Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo mocna książka, której akcja tocząc się bardzo dynamicznie powoduje, że trudno się od niej oderwać.
Choć jest to fikcja literacka to, jak dowodzi w posłowi autorka, oparta na rzetelnym research'u. Dzięki temu realizm podróży meksykańskich migrantów, uciekających przed zemstą kartelu narkotykowego, jest dojmujący i wręcz wpływający na wszystkie zmysły.
Autorka w posłowiu pisze, że zależało jej na ukazaniu sytuacji z innej perspektywy niż zazwyczaj robią to książki o mafiach i ich porachunkach. Mamy tu opowieść z perspektywy ofiar, pełną trudnych sytuacji i świetnie opisanych towarzyszących im stale pierwotnych uczuć: strachu, paniki, instynktu przetrwania.

Bardzo mocna książka, której akcja tocząc się bardzo dynamicznie powoduje, że trudno się od niej oderwać.
Choć jest to fikcja literacka to, jak dowodzi w posłowi autorka, oparta na rzetelnym research'u. Dzięki temu realizm podróży meksykańskich migrantów, uciekających przed zemstą kartelu narkotykowego, jest dojmujący i wręcz wpływający na wszystkie zmysły.
Autorka w...

Książka przeczytana w ramach wyzwania. Interesująca konstrukcja fabuły i przede wszystkim mocne ukazanie niełatwego życia osób, które żyjąc w konserwatywnym, tradycyjnym kraju, wyłamują się wszelkim ramom i ogólnie przyjętym normom.

Książka przeczytana w ramach wyzwania. Interesująca konstrukcja fabuły i przede wszystkim mocne ukazanie niełatwego życia osób, które żyjąc w konserwatywnym, tradycyjnym kraju, wyłamują się wszelkim ramom i ogólnie przyjętym normom.

Świetnie opisana postać niezwykłej kobiety z rodem Kossaków w tle i rysem czasów, w których żyła.

Świetnie opisana postać niezwykłej kobiety z rodem Kossaków w tle i rysem czasów, w których żyła.

Moja pierwsza książka Noblistki, i na pewno nie ostatnia. Podoba mi się rozstrzał historii, czasów, wątków zawartych w opowiadaniach. Spojrzenie na świat dawny i teraźniejszy. Opowieści, które są dziwne, ale nie nieprawdopodobne. Są albo interpretacją dawnych wierzeń i zwyczajów, albo wizją tego, jak rozwinie się świat, który zaczyna się już teraz. Pod względem przewidywania przyszłości na podstawie dzisiejszych przesłanek, podczas czytania książki nie raz przychodził mi do głowy Netflix'owy serial "Czarne lustro".

Moja pierwsza książka Noblistki, i na pewno nie ostatnia. Podoba mi się rozstrzał historii, czasów, wątków zawartych w opowiadaniach. Spojrzenie na świat dawny i teraźniejszy. Opowieści, które są dziwne, ale nie nieprawdopodobne. Są albo interpretacją dawnych wierzeń i zwyczajów, albo wizją tego, jak rozwinie się świat, który zaczyna się już teraz. Pod względem...

Wybitna, archetypiczna interpretacja bajki o Czerwonym Kapturku. Aż gęsto od znaczeń, symboli, domysłów i dwuznaczności w warstwie ilustracyjnej. Wspaniała!

Wybitna, archetypiczna interpretacja bajki o Czerwonym Kapturku. Aż gęsto od znaczeń, symboli, domysłów i dwuznaczności w warstwie ilustracyjnej. Wspaniała!

Przepiękna książka będąca efektem współpracy dwóch wspaniałych artystek. Książka do kontemplacji. Wyjątkowe, głębokie ilustracje Joanny Concejo.

Przepiękna książka będąca efektem współpracy dwóch wspaniałych artystek. Książka do kontemplacji. Wyjątkowe, głębokie ilustracje Joanny Concejo.

Książka przybliża życie i artystyczne wybory genialnej artystki Mariny Abramovic. W połączeniu z wystawą w toruńskim CSW - uczta dla ducha, oka i intelektu. Książka jest zdecydowanie różna od często zawiłych interpretacji krytyków sztuki. Napisana przystępnym językiem, bardzo czysto i dobitnie opisuje inspiracje, przesłanie i poszukiwania artystki. Do przeczytania jednym tchem, i do pooglądania - zawiera obszerny materiał wizualny.

Książka przybliża życie i artystyczne wybory genialnej artystki Mariny Abramovic. W połączeniu z wystawą w toruńskim CSW - uczta dla ducha, oka i intelektu. Książka jest zdecydowanie różna od często zawiłych interpretacji krytyków sztuki. Napisana przystępnym językiem, bardzo czysto i dobitnie opisuje inspiracje, przesłanie i poszukiwania artystki. Do przeczytania jednym...

Książka Marcina Wichy próbuje opowiedzieć o człowieku poprzez pryzmat rzeczy, które po nim zostały, którymi lubił się otaczać, i które wybierał do swojego życia. Te wszystkie przedmioty, kiedyś były ważne, a kiedy człowiek odchodzi trzeba coś z nimi zrobić. Są takie przedmioty, które mamy wszyscy, bo są modne, dostępne, tanie, praktyczne. Ale są i takie, które mają dla nas szczególne znaczenie, są wyjątkowe, wyszukane. Jedne i drugie stają się po śmierci właściciela bezużytecznymi śmieciami, ich materialne trwanie staje się problemem dla tych, którzy zostają. Mnie książka zmusiła do rozejrzenia się wokół się, zauważenia tych wszystkich, często zbędnych, nagromadzonych rzeczy, które ciągnę ze sobą. To ciekawe, że są one dla mnie ważne, w jakiś sposób mnie definiują i jestem nieszczęśliwa kiedy nie mam wokół siebie ulubionych książek i pamiątek. Zastanawiam się, co ten, a nie inny zbiór przedmiotów mówi o mnie. To jeden aspekt książki. Drugi to opowiedziana, trochę tak przy okazji, mimochodem, historia osób pochodzenia żydowskiego w Polsce, w ogóle historia czasów młodości rodziców autora. Trochę wstydliwe ukrywanie swoich korzeni, temat, który jest, ale z drugiej strony nie mówi się o nim otwarcie. Autorowi udało się stworzyć nienachalny, trochę tylko sentymentalny i wzruszający, ale też obiektywny (matka autora jawi się jako kobieta pełnowymiarowa, z zaletami, ale i wadami) obraz ludzi i czasów, w których żyli.

Książka Marcina Wichy próbuje opowiedzieć o człowieku poprzez pryzmat rzeczy, które po nim zostały, którymi lubił się otaczać, i które wybierał do swojego życia. Te wszystkie przedmioty, kiedyś były ważne, a kiedy człowiek odchodzi trzeba coś z nimi zrobić. Są takie przedmioty, które mamy wszyscy, bo są modne, dostępne, tanie, praktyczne. Ale są i takie, które mają dla nas...