Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak jak "Stulecie Winnych" i pierwsza część "Alicji" były bardzo dobre, świetnie się je czytało, tak w drugiej części pani Grabowska z lekka poszalała i nieco zbyt mocno uległa wyobraźni, sprawiając, że główna bohaterka ze zwykłej dziewczyny, lekarki na uniwersytecie, zostaje z niezbyt jasnych powodów cyrkówką. Po kilku latach w niezbyt jasnych okolicznościach masowo ginie prawie cała jej "cyrkowa" rodzina, Alicja zaś razem z Frankiem udają się do Paryża, gdzie natychmiast zaczyna im się układać, stają na nogi, jest pięknie i świetnie. W Paryżu Alicja kwitnie i roztacza swoje wdzięki oraz wiedzę wszędzie, gdzie się znajdzie - jest rozchwytywana, bierze udział we wszystkich przełomowych chwilach, zna wielu największych ludzi swojego świata, oczywiście jest bardzo ważną częścią rozwoju późniejszych światowych sław i kultowej klasyki. Tak jak większość bzdur i szarży logicznych byłam w stanie przetrwać, tak zakończenia książki, teoretycznie zachęcającego, nie mogłam znieść. Po wszystkich niesamowitych znajomościach, udziale w światowych trendach, życiu kulturalnym i publicznym, Alicja zostanie również szpiegiem. Ta dam! Mało było znajomości z Coco Chanel, oceniania Fitzgeraldów i wszystkich innych kompletnie nielogicznych wyskoków i fabularnych fajerwerków. Teraz główna bohaterka będzie szpiegiem. Pusty śmiech z mojej strony, miłe pani i panowie. :)

Tak jak "Stulecie Winnych" i pierwsza część "Alicji" były bardzo dobre, świetnie się je czytało, tak w drugiej części pani Grabowska z lekka poszalała i nieco zbyt mocno uległa wyobraźni, sprawiając, że główna bohaterka ze zwykłej dziewczyny, lekarki na uniwersytecie, zostaje z niezbyt jasnych powodów cyrkówką. Po kilku latach w niezbyt jasnych okolicznościach masowo ginie...