Najnowsze artykuły
- Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadaniaSylwia Stano6
- ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!LubimyCzytać1
- ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant28
- Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jean Hatzfeld
Źródło: Foto © Raymond Depardon/Magnum
7
1
6,9/10
Pisze książki: reportaż
Urodzony: 1949 (data przybliżona)
Reporter, korespondent wojenny, pisarz. Opisywał upadek komunizmu w Europie Środkowej, pracował jako korespondent wojenny z objętych kryzysem zbrojnym krajów Bliskiego Wschodu oraz Haiti, Konga, Algierii i Burundi, trzy lata spędził w byłej Jugosławii, gdzie został ranny podczas ostrzału Sarajewa. Doświadczenia te zaowocowały dwiema książkami: L'Air de la guerre (1994) oraz La guerre au bord du fleuve (1999).
W 1994 roku wyruszył do Rwandy. Opublikował trzy książki poświęcone rwandyjskiej wojnie domowej: w 2000 roku Dans le nu de la vie. Récits des marais rwandais (nagrodzoną m.in. Prix Pierre Mille i Prix France Culture),w 2003 roku Une saison de machettes, za którą otrzymał Prix Joseph Kessel i Prix Femina Essai, oraz Strategię antylop (La stratégie des antilopes),nagrodzoną w 2007 roku Prix Médicis, jedną z najbardziej prestiżowych francuskich nagród literackich.
W 1994 roku wyruszył do Rwandy. Opublikował trzy książki poświęcone rwandyjskiej wojnie domowej: w 2000 roku Dans le nu de la vie. Récits des marais rwandais (nagrodzoną m.in. Prix Pierre Mille i Prix France Culture),w 2003 roku Une saison de machettes, za którą otrzymał Prix Joseph Kessel i Prix Femina Essai, oraz Strategię antylop (La stratégie des antilopes),nagrodzoną w 2007 roku Prix Médicis, jedną z najbardziej prestiżowych francuskich nagród literackich.
6,9/10średnia ocena książek autora
1 478 przeczytało książki autora
3 629 chce przeczytać książki autora
25fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
7
Aktualności
LubimyCzytać
2
XI edycja Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy ścisłe grono finalistów
Aktualności
LubimyCzytać
6
Już niedługo Warszawskie Targi Książki
Aktualności
LubimyCzytać
1
Apostrof. Międzynarodowy Festiwal Literatury ogłasza pełny program
25 festiwalowych premier, ponad 100 gości i 80 spotkań z autorami, w tym także pisarkami i pisarzami nagrodzonymi najważniejszymi światowymi nagrodami literackimi, takimi jak...
Aktualności
LubimyCzytać
1
Znamy laureata Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego
Laureatem 7. edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki został Paweł Piotr Reszka. Do wyróżnienia nominowanych było pięć książek i dwa przekłady.
Aktualności
LubimyCzytać
1
Nominowani do Nagrody Kapuścińskiego
Jury Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego przedstawiło dziś 10 nominowanych do niej książek. Wśród nich znalazło się osiem tytułów polskich i dwa dzieła zagraniczne. O tym, kto jest...
Aktualności
LubimyCzytać
4
Nagroda im. Kapuścińskiego: ex aequo Aleksijewicz i Olszewski
Pierwszy raz w historii Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż literacki nagrodzono dwie książki. Tegorocznymi laureatami zostali: Swietłana Aleksijewicz, białoruska...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Wojna jest skutkiem inteligencji i głupoty. Ludobójstwo jest wynikiem zwyrodnienia inteligencji. [Innocent Rwililiza]
5 osób to lubi
Po co szukać okoliczności łagodzących w przypadku ludzi, którzy ścinali maczetą codziennie, nawet w niedzielę? Co tu można złagodzić? Liczbę...
Po co szukać okoliczności łagodzących w przypadku ludzi, którzy ścinali maczetą codziennie, nawet w niedzielę? Co tu można złagodzić? Liczbę ofiar? Metodę zabijania? Śmiechy zabójców? By oddać sprawiedliwość, trzeba by zabić zabójców. Ale to by wyglądało jak nowe ludobójstwo, to byłby chaos. Zabić ich czy ukarać, jak na to zasługują - to niemożliwe; przebaczyć im - to nie do pomyślenia.
4 osoby to lubiąSądzę, że to niewłaściwe powierzać trudną misję pojednania tylko czasowi i ciszy.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy Jean Hatzfeld
7,7
Cyt.:
„Wstała i zaproponowała, że da im pieniądze, żeby zabili ją jednym ciosem maczety. Rozebrali ją, żeby zabrać pieniądze zawinięte w pagne. Najpierw obcięli jej oba ramiona, potem obie nogi. Mama szeptała: „Święta Cecylio, Święta Cecylio”, ale nie błagała. (….) Mama leżała tak trzy dni, aż w końcu umarła. Drugiego dnia mogła już tylko wyszeptać: „Do widzenia, dzieci” i poprosić o wodę, ale ciągle nie odchodziła. (….) Nazywała się Agnès Nyirabuguzi. W języku kinyarwanda Nyirabuguzi znaczy: „Ta, która jest płodna”. (….) Teraz już wiem, że człowiek może w jednej chwili stać się bardzo zły. Nie wierzę w koniec ludobójstw. Nie wierzę tym, którzy mówią, że po raz ostatni dotknęliśmy najgorszego z okrucieństw. Gdy doszło do ludobójstwa, może dojść do drugiego, w dowolnym czasie, w dowolnym miejscu, w Rwandzie czy gdzie indziej; jeżeli powód pozostał i nadal go nie znamy."
Jeannette Ayinkamiye, 17 lat, chłopka i szwaczka Wzgórze Kinyinya (Maranyundo)
Jean Hatzfeld, „Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy”
Prawdziwe dziennikarstwo się skończyło. Skala jego upadku staje się z każdym rokiem coraz bardziej widoczna. Pogoń za sensacją, fake newsy celowo wprowadzające opinię publiczną w błąd, publikowanie niesprawdzonych informacji, branie pieniędzy przez media od sponsorów by prezentować ich stanowisko jako rzetelne i obiektywne – to coś obrzydliwego. Zapomniano całkiem o etosie i celu dziennikarstwa, mającym jedynie informować opinię publiczną, pozostawiając przekonania i sympatie własne dziennikarza głęboko ukryte.
Pozostało w tym upadającym zawodzie jeszcze niewielu prawdziwych, świetnych dziennikarzy a jednym z nich jest Francuz, Jean Hatzfeld. Reporter, korespondent wojenny, pisarz, wielokrotnie uhonorowany prestiżowymi nagrodami, m.in. polską Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego. Konfliktowi i ludobójstwu w Rwandzie poświęcił cykl reportaży, zwany Trylogią afrykańską, a jego pierwszą częścią jest „Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy”, wydana w 2000 roku a więc już sześć lat po zakończeniu konfliktu w Rwandzie.
Hatzfeld nie prezentuje genezy konfliktu, nie doszukuje się zaszłości historycznych, wspomina o nich jedynie pobieżnie, zmuszając niejako czytelnika do poszukiwań na własną rękę. Oddaje głos ofiarom które przeżyły, prezentując traumę z jaką muszą się mierzyć na co dzień. Nie osądza ani nie rozstrzyga pewnych, zdawałoby się oczywistych kwestii. Jedyne co uderza, choć wybrzmiewa to jedynie ustami ofiar, to obojętność, bezradność i bezsilność społeczności międzynarodowej.
W swym reportażu Jean Hatzfeld oddaje głos tylko jednej stronie konfliktu – ofiarom. Jednak zaznacza, co powodowało nim by nie zamieszczać w nim rozmów ze sprawcami – to ma być hołd złożony ofiarom, by ich głos zabrzmiał tym donioślej.
Zupełnie świadomie nie odnoszę się do treści reportażu. Nie jestem w stanie. Cokolwiek napiszę będzie to brzmiało banalnie. W zupełności wystarczy cytat z wypowiedzi Jeanette Ayinkamiye, młodej dziewczyny, która ocalała a który umieściłem na wstępie. Ona powiedziała znacznie lepiej to, co chciałbym czy mógłbym napisać.
Cyt.:
„Łzy człowieka płyną w jego brzuchu”
Przysłowie rwandyjskie
Wstrząsająca.
Polecam.
Englebert z rwandyjskich wzgórz Jean Hatzfeld
6,7
Reportaż przedstawiony z punktu widzenia Engleberta (potomka ostatniego króla Rwandy) opowiada o jego życiu, ale w dużej mierze o masakrach ludności Tutsi, przeprowadzonych przez ludności Hutu, które odbywały się w Rwandzie w latach 60. i 90. XX. wieku.
Ocaleli Tutsi żyją spokojnie, nie chcą rozpamiętywać rzezi swoich rodzin i przyjaciół przez sąsiadów. Reportaż jest krotki, czyta się go bardzo szybko. Szkoda, że nie umieszczono w nim żadnych zdjęć opisywanych miejsc.
Sama masakra w latach 90. w której zginęło blisko milion ludzi, to coś co powinno być bardziej nagłośnione.