Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bernard Suits napisał przyjemną, nietypową książkę o dziwnej treści - coś jak kanapka z dżemem i żwirem....dla lubiących główkować definicjami.
Mniej odpornych może narazić na definicjofobię i migrenę dialektyczną.

Bernard Suits napisał przyjemną, nietypową książkę o dziwnej treści - coś jak kanapka z dżemem i żwirem....dla lubiących główkować definicjami.
Mniej odpornych może narazić na definicjofobię i migrenę dialektyczną.

Mała książeczka - esencja odwiecznych człowieczych poszukiwań skutecznego zabezpieczenia przed niepokojem egzystencjalnym. A więc rytuał niby remedium balansuje na pograniczu kultury i natury, przenikając aspekty dziwności i obcości. Zamorskie odkrycie 'nowego świata' zaowocowało licznymi relacjami Europejczyków zdumionych - oburzonych pewnymi obyczajami, obsesja nieczystości trwa od czasów archaicznych.

O rytualności lub skostniałym rytualizmie, dychotomii między sacrum i profanum wypowiadają się tu sucho i rzeczowo zacni specjaliści, ale też jakby z czułością o rytuałach codziennych kontaktów międzyludzkich : uprzejmości, biesiadności, rytuałach zaspokojenia pragnień : obfitości, pocieszenia, zjednoczenia, przebaczenia....rytuałach związanych z ubraniem...codziennej poobiedniej drzemce ...

Są przykłady, relacje etnografa badającego praktyki i nieufność tubylców dopóki się nie przyłączył "(...) w magii nie ma miejsca dla neutralnego obserwatora". Opisy cudownych uzdrowień w hinduskich pismach, do jakich dochodziło podczas rytualnych zgromadzeń, współcześni badacze tłumaczą mocą jednoczenia we wspólnocie. Według nich, pielgrzymi w takich miejscach zaczynają myśleć bardziej w kategorii 'my' niż 'ja'. W kulturach przedpiśmiennych wzajemna pomoc była zasadą, a indywidualizm wyjątkiem.

Wyniki badań statystycznych mówią o spadku tradycyjnych praktyk, ale też o tęsknocie za duchowym połączeniem i wzroście zainteresowania etnologią. Do lamusa historii przechodzą czasy, gdy tradycyjne rytuały odgrywały niezastąpioną rolę w utrzymaniu i wzmocnieniu więzi społecznych. Pocieszające może być, że z kryzysem i okresem kontestacji dawnych rytuałów, nastąpił renesans rytuałów nowych form - zabiegi eklektyczne związane z powrotem do natury, ruchy ekologiczne. Nowe formy sztuki czy antysztuki to wciąż poszukiwanie rytuałów, ale już w stronę synkretyzmu i humanizmu transcendentnego. Muzyka, która wywodzi się z plemiennych rytuałów, a dziś trafia na parkiety dyskotek też ma walory rytualne i terapeutyczne.

Eliade twierdził, że człowiek to 'homo religiosus' i współczesna desakralizacja świata zachodniego jest tylko zjawiskiem chwilowym.

Fragment z Saint- Exupry'ego przywołuje zasięg rytuałów codzienności w rozmowie Lisa z Małym Księciem, o spotkaniu : ,, ... trzeba wrócić o tej samej godzinie (...) Jeśli będziesz wracał o różnych porach, nigdy nie będę wiedział na kiedy mam się przygotować."

Naukowcy radzą ,, (...) znajdź takie rytuały, które nadają twojemu życiu jakąś strukturę " i twierdzą, że to wzmacnia poczucie szczęścia.

Od pewnego czasu moim uszczęśliwiającym rytuałem jest cotygodniowy, dwudniowy post internetowy, polecam ;)

Mała książeczka - esencja odwiecznych człowieczych poszukiwań skutecznego zabezpieczenia przed niepokojem egzystencjalnym. A więc rytuał niby remedium balansuje na pograniczu kultury i natury, przenikając aspekty dziwności i obcości. Zamorskie odkrycie 'nowego świata' zaowocowało licznymi relacjami Europejczyków zdumionych - oburzonych pewnymi obyczajami, obsesja...

Jako dorosłe dziecko z pokolenia X, bezdzietne, kupiłam tę książkę Mamie w celach terapeutycznych. Oto jej komentarz:

,, ... niezbędnik dla wszystkich rodziców... o wzajemnym zrozumieniu, a zwłaszcza o wybaczeniu ...sobie. "

Jako dorosłe dziecko z pokolenia X, bezdzietne, kupiłam tę książkę Mamie w celach terapeutycznych. Oto jej komentarz:

,, ... niezbędnik dla wszystkich rodziców... o wzajemnym zrozumieniu, a zwłaszcza o wybaczeniu ...sobie. "

Nie jest to podręcznik osiągania sukcesu, a refleksyjna sugestia uważności. Autor odwołuje się do łacińskiej sentencji 'festina lente ' literackich bohaterów: Edyp, Hamlet, Zaratustra ...duchowości... kosmicznych synchroniczności.
Budowanie życia, które polega na wzajemnym wspieraniu się jest celem tego, co autor nazywa ' antykarierą' a ufność jest podstawową energią, na której opiera się wszelka praca nad antykarierą. Ufność, która wyraża wiarę w proces życia.
Wielu z nas klucz do naszego wnętrza odebrano w dzieciństwie ,,...z chwilą gdy nam oznajmiono, że nasi wyimaginowani towarzysze zabaw tak naprawdę nie istnieją (...) uwarunkowano nas tak, abyśmy wierzyli, że wyobraźnia jest mniej warta niż myślenie koncepcyjne ."

Antykariera to próba pogodzenia wschodniej duchowości i zachodniej przedsiębiorczości.

,,Wschodnie podejście do życia kojarzono z abdykacją woli i oddanie się doświadczeniu wewnętrznej rzeczywistości (...) drogę Zachodu kojarzono z rozwijaniem woli i zmienianiem za jej pomocą zewnętrznej rzeczywistości. Zachód porównywano do ślepca, Wschód do kulawego (...) ale żeby być naprawdę całością, każdy z nich potrzebuje tego drugiego. Każdy z nas ma w sobie Wschód i Zachód, a w zadaniu znalezienia dla siebie odpowiedniej pracy chodzi o pogodzenie ze sobą tych dwóch stron naszej natury (...) W tradycji Wschodu pragnienie jest pojmowane jako nieprzyjaciel, przyczyna cierpienia na świecie. Ale na pragnienie można tez spojrzeć inaczej, widząc w nim tę właśnie energię, która nas ożywia, z której wytryska twórczość i ekstaza (...) Kreując zewnętrzną rzeczywistość zgodnie z prawami swojego wnętrza zaczynamy usuwać napięcie między ekonomią, a duchowością (...) Zaczniesz śnić, wyobrażać sobie i przeczuwać przyszłość, a nie starać się ją zaplanować, co pozbawia ją całej magii (...) William James, wybitny psycholog ( który notabene sam długo nie mógł się zdecydować co do kierunku własnej kariery ), stawiał ' chorą duszę ' wyżej niż zdrową przyjmując za kryterium głębię przeżywania i wglądu (...) Tragedia, nostalgia, depresja - wszystko to może popchnąć człowieka w stronę pracy bardziej autentycznej.
Isadora Duncan doznała nawrócenia, gdy jej dwoje dzieci zginęło w wypadku samochodowym, od tej chwili wszystkie dzieci świata stały się jej dziećmi i zaczęły inspirować jej sztukę."

( O głębi przeżyć, z pozoru negatywnych, pisał także Kazimierz Dąbrowski w słynnej niegdyś książce ,,Dezintegracja pozytywna".)

,,W czymkolwiek mieszka twoja pasja, życie zawsze będzie niewidzialnie popychać cię w tę stronę, bez względu na to, czy świadomie skupiasz się na tym, czy nie. Jeśli nie przekopiesz się jako tako przez swój labirynt, to w 'biurze' powtórzysz historię własnej rodziny."

Hmm.... poddtytuł mógłby brzmieć : ,, W poszukiwaniu pasji życia'' ?

,,Zaczynamy dostrzegać cud tworzenia dokonujący się na naszych oczach i zaczynamy żyć w jego wymiarze."

Najbardziej pokrzepiające jest, że w 'antykarierze' nie ma złych dróg. Każde doświadczenie jest nauką, więc nie może być mowy o porażce.

Nie jest to podręcznik osiągania sukcesu, a refleksyjna sugestia uważności. Autor odwołuje się do łacińskiej sentencji 'festina lente ' literackich bohaterów: Edyp, Hamlet, Zaratustra ...duchowości... kosmicznych synchroniczności.
Budowanie życia, które polega na wzajemnym wspieraniu się jest celem tego, co autor nazywa ' antykarierą' a ufność jest podstawową...

Arcydzieło! Błyskotliwe, humorystyczne, refleksyjne skojarzenia. Książka wędruje ze mną w torebce i jest czytana nieustająco od lat.

Arcydzieło! Błyskotliwe, humorystyczne, refleksyjne skojarzenia. Książka wędruje ze mną w torebce i jest czytana nieustająco od lat.

Uroczy Profesor Filutek wrócił na swoje i moje ulubione miejsce ...do kwartalnika PRZEKRÓJ i spotkał tam równie uroczego dżentelmena, Profesora Tutke :)

Uroczy Profesor Filutek wrócił na swoje i moje ulubione miejsce ...do kwartalnika PRZEKRÓJ i spotkał tam równie uroczego dżentelmena, Profesora Tutke :)