Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Na psa urok, ości śledzia” to 3 tom zabawnych perypetii życiowych Tekli Nuszki – dziewczyny, przez jednych uważanej za przeklętą, a przez innych za adeptkę magii. Tym razem bohaterka wyjeżdża na urlop do rodzinnego miasteczka, gdzie za sprawą przyszłej teściowej uwikłana zostanie w kolejne magiczne rytuały. Podobnie jak w poprzednich tomach tutaj również otrzymujemy dużo zabawnych scen, zarówno z rodziną Tekli, jak i barwnymi mieszkańcami Wilczygódki. Czarowanie ze świecami staje się coraz bardziej popularne, także wśród bliskich dziewczyny. Książka jest zabawna i lekka, utrzymuje poziom poprzednich tomów. Trochę zaczyna mnie jednak męczyć to niekończenie historii. Mam wrażenie, że każda powieść to jedynie rozdział, a nie samodzielna pozycja. Rozumiem modę na otwarte zakończenia, ale trochę ich ostatnio za dużo. Jeszcze nie otrzymałam odpowiedzi na wszystkie pytania z poprzednich tomów, a tu pojawiają się kolejne. I to zakończenie! Tekla odkrywa prawdopodobny spisek o podłożu kryminalnym i powieść się urywa. Bardzo lubię książki pani Rudnickiej, a zwłaszcza serię z inną bohaterką , Matyldą Dominiczak. Jednak tam również od pewnego czasu, żadna ze spraw prowadzonych przez panią detektyw nie zostaje zakończona. Rozumiem zamysł, ale ta moda (nie dotyczy to jedynie p. Rudnickiej, u p. Rogozińskiego jest podobnie) jest trochę denerwująca. Nie zmienia to jednak faktu, że kolejne spotkanie z Teklą uważam za udane. I z pewnością sięgnę po kolejne tomy z tej serii. :)