"Nowy wspaniały świat" A. Huxleya chodził za mną długi czas - klasyka gatunku, wszyscy o niej mówią, ale czy sci-fi napisane w 1931 roku może być nadal dobre w 2023, 100 lat później? 🌌

Wielu mówi, że tak. Mnie niestety, ale nie podeszło. Rozumiem wykreowany świat, jest on zbudowany bardzo ciekawie, zważywszy na fakt kiedy została napisana ta książka - robi naprawdę duże wow. Jednakże język kompletnie mnie nie kupił. Jest archaiczny, ciężki, do tego jest tam sporo wyszukanych słów i to słowotwórstwo... Jasne nadaje to niezwykłego klimatu historii i światu wykreowanemu przez autora, ale niestety - zmęczyłam się.

🏙️ Jeśli chodzi o historię, to mamy tu antyutopijny świat, w którym rządzi piękno, kasty społeczne, wszechobecny dostęp do somy, monagamia jest czymś dziwnym, śmierć jest tak normalna jak robienie herbaty - nie wywołuje żadnych emocji, a człowiek rodzi się z probówki. W pewnym momencie jednak poznajemy "dzikusa", który jest takim człowiekiem jakiego znamy, ale dla nich to atrakcja...

📙 Książka ma mniej niż 300 stron a dłużyła mi się - początek ma bardzo wysoki próg wejścia, zostajemy rzuceni kompletnie na zbyt głęboką wodę, zbyt dużo "technicznego" języka specjalistycznego, zbyt dużo słów, których w naszym życiu nie znamy i nie używamy. Niestety może coś mi umknęło, nie zrozumiałam historii, może to moja wina, że nie doceniam tej książki, ale po prostu uważam, że to przerost formy nad treścią i zwyczajnie stała się już "nieaktualna".

"Nowy wspaniały świat" A. Huxleya chodził za mną długi czas - klasyka gatunku, wszyscy o niej mówią, ale czy sci-fi napisane w 1931 roku może być nadal dobre w 2023, 100 lat później? 🌌

Wielu mówi, że tak. Mnie niestety, ale nie podeszło. Rozumiem wykreowany świat, jest on zbudowany bardzo ciekawie, zważywszy na fakt kiedy została napisana ta książka - robi naprawdę duże...

Książka niestety bardzo realistyczna . Co obecnie tłoczy się ludziom a co jest w tej książce to po pierwsze wszechobecne promowanie rozwiązłości seksualnej pornografia tzw seks bez zobowiązań i dosłownie jak w książce każdy z każdym. Może zabrakło homoseksualizmu i genderyzmu ( choć w śladowych ilościach jest) no ale to stara książka. Po drugie to wynika ze sfery seksualnej człowieka a mianowicie rodzina która w tym świecie jest jakąś dewiacją a nie mówiąc o rodzeniu i wychowaniu dzieci. Co ciekawe w tym punkcie współczesnie też zwalcza się pojęcia ojciec i matka które w książce są ukazane jako nazwy nieprzyzwoite. Dalej ciągnąć temat rodzinny to mamy w książce ukazaną eugenikę kontrolę urodzin selekcja ludzi wypisz wymaluj mokry sen współczesnych globalistów. Dalej kwestia kultury mamy w książce ukazaną kulturę prymitywną choć lepsza nazwa antykultura która współcześnie dominuje. Kolejna kwestia sprawy gospodarcze mamy tutaj ukazany defacto komunizm tylko z tą różnicą że nie zarządza tym państwo tylko prywatny koncern. Jest tu ukazane totalne podporządkowane idei wydajności nawet po śmierci człowiek ma być użyteczny. Ciekawe jest też ukazanie podejście do cierpienia i śmierci wypisz wymaluj bezstresowe wychowanie. Można wiele z tej książki wyciągnąć które współczesnie się realizuje ale myślę że ciekawsze jaką miał intencję autor. Tutaj można stwierdzić że mimo krytyki tzw wspaniałego świata autor mimo wszystko godzi się z takim stanem rzeczy i przy wszystkich wadach uważa go za ten który powinien funkcjonować. Na przeciw ukazany jest świat tradycyjny chrześcijański który przedstawiony jest w
najprymitywniejszych barwach . Nowy wspaniały świat jest to bardziej ukazanie wizji której mimo wszystkich wad powinniśmy się podporządkować a nie jak powszechnie się uważa ukazanie antyutopii

Książka niestety bardzo realistyczna . Co obecnie tłoczy się ludziom a co jest w tej książce to po pierwsze wszechobecne promowanie rozwiązłości seksualnej pornografia tzw seks bez zobowiązań i dosłownie jak w książce każdy z każdym. Może zabrakło homoseksualizmu i genderyzmu ( choć w śladowych ilościach jest) no ale to stara książka. Po drugie to wynika ze sfery seksualnej...

Powieść robiła na mnie ogromne wrażenie do momentu wprowadzenia do niej wątku Dzikusa. Sama wizja antyutopijnej przyszłości, poparta odczuciami bohaterów przynależących do tej wizji świata, niebywale przeszywająca, przygnębiająca, jak na antyutopię przystało. Niestety cała historia Dikusa, przemieniająca narrację w bardziej romantycną, mówiącą o miłości, mesjaniźmie i religii, wydawała mi się równie odklejona od wcześniej stworzonej alternatywnej rzeczywistości co Rezerwat. Od tego czasu tylko Mustafa Mond ratował spójność antyutopijnej wizji. A szkoda.

Powieść robiła na mnie ogromne wrażenie do momentu wprowadzenia do niej wątku Dzikusa. Sama wizja antyutopijnej przyszłości, poparta odczuciami bohaterów przynależących do tej wizji świata, niebywale przeszywająca, przygnębiająca, jak na antyutopię przystało. Niestety cała historia Dikusa, przemieniająca narrację w bardziej romantycną, mówiącą o miłości, mesjaniźmie i...

Książkę czyta się jakby została napisana współcześnie, ciężko uwierzyć, że wydana została prawie 100lat temu.

Książkę czyta się jakby została napisana współcześnie, ciężko uwierzyć, że wydana została prawie 100lat temu.

Utopia to ideał społeczeństwa, w którym każdy jest szczęśliwy. Czy właśnie taki stan udało się osiągnąć opisywanej cywilizacji?
Podział na klasy, do którego ludzie są specjalnie projektowani ma na celu utrzymanie równowagi. Propaganda jest wpajana każdemu od dziecka, nawet przez sen, aby zaprogramować mózgi przyszłych obywateli, żeby uważali zadania, które wykonują za jedyny cel w życiu. Nigdy nie czują się samotni - "każdy należy do każdego". Religia jest zabroniona, a nauka i sztuka są podporządkowane propagandzie. W chwilach, w których ludzie czują smutek, mogą zażyć narkotyk zapewniający szczęście. Dzięki temu wszystkiemu nie zmagają się z żadnymi trudnościami, ani negatywnymi emocjami. Jednak nie sposób zaprojektować świat idealny i podporządkować sobie każdego. Występują błędy, niektórzy zaczynają za dużo myśleć, co skutkuje odizolowaniem ich na wyspie.
Czytając tę książkę zastanawiamy się, czy osiągnięcie nieustannego uczucia szczęścia powinno być najwyższym celem w życiu. Ludzie, którzy podporządkowują się systemowi odczuwają je cały czas. Wolność wiąże się z konfliktami. Ceną jej posiadania jest brak możliwości zapewnienia wszystkim dobrego życia oraz sprawiedliwego traktowania, ponieważ dozwolone są różne opinie i pojawiają się konflikty. Jeśli pragniemy zachować wolność, musimy wykazywać się wytrwałością oraz otwartnym umysłem.

Utopia to ideał społeczeństwa, w którym każdy jest szczęśliwy. Czy właśnie taki stan udało się osiągnąć opisywanej cywilizacji?
Podział na klasy, do którego ludzie są specjalnie projektowani ma na celu utrzymanie równowagi. Propaganda jest wpajana każdemu od dziecka, nawet przez sen, aby zaprogramować mózgi przyszłych obywateli, żeby uważali zadania, które wykonują za...

Boję się tej historii, boję się, że jest prawdziwa.
Huxley uzupełnia świat Orwella z 1984, kreuje wizję przyszłości bez zmartwień, ale i bez prawdziwych uczuć. Jest to ciekawy komentarz, który każdy może wpisać do swojej rzeczywistości i skonfrontować z tym, czego oczekuje od rozwoju nauki i społeczeństwa.

Boję się tej historii, boję się, że jest prawdziwa.
Huxley uzupełnia świat Orwella z 1984, kreuje wizję przyszłości bez zmartwień, ale i bez prawdziwych uczuć. Jest to ciekawy komentarz, który każdy może wpisać do swojej rzeczywistości i skonfrontować z tym, czego oczekuje od rozwoju nauki i społeczeństwa.

Przerażająca wizja przyszłości. Niestety nadal aktualna. Trudno uwierzyć, że została napisana prawie sto lat temu.

Przerażająca wizja przyszłości. Niestety nadal aktualna. Trudno uwierzyć, że została napisana prawie sto lat temu.

Chcąc nie chcąc porównuje ją do Orwella. Nie bez powodu, mamy dwie wizje antyutopijnych światów, jednak napisanych w zupełnie innym stylu. W moim odczuciu rok 1984 wygrywa. Nowy wspaniały świat jest napisana z potencjałem, jednak w pewnym momencie za bardzo odchodzi od "nowoczesnego" życia na rzecz "normalnego". Spowodowało to, że drugą połowę książki czytało mi się dość ciężko. Nie zmienia to faktu, że jest to ciekawa lektura, godna przeczytania.

Chcąc nie chcąc porównuje ją do Orwella. Nie bez powodu, mamy dwie wizje antyutopijnych światów, jednak napisanych w zupełnie innym stylu. W moim odczuciu rok 1984 wygrywa. Nowy wspaniały świat jest napisana z potencjałem, jednak w pewnym momencie za bardzo odchodzi od "nowoczesnego" życia na rzecz "normalnego". Spowodowało to, że drugą połowę książki czytało mi się dość...

Powiedzieć, że “Nowy Wspaniały Świat” dobrze się zestarzał to za mało. Jego przesłanie było aktualne sto lat temu, jest dziś i będzie za kolejne sto lat - z biegiem lat będziemy tylko raz po raz zbliżać się i oddalać od wizji przedstawionej w książce Aldusa Huxleya. Książce, która jest uniwersalną przypowieścią o tym jak bezsensowne są wszelkie spory społeczno-kulturowe, gdyż każdy z nas jest przecież uwarunkowanym dzieckiem innej kultury, której jest gotów mniej lub bardziej zaciekle bronić. Jednocześnie powieść wykłada jak kawę na ławę niełatwą prawdę na temat ceny ludzkiego szczęścia i postępu, o której na co dzień staramy się nie myśleć, ale z którą osobiście nie mogłem się nie zgodzić co mnie samego w pewnym momencie nawet zdziwiło. Oznacza to, że “Nowy Wspaniały Świat” funduje niezły fitness dla naszego mózgu, który chcąc ustosunkować się do tego co czytamy, wpada w swoisty dysonans poznawczy.

Przy okazji autor okazał się błyskotliwym wizjonerem. Oczywiście Aldus Huxley nie był jasnowidzem i nie opisał jeden do jednego osiągnięć technologicznych współczesnego świata, ale dość trafnie przewidział w jakim kierunku będziemy podążać w gonitwie za spełnianiem naszych pragnień.

Podsumowując - jest to jedna z ważniejszych dla mnie książek,, która może nie dokonała przewrotu mojego światopoglądu, ale zaimponowała swoją błyskotliwością i trafnością jak na powieść napisaną prawie sto lat temu stanowiąc dowód, że pewne mechanizmy społeczne są niezmienne.

Pokuszę się jeszcze o porównanie “Nowego Wspaniałego Światu” z “Rokiem 1984” Orwela. Nie będę w tym oryginalny, gdyż obie powieści często są ze sobą zestawiane, co wcale mnie to nie dziwi, gdyż mają ze sobą wiele wspólnego.

Mnie wizja Huxleya mniej przeraża, ale może tak być dlatego, że sam częściowo w niej żyję i do niej przyzwyczaiłem. “Rok 1984” odebrałem jako nocny koszmar, z którego nie można się obudzić, a “Nowy wspaniały świat” pozostawia otwartą furtkę na zmianę i to, że ona nie następuje nie jest tak naprawdę decyzją sadystycznych członków wewnętrznej partii, a samej ludzkiej natury. Jest to przyczynkiem do większej liczby pogłębionych refleksji niż powieść Orwella, która de facto jest obrazem III Rzeszy lub ZSRR podniesionymi do entej potęgi. Nie można przy tym pominąć wyraźnych inspiracji Huxleya “osiągnięciami” komunistów.

Wspomniałem, że według mnie Huxley był wielkim wizjonerem. Nie sposób przewidzieć wszystkiego z detalami, ale chciałbym zwrócić uwagę na kilka przykładów:

- czuciofilmy - rozszerzona rzeczywistość
- utylizacja zwłok na potrzeby rolnictwa - już teraz po śmierci można zostać drzewem,
- polecam zapoznać się z pojęciem capsula mundi
- taxikopter - w Dubaju już latają drony pasażerskie
- proces Bokanowskiego - klonowanie
- butlowanie - zapłodnienie in vitro już jest, a sztuczne łona to kwestia czasu
- i na koniec - dlaczego w książce z 1932 roku pada zwrot komory gazowe? Chyba że to błąd polskiego tłumaczenia?

Powiedzieć, że “Nowy Wspaniały Świat” dobrze się zestarzał to za mało. Jego przesłanie było aktualne sto lat temu, jest dziś i będzie za kolejne sto lat - z biegiem lat będziemy tylko raz po raz zbliżać się i oddalać od wizji przedstawionej w książce Aldusa Huxleya. Książce, która jest uniwersalną przypowieścią o tym jak bezsensowne są wszelkie spory społeczno-kulturowe,...

SWIETNAa

SWIETNAa