Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze mówiąc, czuję się trochę rozczarowana

O ile Chirurg podobał mi się i miałam nadzieję, że druga część utrzyma poziom ,niestety Skalpel nie dorasta mu do pięt

Było długo, było nudno, było topornie. Brakowało mi tego elementu zaskoczenia, napięcia z pierwszej części

Zaczęło się całkiem obiecująco, ale niestety z każdą stroną było coraz gorzej

Jane Rizzoli w tej części niestety znów nie wzbudza sympatii, raczej męczy i irytuje. Akcja wlecze sie i jest mało zajmująca. Nie powiem, żebym nie żałowała czasu spędzonego przy tej książce, bo zapewne w tym czasie mogłam przeczytać ze 3 lepsze kryminały

Po kolejną część sięgnę z sentymentu do części pierwszej, ale jeżeli nie znajdę w niej tego co ma jedynka, będzie to część ostatnia

Szczerze mówiąc, czuję się trochę rozczarowana

O ile Chirurg podobał mi się i miałam nadzieję, że druga część utrzyma poziom ,niestety Skalpel nie dorasta mu do pięt

Było długo, było nudno, było topornie. Brakowało mi tego elementu zaskoczenia, napięcia z pierwszej części

Zaczęło si...

Rozwiń

Zwiń

Jak na razie zdecydowanie najlepsza część Chyłki, choć poprzez ilości alkoholu wypijanego przez główną bohaterkę, lekko się zmęczyłam czytając

Drugie zastrzeżenie jakie mam do tej książki, to zakończenie. Tak dobrze zbudowana intryga, tak ciekawie i rozwiązanie zagadki kto zabił jakieś takie pffff słabe no.

Nastawiłam się na jakąś bombę, a tu ledwo kapiszon

Mimo wszystko polecam, bo ta część jest ciekawa, akcja toczy się dynamicznie i naprawdę wciąga

Jak na razie zdecydowanie najlepsza część Chyłki, choć poprzez ilości alkoholu wypijanego przez główną bohaterkę, lekko się zmęczyłam czytając

Drugie zastrzeżenie jakie mam do tej książki, to zakończenie. Tak dobrze zbudowana intryga, tak ciekawie i rozwiązanie zagadki kto zabił jakieś ...

Rozwiń

Zwiń

O mój Boże nie , nie i nie

Co to było? Jestem zniesmaczona, zdegustowana i totalnie cała jestem na nie

No nie!

O mój Boże nie , nie i nie

Co to było? Jestem zniesmaczona, zdegustowana i totalnie cała jestem na nie

No nie!

Dziwią mnie bardzo tak wysokie oceny tej książki, bo w moim odczuciu jest co najwyżej przeciętna

Czytając ją cały czas czułam się jakbym siedziała w ciemnej, wilgotnej i śmierdzącej piwnicy

Książka zaczęła się bardzo ciekawie i byłam pewna, że nie będę mogła się od niej oderwać. Niestety ciekawie było do 3 rozdziału, a później już tylko coraz gorzej

Fatalnie skrojeni bohaterowie, których nie da się polubić, rozwleczona do granic wytrzymałości , nudna akcja, finalnie niezbyt skomplikowana zagadka, którą rozwiązałam mniej więcej w połowie książki

Jestem bardzo rozczarowana i uważam, że jest to jedna z najsłabszych pozycji wśród książek Simona Becketta

Dziwią mnie bardzo tak wysokie oceny tej książki, bo w moim odczuciu jest co najwyżej przeciętna

Czytając ją cały czas czułam się jakbym siedziała w ciemnej, wilgotnej i śmierdzącej piwnicy

Książka zaczęła się bardzo ciekawie i byłam pewna, że nie będę mogła się od niej oderwać. Niestet...

Rozwiń

Zwiń

Jak już wspomniałam kiedyś mam swoje guilty pleasure a jest nią literatura young adult.

Choć jestem w wieku rodziców głównych bohaterów, to lubię czasami poczuć się jak nastolatka ;) a przede wszystkim sprawdzić co czyta moja córka

Jeśli chodzi o tą serię, moja córka byla nią zachwycona

I teraz nie wiem, czy ja jestem jednak aż tak stara, czysta książka tak słaba

Przez całą książkę nie dzieje się kompletnie nic. Bohaterowie imprezują, jedzą sushi, piją alkohol i ewentualnie śpią i przytulają się w konfiguracji przeróżnej, zależnej od dnia

Jest jeszcze koło naukowe, gdzie bohaterowie robią jakieś wydumane rzeczy, ale tutaj niestety przepaść wiekowa ogromnie mi doskwierała poniewaz z racji wieku przyzwyczajona jestem, że autorzy są przygotowani idealnie kiedy piszą o zawodach, bądź zainteresowaniach bohaterów. Tutaj młodziutka autorka musi się jeszcze wiele nauczyć, ponieważ kompletnie nie wiemy co niby robi para głównych bohaterów w swoim kole prawniczym, ponieważ autorka chyba z tego tematu się nie przygotowała. Z kolei mądrości na temat studiów medycznych przeposala najwyraźniej z Google

Natomiast to co męczyło i irytowało mnie najbardziej, to język. O mój Panie kto to puścił do druku? Język jest prostacki, koszmarna ilość powtórzeń! Kto pamięta sławną " wewnętrzną boginię" ? Tutaj słowo "gó*no " odmienione na wszystkie możliwe sposoby pada tyle razy, że żałuję, że nie zaczęłam liczyć

A jeśli ktoś z Was policzył, proszę o wiadomość, bo to jedyne co mnie zaciekawiło w tej książce

Słabiutkie 3 / 10

Jak już wspomniałam kiedyś mam swoje guilty pleasure a jest nią literatura young adult.

Choć jestem w wieku rodziców głównych bohaterów, to lubię czasami poczuć się jak nastolatka ;) a przede wszystkim sprawdzić co czyta moja córka

Jeśli chodzi o tą serię, moja córka byla nią zachwyco...

Rozwiń

Zwiń

Wielkie brawa dla Pani Blanki. Brawa za stworzenie tak głupiej, irytującej pustej i totalnie idiotycznej postaci jak Laura.

To już tez trzeba talentu żeby stworzyć taką durną bohaterkę, że aż słów brak

Pomimo, że na końcu Pani Blanka zaprzecza, że jest to książka o gwałtach i syndromie sztokholmskim , to dokładnie o tym ona jest

Książka jest skrajnie obrzydliwe i patologiczna .

Pomimo wszystko z całej trylogii jest i tak zdecydowanie "najciekawsza"

Wielkie brawa dla Pani Blanki. Brawa za stworzenie tak głupiej, irytującej pustej i totalnie idiotycznej postaci jak Laura.

To już tez trzeba talentu żeby stworzyć taką durną bohaterkę, że aż słów brak

Pomimo, że na końcu Pani Blanka zaprzecza, że jest to książka o gwałtach i syndromi...

Rozwiń

Zwiń