Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czyta sie naprawdę szybko, ale irytuje w podobnym tempie. Jak dla mnie dwoje dziecinnych ludzi, którzy stają na głowie by pisarz ulubionej powieści odpowiedział im czy chomik z jego ksiazki zdechł czy nie zdechł. Wtf ? Nic mnie w niej nie wzruszyło, bo opowieść jest wręcz banalna, naciągana i infantylna. Strasznie to nadmuchane. Może inna książka tego autora bardziej do mnie przemówi.

Czyta sie naprawdę szybko, ale irytuje w podobnym tempie. Jak dla mnie dwoje dziecinnych ludzi, którzy stają na głowie by pisarz ulubionej powieści odpowiedział im czy chomik z jego ksiazki zdechł czy nie zdechł. Wtf ? Nic mnie w niej nie wzruszyło, bo opowieść jest wręcz banalna, naciągana i infantylna. Strasznie to nadmuchane. Może inna książka tego autora bardziej do...

Dobrze się czyta - jak każde opowiadanie Schmitta, jednak nie wyciągnęłam z tej historii morału.

Dobrze się czyta - jak każde opowiadanie Schmitta, jednak nie wyciągnęłam z tej historii morału.

Świetna charakterystyka największych polskich zbrodniarzy. Szczególnie podobał mi się opis krakowskiego wampira Karola Kota. Wszystko dokładnie w prosty sposób opisane. Polecam !

Świetna charakterystyka największych polskich zbrodniarzy. Szczególnie podobał mi się opis krakowskiego wampira Karola Kota. Wszystko dokładnie w prosty sposób opisane. Polecam !

Ksiazka jest świetna reklamą dla Nowej Huty :) I choć mogłabym się przyczepić do kilku wątków, to uważam, że czyta się bardzo przyjemnie.

Sąsiaduje z muzeum, w razie czego tam bedę szukać schronienia, a póki co ciągle widze stada jednomyślnych ptaków :P

Ksiazka jest świetna reklamą dla Nowej Huty :) I choć mogłabym się przyczepić do kilku wątków, to uważam, że czyta się bardzo przyjemnie.

Sąsiaduje z muzeum, w razie czego tam bedę szukać schronienia, a póki co ciągle widze stada jednomyślnych ptaków :P

Duże podobieństwo do Zmierzchu.
TEn sam temat przewodni - szara myszka i bogaty, nieziemsko przystojny facet. Konflikt - jak być z kimś z kim być się nie da, ile można zrobić dla kogoś kto jest idealny ale ma jedną wadę, która przekreśla wszystko. Edward był wampirem, który chetnie zjadłby Belle, a Grey po prostu lubi spuścic Anastazji porządne manto ;)
Ot i cała historia.

Dla wyrobienia własnego zdania polecam każdemu w wieku +18 :)

Duże podobieństwo do Zmierzchu.
TEn sam temat przewodni - szara myszka i bogaty, nieziemsko przystojny facet. Konflikt - jak być z kimś z kim być się nie da, ile można zrobić dla kogoś kto jest idealny ale ma jedną wadę, która przekreśla wszystko. Edward był wampirem, który chetnie zjadłby Belle, a Grey po prostu lubi spuścic Anastazji porządne manto ;)
Ot i cała...

Mimo że nie jestem fanką poezji, polecam :)

Mimo że nie jestem fanką poezji, polecam :)

Czytając tę ksiazkę jak dziecko wydawała mi się zbyt banalna, postanowiłam wrócić do niej po prawie 10 latach i... choćbym nie wiem jak chciała nadal nie zauważam w niej wyjątkowosci. Jest dla mnie czymś w rodzaju powieści Paulo Coelho. Ot czytanka na pochmurny dzień.

Czytając tę ksiazkę jak dziecko wydawała mi się zbyt banalna, postanowiłam wrócić do niej po prawie 10 latach i... choćbym nie wiem jak chciała nadal nie zauważam w niej wyjątkowosci. Jest dla mnie czymś w rodzaju powieści Paulo Coelho. Ot czytanka na pochmurny dzień.

Książka przeznaczona jest dla osób, którym lustrzanka do tej pory służyła wyłącznie do robienia zdjęć, dla tych którzy zasady fotografii znają dobrze.
moim zdaniem ktoś kto trzyma lustrzankę pierwszy raz w ręce nie wyciągnie z tej ksiazki nic, a ktoś kto robi nią zdjecia kilka lat nic odkrywczego się nie dowie.

Książka przeznaczona jest dla osób, którym lustrzanka do tej pory służyła wyłącznie do robienia zdjęć, dla tych którzy zasady fotografii znają dobrze.
moim zdaniem ktoś kto trzyma lustrzankę pierwszy raz w ręce nie wyciągnie z tej ksiazki nic, a ktoś kto robi nią zdjecia kilka lat nic odkrywczego się nie dowie.

Impresje to debiut Biela­kowskiej.
Wiersze zawarte w tomiku wcale nie są tak wesołe i kolorowe na jakie wskazywałaby okładka. Jest wiele smutku, bólu, żalu i rozczarowania.

Impresje to debiut Biela­kowskiej.
Wiersze zawarte w tomiku wcale nie są tak wesołe i kolorowe na jakie wskazywałaby okładka. Jest wiele smutku, bólu, żalu i rozczarowania.

Bardzo prosta, aż zbyt banalna historia. Początek mnie zaintrygował jednak później historia staje się infantylna. Miałam nadzieję na jakiś głębszy sens, no ale cóz, to tylko paranormalny romans ;) Plusem jest to , ze czyta sie ją bardzo szybko :)

Bardzo prosta, aż zbyt banalna historia. Początek mnie zaintrygował jednak później historia staje się infantylna. Miałam nadzieję na jakiś głębszy sens, no ale cóz, to tylko paranormalny romans ;) Plusem jest to , ze czyta sie ją bardzo szybko :)

Rzeka to opowieść o zmaganiu się ze strachem, własnymi słabościami samotnością i cierpieniem.
Dobrze sie czyta, ale mnie osobiście nie zmusiła do refleksji.

Rzeka to opowieść o zmaganiu się ze strachem, własnymi słabościami samotnością i cierpieniem.
Dobrze sie czyta, ale mnie osobiście nie zmusiła do refleksji.

Książka choć mała objętościowo, wzbudza niesamowite uczucia i chęć do refleksji. Nie zgadzam się że powieść pozbawiona jest sarkazmu. To właśnie przez ironię którą Fournier zawarł w niektórych fragmentach czy też czarny humor, można wyczuć jak wiele bólu, żalu i pretensji do losu ma ojciec dwójki niepełnosprawnych dzieci.

Książka choć mała objętościowo, wzbudza niesamowite uczucia i chęć do refleksji. Nie zgadzam się że powieść pozbawiona jest sarkazmu. To właśnie przez ironię którą Fournier zawarł w niektórych fragmentach czy też czarny humor, można wyczuć jak wiele bólu, żalu i pretensji do losu ma ojciec dwójki niepełnosprawnych dzieci.

Opowiadania są niezwykle sugestywne i choć autorka zaledwie szkicuje sceny, są one bardzo poruszające.

Opowiadania są niezwykle sugestywne i choć autorka zaledwie szkicuje sceny, są one bardzo poruszające.

Mimo ze akurat tematyka tej ksiażki nie do końca mi podeszła, to czas spedzony ze Schmittem uważam za dobrze spożytkowany :)

Mimo ze akurat tematyka tej ksiażki nie do końca mi podeszła, to czas spedzony ze Schmittem uważam za dobrze spożytkowany :)

Nie jestem fanką kryminałow, mimo to ksiażke czytało sie dość przyjemnie.

Nie jestem fanką kryminałow, mimo to ksiażke czytało sie dość przyjemnie.

Nie za bardzo rozumiem edukacyjny wpływ tejże lektury na 3 klasistę. Osobiście drażnił mnie brak szacunku Matyldy do rodziców, szczere wyznania ze ich nienawidzi, zero jakiejkolwiek wiezi. Jak dla mnie ksiażka bardzo płytka i zupełnie bez morału. Zakończenie wręcz mnie przeraziło.

Nie za bardzo rozumiem edukacyjny wpływ tejże lektury na 3 klasistę. Osobiście drażnił mnie brak szacunku Matyldy do rodziców, szczere wyznania ze ich nienawidzi, zero jakiejkolwiek wiezi. Jak dla mnie ksiażka bardzo płytka i zupełnie bez morału. Zakończenie wręcz mnie przeraziło.

Ciepła opowieść o przyjaźni. Liniowa fabuła sprawia , że historia sympatycznego potwora trafi do najmłodszych.

Ciepła opowieść o przyjaźni. Liniowa fabuła sprawia , że historia sympatycznego potwora trafi do najmłodszych.

Camus jak zwykle wprawia mnie w pesymistyczny nastrój, ale paradoksalnie za to lubię go najbardziej.

Camus jak zwykle wprawia mnie w pesymistyczny nastrój, ale paradoksalnie za to lubię go najbardziej.

Albo jestem za stara, albo po prostu ten typ literatury do mnie nie trafia.

Albo jestem za stara, albo po prostu ten typ literatury do mnie nie trafia.

Byc moze wiele straciłam zabierajac sie do kontynuacji powieści jako do pierwszego spotkania z tym autorem, jednak główny bohater niesamowicie mnie irytuje. Stary, niedojrzały emocjonalne bachor :)

Byc moze wiele straciłam zabierajac sie do kontynuacji powieści jako do pierwszego spotkania z tym autorem, jednak główny bohater niesamowicie mnie irytuje. Stary, niedojrzały emocjonalne bachor :)