Szybko licząc, to "Mistrza i Małgorzatę" Michaiła Bułhakowa miałam przyjemność przeczytać ponad dwadzieścia lat temu.
Z tamtego okresu, odnośnie tej pozycji, pozostało we mnie uczucie wyjątkowości i wspaniałości tej książki.
Była dla mnie pierwszą, a zarazem aż po dziś dzień, ostatnią tak zaskakującą i niepowtarzalnie skonstruowaną historią. Jedyną w swoim rodzaju, a na tamte czasy szalenie nowatorską. Po dzień dzisiejszy pozostała unikatem, który nie sposób przyrównać do żadnej innej powieści... Nie będę udawać, że po tych 20 latach pamiętam coś prócz imienia Volanda. Teraz, gdy sięgnęłam po nią ponownie, w ramach wyzwania czytelniczego LC- uzmysłowiłam sobie ze smutkiem, że pamiętałam z niej naprawdę niewiele... Cieszę się, że wyzwanie LC zmotywowało mnie do ponownego sięgnięcia po tą, kiedyś i teraz nadal, ulubioną książkę. Choć po tylu latach odbieram ją zapewne inaczej niż przed dwoma dekadami, to wrażenia jej wielkości zostają podobne.
Z powieścią zaznajomiłam się pod postacią audiobooka czytanego mi przez znakomitego lektora- Krzysztofa Gosztyłę.
Audiobook dostępny jest na Legimi.
#lubimyczytac, #wyzwanieLC2023, #wyzwanieczytelnicze2023, #mistrzimalgorzata, #michailbulhakow, #czytamzlegimi, #czytambezlimitu, #audiobook, #krzysztofgosztyla, #lektorkrzysztofgosztyla,

Szybko licząc, to "Mistrza i Małgorzatę" Michaiła Bułhakowa miałam przyjemność przeczytać ponad dwadzieścia lat temu.
Z tamtego okresu, odnośnie tej pozycji, pozostało we mnie uczucie wyjątkowości i wspaniałości tej książki.
Była dla mnie pierwszą, a zarazem aż po dziś dzień, ostatnią tak zaskakującą i niepowtarzalnie skonstruowaną historią. Jedyną w swoim rodzaju, a na...

O książce powiedziano już wszystko, więc może teraz sekundkę o tym, czemu wystawiłem tak gigantyczną notę. Otóż nigdy nie widziałem (a raczej słyszałem) tak profesjonalnej roboty. Wszyscy aktorzy dają z siebie maksimum możliwości, a pomijając lekko charczącego Andrzeja Chyrę, każdy z nich wypada znakomicie. Duet Korowiew i Behemot (zwłaszcza ten pierwszy) to mała aktorska perełka i mój ulubiony występ. Muzyka i efekty też pierwsza klasa. Świetne dopełnienie legendarnej powieści.

O książce powiedziano już wszystko, więc może teraz sekundkę o tym, czemu wystawiłem tak gigantyczną notę. Otóż nigdy nie widziałem (a raczej słyszałem) tak profesjonalnej roboty. Wszyscy aktorzy dają z siebie maksimum możliwości, a pomijając lekko charczącego Andrzeja Chyrę, każdy z nich wypada znakomicie. Duet Korowiew i Behemot (zwłaszcza ten pierwszy) to mała aktorska...

Wymęczyła mnie ta książka okrutnie

Wymęczyła mnie ta książka okrutnie

Męczyłam się od pierwszych stron, strasznie się wynudziłam. Przeczytałam do końca tylko dlatego, że czekałam na ten wielki zachwyt nad książką. Nie doczekałam się.

Męczyłam się od pierwszych stron, strasznie się wynudziłam. Przeczytałam do końca tylko dlatego, że czekałam na ten wielki zachwyt nad książką. Nie doczekałam się.

Mam pewne obawy, oceniając tę powieść, bo wiem, że ma wielu zwolenników, poza tym panuje swojego rodzaju przekonanie, że klasyka automatycznie zasługuje na peany, a jak ktoś jej nie docenia, to się nie zna 🙃 Cóż, nie znam się, bo przez co najmniej połowę książki się męczyłam.
Pewnego razu w Moskwie pojawia się tajemniczy obcokrajowiec o niepokojącym wyglądzie. Wówczas zaczynają się dziać dziwne rzeczy, a to za sprawą samego konsultanta, jak się przedstawił, i jego podejrzanej świty.
Książka dzieli się na dwie części. W pierwszej z nich fabuła skupia się na tysiącu różnych postaci o podobnie brzmiących nazwiskach – można się pogubić, komu jak Woland i jego świta uprzykrzyli życie ;) Zdecydowanie nie mogłam się wciągnąć w tę historię, za dużo wątków, za dużo postaci. Z bieżącymi wydarzeniami przeplata się historia Poncjusza Piłata, którego męczą rozterki dotyczące skazanego na śmierć więźnia. Jest to pozbawiona religijnego wydźwięku, nieco alternatywna wersja historii Jezusa, całkiem ciekawa, przyznaję. Jednak powieść spodobała mi się dopiero wtedy, gdy wreszcie pojawiła się postać tytułowej Małgorzaty – za połową książki! Tu zaczęło się robić interesująco – w końcu!
Jeśli chodzi o język, nie jest to lektura, przez którą się płynie, jest bardzo literacki, barwny, pełen ozdobników. Nasuwa mi się słowo „kunsztowny” ;) Ma to oczywiście swoje plusy i minusy.
Być może fenomen tej książki polega na tematyce, niekoniecznie popularnej w czasach powstawania. Ja nie zaliczam się do grona fanów „Mistrza i Małgorzaty”, ale cieszę się, że po latach udało mi się tę książkę przeczytać.

Mam pewne obawy, oceniając tę powieść, bo wiem, że ma wielu zwolenników, poza tym panuje swojego rodzaju przekonanie, że klasyka automatycznie zasługuje na peany, a jak ktoś jej nie docenia, to się nie zna 🙃 Cóż, nie znam się, bo przez co najmniej połowę książki się męczyłam.
Pewnego razu w Moskwie pojawia się tajemniczy obcokrajowiec o niepokojącym wyglądzie. Wówczas...

Książka mojego życia. Staram się ją czytać co najmniej raz w roku. I zawsze znajduję w niej coś nowego. Z wiekiem widzę ją z zupełnie innych perspektyw. Myślę, że to jedna z tych pozycji, których czytanie powinno się zostawić do swojej dorosłości i nie przymuszać uczniów do czytania. Książka wybitna.

Książka mojego życia. Staram się ją czytać co najmniej raz w roku. I zawsze znajduję w niej coś nowego. Z wiekiem widzę ją z zupełnie innych perspektyw. Myślę, że to jedna z tych pozycji, których czytanie powinno się zostawić do swojej dorosłości i nie przymuszać uczniów do czytania. Książka wybitna.

Nie wiem do końca o czym jest ta książka. Zupełnie nie przeszkadza mi to stwierdzić, że mam do czynienia z czymś niespotykanym pod względem językowym, składniowym, kulturowym, znaczeniowym.

Nie wiem do końca o czym jest ta książka. Zupełnie nie przeszkadza mi to stwierdzić, że mam do czynienia z czymś niespotykanym pod względem językowym, składniowym, kulturowym, znaczeniowym.

Po prostu niesamowita książka. Nie potrafię powiedzieć dokładnie, o czym jest ani co mnie w niej tak urzekło - zwyczajnie nie umiem jej objąć umysłem w całości. Być może dlatego tak wiele osób wielokrotnie do niej wraca - ja pewnie też będę to robić. Po prostu - polecam najserdeczniej jak się tylko da.

Po prostu niesamowita książka. Nie potrafię powiedzieć dokładnie, o czym jest ani co mnie w niej tak urzekło - zwyczajnie nie umiem jej objąć umysłem w całości. Być może dlatego tak wiele osób wielokrotnie do niej wraca - ja pewnie też będę to robić. Po prostu - polecam najserdeczniej jak się tylko da.

Świetna książka. :)

Świetna książka. :)

Właśnie dlatego kocham czytać! By móc cieszyć się takimi dziełami! Powieść od samego początku ujmuje doskonałością, wielkością i niewyobrażalnie ogromnym talentem autora! Kunsztowny język, autentyczne postacie, mimo że jawiące się jak z baśni. Świetne monologi, satyra i groteska, a zarazem zdania przemawiające wprost do serca. Książka ma w sobie dwie powieści: jedna z okresu życia Piłata, a druga część ówczesna, współczesna Moskwa. Zachwycona byłam postaciami, a szczególnie całą świtą Wolanda; w szczególności kota Behemota: przebiegłego śmieszka, który co by tu rzec wszystko przekręcał tak, by i tak wyszło na jego. Historia w Moskwie była pełna zawrotnych i niespodziewanych zdarzeń; pod koniec całe miasto stanęło na głowie dosłownie! A co do powieści o Piłacie byłam zachwycona tym, jak można było czytając te fragmenty wyczuć historyczny kontekst, tło. Miałam przeczucie, jakbym czytała historyczne zapiski. Autor tą książkę pisał prawie 12 lat! Dzieło jakich próżno szukać we współczesnym świecie literatury. M. Bułhakow jest godny miana, by mówić o nim że jest pisarzem. Na końcu książki przeczytałam ciekawostkę, iż fragmenty odnoszące się do wydarzeń Jeruszalaim autor zaczerpnął z powieści "Quo Vadis" H. Sienkiewicza, którego czytał. Świetne były sceny z teatru Varietes, balu u szatana, scena gdzie Behemot z Korowiow pojawiają się w kawiarni, w mieszkaniu na Sadowej, w szpitalu psychiatrycznym, kiedy policjanci szukali hipnotyzerów. Cała książka to majstersztyk!!

Właśnie dlatego kocham czytać! By móc cieszyć się takimi dziełami! Powieść od samego początku ujmuje doskonałością, wielkością i niewyobrażalnie ogromnym talentem autora! Kunsztowny język, autentyczne postacie, mimo że jawiące się jak z baśni. Świetne monologi, satyra i groteska, a zarazem zdania przemawiające wprost do serca. Książka ma w sobie dwie powieści: jedna z...