Uwielbiam

Uwielbiam

Wielkie brawa dla Pani Blanki. Brawa za stworzenie tak głupiej, irytującej pustej i totalnie idiotycznej postaci jak Laura.

To już tez trzeba talentu żeby stworzyć taką durną bohaterkę, że aż słów brak

Pomimo, że na końcu Pani Blanka zaprzecza, że jest to książka o gwałtach i syndromie sztokholmskim , to dokładnie o tym ona jest

Książka jest skrajnie obrzydliwe i patologiczna .

Pomimo wszystko z całej trylogii jest i tak zdecydowanie "najciekawsza"

Wielkie brawa dla Pani Blanki. Brawa za stworzenie tak głupiej, irytującej pustej i totalnie idiotycznej postaci jak Laura.

To już tez trzeba talentu żeby stworzyć taką durną bohaterkę, że aż słów brak

Pomimo, że na końcu Pani Blanka zaprzecza, że jest to książka o gwałtach i syndromie sztokholmskim , to dokładnie o tym ona jest

Książka jest skrajnie obrzydliwe i...

Najgorszy tom z całej trylogii. Koszmarna twórczość, zdecydowanie odradzam sięganie po tą pozycję. Szkoda czasu...

Najgorszy tom z całej trylogii. Koszmarna twórczość, zdecydowanie odradzam sięganie po tą pozycję. Szkoda czasu...

Tak jak w przypadku pierwszej części - jak na książkę z tego gatunku nie jest zła. Czytałam gorsze. Zdecydowanie książki są lepsze niż film.

Tak jak w przypadku pierwszej części - jak na książkę z tego gatunku nie jest zła. Czytałam gorsze. Zdecydowanie książki są lepsze niż film.

Tu calkiem zakrecona historia niby laura jest w ciazy a w filmie nie. Nie ma nic z tekstu wrociłaś dziecino?

Tu calkiem zakrecona historia niby laura jest w ciazy a w filmie nie. Nie ma nic z tekstu wrociłaś dziecino?

tak jak bardzo lubię trylogię greya, tak nie umiem strawić tworczosci blanki lipinskiej... o ile christian i anastasia to były postaci prawdziwe, których emocje się odczuwało, o tyle historia laury wydaje sie od początku dziwna... im dalej sie czyta, tym bardziej ma się wrażenie, że tj. sztuczne, niemożliwe... przeczytałam tylko 365 dni, bo uznałam, że na dalszą tę historię szkoda mojego czasu

tak jak bardzo lubię trylogię greya, tak nie umiem strawić tworczosci blanki lipinskiej... o ile christian i anastasia to były postaci prawdziwe, których emocje się odczuwało, o tyle historia laury wydaje sie od początku dziwna... im dalej sie czyta, tym bardziej ma się wrażenie, że tj. sztuczne, niemożliwe... przeczytałam tylko 365 dni, bo uznałam, że na dalszą tę historię...

Zaczynając trzecią cześć trylogii miałam mieszane uczucia. Pierwsza część mnie zszokowała a druga była całkiem okey. Przed przeczytaniem zdążyłam już usłyszeć trochę spoilerów. Sama Blanka powiedziała, że czeka nas totalny rollercoaster. Zgadza się był. Niestety w smutnym tego słowa znaczeniu. Kolejne 365 jest już ostatnią częścią. Zaczynamy z obudzeniem Laury. Żyje, jednak straciła dziecko. I tu rozpoczyna się pierwsza fala szaleństwa. Ona i Massimo mijają się. Każde z nich przeżywa żałobę na swój sposób. On pije i ćpa a ona poświęca się pracy i zakochuje się w Nacho. Co jest lekko nielogiczne bo przez niego straciła dziecko. Laura jest rozdarta. Skacze między Massimem a Nacho. Czasem sama a czasem nie z własnej woli.
Bez spojlerów powiem, że dobrze, że to się już skończyło. Laura i Olga są po trzydziestce, dzieciate, szczęśliwe i na tym zakończmy :)

Zaczynając trzecią cześć trylogii miałam mieszane uczucia. Pierwsza część mnie zszokowała a druga była całkiem okey. Przed przeczytaniem zdążyłam już usłyszeć trochę spoilerów. Sama Blanka powiedziała, że czeka nas totalny rollercoaster. Zgadza się był. Niestety w smutnym tego słowa znaczeniu. Kolejne 365 jest już ostatnią częścią. Zaczynamy z obudzeniem Laury. Żyje, jednak...

Ostatnią część nie doczytałam do końca.
Już nie mogłam przetrawić tej lektury.
Opisy są lepsze niż całość, ale i tak lepsze niż filmy.
Nie rozumiem jednego, jak można porównywać to do Greya....
(Czytałam przed tym jak taką sławę zyskały)

Ostatnią część nie doczytałam do końca.
Już nie mogłam przetrawić tej lektury.
Opisy są lepsze niż całość, ale i tak lepsze niż filmy.
Nie rozumiem jednego, jak można porównywać to do Greya....
(Czytałam przed tym jak taką sławę zyskały)

Opiszę tytułem innej książki - "Nigdy więcej"

Opiszę tytułem innej książki - "Nigdy więcej"

Poprzedni tom zakończył się dość niespodziewanie. Massimo musi podjąć dobre decyzję. Tutaj wręcz znienawidziłam Massima. To co zrobił Laurze było tragiczne. Na szczęście był ktoś kto ją uratował.

Poprzedni tom zakończył się dość niespodziewanie. Massimo musi podjąć dobre decyzję. Tutaj wręcz znienawidziłam Massima. To co zrobił Laurze było tragiczne. Na szczęście był ktoś kto ją uratował.