Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgając po tą książkę spodziewałam się wielu rzeczy, ale to co w niej znalazłam dało mi tak bardzo w kość, że moje serce wali oszalałe nawet teraz. Książka z początku wydawała się mi typowym związkiem młodych ludzi z czego jeden z nich znęca się nad tym drugim, za zadane mu w przeszłości krzywdy.
Czytałam wiele książek tego typu i pomimo tego, że było dla mnie wiadome od początku kim jest tajemniczy staruszek z siłowni oraz, że ta cała nienawiść tak do końca nią nie jest, to "Fear me", jest wszystkim, tym czym w życiu bym się nie spodziewała, że jest.
Nie osądzajcie mnie źle. Niektóre zachowania głównych bohaterów sprawiały, że miałam ochotę rzucić ich w daleki kąt pokoju, zabić, pogryźć i wypluć, a równocześnie spalić strony książki, na których ich wręcz śmieszne zachowanie (nie, nie w takim dobrym sensie), było opisane.
Autorka jednak zawładnęła moim zdrowym rozsądkiem przez co staję w obronie tej jakże dobrej (pomimo wielu negatywnych opinii), propozycji do czytania na weekend. Nie dość, że babeczka nieźle pisze - wyjaśnia wszystko co wydaje się być irracjonalne (czego brakuje w książkach większości cenionych autorów), za co ją uwielbiam! (zdobyła mój szacunek i uznanie); jej wyobraźnia jest cholernie dobra (znowu wracam do tego, że na każdym niemal kroku mnie zaskakiwała <zakończenie, to już całkowicie mnie położyło na łopatki>); historia, którą opisała jest całkiem realna.
Tak jak wspomniałam Pani Reid wyjaśnia wszystko dokładnie, dlatego to jak zakończyła tą historię wydaje się mi całkiem realne. Spójrzmy prawdzie w oczy, takie rzeczy dzieją się na świecie, tylko, że my nie chcemy o tym słuchać, dlatego książki tego typu wzbudzają w nas takie emocje. To, że główny bohater jest taki jaki jest, to nic nadzwyczajnego. Wystarczy postawić się na jego miejscu i myślę, że wszystkie żale wobec niego zostaną nieco zapomniane. Jednak spójrzmy prawdzie w oczy - niemal każdy z nas zna kogoś kto jest popieprzony na swój własny sposób z różnych powodów, taki już urok każdego człowieka. Poza tym Keiran, to całkiem niezły dupek i uwielbiam jego aroganckie zachowanie i to, że razem z Lake potrafią skakać sobie do gardeł, bo wiedzą jak bardzo się nienawidzą (zdziwiłabym się gdyby nagle po dziesięciu latach przestali chcieć się nawzajem pozabijać).
Książki bronie i bronić będę oraz mam nadzieję, że więcej osób się do niej przekona. U mnie wywołała strach, radość, szok, śmiech i przede wszystkim pragnienie o więcej!!
POLECAM JĄ, z czystym sumieniem!

Sięgając po tą książkę spodziewałam się wielu rzeczy, ale to co w niej znalazłam dało mi tak bardzo w kość, że moje serce wali oszalałe nawet teraz. Książka z początku wydawała się mi typowym związkiem młodych ludzi z czego jeden z nich znęca się nad tym drugim, za zadane mu w przeszłości krzywdy.
Czytałam wiele książek tego typu i pomimo tego, że było dla mnie wiadome od...