Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Felietony zebrane w tym zbiorku zostały odnalezione już po śmierci autorki. Zastanawiam się nawet, czy pani Magdalena celowo ich nie schowała. Tak bardzo różnią się od wcześniejszych utworów pisarki. I bynajmniej nie chodzi o jakość. Tylko o nastrój. Poprzednie utwory miały w sobie lekkość. Ironię. Żart. Nawet jeśli pisarka coś krytykowała, to robiła to w taki sposób, że łatwiej było się roześmiać niż na nią obrazić. Tymczasem ten zbiór jest inny. Zgorzkniały? Pełen narzekań i to takich typowych dla starych, rozgoryczonych ludzi. Wspomnienia związane z rodziną pełne są nostalgii, lecz również wyrzutów. Ciężko się słucha tych opowiadań i to nie ze względu na lektorkę. Ta spisała się bardzo dobrze. Z ulgą odłożyłam na półkę.