Isaac Marion

Pierwszy tom uwielbiam, drugi już niekoniecznie... "Wiecznie żywy" był powieścią lekką, z humorem. "Płonący świat" niestety już taki nie jest. Jest zupełnie inny i mnie rozczarował. Jedynym plusem tego tomu jest odkrywanie przeszłości R., który zaczyna sobie przypominać wszystko przed zostaniem zombie. I nie jest to zbyt pozytywny obraz bohatera w porównaniu do tego kim R jest teraz. Ale mam wrażenie, że wszystkie postacie są inne, co nie powinno mieć miejsca, ponieważ między wydarzeniami z tomów minęły zaledwie dwa miesiące. Niby coś się dzieje, jest akcja, jednak tak naprawdę bohaterowie uciekają przez praktycznie większą część książki. Dopiero pod koniec coś się zmienia i zaczynają się wydarzenia, które coś wnoszą w całą historię. Pojawia się również druga perspektywa, obok R, z której obserwujemy poczynania bohaterów i w sumie nie była zbyt potrzebna, bo miałam wrażenie, że wprowadza chaos. Nie wiadomo kim są ci My, czy jest to rodzaj jakiejś nadprzyrodzonej mocy, czy po prostu wszechwiedzący narrator (chociaż skłaniam się ku tej pierwszej opcji). Widać, że warsztat autora uległ polepszeniu - w końcu minęło kilka lat pomiędzy wydaniami tomów. Trzeci tom przeczytam, jednak nie jestem nastawiona na wspaniałą lekturę.