#100dnisłońca , a ja miałam dzięki tej książce taki cały jeden rozświetlony dzień ☀️ bo jest dosłownie jak promyczek, który rozświetli najczarniejsze chmury i da nadzieję na coś lepszego. Niesamowita historia pełna wartości, którą każdy może i wręcz powinien chcieć przeczytać. Szczególnie w młodym wieku. Ale oczywiście nie tylko! Dałam 5/5 i zostawiam kawałek serducha zarówno Tessie jak i Westonowi ❤️

Książka opowiada o dziewczynie, która uległa wypadkowi samochodowemu i straciła na 100 dni wzrok. Nastolatce wali się świat, jest przerażona i czuje, że już nic dobrego jej po tym wszystkim nie czeka. Nie jest nawet pewna, czy go odzyska. Musiała porzucić pisanie poezji i swojego bloga, czym właściwie żyła, więc jej dziadkowie, z którymi mieszka, wpadają na pomysł, by zamieścić ogłoszenie w gazecie w poszukiwaniu osoby, która jej w tym wszystkim pomoże - będzie jej słuchać i pisać za nią, tak, by dziewczyna dalej mogła się rozwijać i by wróciła do niej choć cząstka nadziei i motywacji.
I wtedy wkracza on - Weston, chłopak golden retriever, który zyskał moją sympatię już od pierwszych stron. Sam ma niepełnosprawność i brakuje mu traktowania go w „zwykły” sposób przez innych. Nie chce, żeby ktoś mówił dziewczynie o jego niepełnosprawności, dzięki czemu czuje się przy niej w końcu tak jak pragnął, bo ona jedyna nie patrzy (brzydka gra słów, ale właściwie używając tego w poście mogę od razu Wam napisać, że książka mimo trudności tematu jest połączona z dobrze wyważonym humorem na tej podstawie i potrafi wywołać ogromny uśmiech na buzi) kontynuując - nie patrzy na niego poprzez pryzmat smutnej życiowej historii, a jednak dzięki niej chłopak doskonale może rozumieć dziewczynę.
Tessa nie jest na początku chętna na pomoc chłopaka, jednak ten się nie poddaje i wraca. Wraca. Wraca.
A na końcu to ona będzie musiała zawalczyć o niego i wracać, wracać, wracać.

Kocham podział tej książki na części pt węch, smak, słuch i dotyk… (i jeszcze jest wzrok) - to jak Weston chciał pokazać Tessie, że można doceniać świat i go nie widzieć, a czasem nawet właśnie to czego nie widzimy, jest najpiękniejsze… ❤️

Współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung dziękuję! 5/5⭐️

#100dnisłońca , a ja miałam dzięki tej książce taki cały jeden rozświetlony dzień ☀️ bo jest dosłownie jak promyczek, który rozświetli najczarniejsze chmury i da nadzieję na coś lepszego. Niesamowita historia pełna wartości, którą każdy może i wręcz powinien chcieć przeczytać. Szczególnie w młodym wieku. Ale oczywiście nie tylko! Dałam 5/5 i zostawiam kawałek serducha...

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @makeyourstorymatter
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @wydawnictwoyoung
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 12+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★

❀ ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂" to wzruszająca, lekka i pełna emocji książka. Od pierwszych stron się w niej zakochałam i skradła moje serce 🥺🤍 To moja nowa książkowa miłość. Poruszyła mnie swoją tematyką, emocjonalnością i wrażliwością. Ta historia jest niezwykle wartościowa i potrzebna, naprawdę wartą ją przeczytać 💞

❀ To romans Young Adult i lekka w czytaniu młodzieżówka. Porusza ona trudne i ważne tematy, takie jak: wypadek samochodowy, utrata wzroku i niepełnosprawność. Historia głównych bohaterów niezwykle mnie poruszyła i wzruszyła. Przepełniona jest przepięknymi i wartościowymi cytatami. Powinien ją poznać każdy, niezależnie od wieku 🥺🤍

❀ Styl pisania autorki urzekł mnie już od pierwszych stron. Jest tak cudowny, lekki i przyjemny w odbiorze. Naprawdę miło mi się czytało i świetnie się przy tym bawiłam. To dla mnie bardzo komfortowa odskocznia od rzeczywistości. Po tej książce dosłownie się płynie, co sprawiło, że wręcz nie czułam, że czytam.

❀ Fabuła jest bardzo oryginalna i wyjątkowa. Nigdy nie czytałam podobnej książki, więc naprawdę mi zaimponowała. Cała historia jest podzielona na zmysły, co samo w sobie jest magiczne i ciekawe. Poznajemy ją z dwóch perspektyw i punktów widzenia obu bohaterów, co niesamowicie mi się spodobało.

❀ Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani i mają cudowne charaktery. Ogromnie ich polubiłam, z pewnością wiele osób może się z nimi utożsamić. Weston jest moim ulubionym bohaterem, jest taki słodki i uroczy 🥺💞 To typowy golden retriever boy i idealny książkowy mąż 💋 Relacja romantyczna między głównymi bohaterami była cudowna i słodka 🤍 Pokazuje ona, że każdy z nas zasługuje na szczęście i nic nas nie ogranicza 🥺

❀ Książka bardzo mi się spodobała i skradła moje serce 🤍 Ogromnie wam ją polecam! 💞 Koniecznie musicie poznać tą piękną i wzruszająca historię 🥺 To świetny i przyjemny romans, idealny na letnie dni. POLECAM! 💋

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @makeyourstorymatter
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @wydawnictwoyoung
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 12+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★

❀ ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂" to wzruszająca, lekka i pełna emocji książka. Od pierwszych stron się w niej zakochałam i skradła moje serce 🥺🤍 To moja nowa książkowa miłość. Poruszyła mnie swoją tematyką, emocjonalnością i...

,,𝘾𝙤 𝙗𝙮 𝙗𝙮𝙡𝙤, gdybyśmy dotarły na to skrzyżowanie chwile wcześniej, lub chwilę później? Co, jeśli to moja wina, że znalazłyśmy się w tym właśnie miejscu i o tej konkretnej godzinie? Co by było, gdyby podkręcanie włosów nie zajęło mi aż tyle? Albo podkreślanie oczu? Albo wybór kolczyków?"

,,Wiec zniosłem to jak mężczyzna.
Myśle o tym, co by by było, gdybym zareagował inaczej.
Gdybym komuś o tym powiedział.
𝘾𝙤 𝙗𝙮 𝙗𝙮𝙡𝙤, 𝙜𝙙𝙮𝙗𝙮..."

𝙊𝙉𝘼 w wyniku wypadku traci wzrok na około 100 dni. Nie może pisać wierszy, które tak kocha. Ale wtedy zjawia się 𝙊𝙉. Po tym jak dziadkowie umieszczają w lokalnej gazecie informacje, że szukają dziewczyny w wieku ich wnuczki, która pomogłaby jej w spisywaniu wierszy, chłopak zgłasza się do pomocy (co prawda nie jest dziewczyną, ale to taki mały szczegół) Weston (bardzo mozolnie) zdobywa jej sympatię. Ukrywa przed nią jedynie fakt, że sam stracił obie nogi, czego dziewczyna nie może zobaczyć. Boi się, że kiedy odzyska wzrok i to odkryje nie będzie go takiego chciała.

Dawno tak się nie cieszyłam na premierę książki, która jest młodzieżówką. Urzekła mnie relacja Tessy i Westona!! Sposób w jaki pokazuje jej, że dalej może być szczęśliwa i to, jak ona powoli się na niego otwiera. Nie jestem tylko przekonana, czy realnie przedstawiono bohatera wychodzącego z traumy, wydaje mi się, że w prawdziwym życiu nie do końca tak to wygląda. Sposób w jaki autorka przedstawia jego podejście po założeniu protez jest dość nieodpowiedzialny, chociażby w chwili, kiedy chłopak pierwszy raz wchodzi po schodach, robi to sam, o późnej porze, bez nikogo w pobliżu, co mogłoby się źle skończyć. Odnoszę wrażenie, że ,,za szybko" postanawia być silny. Mimo, że historia jest dość wyidealizowana (prawdopodobnie taka miała być) i momentami się na to krzywiłam to była też urocza i jej przekaz jest piękny i bardzo ważny. Nie będzie należeć do moich ulubieńców, ale podobała mi się.

[współpraca reklamowa]

,,𝘾𝙤 𝙗𝙮 𝙗𝙮𝙡𝙤, gdybyśmy dotarły na to skrzyżowanie chwile wcześniej, lub chwilę później? Co, jeśli to moja wina, że znalazłyśmy się w tym właśnie miejscu i o tej konkretnej godzinie? Co by było, gdyby podkręcanie włosów nie zajęło mi aż tyle? Albo podkreślanie oczu? Albo wybór kolczyków?"

,,Wiec zniosłem to jak mężczyzna.
Myśle o tym, co by by było, gdybym zareagował...

W moje ręce wpadła ostatnio książka “100 dni słońca”. Chyba najlepszą rekomendacją będzie fakt, że przeczytałam ją w jeden dzień, a przez ostatnie 50 stron siedziałam zapłakana jak bóbr. Ale przejdźmy najpierw do szybkiego opisu!🫶🏻

Tessa ulega wypadkowi, przez który traci wzrok. Istnieje jednak duża szansa, że po 100 dniach wzrok powróci. Nie ma jednak takiej pewności, co sprawia, że dziewczyna bardzo zamyka się sobie. Pewna przypadkowa znajomość (a może nie do końca tak przypadkowa),pozwoli jej “spojrzeć” na świat w inny sposób niż ten, który uznawała za oczywisty.

Od samego początku się wciągnęłam, lekki styl i dużo dialogów sprawia, że książkę pochłania się w ekspresowym tempie. Od samego początku czułam, że Weston będzie moim nowym książkowym crushem…i tak właśnie się stało! Uwielbiam w tej książce kreację bohaterów i ich autentyczność. Dostajemy perspektywę osoby, która musi się zmagać z chorobą i jest to pokazane w poważny, ale też pełen szacunku i delikatności sposób.

Mimo trudnych tematów czujemy, że książka daje ogrom nadziei i przestrzeń na to, że każdy przeżywa takie trudne sytuacje na swój własny sposób. Fragmenty poezji pisanej przez Tessę są przepełnione emocjami, a historia Westona może zainspirować wiele osób i mówi dużo na temat walki mimo ograniczeń i przekraczania własnych barier.

“100 dni słońca” łapała mnie za serce od pierwszej strony do ostatniej. Nigdy aż tak nie płakałam na książce i nie przywiązałam się w taki sposób do bohaterów. Absolutnie uwielbiam dynamikę między Westonem i Tessą i to jak złożone są ich historie.

Bardzo Wam polecam “100 dni słońca” jest to pełna nadziei, romantyzmu, uroku, ale też bardzo poważnych tematów i wrażliwości książka, która zachwyci wiele osób. W moim przypadku spowodowała odwołanie planów, żeby móc jak najszybciej poznać zakończenie i trafiła zdecydowanie do ulubieńców życia. <3

W moje ręce wpadła ostatnio książka “100 dni słońca”. Chyba najlepszą rekomendacją będzie fakt, że przeczytałam ją w jeden dzień, a przez ostatnie 50 stron siedziałam zapłakana jak bóbr. Ale przejdźmy najpierw do szybkiego opisu!🫶🏻

Tessa ulega wypadkowi, przez który traci wzrok. Istnieje jednak duża szansa, że po 100 dniach wzrok powróci. Nie ma jednak takiej pewności, co...

„Tessa utracila wiele – ale nie wszystko. Wciąż ma cztery inne zmysły, cztery inne sposoby na odnajdywanie piękna w świecie. Nauczę ją tego. Nauczę ją, jak się delektować światem, chociaż się go nie widzi”.

„100 dni słońca” jest przepiękną i wzruszającą książką o odzyskiwaniu straconej nadziei. To przyjemna i wartościowa lektura, która rozbudzi wasze serca i sprawi, że długo nie przestaniecie o niej myśleć. Zdecydowałam się po nią sięgnąć, ponieważ jej opis był ciekawy, czułam, że wpasuje się w mój gust czytelniczy, więc miałam do tej książki wysokie oczekiwania.

Główną bohaterką książki Tessa, która w wyniku wypadku traci wzrok na sto dni. Czuje, że jej świat się zawalił i został pozbawiony normalności. Tessa uwielbia pisać wiersze oraz prowadzi swojego bloga. Jej dziadkowie umieszczają w gazecie ogłoszenie, aby znaleźć kogoś, kto pomoże jej w pisaniu poezji. Ten pomysł nie podoba się głównej bohaterce i prosi ich o wycofanie ogłoszenia, ale natrafia na nie syn szefa redakcji. Weston wie przez co przeszła dziewczyna i chce jej pomóc przejść przez ten trudny czas. Oferuje swoją pomoc jej dziadkom, stawiając im warunek, że nie powiedzą Tessie o jego niepełnosprawności.

Tyle słowem wstępu.

Zacznijmy od pomysłu na fabułę. Moim zdaniem fabuła była bardzo prosta i piękna. Poruszyła temat straconej nadziei oraz walki o jej odzyskanie we wzruszający, ale i humorystyczny sposób. Na drodze głównej bohaterki stanął chłopak, który dobrze zdawał sobie sprawę z tego, przez co przechodziła i postanowił jej pomóc. Dziewczyna nie miała pojęcia, że łączyło ich więcej niż myślała i nie raz zarzucała mu, że nie umie się postawić w jej sytuacji. Weston bardzo chciał pokazać Tessie, że pomimo tego, że straciła wzrok, miała jeszcze inne zmysły, którymi mogła poznawać świat. Choć była do tego sceptycznie nastawiona, z czasem jej opór zaczął się zmniejszać, a relacja głównych bohaterów stawała się coraz bliższa. Westonowi podobało się to, że Tessa jest dla niego opryskliwa i uważała go za człowieka pozbawionego empatii, ale nie oceniała go jedynie przez pryzmat jego niepełnosprawności, ponieważ jej nie widziała. Relacje w tej książce są silne. Tessa jest wychowywana przez dziadów, którzy ją kochają i dla jej dobra, chcieli kogoś, aby nie porzuciła swojej pasji, przez to że straciła wzrok. W miarę rozwoju fabuły, możemy zaobserwować jak ich relacja się rozwija i główni bohaterowie stają się sobie coraz bliżsi.

W książce mamy dwie perspektywy: Tessy oraz Westona i poznajemy ich historię oraz możemy się wczuć w ich emocje. Historia przeplata się wspomnieniami Westona oraz ich teraźniejszością. Narracja odgrywa kluczową rolę w tej książce ponieważ nadaje jej klimat. Dzięki niej możemy bardzo blisko poznać bohaterów oraz ich emocje.

Najbardziej zapamiętałam trzy fragmenty: kiedy Weston pierwszy raz przyniósł jej kwiaty (konwalie),scena kiedy kupili aparat Insatx oraz scenę z bajką o dwóch ptakach. W tej książce jest wiele cudownych scen oraz cytatów, które zapamiętacie na długo. Jednym z moich ulubionych jest: „wizualne piękno jest tylko jedną z form piękna”.

Zakochacie się w bohaterach, fabule oraz w wydaniu. Książka ma przepiękną okładkę oraz bawione brzegi od których ciężko oderwać wzrok. Dodatkowo w książce znajdziemy przecudowne elementy graficzne nawiązujące m.in. do ludzkich zmysłów.

Podsumowując: książka bardzo, bardzo mi się podobała i z pewnością zostanie ze mną na długo. Nie umiem przestać o niej myśleć. Wzbudziła we mnie wiele emocji (zarówno pozytywnych jak i negatywnych). Nie raz miałam szklanki w oczach i uśmiech na twarzy. Finał był pięknym zwieńczeniem historii. Choć fabuła była do przewidzenia, wcale nie przeszkadzało mi to w czytaniu tej książki. Nie było tu niepotrzebnych zwrotów akcji. Wszystko toczyło się swoim spokojnym tempem. Miałam do niej wysokie oczekiwania i ani trochę się nie zawiodłam.

Kocham tę książkę i zdecydowanie będę ją polecać, ponieważ uważam, że jest warta przeczytania. Po jej przeczytaniu długo o niej nie zapomnicie!

„Tessa utracila wiele – ale nie wszystko. Wciąż ma cztery inne zmysły, cztery inne sposoby na odnajdywanie piękna w świecie. Nauczę ją tego. Nauczę ją, jak się delektować światem, chociaż się go nie widzi”.

„100 dni słońca” jest przepiękną i wzruszającą książką o odzyskiwaniu straconej nadziei. To przyjemna i wartościowa lektura, która rozbudzi wasze serca i sprawi, że...

Przepiękna ksiązka. Wow.

Przepiękna ksiązka. Wow.

„100 dni słońca” to absolutnie przepiękna książka i nie mam tutaj na myśli jedynie okładki i cudownych brzegów, bo po prostu opisana historia skradła moje serce.
Najpierw zacznę od tego, że opowiadana jest z dwóch perspektyw, co absolutnie uwielbiam.
Główna bohaterka w wyniku wypadku samochodowego traci wzrok na tytułowe 100 dni. W tym czasie jej dziadkowie szukają kogoś, kto jej pomoże w codziennym życiu, a zwłaszcza w realizowaniu pasji, jaką było pisanie bloga. Na zgłoszenie odpowiada chłopak, który przez wypadek stracił nogi. Jego wymaganiem było ukrycie przed Tessą (główną bohaterką) informacji o jego niepełnosprawności, bo chce być taktowany jak w pełni sprawna osoba.
To przepiękna historia o nauce odkrywania świata na nowo, którą naprawdę warto przeczytać i docenić to, co mamy na codzień.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Young

„100 dni słońca” to absolutnie przepiękna książka i nie mam tutaj na myśli jedynie okładki i cudownych brzegów, bo po prostu opisana historia skradła moje serce.
Najpierw zacznę od tego, że opowiadana jest z dwóch perspektyw, co absolutnie uwielbiam.
Główna bohaterka w wyniku wypadku samochodowego traci wzrok na tytułowe 100 dni. W tym czasie jej dziadkowie szukają kogoś,...

🌈🌻

Szesnastoletnia Tessa tymczasowo traci wzrok na skutek wypadku samochodowego. Z dziewczyny kochającej życie i poezję, zmienia się w cień samej siebie. Chcąc pomóc jej w powrocie do rutyny, dziadkowie, z którymi się wychowuje, zamieszczają w gazecie ofertę pracy dla osoby, która pomogłaby Tessie w spisywaniu wierszy.

Na ogłoszenie odpowiada Weston, rówieśnik Tessy, który za sprawą swojej niepełnosprawności ma poczucie, że może zrozumieć dziewczynę. Prosi jednak jej dziadków, by utrzymali ten fakt w tajemnicy. Tessa nie jest w stanie zobaczyć Westona, więc traktuje go bez taryfy ulgowej, początkowo nawet z niechęcią. Chłopak, przyzwyczajony do spojrzeń pełnych litości, z radością przyjmuję tę odmianę i dzień za dniem wraca do domu Tessy.

🎨💛

To jedna z najbardziej uroczych młodzieżowek, jakie czytałam.

Wciągnęła mnie od pierwszej strony i przeczytałam ją na raz podczas podróży pociągiem.

To piękna, delikatna, poruszająca historia o trudnych doświadczeniach, o życiu z niepełnosprawnością oraz o odnajdywaniu nadziei i swojej wewnętrznej siły.

Autorka wykreowała cudownych bohaterów, mam tutaj zwłaszcza na myśli Westona. Uwielbiam, gdy w młodzieżówkach mam do czynienia z tak wrażliwymi i empatycznymi postaciami.

Wielka polecajka!

✨🌅

[12+]

[współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung]

🌈🌻

Szesnastoletnia Tessa tymczasowo traci wzrok na skutek wypadku samochodowego. Z dziewczyny kochającej życie i poezję, zmienia się w cień samej siebie. Chcąc pomóc jej w powrocie do rutyny, dziadkowie, z którymi się wychowuje, zamieszczają w gazecie ofertę pracy dla osoby, która pomogłaby Tessie w spisywaniu wierszy.

Na ogłoszenie odpowiada Weston, rówieśnik Tessy,...

Jeśli miałabym opisać tę historię w paru słowach to na pewno użyłabym tych: delikatna, wzruszająca, smutna.

”-Nie potrzebujesz tego, wiesz? Wyglądasz pięknie bez makijażu. Ale z makijażem też wyglądasz pięknie. Zawsze wyglądasz pięknie. Nawet kiedy płaczesz.”

Tessa w wyniku wypadku traci wzrok. Jej świat w jednym momencie się zawalił. Weston to chłopak, który jak nikt inny potrafi zrozumieć Tessę. To on uczy ją jak na nowo cieszyć się każdym dniem. Jak funkcjonować za pomocą pozostałych zmysłów. Weston wypełnił tę historię nadzieją. Nadzieją, której starczyłoby na kilka osób.

„Siedzicie tu, oddychacie, widzicie, słyszycie, pewnie czujecie jakieś smaki, zapachy, a po wyjściu ze szkoły poczujecie słońce na twarzy. To kilka naprawdę dobrych powodów, aby nie być nieszczęśliwym. A jeśli będziecie szukać, znajdziecie nowe. Ale musicie wybierać. I to cały czas. Każdego dnia, o każdej godzinie, czasami w każdej minucie. Musicie wybierać tę drogę.”

Ta książka jest tak piękna!!! W każdym tego słowa znaczeniu. W środku i z zewnątrz. Każda strona, zdanie i słowo było warte przeczytania!! Trafia do moich ulubieńców🥹🩵

Jeśli miałabym opisać tę historię w paru słowach to na pewno użyłabym tych: delikatna, wzruszająca, smutna.

”-Nie potrzebujesz tego, wiesz? Wyglądasz pięknie bez makijażu. Ale z makijażem też wyglądasz pięknie. Zawsze wyglądasz pięknie. Nawet kiedy płaczesz.”

Tessa w wyniku wypadku traci wzrok. Jej świat w jednym momencie się zawalił. Weston to chłopak, który jak nikt...

Ta książka według mnie to absolutne cudo. Całość jest świetnie napisana, sam pomysł jest niesamowity i został również doskonale pociągnięty. Takie perełki trudno znaleźć, naprawdę trudno, a ja miałem szczęście się na taką natknąć! Szkoda że nie jest bardziej znana. Podoba mi się również że postacie nie są idealne. Czasami mam wrażenie że niewidoma bohaterka zapomina o swojej niepełnosprawności albo nawet widzi rzeczy, ale nie wiem, nie jestem do końca pewien, może nic takiego nie wystąpiło.
:>

Ta książka według mnie to absolutne cudo. Całość jest świetnie napisana, sam pomysł jest niesamowity i został również doskonale pociągnięty. Takie perełki trudno znaleźć, naprawdę trudno, a ja miałem szczęście się na taką natknąć! Szkoda że nie jest bardziej znana. Podoba mi się również że postacie nie są idealne. Czasami mam wrażenie że niewidoma bohaterka zapomina o...