Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Daję 8 gwiazdek. Trochę aby zadośćuczynić swojej niskiej opinii na temat książki "Kopia doskonała". Mam wyrzuty sumienia, bo osobiście bardzo lubię kryminały Małgorzaty Rogali (chociaż za samym gatunkiem nie przepadam). Cykl o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku jak najbardziej zasługuje na wysokie noty. Polecam każdą część, to niezwykle wciągająca literatura.

Daję 8 gwiazdek. Trochę aby zadośćuczynić swojej niskiej opinii na temat książki "Kopia doskonała". Mam wyrzuty sumienia, bo osobiście bardzo lubię kryminały Małgorzaty Rogali (chociaż za samym gatunkiem nie przepadam). Cykl o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku jak najbardziej zasługuje na wysokie noty. Polecam każdą część, to niezwykle wciągająca literatura.

"Kopia doskonała", ale książka już niestety nie. Potwierdzam, to o czym przeczytałam w opiniach innych. Momentami daje się wyczuć styl autorki, ale w 98 % jakby napisał ją ktoś inny. Jest zupełnie inna od serii z Agatą Górską i Sławkiem Tomczykiem, za którą wprost przepadam. Mało w niej spójności, ale dużo zmian nastroju. Decyzje bohaterów często wydawały mi się nie logiczne i nie zrozumiałe. Odniosłam wrażenie, że bohaterki nie mogły się zdecydować, czy rozwiązywać zagadkę kryminalną, czy zwiedzać Francję.

"Kopia doskonała", ale książka już niestety nie. Potwierdzam, to o czym przeczytałam w opiniach innych. Momentami daje się wyczuć styl autorki, ale w 98 % jakby napisał ją ktoś inny. Jest zupełnie inna od serii z Agatą Górską i Sławkiem Tomczykiem, za którą wprost przepadam. Mało w niej spójności, ale dużo zmian nastroju. Decyzje bohaterów często wydawały mi się nie...

Historia jakich wiele. Wojna, rozdzielone rodziny, strach, niepewność, walka o przetrwanie, o wolność. Przeczytałam już dużo książek o tej tematyce, ale przyznaję jedno, nie pamiętam, kiedy ostatnio tak bardzo się wzruszyłam. Lekko opowiedziana historia, zawiera w sobie przekrój chyba wszystkich możliwych ludzkich uczuć.

Historia jakich wiele. Wojna, rozdzielone rodziny, strach, niepewność, walka o przetrwanie, o wolność. Przeczytałam już dużo książek o tej tematyce, ale przyznaję jedno, nie pamiętam, kiedy ostatnio tak bardzo się wzruszyłam. Lekko opowiedziana historia, zawiera w sobie przekrój chyba wszystkich możliwych ludzkich uczuć.

Majstersztyk. 2498 głosów w Plebiscycie Książka Roku 2017 mówi samo za siebie. Chociaż osobiście głosowałam na inny tytuł, ten w pełni zasługuje na wygraną. Autorowi gratuluję lekkości pióra, a czytelnikom dobrego gustu. Kto jeszcze nie przeczytał, polecam. Warto.

Majstersztyk. 2498 głosów w Plebiscycie Książka Roku 2017 mówi samo za siebie. Chociaż osobiście głosowałam na inny tytuł, ten w pełni zasługuje na wygraną. Autorowi gratuluję lekkości pióra, a czytelnikom dobrego gustu. Kto jeszcze nie przeczytał, polecam. Warto.

Miałam chyba zbyt duże oczekiwania względem tej książki. Historia może wydawać się ciekawa, ale jak dla mnie została nieco chaotycznie opowiedziana. Sama autorka nie jest też obiektywna w ocenie swojej bohaterki i to trochę zniechęca.

Miałam chyba zbyt duże oczekiwania względem tej książki. Historia może wydawać się ciekawa, ale jak dla mnie została nieco chaotycznie opowiedziana. Sama autorka nie jest też obiektywna w ocenie swojej bohaterki i to trochę zniechęca.

To jedna z tych książek, po przeczytaniu której, odczuwa się żal, że to już koniec. Dla mnie była to prawdziwa uczta literacka.

To jedna z tych książek, po przeczytaniu której, odczuwa się żal, że to już koniec. Dla mnie była to prawdziwa uczta literacka.

Mocna, bardzo stronnicza i odważna literatura. Autorka wnikliwie analizuje błędy, rozlicza i wydaje wyrok na ludzi, w rękach których obecnie znajduje się nasz naród. Osobiście nie sympatyzuję z żadną partią, ani tą obecnie rządzącą, ani opozycyjną. Podobnie jak Tacyt uważam, że jedyna władza, na jakiej powinno nam zależeć, to panowanie nad samym sobą. Powinno się to tyczyć zarówno polityków, osób publicznych, jak również nas samych. Ciężko jest mi ocenić książkę, ponieważ jestem fanką twórczości pani Marii. Konstrukcja ciekawa, aczkolwiek przeplatane wątki trochę wybijały mnie z rytmu. A taktowne i wygodne rozwiązanie wątku głównej bohaterki trochę mnie rozczarowało. Zresztą przeczytajcie sami.

Mocna, bardzo stronnicza i odważna literatura. Autorka wnikliwie analizuje błędy, rozlicza i wydaje wyrok na ludzi, w rękach których obecnie znajduje się nasz naród. Osobiście nie sympatyzuję z żadną partią, ani tą obecnie rządzącą, ani opozycyjną. Podobnie jak Tacyt uważam, że jedyna władza, na jakiej powinno nam zależeć, to panowanie nad samym sobą. Powinno się to tyczyć...

Wołyń. Piękne zielone, pachnące latem tereny, na których w 1943 roku rozegrał się dramat. Dramat zwykłych ludzi, przyjaciół, sąsiadów, którzy przez wiele pokoleń mieszkali obok siebie i nikomu to nie przeszkadzało. Ale przyszła wojna, a wojna popycha ludzi do barbarzyństwa. Wyzwala w nich to, co najgorsze, dokonuje bestialskiej zbrodni. Jednak nawet w tak okrutnych czasach znajdzie się ktoś, kto okaże sąsiadowi ludzką twarz i serce, ryzykując przy tym życie swoje i swoich bliskich. To jedne z lepszych reportaży, jakie miałam okazję przeczytać. Polecam.

Wołyń. Piękne zielone, pachnące latem tereny, na których w 1943 roku rozegrał się dramat. Dramat zwykłych ludzi, przyjaciół, sąsiadów, którzy przez wiele pokoleń mieszkali obok siebie i nikomu to nie przeszkadzało. Ale przyszła wojna, a wojna popycha ludzi do barbarzyństwa. Wyzwala w nich to, co najgorsze, dokonuje bestialskiej zbrodni. Jednak nawet w tak okrutnych czasach...

Lektura obowiązkowa nie tylko dla najmłodszych czytelników, ale też dla ich rodziców, którzy w codziennej gonitwie, często zbyt mało czasu poświęcają swoim pociechom.

Lektura obowiązkowa nie tylko dla najmłodszych czytelników, ale też dla ich rodziców, którzy w codziennej gonitwie, często zbyt mało czasu poświęcają swoim pociechom.

Spodziewałam się trudnej literatury, ale spotkało mnie miłe zaskoczenie. Dla mnie niesamowicie dobra książka. Napisana językiem przystępnym, ale nie trywialnym. Polecam przede wszystkim wielbicielom zbeletryzowanych biografii. Pasja życia odebrała Vincentowi życie, ale z drugiej strony uczyniła go nieśmiertelnym. Ech, aż ma się ochotę chwycić za paletę farb i malować, malować, malować.

Spodziewałam się trudnej literatury, ale spotkało mnie miłe zaskoczenie. Dla mnie niesamowicie dobra książka. Napisana językiem przystępnym, ale nie trywialnym. Polecam przede wszystkim wielbicielom zbeletryzowanych biografii. Pasja życia odebrała Vincentowi życie, ale z drugiej strony uczyniła go nieśmiertelnym. Ech, aż ma się ochotę chwycić za paletę farb i malować,...

W swojej codziennej pracy często mam do czynienia z literaturą dziecięcą. Wyszłam jednak z założenia, że nie będę zamieszczać wszystkich przeczytanych tytułów w serwisie, ale tylko te, które według mnie zasługują na szczególne wyróżnienie. I tak jest w przypadku historii o Aksamitnym Króliku. Jest to magiczna, mądra i uniwersalna opowieść dla dzieci w każdym wieku...

W swojej codziennej pracy często mam do czynienia z literaturą dziecięcą. Wyszłam jednak z założenia, że nie będę zamieszczać wszystkich przeczytanych tytułów w serwisie, ale tylko te, które według mnie zasługują na szczególne wyróżnienie. I tak jest w przypadku historii o Aksamitnym Króliku. Jest to magiczna, mądra i uniwersalna opowieść dla dzieci w każdym wieku...

Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie zwiastun filmu Martina Scorsese. Nie żałuję. To jedna z lepszych książek, jakie kiedykolwiek miałam okazję przeczytać. Taka, z której słowa pochłania się z zapartym tchem. "Milczenie" na długo pozostanie w mojej pamięci. Mam nadzieję, że film też mnie nie zawiedzie...

Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie zwiastun filmu Martina Scorsese. Nie żałuję. To jedna z lepszych książek, jakie kiedykolwiek miałam okazję przeczytać. Taka, z której słowa pochłania się z zapartym tchem. "Milczenie" na długo pozostanie w mojej pamięci. Mam nadzieję, że film też mnie nie zawiedzie...

Zapomniałam już, jak dobrze czyta się Wiśniewskiego. Fajnie skomponowana fabuła, wielowątkowość i poplątane ludzkie losy. Miło było powrócić do jego literatury. Polecam.

Zapomniałam już, jak dobrze czyta się Wiśniewskiego. Fajnie skomponowana fabuła, wielowątkowość i poplątane ludzkie losy. Miło było powrócić do jego literatury. Polecam.

Wyjątkowo długo czytałam "Małe życie". W trakcie czytania nie mogłam oderwać się od książki, ale gdy przestałam to ciężko było mi do niej ponownie wrócić. Mam wielki szacunek dla autorki za niezwykły warsztat literacki. Czytając, czasem odnosiłam jednak wrażenie, że sedno powieści, którą napisała na 813-stu stronach, zmieściło by się również na 300-stu. Recenzja na okładce nie pokrywa się w 100% z tym, o czym jest książka. Tak naprawdę jest to opowieść nie o czterech przyjaciołach, lecz o jednym z nich. Głównym bohaterem jest Judy, a kanwą powieści jego wstrząsająca historia, która kładzie się cieniem na jego późniejsze małe aczkolwiek "wielkie" życie. Bohaterem, który w konsekwencji postąpił egoistycznie względem ludzi, którzy go naprawdę kochali. Dla mnie książka jest obszernym studium ludzkiej psychiki i radzeniem sobie z jej ułomnością po przeżytej traumie. Jest także bardzo wzruszającym obrazem prawdziwej i dozgonnej przyjaźni.

Wyjątkowo długo czytałam "Małe życie". W trakcie czytania nie mogłam oderwać się od książki, ale gdy przestałam to ciężko było mi do niej ponownie wrócić. Mam wielki szacunek dla autorki za niezwykły warsztat literacki. Czytając, czasem odnosiłam jednak wrażenie, że sedno powieści, którą napisała na 813-stu stronach, zmieściło by się również na 300-stu. Recenzja na okładce...

Książeczka rewelacyjna. Brak tekstu, nie oznacza wcale braku treści. Wręcz przeciwnie. Polecam gorąco.

Książeczka rewelacyjna. Brak tekstu, nie oznacza wcale braku treści. Wręcz przeciwnie. Polecam gorąco.

Moc tej książeczki tkwi w jej prostocie. Jest przezabawna, a zarazem pouczająca. Przedszkolaki są w niej rozkochani, a przyznać trzeba, że dzieci są najlepszymi obiektywnymi recenzentami :-)

Moc tej książeczki tkwi w jej prostocie. Jest przezabawna, a zarazem pouczająca. Przedszkolaki są w niej rozkochani, a przyznać trzeba, że dzieci są najlepszymi obiektywnymi recenzentami :-)

Éric-Emmanuel Schmitt to nazwisko wobec, którego nigdy nie przechodzę obojętnie. Jego "Noc ognia" to wyjątkowa lektura. Powieść nieco inna od pozostałych. Biograficzna, osobista i refleksyjna. Kto stworzył wszechświat? Czy jest on dziełem Boga, czy raczej przypadku? Podczas wędrówki przez pustynię autor staje w obliczu pytań o istnienie Boga. Do odpowiedzi dociera poprzez serce... "Na ziemi nie brak okazji do zadziwienia się, brak natomiast zadziwionych". Może warto przeczytać tę książkę tuż przed świętami i zamyślić się nad prawdziwą istotą ich przeżywania? Polecam.

Éric-Emmanuel Schmitt to nazwisko wobec, którego nigdy nie przechodzę obojętnie. Jego "Noc ognia" to wyjątkowa lektura. Powieść nieco inna od pozostałych. Biograficzna, osobista i refleksyjna. Kto stworzył wszechświat? Czy jest on dziełem Boga, czy raczej przypadku? Podczas wędrówki przez pustynię autor staje w obliczu pytań o istnienie Boga. Do odpowiedzi dociera poprzez...

"Analfabetka, która potrafiła liczyć" to druga, po "Stulatku, który wyskoczył przez okno i zniknął", książka Jonasa Jonassona, którą przeczytałam. Polecam wszystkim, którzy lubią politykę międzynarodową, niedorzeczne teorie spiskowe, a przede wszystkim błyskotliwe i przepełnione humorem dialogi. Jestem pełna podziwu dla autora i jego bogatej, bujnej wyobraźni. Bardzo dobrze bawiłam się czytając jego książki, dlatego bezapelacyjnie zostaję jego fanką.

"Analfabetka, która potrafiła liczyć" to druga, po "Stulatku, który wyskoczył przez okno i zniknął", książka Jonasa Jonassona, którą przeczytałam. Polecam wszystkim, którzy lubią politykę międzynarodową, niedorzeczne teorie spiskowe, a przede wszystkim błyskotliwe i przepełnione humorem dialogi. Jestem pełna podziwu dla autora i jego bogatej, bujnej wyobraźni. Bardzo dobrze...

Takie "dziwne" i sprzeczne uczucia ogarnęły mnie po przeczytaniu książki, że przypomniałam sobie zasłyszane gdzieś słowa "życie jest ciężkie, a na koniec się umiera" - przygnębiające jeśli głębiej się nad tym zastanowimy. I taka też jest ta książka, jakby za każdym kolejnym akapitem czaiło się coś niedobrego. Dziwna i mroczna rodzinna historia, aczkolwiek doskonale napisana i niesamowicie wciągająca od pierwszej, aż do ostatniej strony.

Takie "dziwne" i sprzeczne uczucia ogarnęły mnie po przeczytaniu książki, że przypomniałam sobie zasłyszane gdzieś słowa "życie jest ciężkie, a na koniec się umiera" - przygnębiające jeśli głębiej się nad tym zastanowimy. I taka też jest ta książka, jakby za każdym kolejnym akapitem czaiło się coś niedobrego. Dziwna i mroczna rodzinna historia, aczkolwiek doskonale napisana...

Książka jest świadectwem kobiet, które przeżyły piekło na ziemi. Czy decyzja o wywołaniu Powstania Warszawskiego była słuszna? Zdania są podzielone, a czasu nie da się już cofnąć. Trudno w czasach pokoju oceniać słuszność takich decyzji. Może aby zrozumieć w pełni przyczyny wybuchu powstania, należy najpierw zrozumieć stopień determinacji mieszkańców stolicy, którzy za wszelką cenę chcieli odzyskać suwerenność i niepodległość ojczyzny. Z drugiej strony Warszawa to nie tylko przedwojenny "Paryż Północy", zabytkowe kamienice i rodzime majątki, to przede wszystkim ludzie, którzy polegli lub stracili swoich bliskich. To niewyobrażalne cierpienie i strach, który odczuwali każdego dnia o każdej godzinie.
Jak do tego wszystkiego mają się nasze współczesne problemy? Bardzo trafnie oddają to słowa jednej z bohaterek książki "Czy twoje miasto jest bombardowane? Czy twojemu mężowi grozi śmierć od nieprzyjacielskiej kuli? Czy twoje dzieci głodują? Jeżeli nie, to nie masz powodu do narzekania. Wszystko inne jest bowiem błahostką". Nawet jeśli zdania są podzielone, szanujmy wspomnienia uczestników Powstania Warszawskiego i chciejmy wysłuchać tych, którzy chcą i jeszcze mogą podzielić się z nami tą trudną historią.

Książka jest świadectwem kobiet, które przeżyły piekło na ziemi. Czy decyzja o wywołaniu Powstania Warszawskiego była słuszna? Zdania są podzielone, a czasu nie da się już cofnąć. Trudno w czasach pokoju oceniać słuszność takich decyzji. Może aby zrozumieć w pełni przyczyny wybuchu powstania, należy najpierw zrozumieć stopień determinacji mieszkańców stolicy, którzy za...