Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Powolne spalanie” - nie zapalam się specjalnie na wspomnienie o tej książce 🙈 Zapowiadała się ciekawie, podobała mi się koncepcja chemicznego procesu spalania jako wprowadzenie i motyw przewodni fabuły. Jednak czegoś mi zabrakło - nie było takiego klimatu jak w Dziewczynie z pociągu ani w Zapisanym w wodzie… Chyba akcja wypaliła się zbyt szybko nie za dużym płomieniem 🙃

„Powolne spalanie” - nie zapalam się specjalnie na wspomnienie o tej książce 🙈 Zapowiadała się ciekawie, podobała mi się koncepcja chemicznego procesu spalania jako wprowadzenie i motyw przewodni fabuły. Jednak czegoś mi zabrakło - nie było takiego klimatu jak w Dziewczynie z pociągu ani w Zapisanym w wodzie… Chyba akcja wypaliła się zbyt szybko nie za dużym płomieniem 🙃

Ta historia trochę mnie rozczarowała. Widziałam pełno recenzji, że Szeptacz to straszna opowieść, która sprawia, że włos jeży się na głowie. Chyba dlatego spodziewałam się czegoś w stylu horrorów Kinga. Podobieństw za bardzo się nie dopatrzyłam, może wątek dziecka i jego przyjaciółki, której nikt nie widzi, trochę nasuwa skojarzenia kingopodobne, ale to raczej wszystko 😊 Nie było źle, ale nie porwało - czyli historia z niewykorzystanym potencjałem 🙃

Ta historia trochę mnie rozczarowała. Widziałam pełno recenzji, że Szeptacz to straszna opowieść, która sprawia, że włos jeży się na głowie. Chyba dlatego spodziewałam się czegoś w stylu horrorów Kinga. Podobieństw za bardzo się nie dopatrzyłam, może wątek dziecka i jego przyjaciółki, której nikt nie widzi, trochę nasuwa skojarzenia kingopodobne, ale to raczej wszystko 😊...

Kasztanowy ludzik był dokładnie tym, czego się spodziewałam - dobry skandynawski kryminał. Tytułowy ludzik z kasztanów to klasyczny przykład, jak dziecięcy atrybut może w rękach mordercy nabrać koszmarnego wydźwięku - takie creepy połączenie gwarantuje dreszczyk przy czytaniu 😎

Kasztanowy ludzik był dokładnie tym, czego się spodziewałam - dobry skandynawski kryminał. Tytułowy ludzik z kasztanów to klasyczny przykład, jak dziecięcy atrybut może w rękach mordercy nabrać koszmarnego wydźwięku - takie creepy połączenie gwarantuje dreszczyk przy czytaniu 😎

Z reguły nie czytam opisów na okładce, ale tym razem zerknęłam i dlatego skusiłam się na tę książkę 🙈 Kupiłam ją pod wpływem impulsu, ponieważ główni bohaterowie mają na imię tak samo jak ja i mój mąż 😅 Pomyślałam że zabawnie będzie przeczytać thriller z taką zbieżnością. I tak przez przypadek trafiłam na super historię, która z kryminału mimochodem przekształciła się w horror z elementami parapsychologii. Bardzo udana ta mieszanka, wyszła z tego niesamowita atmosfera grozy - to lubię ☺️

Z reguły nie czytam opisów na okładce, ale tym razem zerknęłam i dlatego skusiłam się na tę książkę 🙈 Kupiłam ją pod wpływem impulsu, ponieważ główni bohaterowie mają na imię tak samo jak ja i mój mąż 😅 Pomyślałam że zabawnie będzie przeczytać thriller z taką zbieżnością. I tak przez przypadek trafiłam na super historię, która z kryminału mimochodem przekształciła się w...

Podtrzymuję moją miłość do tej serii <3

Podtrzymuję moją miłość do tej serii <3

Thomas Arnold jest autorem serii kryminalnej i fantastycznej, postanowiłam sprawdzić tę pierwszą. Muszę przyznać, że wypada całkiem w porządku, podoba mi się, że akcja rozgrywa się w USA. A jeśli chodzi o styl, to widzę tu inspirację Harlanem Cobenem 🙂 Zakończenie jak dla mnie trochę przekombinowane, ale nie można mu odmówić sporego zaskoczenia.

Thomas Arnold jest autorem serii kryminalnej i fantastycznej, postanowiłam sprawdzić tę pierwszą. Muszę przyznać, że wypada całkiem w porządku, podoba mi się, że akcja rozgrywa się w USA. A jeśli chodzi o styl, to widzę tu inspirację Harlanem Cobenem 🙂 Zakończenie jak dla mnie trochę przekombinowane, ale nie można mu odmówić sporego zaskoczenia.

To moja pierwsza styczność z kryminalnym alter ego J.K.Rowling i od pierwszych stron pokochałam jej styl. Uwielbiam atmosferę deszczowego, pochmurnego Londynu (zwłaszcza jak czytam pod kocem z gorącym kakao) ❤️ Do tej pory taką aurę kojarzyłam z kryminałami skandynawskimi, ale teraz wiem, że w scenerii angielskiej też mi dobrze 😊 Podoba mi się również koncepcja drobiazgowego wyjaśnienia zagadki kryminalnej podczas konfrontacji z mordercą - taki zabieg kojarzy mi się z Agathą Christie. Podsumowując - na pewno skompletuję tę serię!

To moja pierwsza styczność z kryminalnym alter ego J.K.Rowling i od pierwszych stron pokochałam jej styl. Uwielbiam atmosferę deszczowego, pochmurnego Londynu (zwłaszcza jak czytam pod kocem z gorącym kakao) ❤️ Do tej pory taką aurę kojarzyłam z kryminałami skandynawskimi, ale teraz wiem, że w scenerii angielskiej też mi dobrze 😊 Podoba mi się również koncepcja...

Książka napisana w ciekawej konwencji - 4 autorki thrillerów łączą swoje siły i talent w opowiadaniu jednej historii 💪 Najbardziej zaskoczyła mnie spójność - mimo, że przeplatają się tu rozdziały napisane każdy przez inną pisarkę, opowieść czyta się jako całość, nie ma się wrażenia „skakania” po różnych stylach. Dodam, że książki napisane w całości przez Sophie Hannah mnie nie porwały, a tutaj fragmenty jej autorstwa w niczym nie ustępują tym stworzonym np. przez B.A. Paris 😉 Typowa guilty pleasure, której nie można odłożyć, dramaty nastolatek może momentami infantylne, ale ogólnie książka spełniła moje oczekiwania - polecam fanom gatunku 🥰

Książka napisana w ciekawej konwencji - 4 autorki thrillerów łączą swoje siły i talent w opowiadaniu jednej historii 💪 Najbardziej zaskoczyła mnie spójność - mimo, że przeplatają się tu rozdziały napisane każdy przez inną pisarkę, opowieść czyta się jako całość, nie ma się wrażenia „skakania” po różnych stylach. Dodam, że książki napisane w całości przez Sophie Hannah mnie...

Tę książkę dostałam w prezencie i jest to strzał w dziesiątkę - napisana w wyważony sposób, czyli przede wszystkim z punktu widzenia opartego na zdrowym rozsądku, bez niepotrzebnego roztrząsania problemów. Lubię mieć wszystko zebrane w jednym miejscu i to jest właśnie taka pigułka, która porusza naprawdę mnóstwo tematów związanych z opieką nad dziećmi w każdym wieku. Nie da się przewidzieć wszystkich sytuacji, ale dobrze mieć coś takiego pod ręką 😊

Tę książkę dostałam w prezencie i jest to strzał w dziesiątkę - napisana w wyważony sposób, czyli przede wszystkim z punktu widzenia opartego na zdrowym rozsądku, bez niepotrzebnego roztrząsania problemów. Lubię mieć wszystko zebrane w jednym miejscu i to jest właśnie taka pigułka, która porusza naprawdę mnóstwo tematów związanych z opieką nad dziećmi w każdym wieku. Nie da...

Jest to zbiór wskazówek, co robić, by jak najszybciej dojść do siebie po porodzie, co jeść, jak ćwiczyć i w ogóle jak odnaleźć się w tych pierwszych dniach po powrocie ze szpitala. Zwykle porady poradami, a życie weryfikuje - zobaczymy, może coś się przyda 🙂

Jest to zbiór wskazówek, co robić, by jak najszybciej dojść do siebie po porodzie, co jeść, jak ćwiczyć i w ogóle jak odnaleźć się w tych pierwszych dniach po powrocie ze szpitala. Zwykle porady poradami, a życie weryfikuje - zobaczymy, może coś się przyda 🙂

Postanowiłam sprawdzić kolejną pozycję od Mossa - tu również się nie zawiodłam, bo było konkretnie, sprawnie i wciągająco. Jednak mroczne klimaty zaszły daaaleko i muszę przyznać, że ścieżki, którymi podążają myśli autora, są przerażające 🙈 W każdym razie warto, ale trzeba przygotować się na szok 😉

Postanowiłam sprawdzić kolejną pozycję od Mossa - tu również się nie zawiodłam, bo było konkretnie, sprawnie i wciągająco. Jednak mroczne klimaty zaszły daaaleko i muszę przyznać, że ścieżki, którymi podążają myśli autora, są przerażające 🙈 W każdym razie warto, ale trzeba przygotować się na szok 😉

To pierwsza książka Mossa, jaką przeczytałam - lubię rzeczowy styl i szybkie przechodzenie do rzeczy, a jednocześnie wciągnęła mnie niepokojąca atmosfera i brutalne wątki. Dodaję do listy „przeczytać kolejną” 🙂

To pierwsza książka Mossa, jaką przeczytałam - lubię rzeczowy styl i szybkie przechodzenie do rzeczy, a jednocześnie wciągnęła mnie niepokojąca atmosfera i brutalne wątki. Dodaję do listy „przeczytać kolejną” 🙂

Wiem, że to powieść nagrodzona Pulitzerem, cała historia jest metaforą przemian w społeczeństwie USA na przełomie XIX i XX wieku. Z tego punktu widzenia - wartościowa lektura. A z drugiej strony - tu się kompletnie nic nie dzieje, naprawdę 🙂 Myśle, że gdyby główny wątek z romansem był chociaż trochę bardziej ożywiony, nie zaszkodziłoby to książce, a czytelnikowi baaardzo pomogło 😉

Wiem, że to powieść nagrodzona Pulitzerem, cała historia jest metaforą przemian w społeczeństwie USA na przełomie XIX i XX wieku. Z tego punktu widzenia - wartościowa lektura. A z drugiej strony - tu się kompletnie nic nie dzieje, naprawdę 🙂 Myśle, że gdyby główny wątek z romansem był chociaż trochę bardziej ożywiony, nie zaszkodziłoby to książce, a czytelnikowi baaardzo...

Wiem, że ta książka jest kultowa, ale ja mam wrażenie, że z niej wyrosłam… Całość wydawała mi się infantylna, chyba jestem już „za dużą” kobietką 😅

Wiem, że ta książka jest kultowa, ale ja mam wrażenie, że z niej wyrosłam… Całość wydawała mi się infantylna, chyba jestem już „za dużą” kobietką 😅

Dzisiaj przychodzę ze „Stażystką” - tutaj historia była najciekawsza z całej trójki powieści Sinickiej, oceniam je w takiej kolejności, w jakiej wyszły: najlepsza „Stażystka”, najsłabsza „Służąca”. Mam nadzieję, że Alicja odwróci ten trend i wyda coś fajnego przy następnej okazji ☺️

Dzisiaj przychodzę ze „Stażystką” - tutaj historia była najciekawsza z całej trójki powieści Sinickiej, oceniam je w takiej kolejności, w jakiej wyszły: najlepsza „Stażystka”, najsłabsza „Służąca”. Mam nadzieję, że Alicja odwróci ten trend i wyda coś fajnego przy następnej okazji ☺️

„Służąca” to po „Obserwatorce” mój kolejny thriller Alicji Sinickiej, klimat ten sam i podobnie czytało się to lekko i przyjemnie 😊. Chociaż mam wrażenie, że akcja przy początku z pierwszego etapu przeszła do kolejnego zanim się na dobre rozwinęła, miałam lekki niedosyt. W każdym razie wiem już, że styl Alicji mi odpowiada i na pewno sięgnę po jej następną powieść.

„Służąca” to po „Obserwatorce” mój kolejny thriller Alicji Sinickiej, klimat ten sam i podobnie czytało się to lekko i przyjemnie 😊. Chociaż mam wrażenie, że akcja przy początku z pierwszego etapu przeszła do kolejnego zanim się na dobre rozwinęła, miałam lekki niedosyt. W każdym razie wiem już, że styl Alicji mi odpowiada i na pewno sięgnę po jej następną powieść.