Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak ja żałuje, że ta książka jest tak mało znana!
Jest też trudno dostępna, to chyba główny powód.
Bajki ks. Malińskiego jak sam tytuł wskazuje nie są dla dzieci, raczej zostały napisane z myślą o dorosłych. Ludzie nie zdają sobie sprawy z wielu rzeczy. Choćby z tego jak ważnym i cennym darem jest dane nam życie. Wiele osób pochłoniętych pracą, codziennymi obowiązkami lub z innych powodów nie potrafi dostrzec małych, ale za to jak bardzo istotnych przedmiotów . Często nadmiernie narzekamy, mimo, że zawsze znajdzie się ktoś kto ma gorzej od nas. Ks. Maliński w swoim zbiorze opowiadań pokazuje rzeczy o których przynajmniej większość z nas zapomina. Niektóre opowiadania są smutne, inne zaś szczęśliwe. Wszystkie zaś - logiczne i przemyślane. Szczególnie polecam opowiadanie 'Kuternoga' oraz ' Ludzie krzyże' chociaż najlepiej byłoby zapoznać się ze wszystkimi :)

Jak ja żałuje, że ta książka jest tak mało znana!
Jest też trudno dostępna, to chyba główny powód.
Bajki ks. Malińskiego jak sam tytuł wskazuje nie są dla dzieci, raczej zostały napisane z myślą o dorosłych. Ludzie nie zdają sobie sprawy z wielu rzeczy. Choćby z tego jak ważnym i cennym darem jest dane nam życie. Wiele osób pochłoniętych pracą, codziennymi obowiązkami lub...

Ta książka to moje odkrycie czytelnicze tego roku. Stwierdzam to już teraz z całą świadomością, chociaż przede mną na pewno jeszcze całe mnóstwo innych niesamowitych pozycji.

Już od 1szej strony przepadłam. Przestało się liczyć co miałam robić tego dnia, liczyli się tylko aby czytać I jak najszybciej poznać te wzruszającą a zarazem smutną historię. Historię tak przepełnioną cierpieniem, że z całego serca chciałoby się aby to nie była prawda.

Z chwilą jak coraz bardziej zbliżałam się mu końcowi, coraz bardziej się bałam. Chciałam I nie chciałam wiedzieć jak potoczą się losy bohaterów.
Nie wiem i nie pamiętam kiedy ostatnio jakaś książka zrobiła na mnie aż tak wielkie wrażenie I wywołała aż tak wiele emocji. Nie można jej odmówić autentyzmu.

Warto się przygotować, że nie będzie to łatwa lektura, ale wydaje mi się, że warto ją poznać.

Ta książka to moje odkrycie czytelnicze tego roku. Stwierdzam to już teraz z całą świadomością, chociaż przede mną na pewno jeszcze całe mnóstwo innych niesamowitych pozycji.

Już od 1szej strony przepadłam. Przestało się liczyć co miałam robić tego dnia, liczyli się tylko aby czytać I jak najszybciej poznać te wzruszającą a zarazem smutną historię. Historię tak...

Ta książka leżała u mnie na półce kilka lat zanim w końcu po nią sięgnęłam. Nie wiem z jakiego powodu nie zainteresowałam się nią wcześniej i nie wiem też dlaczego nagle przeglądając zawartość mojej biblioteczki, pomyślałam 'teraz przeczytam właśnie tę'!
Pewien hobbit zamieszkujący Shire prowadzi sielankowe życie. Spotyka się z przyjaciółmi i cieszy pięknem przyrody. Aż nagle nieoczekiwanie zostaje mu powierzone zadanie. Zadanie, od którego zależy los całego Śródziemia. Tak właśnie zaczyna się epicka, niesamowita przygoda!

Z filmem spotkałam się dużo wcześniej, ale jak już gdzieś wspomniałam - książka nigdy nie będzie filmem. Oczywiście tak też się stało. Przeżywając przygody Drużyny Pierścienia natknęłam się na całe mnóstwo sytuacji, które zostały w filmie pominięte. Jest to dla mnie oczywiste. Książce towarzyszy wiele rozbudowanych i licznych opisów, ale całość jest tak wspaniała, że czytelnik nie zwraca na to uwagi. Tolkien stworzył niezwykły magiczny świat, dla mnie jest to klasyk fantastyki. Ponadto uważam, że trzeba mieć bardzo rozwiniętą wyobraźnię, by wymyślić powieść, w której znajdują się wszystkie możliwe rasy : od ludzi aż po elfy , krasnoludy i rzecz jasna hobbitów.
Żałuje jedynie, że Drużyna rozpadła się tak szybko - za szybko jak dla mnie. Długi czas trwała podróż Froda do Rivendell, to właśnie ta podróż została całkiem pominięta w filmie. Nie zdążyłam się 'nacieszyć' dziewięcioosobową drużyną, a szkoda. To taki mały minus.

Jeszcze w ramach ciekawostki dodam, że początkowo Tolkien nie planował zrobić ze swojej powieści 'trylogii'. Miała to być jednotomowa książka, ale wydawcy się na to nie zgodzili.

Zachęcam wszystkich, którzy jeszcze nie zapoznali się z książką, aby jak najszybciej nadrobili braki.

Ta książka leżała u mnie na półce kilka lat zanim w końcu po nią sięgnęłam. Nie wiem z jakiego powodu nie zainteresowałam się nią wcześniej i nie wiem też dlaczego nagle przeglądając zawartość mojej biblioteczki, pomyślałam 'teraz przeczytam właśnie tę'!
Pewien hobbit zamieszkujący Shire prowadzi sielankowe życie. Spotyka się z przyjaciółmi i cieszy pięknem przyrody. Aż...

Arcydzieło. Bardzo smutna. Bardzo wstrząsająca.
Orwell był mistrzem.
Ukazał wspaniałą antyutopię.
Przedstawił uniwersalną prawdę o życiu.
Nie jestem w stanie nic więcej napisać.

Arcydzieło. Bardzo smutna. Bardzo wstrząsająca.
Orwell był mistrzem.
Ukazał wspaniałą antyutopię.
Przedstawił uniwersalną prawdę o życiu.
Nie jestem w stanie nic więcej napisać.

Jestem twarda i nie płaczę, ale mało brakowało. Arcydzieło w znaczeniu dosłownym i przenośnym. Właśnie skończyłam czytać a emocje jakie mi towarzyszyły wciąż nie opadły. Przeczytałam ją drugi raz. Rok temu a dokładnie 15 marca 2015 i pamiętam, że moje wrażenie było takie zwyczajne i beznamiętne. Taka sobie historia ze smutnym zakończeniem. Dopiero teraz dotarło do mnie piękno tej książki oraz jej idea. Trzeba cieszyć się życiem. Bez względu na wszystko. Korzystać z każdego dnia, bo któregoś razu będzie on naszym ostatnim. Dziękować losowi za to co mamy.
Główni bohaterowie byli nieuleczalnie chorzy. Ale to im w niczym nie przeszkadzało. Bo rak to tylko skutek uboczny umierania (cytat z książki).
Potrafią prowadzić długie filozoficzne rozmowy, ale także debatować nad tym czy jajecznica cierpi podczas gdy się ją je. To było niesamowite odkrywać jak ich przyjaźń stopniowo przeradza się w miłość. Augustus to chłopak niemal idealny. Nie pali papierosów, ale trzyma je w ustach. Bo o to właśnie w życiu chodzi. Trzymasz w ustach rzecz, która zabija, ale nie pozwalasz jej na to.
Hazel Grace jest wyjątkowa.Mimo, że różni się od swoich rówieśników i nie może w pełni robić tego co oni. Za to uwielbia czytać. Jej ulubiona książka to 'Cios udręki' . Czytała ją już wielokrotnie, zna niemalże na pamięć.
Moją ulubioną książką (a przynajmniej jedną z wielu ) od dziś jest 'Gwiazd Naszych Wina'.

Jestem twarda i nie płaczę, ale mało brakowało. Arcydzieło w znaczeniu dosłownym i przenośnym. Właśnie skończyłam czytać a emocje jakie mi towarzyszyły wciąż nie opadły. Przeczytałam ją drugi raz. Rok temu a dokładnie 15 marca 2015 i pamiętam, że moje wrażenie było takie zwyczajne i beznamiętne. Taka sobie historia ze smutnym zakończeniem. Dopiero teraz dotarło do mnie...

Moja ulubiona część :) Zajmuje na półce honorowe miejsce i nikomu nie wolno jej dotknąć :) To oczywiście taki żart. Chylę czoła ku Rowling za to, że udało jej się stworzyć taki fenomen. Fanom fantastyki się spodoba a tym , którzy za nią nie przepadają sprawi, że polubią, lub chociaż spojrzą na nią bardziej przychylnym okiem :)
W powieści występuje wiele zagadek, które intrygują czytelnika a jednocześnie zachęcają do dalszej lektury. Książka sprawia, że bardzo ciężko się od niej oderwać a czytanie staje się czystą przyjemnością. Tak jak napisałam wcześniej, powtórzę - nie należy kierować się filmem, stanowi on jedyne obraz tej wspaniałej powieści, aby w pełni pojąć jej urok należy przeczytać.

Moja ulubiona część :) Zajmuje na półce honorowe miejsce i nikomu nie wolno jej dotknąć :) To oczywiście taki żart. Chylę czoła ku Rowling za to, że udało jej się stworzyć taki fenomen. Fanom fantastyki się spodoba a tym , którzy za nią nie przepadają sprawi, że polubią, lub chociaż spojrzą na nią bardziej przychylnym okiem :)
W powieści występuje wiele zagadek, które...

Jedna z moich ulubionych książek. Czytam ją w każde wakacje, to się stało już niemalże tradycją. Aż trudno uwierzyć, że wszystko co przeszła główna bohaterka zostało oparte na wydarzeniach autentycznych. Niezwykła i wstrząsająca książka. Porusza wiele ważnych tematów. Nie zawiera niepotrzebnych opisów lub prywatnych refleksji. Dirie po prostu opowiada swoje życie, które początkowo jest przerażające i smutne. Ukazuje realia dorastania w Afryce gdzie panuje głód i bieda. Każdego dnia trzeba walczyć o przetrwanie. Okazuje się, że nie tylko zwierzęta potrafią być niebezpieczne, ale również i ludzie. Zadziwiające jest to jak potoczyło się jej życie. Warto przeczytać.

Jedna z moich ulubionych książek. Czytam ją w każde wakacje, to się stało już niemalże tradycją. Aż trudno uwierzyć, że wszystko co przeszła główna bohaterka zostało oparte na wydarzeniach autentycznych. Niezwykła i wstrząsająca książka. Porusza wiele ważnych tematów. Nie zawiera niepotrzebnych opisów lub prywatnych refleksji. Dirie po prostu opowiada swoje życie, które...

Autorka opowiada o tym jak wpadła w narkotykowy nałóg. Swoją historię życia przedstawia w niezywkle dogłębny i ujmujący sposób. Potrafi wciągnąć czytelnika, który z przerażeniem odkrywa jak z małej niewinnej dziewczynki przeistoczyła się w uzależnioną kobietę. Książka powinna stać się przestrogą dla wszystkich, którzy kiedykolwiek próbowali pójść w jej ślady.

Autorka opowiada o tym jak wpadła w narkotykowy nałóg. Swoją historię życia przedstawia w niezywkle dogłębny i ujmujący sposób. Potrafi wciągnąć czytelnika, który z przerażeniem odkrywa jak z małej niewinnej dziewczynki przeistoczyła się w uzależnioną kobietę. Książka powinna stać się przestrogą dla wszystkich, którzy kiedykolwiek próbowali pójść w jej ślady.

Mój absolutny numer jeden na liście książek autorstwa Stephena Kinga. Czytam ją co roku odkąd ją odkryłam i za każdym razem przeżywam na nowo. Nigdy nie przeczytałam i wiem, że nie przeczytam lepszej książki. Jest idealna pod każdym względem i wszystko mi się w niej podoba, pomimo kilku niedociągnięć i abstrakcyjnych sytuacji jakie mają miejsce.

Pierwszy raz przeczytałam ją w oryginale i jestem zachwycona. Teraz widzę jak wiele fuszerek popełnił tłumacz, jak wiele pozmieniał i dodał, ale jestem w stanie go zrozumieć. Nie wszystko da się idealnie przełożyć na język polski.

Polecam czytać ulubione książki w oryginale, bo jest to też świetny sposób na podszkolenie języka:)

Mój absolutny numer jeden na liście książek autorstwa Stephena Kinga. Czytam ją co roku odkąd ją odkryłam i za każdym razem przeżywam na nowo. Nigdy nie przeczytałam i wiem, że nie przeczytam lepszej książki. Jest idealna pod każdym względem i wszystko mi się w niej podoba, pomimo kilku niedociągnięć i abstrakcyjnych sytuacji jakie mają miejsce.

Pierwszy raz przeczytałam...

'Historia tragicznej miłości i zemsty osnuta na tle dziejów trzech pokoleń dwóch ziemiańskich rodzin. Opowieść, której scenerię stanowią tajemnicze i urzekające wrzosowiska północnej Anglii.

Przepiękna książka o miłości i niszczących relacjach. Z lekko mrocznym i ponurym klimatem sprawia wrażenie nieco przerażającej.

Każdy ma prawo do miłości. W czasach, w których dzieje się akcja powieści nie było to jednak takie oczywiste. Być może właśnie dlatego jej finał był tak tragiczny.
'Wichrowe wzgórza' to powieść o nieszczęśliwej szczerej miłości, nieporozumieniu i straconych złudzeniach.

Najpiękniejsza książka z tego gatunku jaką miałam okazję i przyjemność czytać. Wspaniale napisana, starodawnym językiem, którego dziś już się nie używa. Oczarował mnie niesamowicie. Wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Jest bardzo smutna aż ciężko mi się było po niej otrząsnąć. Nie często zdarza się żebym przeżywała książkę tak mocno i dogłębnie. Nie zaliczam się do grona osób uczuciowych. Niemniej ogromnie poruszyła moje serce.

'Historia tragicznej miłości i zemsty osnuta na tle dziejów trzech pokoleń dwóch ziemiańskich rodzin. Opowieść, której scenerię stanowią tajemnicze i urzekające wrzosowiska północnej Anglii.

Przepiękna książka o miłości i niszczących relacjach. Z lekko mrocznym i ponurym klimatem sprawia wrażenie nieco przerażającej.

Każdy ma prawo do miłości. W czasach, w których...

Jestem świeżo po lekturze 'Wielkiego marszu' i jedyne co mogę powiedzieć to to, że dawno żadna książka nie dostarczyła mi tylu emocji. Dawno już żadnej książki nie czytałam z łomoczącym sercem. Dawno już nie przewracałam kartek żadnej książki drżącą ręką. Dawno nie było też tak abym na swój sposób polubiła każdego bohatera - zawsze znalazł się ktoś kto mnie denerwował lub działał mi na nerwy.

Perfekcyjnie napisana, z masą dialogów (co u Kinga nie zdarza się zbyt często). Momentami czułam się jakbym sama brała udział w marszu, choć może niekoniecznie jako uczestnik, lecz obserwator. Książka porusza ważne tematy, zmusza do refleksji na temat życia i śmierci. Wspaniale było móc czytać o stopniowo rodzącej się przyjaźni pomiędzy Garratym a McViresem. Fantastyczne jest to, że postacie wykreowane przez Stephena Kinga nigdy nie są idealne - poruszają kwestie, które dla wielu wciąż pozostają tematami tabu, lub wstydzą się o nich mówić. Są inne, jedyne w swoim rodzaju. Autor z łatwością przenika w głąb ludzkiej podświadomości.

Zakończenie przyprawiło mnie o dreszcze i nie mogę przestać o nim myśleć. Sprawia wrażenie otwartego i do czytelnika należy interpretacja.
Mistrzostwo!

Z ręką na sercu - to jest książka, którą mogę czytać na okrągło i nigdy mi się nie znudzi. Mogę ją skończyć i z wielką przyjemnością zacząć na nowo. To mi się jeszcze nie zdarzyło i to o czymś świadczy!

Jestem świeżo po lekturze 'Wielkiego marszu' i jedyne co mogę powiedzieć to to, że dawno żadna książka nie dostarczyła mi tylu emocji. Dawno już żadnej książki nie czytałam z łomoczącym sercem. Dawno już nie przewracałam kartek żadnej książki drżącą ręką. Dawno nie było też tak abym na swój sposób polubiła każdego bohatera - zawsze znalazł się ktoś kto mnie denerwował lub...

Wspaniała, cudowna, piękna książka!! Wciąga od pierwszej do ostatniej strony, nie można się od niej ani na moment oderwać.
Realistyczne postacie i szybka akcja to dodatkowy atut tej książki.
Na pewno wielu miało wcześniej do czynienia z filmem, lecz on nigdy nie zastąpi książki. A tę naprawdę warto przeczytać. Ja mogę tylko żałować, że uczyniłam to tak późno.
Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się płakać przy jakiejkolwiek powieści. Wyjątek stanowi 'Zielona Mila'. Podziwiam Kinga, do tej pory myślałam, że potrafi pisać jedynie horrory i thrillery a jednak udowodnił, że żaden gatunek nie jest mu obcy i w każdym odnajduje się świetnie. Stworzył wspaniałe arcydzieło literatury, do którego na pewno jeszcze nieraz wrócę.

Wspaniała, cudowna, piękna książka!! Wciąga od pierwszej do ostatniej strony, nie można się od niej ani na moment oderwać.
Realistyczne postacie i szybka akcja to dodatkowy atut tej książki.
Na pewno wielu miało wcześniej do czynienia z filmem, lecz on nigdy nie zastąpi książki. A tę naprawdę warto przeczytać. Ja mogę tylko żałować, że uczyniłam to tak późno.
Jeszcze...

Ta książka jest rewelacyjna. Do tej pory nie mogę uwierzyć, że autor w tamtych latach stworzył tak niezwykłe dzieło a co ważniejsze - to co napisał sprawdziło się i świat dzisiaj wygląda bardzo podobnie jeśli nie tak samo.

Totalitaryzm zawsze jest ciekawy ze względu na formy, które dla zmyłki przybiera. W antyutopijnym świecie Bradbury'ego książki są czymś złym i należy je palić. Postęp idzie do przodu, trzeba unieszkodliwić umysł. Guziki zostały zastąpione zamkiem automatycznym, bo po co tracić czas na zapinanie koszuli?
Czynności jakie wykonują obywatele ograniczają się do oglądania teleścianek, połykania pigułek - dzięki którym zamieniają się w syntetyczne organizmy niezdolne do jakichkolwiek uczuć i emocji. Zmanipulowani przez media nie martwią się również o swoje rodziny.
Główny bohater jest postacią tragiczną. Jego życie - bezbarwne i poukładane, zmienia się dopiero wtedy gdy poznaję sąsiadkę. Następuje załamanie jego światopoglądu.

Książka jest fenomenalna zawiera wartości, o których wiele z nas zapomina. Napisana w 1953r., ale wciąż aktualna.Polecam również film o tym samym tytule z 1966r. Niezwykły i nietuzinkowy a niestety przez wielu zapomniany.

Ta książka jest rewelacyjna. Do tej pory nie mogę uwierzyć, że autor w tamtych latach stworzył tak niezwykłe dzieło a co ważniejsze - to co napisał sprawdziło się i świat dzisiaj wygląda bardzo podobnie jeśli nie tak samo.

Totalitaryzm zawsze jest ciekawy ze względu na formy, które dla zmyłki przybiera. W antyutopijnym świecie Bradbury'ego książki są czymś złym i należy je...

Baśnie te czytałam dawno temu, ale pamiętam , że bardzo mi się podobały. Uwielbiam świat taki jaki został ukazany w tych opowiadaniach. Każde jest inne na swój sposób magiczne, by pod koniec złączyć się w jedną logiczną całość.

Baśnie te czytałam dawno temu, ale pamiętam , że bardzo mi się podobały. Uwielbiam świat taki jaki został ukazany w tych opowiadaniach. Każde jest inne na swój sposób magiczne, by pod koniec złączyć się w jedną logiczną całość.

Arcydzieło horroru! Bardzo zaskakująca i przerażająca książka a przy tym dość mroczna i ponura. Pamiętam gdy późnym wieczorem zaczęłam ją czytać. Miało się skończyć na dwóch rozdziałach, skończyło na ostatnim - rano.
Ta pozycja niesamowicie wciąga, czytając ją poganiałam sama siebie w myślach, żeby tylko jak najszybciej dowiedzieć się co będzie dalej. Stephen King oprócz znakomitej dawki horroru ukazuje ludzkie cierpienie oraz emocje jakie nami kierują pod wpływem silnych wydarzeń. Ponadto porusza odwieczny problem życia i śmierci.

Mimo, że pewne wątki łatwo przewidzieć, konsekwencje z nich wynikające już nie. Znalazło się też kilka zbędnych opisów bez których by się obyło jak dla mnie, ale to w końcu jest King i jego specyfika:)

Śmiało mogę napisać, że jest to jedna z lepszych książek jakie czytałam. Jeśli ktoś chce rozpocząć swoją przygodę z Kingiem śmiało może zacząć od tego tytułu. Przyznaje, że wpierw obejrzałam film, ale zachwycił mnie on do tego stopnia, że postanowiłam sięgnąć po książkę. Było warto! Polecam!

Arcydzieło horroru! Bardzo zaskakująca i przerażająca książka a przy tym dość mroczna i ponura. Pamiętam gdy późnym wieczorem zaczęłam ją czytać. Miało się skończyć na dwóch rozdziałach, skończyło na ostatnim - rano.
Ta pozycja niesamowicie wciąga, czytając ją poganiałam sama siebie w myślach, żeby tylko jak najszybciej dowiedzieć się co będzie dalej. Stephen King oprócz...

Ze wszystkich książek Malgorzaty Musierowicz tę lubię najbardziej:). Wyczuwam lekkie nawiązanie do 'Pięknej i Bestii' przez co powieść ta jeszcze bardziej zjednała mi serce. Wakacyjny nastrój bohaterów udzielał mi się niejednokrotnie. Czytałam ją wiele wiele razy a z każdym moim ponownym spotkaniem odkrywam ją na nowo. Postać Belli - silnej , walecznej i pewnej siebie ukazana w sposób perfekcyjny. Jedyne co mi psuło tę sielankowość to były przeplatane wątki rodziny Borejków. Przynajmniej na początku trochę mnie to denerwowało, bo chciałam jak najwięcej czytać o Belii i jej przyjaciołach.

Ponadto piękny język jakim operuje autorka dopełnia ten wakacyjny obraz. Książki z cyklu Jeżycjada są najlepsze w całej polskiej literaturze.

Ze wszystkich książek Malgorzaty Musierowicz tę lubię najbardziej:). Wyczuwam lekkie nawiązanie do 'Pięknej i Bestii' przez co powieść ta jeszcze bardziej zjednała mi serce. Wakacyjny nastrój bohaterów udzielał mi się niejednokrotnie. Czytałam ją wiele wiele razy a z każdym moim ponownym spotkaniem odkrywam ją na nowo. Postać Belli - silnej , walecznej i pewnej siebie...

Ten tom podobał mi się chyba jeszcze bardziej niż dwa poprzednie, chociaż nie jestem tego pewna, bo jak dotąd każdy trzymał poziom. Tym razem mamy do czynienia z otwartą wojną jaka toczy się pomiędzy L a Kirą.

Death Note trzyma w napięciu i oferuje ciekawe zwroty akcji. Jednak na analizę niektórych sytuacji trzeba przeznaczyć trochę więcej czasu, by móc je w pełni zrozumieć. Końcówka była tak intrygująca, że chyba odpuszczę sobie przerwę na inną książkę i od razu zacznę tom 4. Nie mogę się doczekać!

Ten tom podobał mi się chyba jeszcze bardziej niż dwa poprzednie, chociaż nie jestem tego pewna, bo jak dotąd każdy trzymał poziom. Tym razem mamy do czynienia z otwartą wojną jaka toczy się pomiędzy L a Kirą.

Death Note trzyma w napięciu i oferuje ciekawe zwroty akcji. Jednak na analizę niektórych sytuacji trzeba przeznaczyć trochę więcej czasu, by móc je w pełni...

Przystępując do tej pozycji Steinbecka z góry wiedziałam już, że to będzie dobra książka. Do tej pory przeczytałam tylko dwie powieści tego autora, ale to w zupełności wystarczyło, by wyrobić sobie o nim świetną opinię. Akcja książki jak większość dzieł Johna Steinbecka dzieje się podczas Wielkiego Kryzysu. Już samo to nasuwa nam przypuszczenie o tym, że możemy spodziewać się wyjątkowo smutnej, ale niestety prawdziwej historii.

Czytało mi się bardzo dobrze, chociaż przez cały czas czułam ten smutek, który był obecny bohaterom. Oni jednak nie dali się załamać i szli do przodu, mimo, że łatwo nie było a warunki - bardziej niż trudne. To jest dopiero zadziwiające i godne naśladowania. Wspaniała książka pod każdym względem.

Nie udało mi się wytrzymać i już w czasie czytania lektury obejrzałam film. Było to nierozsądne podejście z mojej strony, ale na szczęście nie zepsuło czerpania radości z książki albowiem obie wersje zupełnie się od siebie różnią.

Znakomita i jakże przejmująca proza w najlepszym wydaniu.

Przystępując do tej pozycji Steinbecka z góry wiedziałam już, że to będzie dobra książka. Do tej pory przeczytałam tylko dwie powieści tego autora, ale to w zupełności wystarczyło, by wyrobić sobie o nim świetną opinię. Akcja książki jak większość dzieł Johna Steinbecka dzieje się podczas Wielkiego Kryzysu. Już samo to nasuwa nam przypuszczenie o tym, że możemy spodziewać...

Czytając poprzednie tomy oczywiste było, że sięgnę po kontynuację. Tak też się stało. Niektórzy jednak twierdzą, że ta powieść ma jedno konkretne grono odbiorców:
- Co czytasz? - spytała mnie znajoma
Pokazuje jej okładkę książki.
- A czy to nie jest dla dzieci?
NIE!! Harry Potter to nie jest książka dla dzieci! To jest książka absolutnie dla każdego, a jeśli ktoś lubi fantastykę to będzie wniebowzięty.
Na czym polega fenomen Rowling, że jej książki tak niesamowicie wciągają? Że są tak logiczne, przemyślane, interesujące a jednocześnie ciekawe? To chyba wrodzony talent do wymyślania niesamowitych historii!
Im Harry jest starszy tym bardziej jego przygody stają się niebezpieczne. Jest mnóstwo intryg czy zagadek,które jak najbardziej działają na korzyść książki.
Były momenty grozy, ale i takie, w których się śmiałam. Zwłaszcza z bliźniaków i dowcipów jakie wymyślali. Każda postać jest inna, każdą da się polubić, nawet Malfoya, jednakże bezapelacyjnie do moich ulubionych należy główny bohater :). Co jeszcze sprawiło, że ta książka tak bardzo zyskała w moich oczach? To właśnie tu po raz pierwszy Harry zaczyna interesować się dziewczynami:)) dojrzewa, zaczyna zauważać rzeczy, które były dla niego przedtem nieistotne. Sam motyw turnieju - rewelacja!
Uwielbiam ten klimat. Czary, jednorożce, zakazany las.
Niech nikt się nie zraża formatem. Powieść ma ok 700 stron, z łatwością i przyjemnością pochłonęłam ją w jakieś 3 dni (z niewielkimi przerwami) i gdy już zbliżałam się ku końcowi odczuwałam pewnego rodzaju smutek. Ale przecież książki mają to do siebie. Że zawsze można do nich wrócić!!:)

Czytając poprzednie tomy oczywiste było, że sięgnę po kontynuację. Tak też się stało. Niektórzy jednak twierdzą, że ta powieść ma jedno konkretne grono odbiorców:
- Co czytasz? - spytała mnie znajoma
Pokazuje jej okładkę książki.
- A czy to nie jest dla dzieci?
NIE!! Harry Potter to nie jest książka dla dzieci! To jest książka absolutnie dla każdego, a jeśli ktoś lubi...