Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatni, fantastyczny finał Księżycowego Miasta. Pomimo opasłego tomiszcza, czytało się szybko, lekko, płynnie i przyjemnie.
Byłam zachwycona tym, że autorka połączyła uniwersa i wykorzystała magię i przedmioty zawarte w dwóch seriach.
Przez co uważam, że seria Księżycowe Miasto jest najlepszą do tej pory serią jaka wyszła spod pióra pisarki.
Z każdą stroną akcja rozkręcała się do wielkiego finału, a każdy brakujący puzzel wskakiwał na swoje miejsce. Nie było przypadków czy zgubionych wątków. Wszystko było dopracowanego na ostatni guzik. Nie było nudy, ale było wiele wzruszających scen, momentów które chwytają za serce i którego mówiły "Dzięki miłości wszystko jest możliwe" które było fundamentem całej serii.
Z pewnością kiedy z wielką chęcią wrócę do losów Bryce i Hunta oraz ich przyjaciół.
Na razie muszę się pogodzić, że wszystko dobre kiedyś się kończy przynajmniej na chwilę :)
Serdecznie polecam kazdemu czytelnikowi ten tom i tą niezwykłą serię.

Ostatni, fantastyczny finał Księżycowego Miasta. Pomimo opasłego tomiszcza, czytało się szybko, lekko, płynnie i przyjemnie.
Byłam zachwycona tym, że autorka połączyła uniwersa i wykorzystała magię i przedmioty zawarte w dwóch seriach.
Przez co uważam, że seria Księżycowe Miasto jest najlepszą do tej pory serią jaka wyszła spod pióra pisarki.
Z każdą stroną akcja...

"The Love Hypothesis" to przezabawna, lekka i świetnie napisana książka. W sam raz na jeden wieczór.

Olive Smith jest doktorantką na Wydziale Biologii Uniwersytetu Stanforda. Mimo, że ma dwadzieścia parę lat jej decyzje z pewnością nie są dojrzałe, ani w pełni przemyślane. Aby udowodnić swojej przyjaciółce Anh, że nic już nie czuje do swojego ex chłopaka, postanawia pocałować pierwszego mężczyznę na swojej drodze. Pech chce, że trafia prosto na usta Adama Carlsena największej kosy wśród studentów i wybitnego naukowca. Adam i Olive postanawiają udawać parę, kiedy plotki na wydziale rozchodzą się w tempie błyskawicy. Na początku randki są krępujące i pełne napięcia, , lecz z czasem stają się miłym umileniem w czasie tygodnia w natłoku obowiązku. Wszystko zmienia jedna konferencja, na której Olive ma nieprzyjemności z swoim przyszłym promotorem oraz kiedy Adam udziela jej wsparcia jakiego potrzebuje, oraz daje jedną niezapomnianą noc.

Jeden wieczór... Pełen niepohamowanych wybuchów śmiechów, kiedy czytałam o przebojach Olive i Adama.
Może historia jest oklepana i strasznie przewidywalna, ale trzeba jej przyznać, że ciężko się od niej oderwać, kiedy na pierwszym planie są interakcje pomiędzy Adamem i Olive. Ten przezabawny i wciągający humor, który trwa przez całą książkę wynagradza niedojrzałe podejście bohaterki. Ale trzeba przyznać, że klimat uniwersytetu i laboratorium jest bliski memu sercu, więc miło było w nim przez chwilę pobyć.
Sami bohaterowie żywiołowi, energiczni może trochę na swój sposób szaleni i przerysowani, ale dają moc tej historii. Zwłaszcza ta jedna upojna noc, przy której ryczałam ze śmiechu.

To książka niezwykle lekka i niepoprawnie pozytywna o miłości i lękach, które można pokonać mają u swojego boku prawdziwych przyjaciół. Z pewnością jak w prawdziwych komediach romantycznych.

"The Love Hypothesis" to przezabawna, lekka i świetnie napisana książka. W sam raz na jeden wieczór.

Olive Smith jest doktorantką na Wydziale Biologii Uniwersytetu Stanforda. Mimo, że ma dwadzieścia parę lat jej decyzje z pewnością nie są dojrzałe, ani w pełni przemyślane. Aby udowodnić swojej przyjaciółce Anh, że nic już nie czuje do swojego ex chłopaka, postanawia...

Adeline nie chciała być taka jak inne dziewczyny. Nie chciała zakładać rodziny i mieć dzieci. Chciała zacząć zwiedzać świat i dowiedzieć się o nim jak najwięcej. Lecz los jest przebiegły i okrutny.
W dniu swojego ślubu Adeline ucieka sprzed ołtarza do lasu, a tam żarliwie i z całego serca modli się do Boga z błaganiem o ratunek, nie zauważa, że zapadła noc i modli się do bogów nocy, którzy zawsze odpowiadają.
Zawiera z diabłem pakt, aby być wolna, a diabeł na swój sposób realizuje jej prośbę. Adeline będzie wolna, będzie zwiedzać świat, ale nigdy już nikt jej nie zapamięta.
Tak mija rok za rokiem, a jedyną istotą która wszystko pamięta i wie o niej jest sam diabeł, który cierpliwie czeka, kiedy Addie w końcu się podda i odda swoją duszę.
Jakie losy czekają Addie na przełomie trzystu lat? Jakie historie będą na tyle cenne, że zapamięta je na zawsze, a inne ulotnią się z strumieniem czasu? Czy w trakcie lat samotności Addie odkryje, jak uwolnić się z klątwy, jaką rzucił na nią diabeł, czy jednak nie ma dla niej ratunku?
Cóż... jedno jest pewne wszystko się zmieni, kiedy na swojej drodze spotka osobę, która ją zapamięta, a wtedy już nic nie będzie takie samo.

To była dobra książka i historia, chociaż momentami miałam wrażenie, że nie potrafię wczuć się w emocje głównej bohaterki.
Mimo tego z każdą stroną opowieść nabierała tempa. Sam finał powieści nie był ogromnie spektakularny, ale taki prawdziwy i ludzki, przez co chciałoby się, aby ta historia trwała nadal.
Za samą historię i jej prowadzenie dałabym sześć gwiazdek, lecz książka jest fantastycznie wydana i stanowi istną perełkę dla okładkowych srok. Za to ta kolejna gwiazdka.

Adeline nie chciała być taka jak inne dziewczyny. Nie chciała zakładać rodziny i mieć dzieci. Chciała zacząć zwiedzać świat i dowiedzieć się o nim jak najwięcej. Lecz los jest przebiegły i okrutny.
W dniu swojego ślubu Adeline ucieka sprzed ołtarza do lasu, a tam żarliwie i z całego serca modli się do Boga z błaganiem o ratunek, nie zauważa, że zapadła noc i modli się do...