom ich złe cechy nie naruszamy cennej konstrukcji? Opis świata hedonistów, ludzi, którzy zamknięci w swojej bańce szczęścia są...

Najlepsza książka z uniwersum Metro 2033 napisana przez Dmitra Glukhovskiego.
Świat po wojnie atomowej, po zgładzie. Garstka ocalałych schroniła się w moskiewskim metrze, największym bunkrze przeciwatomowym, jaki powstał w Rosji. Świat jest niezdatny do zamieszkania przez ludzi. Jednak i w tym azylu dosięgają ich skutki niszczycielskiej wojny. Mutanty, anomalie, brak jedności wśród ocalałych, a w środku tego główny bohater - Artem, którzy niewiele pamięta ze starego świata przed zagładą, ale musi uratować przed nią swój świat. Czy mu się powiedzie?
Artemowi towarzyszymy podczas podróży przez prawie wszystkie stacje moskiewskiego metra. Nie lada gradka dla osób, które widziały rozmach i piękno moskiewskiego metra (dla całej reszty polecam zdjęcia w googlach). Barwne opisy, dobrze zbudowani bohaterowie, wartka akcja. Gdzie ma być strasznie, jest strasznie. Gdy ma być zabawnie, jest zabawnie. Autor podołał zadaniu w tej książce.
Jedna z lepszych książek postapokaliptycznych.

Najlepsza książka z uniwersum Metro 2033 napisana przez Dmitra Glukhovskiego.
Świat po wojnie atomowej, po zgładzie. Garstka ocalałych schroniła się w moskiewskim metrze, największym bunkrze przeciwatomowym, jaki powstał w Rosji. Świat jest niezdatny do zamieszkania przez ludzi. Jednak i w tym azylu dosięgają ich skutki niszczycielskiej wojny. Mutanty, anomalie, brak...

Bardzo dobry reportaż przedstawiający wydarzenia z 26 kwietna 1986, kiedy doszło do wybuchu w elektrowni w Czarnobylu. Opowieść nie skupia się jednak na przyczynach i naukowych opisach, dlaczego doszło do katastrofy, lecz na jej późniejszym wpływie na zwykłych ludzi. Od strażaków biorących udział w początkowej akcji gaszenia pożaru i ich rodziny, przez mieszkańców miasta i okolic, po dygnitarzy państwowych. Autorka opowiada ich historie, uczucia i przemyślenia związane z katastrofą. Nie jest to łatwa książka, przez wzgląd, jaki ogrom cierpienia wywołał jeden wybuch.
Reportaż napisany bardzo dobrze. Wciągający, rzetelny. Wzbudzający emocje oraz pozostawiający czytelnika z przemyśleniami i rozważaniami.

Bardzo dobry reportaż przedstawiający wydarzenia z 26 kwietna 1986, kiedy doszło do wybuchu w elektrowni w Czarnobylu. Opowieść nie skupia się jednak na przyczynach i naukowych opisach, dlaczego doszło do katastrofy, lecz na jej późniejszym wpływie na zwykłych ludzi. Od strażaków biorących udział w początkowej akcji gaszenia pożaru i ich rodziny, przez mieszkańców miasta i...