Lśnienie

Jack Torrance jest byłym nauczycielem i poszukuje weny pisarskiej. Mężczyzna otrzymuje propozycję pracy jako dozorca w hotelu Panorama, który na okres zimowy pozostaje pusty. Jack jest mężem Wendy i ojcem pięcioletniego Danny'ego. Okazuje się, że chłopiec posiada nadnaturalne zdolności, ma dar, nad którym nie potrafi panować. Po przeniesieniu się do Panoramy rodzina zaczyna doświadczać dziwnych zdarzeń. Wendy nieustannie odczuwa napięcie i strach, gdy przebywa w opuszczonym hotelu, kładzie się spać z przeczuciem, że coś jest nie w porządku. Jack jak na dozorcę przystało zaczyna zgłębiać tajemnice i zakamarki nowego miejsca zamieszkania i widzi rzeczy, których widzieć nie powinien. Również mały Danny odczuwa, że Panorama to złe miejsce, lecz nie popada w obłęd, jak jego nieszczęsny ojciec. Gdy spadnie śnieg, rodzinę Torranców czekają mroczne chwile.
Stephen King to autor, którego powieści uwielbiam, aczkolwiek nie sięgam po nie zbyt często.Pisarz bowiem potrafi mnie tak przytłoczyć, że nie umiem czytać jego książek jedna po drugiej. Po kilkumiesięcznej przerwie postanowiłam jednak powrócić do klasyka gatunku i sięgnęłam po "Lśnienie". Akcja powieści rozgrywa się praktycznie cały czas w jednym miejscu. Panorama to ogromny i stary hotel, który skrywa w sobie mrok i sekrety. Z każdym kolejnym rozdziałem odczuwałam klaustrofobię, nie mogłam znieść tego ponurego miejsca i ciągle miałam nadzieję, że bohaterowie stamtąd uciekną, nim dojdzie do tragedii. King umiejętnie budował napięcie, które w jednej chwili sięgnęło zenitu. Czytelnik zostaje wepchnięty w dramatyczne wydarzenia i nie pozostaje mu nic innego, jak tylko dalej brnąć w tę historię. Książka została napisana po to, by straszyć i autorowi zdecydowanie się to udało. Nie raz i nie dwa miałam gęsią skórkę, a emocje brały górę.
Powieść oczywiście jest fantastycznie napisana, są momenty, kiedy się nudzimy i relaksujemy, ale tylko po to, by za chwilę czuć strach. "Lśnienie" to powieść, którą chyba każdy powinien przeczytać, niezależnie czy jest fanem tego gatunku, czy raczej go unika. Ze swojej strony gorąco polecam i zachęcam do zapoznania się z tym tytułem.

Jack Torrance jest byłym nauczycielem i poszukuje weny pisarskiej. Mężczyzna otrzymuje propozycję pracy jako dozorca w hotelu Panorama, który na okres zimowy pozostaje pusty. Jack jest mężem Wendy i ojcem pięcioletniego Danny'ego. Okazuje się, że chłopiec posiada nadnaturalne zdolności, ma dar, nad którym nie potrafi panować. Po przeniesieniu się do Panoramy rodzina zaczyna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

King świetnie buduje elementy grozy i buduje napięcie. Minusem jest wolno rozwijająca się akcja w pierwszej połowie książki, ma to na celu rozwinąć bohaterów, przedstawić ich, pokazać jacy są. Sytuacja zmienia się w drugiej połowie kiedy robi się niebezpiecznie dla naszych bohaterów. Wtedy czyta się znacznie szybciej i wręcz przezywa to samo co oni. Nie wiemy czego mamy się spodziewać.
Ostatecznie zawiodło mnie zakończenie, niewyjasniajace skąd to wszystko się wzięło. Zostaliśmy postawieni przed faktem dokonanym: po prostu tak było, jest i będzie.

King świetnie buduje elementy grozy i buduje napięcie. Minusem jest wolno rozwijająca się akcja w pierwszej połowie książki, ma to na celu rozwinąć bohaterów, przedstawić ich, pokazać jacy są. Sytuacja zmienia się w drugiej połowie kiedy robi się niebezpiecznie dla naszych bohaterów. Wtedy czyta się znacznie szybciej i wręcz przezywa to samo co oni. Nie wiemy czego mamy się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia pozornie zaczyna się jak typowy amerykański film. Zwyczajna rodzina, z powodu zawirowań zawodowych ojca, musi wkroczyć na nową życiową drogę. Nowa praca Jacka ma stanowić podwalinę dla lepszej przyszłości jego żony, synka i samego bohatera. Pięknie, wśród uroków gór położony hotel Panorama, przyniesie jednak rodzinie Torrance'ów zdecydowanie inne wrażenia, niż możnaby się spodziewać.
Niezwykłe moce, duchy drzemiące od dziesięcioleci za bramami hotelu, zrobią wszystko, by wykorzystać Jacka i jego rodzinę, a zwłaszcza małego, "jaśniejącego" Danny'ego, do osiągnięcia swoich celów.
Czy mały chłopiec da sobie radę w obliczu tak potężnego wroga? Ciężko mu zaufać najbliższym, gdy zamiast dawać poczucie bezpieczeństwa, poddają się siłom zła. Czy Jack będzie na tyle silny, by oprzeć się wkradającym się w jego umysł i duszę mocom? Czy ochroni rodzinę czy też podda się energii Panoramy i zacznie jej służyć? Wreszcie czy jakakolwiek pomoc z zewnątrz da radę dotrzeć do zasypanego przez śnieg, odciętego od świata hotelu, który stał się więzieniem dla rodziny Torrance'ów?
Książkę czyta się naprawdę z zapartym tchem. Zaczynając lekturę, nieco obawiałam się wrażeń, ponieważ niestety wcześniej oglądałam ekranizację książki. Zwykle staram się unikać takich sytuacji, bo niezwykle ciężko odciąć mi się podczas czytania od obrazów, które zaproponował film. Rola Jacka Nicholsona była dla mnie tak genialna, że po stokroć miałam obawy, czy nie zaburzy mi czytelniczych doznań. I choć na początku miałam problem z oderwaniem się od filmowych postaci, po krótkim czasie wsiąknęłam w książkę tak silnie, że przez większość lektury nie zdarzyło się mojej wyobraźni przywoływać scen z filmu.
Świadczy to o niezwykłej mocy treści skomponowanej przez jak zwykle niezawodnego Stephena Kinga.

Historia pozornie zaczyna się jak typowy amerykański film. Zwyczajna rodzina, z powodu zawirowań zawodowych ojca, musi wkroczyć na nową życiową drogę. Nowa praca Jacka ma stanowić podwalinę dla lepszej przyszłości jego żony, synka i samego bohatera. Pięknie, wśród uroków gór położony hotel Panorama, przyniesie jednak rodzinie Torrance'ów zdecydowanie inne wrażenia, niż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytałam z zapartym tchem.. niewątpliwą zaletą książki jest szybko rozwijająca się akcja i atmosfera grozy. Bardzo przypadło mi do gustu przedstawienie dwóch wymiarów hotelu i to jak się wzajemnie przenikały (kto czytał ten zrozumie, a nie chcę spoilerować). Intrygujący i wciągający horror z odpowiednim finałem.
Są jednak szczegóły, które wpłynęły na to, że moja ocena wynosi 7⭐, a nie 9⭐ (10⭐ jest zarezerwowanych tylko dla największych arcydzieł). Niektóre wydarzenia były przewidywalne, a przebywanie wśród tylko kilku bohaterów sprawiało, że książka była trochę jednolita. Pod względem tematu bardziej przypadł mi do gustu: "Sklepik z marzeniami".
Jednak 7⭐ to wciąż ocena bardzo wysoka, a "Lśnienie" to opowieść warta polecenia.

Czytałam z zapartym tchem.. niewątpliwą zaletą książki jest szybko rozwijająca się akcja i atmosfera grozy. Bardzo przypadło mi do gustu przedstawienie dwóch wymiarów hotelu i to jak się wzajemnie przenikały (kto czytał ten zrozumie, a nie chcę spoilerować). Intrygujący i wciągający horror z odpowiednim finałem.
Są jednak szczegóły, które wpłynęły na to, że moja ocena...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W zasadzie powinienem zakwalifokować jako "nie zdzierżyłem", ale ostatnie 1/3 książki "przeczytałem" (nie wiem po co) na zasadzie ślizgania się wzrokiem po każdej kartce i szukania fragmentu, który mnie zainteresuje.

Nudny, usypiający styl, rzekomego "horroru" zero, na kilometr wieje wodolejstwem... Ogłaszam eksperyment KING za zakończony... NIGDY WIĘCEJ KINGA!

W zasadzie tylko opowiadania tego autora jeszcze jako-tako dają radę (i do nich będę wracał), powieści wahają się od beznadziejnie dennych do niskich sfer oceny dobrej.

Dziękuję, panie King, ŻEGNAM! I nie, nie było miło.

W zasadzie powinienem zakwalifokować jako "nie zdzierżyłem", ale ostatnie 1/3 książki "przeczytałem" (nie wiem po co) na zasadzie ślizgania się wzrokiem po każdej kartce i szukania fragmentu, który mnie zainteresuje.

Nudny, usypiający styl, rzekomego "horroru" zero, na kilometr wieje wodolejstwem... Ogłaszam eksperyment KING za zakończony... NIGDY WIĘCEJ KINGA!

W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy istnieją takie moce, które zmieniają człowieka i są w stanie doprowadzić go do obłędu?

Jack Torrance, bohater którego wykreował Stephen King, przekonał się o tym na własnej skórze.

Opowieść zaczyna się spokojnie, niewinnie, czyli u Kinga standardowo.
Nasz bohater otrzymuje propozycję pracy na okres zimy. Wraz ze swoją rodziną, żoną- Wendy oraz synkiem - Dannym, ma pilnować hotelu Panorama, położonego 64 km od najbliższego miasta...do którego notabene droga jest odcięta w miesiącach listopad-kwiecień.
Nasi bohaterowie muszą pozostać przez pół roku, w jednym miejscu, z brakiem jakichkolwiek perspektyw wyrwania się z tego miejsca.

Czy to już nie brzmi strasznie? Pół roku bez kontaktu ze światem i spędzaniem czasu tylko i wyłącznie ze sobą, w zamkniętym hotelu, na końcu świata?
Samo odosobnienie człowieka (nawet w trójosobowej rodzinie) może wydawać się przerażające i prowadzić do frustracji, zmęczenia, wręcz wyczerpania.

Abstrahując od głównego wątku, oczywiście, jest wiele czynności, które można wykonywać w tym czasie. Można odkryć artystyczną duszę i malować, śpiewać, pisać wiersze, powieści. Można nadrobić zaległości książkowe. Można odkryć dawno nieużywane gry. Można zająć się dbaniem o własne ciało…
Jednakże ile jest w stanie człowiek wytrzymać bez kontaktu ze społeczeństwem?
Dopóki nie stanie się aspołeczny i jedyną możliwością jest przejście od początku procesu resocjalizacji?
Czy dopóki nie zwariuje?

Powracając do naszego horroru, u S. Kinga nic nie jest jednoznaczne i takie proste jakby mogło nam się wydawać. Moglibyśmy długo dyskutować o zmianach jakie zachodzą w ludziach podejmujących tak trudne wyzwania. Jednakże S. King robi zupełnie coś innego. Wprowadza nadprzyrodzone moce, przez które nasi bohaterowie, rodzina Torrance, przechodzą zupełną zmianę. Zaczyna się od najmłodszego członka rodziny, który ma zdolności parapsychiczne i odkrywa, że w hotelu nie mieszkają sami…

Danny, dzięki swoim zdolnościom widzi działanie nadprzyrodzonych mocy. Ma możliwość zobaczenie makabrycznych wydarzeń, które rozegrały się w hotelu w przeszłości. Spotyka się z duchami osób, które zginęły w hotelu w tragicznych okolicznościach. Bynajmniej nie są to duchy podobne do “Kacpra”, które chcą mu umilić czas.

Jego ojciec nie wierząc w pozaziemskie siły, zaczyna być coraz bardziej drażliwy, nerwowy. Czy przez jego negatywną zmianę i opętanie dojdzie do katastrofy? Gdzie są granice wytrzymałości człowieka i jak łatwo je przekroczyć?

Czy małe dziecko ze zdolnościami telepatycznymi będzie w stanie uratować rodzinę przed nieszczęściem?

Przyznaję, że wielokrotnie podczas czytania tej książki stresowałam się losem bohaterów i miałam nadzieję, że jeszcze wszystko wróci w ich życiu do normy… jednakże nie powiem Wam czy tak się stało.

Jest to pozycja obowiązkowa, nie tylko dla wszystkich fanów Kinga, ale dla wszystkich fanów horrorów.

Tak swoją drogą...czy Wy byście przyjęli pracę, w miejscu, gdzie zostalibyście zupełnie sami i odcięci od świata?

Czy istnieją takie moce, które zmieniają człowieka i są w stanie doprowadzić go do obłędu?

Jack Torrance, bohater którego wykreował Stephen King, przekonał się o tym na własnej skórze.

Opowieść zaczyna się spokojnie, niewinnie, czyli u Kinga standardowo.
Nasz bohater otrzymuje propozycję pracy na okres zimy. Wraz ze swoją rodziną, żoną- Wendy oraz synkiem - Dannym, ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Napisane może i dobrze, ale jakoś mnie ta psychodela Panoramy nie porwała.

Napisane może i dobrze, ale jakoś mnie ta psychodela Panoramy nie porwała.

Pokaż mimo to

troszkę ten Danny za mądry XD nawet mimo lsnienia

troszkę ten Danny za mądry XD nawet mimo lsnienia

Pokaż mimo to

Liczyłam na to, że pod koniec, kiedy Hallorann miał chwilę słabości w szopie z narzędziami, Panorama jednak zawładnie też nim i wpadnie w obłęd jak Jack. Nie przekonało mnie zakończenie, które uważam za zbyt pospolite. Ponadto nie przemówił do mnie wątek walczących zwierząt wyciętych z żywopłotu, wydaje mi się taki niepasujący do całego utworu i twórczości autora.

Liczyłam na to, że pod koniec, kiedy Hallorann miał chwilę słabości w szopie z narzędziami, Panorama jednak zawładnie też nim i wpadnie w obłęd jak Jack. Nie przekonało mnie zakończenie, które uważam za zbyt pospolite. Ponadto nie przemówił do mnie wątek walczących zwierząt wyciętych z żywopłotu, wydaje mi się taki niepasujący do całego utworu i twórczości autora.

Pokaż mimo to

Sam pomysł na historię naprawdę genialny. W książce występuje mało postaci przez co możemy wczuć się w odgrywane przez nie charaktery. Niestety trochę przynudnawe momenty zdarzały się w miarę często, w tym opisy. Czas na film :)

Sam pomysł na historię naprawdę genialny. W książce występuje mało postaci przez co możemy wczuć się w odgrywane przez nie charaktery. Niestety trochę przynudnawe momenty zdarzały się w miarę często, w tym opisy. Czas na film :)

Pokaż mimo to