Zagadka drugiej śmierci czyli klasyczna powieść kryminalna o wdowie, zakonnicy i psie (z kulinarnym podtekstem)

Bardzo przyjemna lektura, gdy niekoniecznie mamy nastrój na coś bardzo poważnego. Czyta się szybko, pochłonęłam ją całą w jeden albo dwa dni.

Bardzo przyjemna lektura, gdy niekoniecznie mamy nastrój na coś bardzo poważnego. Czyta się szybko, pochłonęłam ją całą w jeden albo dwa dni.

Ta książka podobnie jak trzy poprzednie opisujące perypetie pewnej wdowy po aptekarzu, pani Karoliny jest świetnym relaksem . Bardzo dobrze bawiłam się przy niej. Jest zabawna i napisana pięknym językiem. Polecam

Ta książka podobnie jak trzy poprzednie opisujące perypetie pewnej wdowy po aptekarzu, pani Karoliny jest świetnym relaksem . Bardzo dobrze bawiłam się przy niej. Jest zabawna i napisana pięknym językiem. Polecam

Bardzo dobre czytadło. Odpowiada mi poczucie humoru autorki - dużo radości sprawiło mi chociażby: " Pięć młodych twarzy choć nie należały do sióstr ... wydawało się identyczne, kruczoczarne brwi zarysowane przez miejscową mistrzynię makijażu permanentnego miały jednakowo obszerny łuk. Doklejone rzęsy cechowała ta sama gęstość i długość, a usta- ten sam powiększony kształt.", czy też "Już na pierwszy rzut oka widać było, że złomowano go w Niemczech w latach dziewięćdziesiątych, ale kolega szwagra znał się na robocie i wyklepał go jak nówkę." Pani Karolina widać morowa kobitka jest - nie inaczej. Jak będę szukał relaksacji to zapewne jeszcze sięgnę po jej książki.

Bardzo dobre czytadło. Odpowiada mi poczucie humoru autorki - dużo radości sprawiło mi chociażby: " Pięć młodych twarzy choć nie należały do sióstr ... wydawało się identyczne, kruczoczarne brwi zarysowane przez miejscową mistrzynię makijażu permanentnego miały jednakowo obszerny łuk. Doklejone rzęsy cechowała ta sama gęstość i długość, a usta- ten sam powiększony...

Ten tom dowodzi, że siostra Tomasza jest najlepszą postacią historii, a pani Karolinka nie zawsze ma rację.

Ten tom dowodzi, że siostra Tomasza jest najlepszą postacią historii, a pani Karolinka nie zawsze ma rację.

Książka jest prześmieszna, lekka i przyjemna.
Czyta się ją świetnie i lekko.
Polecam z całego serca, napewno znajdziecie w niej duzo śmiechu.

Książka jest prześmieszna, lekka i przyjemna.
Czyta się ją świetnie i lekko.
Polecam z całego serca, napewno znajdziecie w niej duzo śmiechu.

Przy tej serii zawsze dobrze się bawię, czekam na następne :)

Przy tej serii zawsze dobrze się bawię, czekam na następne :)

Książka nad wyraz przyjemna w czytaniu.
Treść zabawna, lekka i smakowita.
Autorka powodowała nagłe ataki ślinotoku i potrzeby znalezienia przepisów.
Zagadki kryminalne interesujące, ale lekko pominięte w fabule. Za to postacie znakomite, posiadające wprost idealne dla treści charaktery.
Z chęcią sięgnę po inne tomy z serii.

Książka nad wyraz przyjemna w czytaniu.
Treść zabawna, lekka i smakowita.
Autorka powodowała nagłe ataki ślinotoku i potrzeby znalezienia przepisów.
Zagadki kryminalne interesujące, ale lekko pominięte w fabule. Za to postacie znakomite, posiadające wprost idealne dla treści charaktery.
Z chęcią sięgnę po inne tomy z serii.

Zabawna, uroczo absurdalna historia kryminalna.
Główne bohaterki-wdowa po aptekarzu i zakonniczka - są niesamowicie pełne życia i entuzjazmu- bo to jest taka, pomimo że to kryminał, niesamowita pochwała życia, oraz tego co w sumie w życiu najważniejsze -jedzenia i kontaktów z innymi ludźmi.

To jest tez pokazanie, że życie każdego, nawet takiej chudej, wścibskiej zakonniczki z długim nosem czy otyłej ponad miarę , jeszcze bardziej wścibskiej, w sumie samotnej pani Karoliny może być fascynujące, naprawdę ciekawe i pełne ludzi. I jedzenia. Bo ta książka to tez pochwała ucztowania w dobrym towarzystwie , chwytania chwili i cieszenia się życiem-nawet jak się nie jest pięknym ani młodym ani szczególnie oczytanym.
Wystarczy się rozejrzeć dookoła i zainteresować światem, zjeść cos dobrego , rozwiązać jakąś zagadkę kryminalną -nawet jak nie ma tak naprawdę żadnej zagadki.

Zabawna, uroczo absurdalna historia kryminalna.
Główne bohaterki-wdowa po aptekarzu i zakonniczka - są niesamowicie pełne życia i entuzjazmu- bo to jest taka, pomimo że to kryminał, niesamowita pochwała życia, oraz tego co w sumie w życiu najważniejsze -jedzenia i kontaktów z innymi ludźmi.

To jest tez pokazanie, że życie każdego, nawet takiej chudej, wścibskiej...

.

.

"Zagadka drugiej śmierci" Karoliny Morawieckiej to czwarta część przygód wdowy po aptekarzu Karoliny Morawieckiej i siostry Tomaszy z Wielmoży. Pierwsza kocha gotować, jeść i wiedzieć wszystko o wszystkich, chociaż oficjalnie brzydzi się plotkami. Druga to feministka w sutannie. Obie mają talent do rozwiązywania zagadek kryminalnych, ku wątpliwej radości lokalnej policji. W tej części Karolina Morawiecka ze względu na nadmiar kilogramów ma zaleconą dietę i ćwiczenia fizyczne co jest dla niej najgorszą torturą. Siostra Tomasza postanawia jej pomóc i razem rozpoczynają spacery nordic walking po parku w Ojcowie. W trakcie takiej aktywności zauważają krew na trawie, ale nie znajdują ciała. Z rezygnacją, zgłaszają swoje podejrzenia policji i rzeczywiście zostaje znalezione ciało, ale w innym miejscu niż się spodziewały. Rozpoczynają razem śledztwo, ale siostra Tomasza zostaje wezwana do swojego klasztoru w Krakowie, gdzie ma dyskretnie wyjaśnić sprawę zaginionego wotum. Od tej pory każda z kobiet prowadzi samodzielne śledztwo.
Utwór jest pełen inteligentnego humoru i ciekawych przepisów kulinarnych. Momentami, ma się wrażenie, że z książki wydobywa się zapach przygotowywanych potraw. Same zagadki kryminalne są świetnie skonstruowane i pomimo lekkiego humoru, trzeba się nagłowić nad rozwiązaniem. Gorąco polecam

"Zagadka drugiej śmierci" Karoliny Morawieckiej to czwarta część przygód wdowy po aptekarzu Karoliny Morawieckiej i siostry Tomaszy z Wielmoży. Pierwsza kocha gotować, jeść i wiedzieć wszystko o wszystkich, chociaż oficjalnie brzydzi się plotkami. Druga to feministka w sutannie. Obie mają talent do rozwiązywania zagadek kryminalnych, ku wątpliwej radości lokalnej policji. W...