Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można docenić (kontekst historyczno-społeczny?, wydanie + grafiki Hansa Bellmera warte każdych pieniędzy), brzydka i niemoralna (wydłubywanko oczu pasterzom dusz i wpychanie w odbyt metaforą pewnie czegoś tam), dużo rzeczy, które można sobie samemu dopowiedzieć... ale tu raczej nic więcej jak podręcznik do wyuzdanego seksu.
Albo się mylę.

Można docenić (kontekst historyczno-społeczny?, wydanie + grafiki Hansa Bellmera warte każdych pieniędzy), brzydka i niemoralna (wydłubywanko oczu pasterzom dusz i wpychanie w odbyt metaforą pewnie czegoś tam), dużo rzeczy, które można sobie samemu dopowiedzieć... ale tu raczej nic więcej jak podręcznik do wyuzdanego seksu.
Albo się mylę.

Mieszane uczucia. Krótkie zdania, prosty język, prosta też historia - krwawa jatka w przetykana miłosnymi retrospekcjami głównego bohatera (trochę tani zabieg, choć ratuje go to, że również i te wątki, podobnie jak cała historia, są skażone jakimś tam brudem). Niemniej jest coś takiego w tej historii, że ciężko jest się od niej oderwać i długo siedzi w głowie.
Minus taki, że nie ma tu właściwie nic o samej Czeczenii i Rosji, a co sugeruję opis książki.

Dodaje ten komentarz tydzień po przeczytaniu książki. Dalej pamiętam ją niemal w szczegółach. Nieczęsto mi się to zdarza, także może to i jakiś wyznacznik.

Mieszane uczucia. Krótkie zdania, prosty język, prosta też historia - krwawa jatka w przetykana miłosnymi retrospekcjami głównego bohatera (trochę tani zabieg, choć ratuje go to, że również i te wątki, podobnie jak cała historia, są skażone jakimś tam brudem). Niemniej jest coś takiego w tej historii, że ciężko jest się od niej oderwać i długo siedzi w głowie.
Minus taki,...

Nic specjalnego. Dobry zamysł, piekło w edenie?, choć w efekcie wyszła krótka nowela o kwiatach (niejedna kwiaciarka polegnie), trochę może o przemocy i... tyle. Bez ładu i składu, bez przemyśleń i historii. Istotne jest chyba tylko to, że jest to podobno pierwsza europejska "powieść" (1898) w której została opisana chińska "kara tysiąca cięć" (zob. wikipedia)

Nic specjalnego. Dobry zamysł, piekło w edenie?, choć w efekcie wyszła krótka nowela o kwiatach (niejedna kwiaciarka polegnie), trochę może o przemocy i... tyle. Bez ładu i składu, bez przemyśleń i historii. Istotne jest chyba tylko to, że jest to podobno pierwsza europejska "powieść" (1898) w której została opisana chińska "kara tysiąca cięć" (zob....

Takie tam dzieje o bólach w krzyżu, upodleniu kobiet i bzykanku w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Historie momentami tak zadziwiające, że aż wierzyć się nie chce. Ale też poniekąd i o tym jak pogodzić rozum z wiarą, żeby nie odegrać się na sobie, a to wielka sztuka.

"Piekielnie" merytoryczna.

Takie tam dzieje o bólach w krzyżu, upodleniu kobiet i bzykanku w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Historie momentami tak zadziwiające, że aż wierzyć się nie chce. Ale też poniekąd i o tym jak pogodzić rozum z wiarą, żeby nie odegrać się na sobie, a to wielka sztuka.

"Piekielnie" merytoryczna.