Jesteśmy społecznością, która kocha książki

29/2023 Antoni Mokrzycki jest polskim dyplomatą i ekspertem od iberystyki, z wysoko usytuowanej rodziny. W związku ze swoją specjalizacją na wiosnę 1936 roku zostaje wysłany przez ministra spraw zagranicznych Józefa Becka do Hiszpanii. Półwysep iberyjski powoli zaczyna wrzeć, z powodu coraz mocniej akcentowanego niezadowolenia prawicowych generałów, na czele z generałem Francisco Franco. W powietrzu wisi wojna domowa i zadaniem Mokrzyckiego jest wybadać nastroje na miejscu i dowiedzieć się jakie ruchy w Hiszpanii będą podejmować dwaj znienawidzeni sąsiedzi Polski — Niemcy oraz ZSRR. Mimo, że Polska znajduje się daleko do Hiszpanii, to konsekwencje tej wojny może odczuć bardzo szybko... Dyplomata podczas swojej misji poznaje anarchistę Teo, który stawia świat Mokrzyckiego na głowie i może postawić pod znakiem zapytania jego karierę, ale także życie osobiste. Na początku miałem obawy czy autorowi uda się w pełni wykorzystać potencjał wojny domowej w Hiszpanii, bo powieść rozkręca się dość wolno. Na szczęście moje obawy były nieuzasadnione, ponieważ Wojciech Dutka umiejętnie splata wątki dyplomatyczne i szpiegowskie z miłością, która nie miała prawa zaistnieć w okolicznościach brutalnej wojny, pomiędzy ludźmi z dwóch odmiennych środowisk. W trakcie powieści bohater spotyka szereg świetnie znanych z historii postaci jak: pisarzy Federico Garcíę Lorcę, Ernesta Hemingway’a i Pablo Nerudę, filozofkę Simone Weil, komunistycznych siepaczy z brygad międzynarodowych w osobach „Waltera” Karola Świerczewskiego oraz „Apostoła” Bolesława Mołojca. Na łamach powieści nie mogło też oczywiście zabraknąć generała Francisco Franco. Dyplomata w trakcie powieści spotyka brutalnego pacyfikatora Andaluzji generła Gonzalo Queipo de Llano czy pierwszą kobietę-ministra w E Europie, anarchistkę, Federicę Montseny. Można trywialnie ująć, że się dzieje i autor dzięki swojemu lekkiemu pióru zapewnia nam solidną rozrywkę. Jedyny zarzut mam w wątku w którym bohater wchodzi w kontakt z dowódcami brygad międzynarodowych, mianowicie, że trochę zbyt naiwne jest podejście enkawudzistów do niego. Trzeba pamiętać, że w tym samym czasie ZSRR ogarnięte było pożogą wielkiego terroru i bohaterowi poszło aż za łatwo...