Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W sumie 1000 stronnicową lektórę należy określić jako "wielkie rozczarowanie" zawdzięczającą swój hype jedynie choremu zjawisku Bookmediów. Sam koncept nie jest zły Shamanta Shannon piszę bowiem w przystępny dla czytelnika sposób objaśnając historię i przybliżając realia wykreowanego świata. Jako czytelnicy musimy się przyzwyczaić do wielu własnych określeń lecz po dluższym czasie nie problem ich zapomnieć ponieważ światotwórstwo i polityczne niuanse stoją na wysokim poziomie i zachęcają zanurzenia się w ten świat. Z jakiego powodu ksiązkę oceniam więc tak nisko? Powodem jest zbyt rozwleczona fabuła, nudna i niekiedy nurząca którą możnaby spokojnie zmieścić w 600 stronach a nie 1000. Dochodzi do tego brak konsekwencji jak choćby plot armor nałożony na postać Ead, Niclasa i co jest rażąco widoczne w drugiej połowie książki. Największą wadą tej powieści jest fabuła nieustannie budująca zagrożenie ze strony potężnego smoka Bezimiennego który w ostatecznej walce zostaje ubity jak prosiak na rzeź oczywiście bez strat w szeregach głównych bohaterów czy choćby drugoplanowych. Książka cierpi więc na zbyt rozwleczoną fabułę i marnotractwo potencjału niektórych ciekawych postaci jak Lord Seyton Combe czy Kalyba która moim zdaniem jest najciekawsza a zarazem tajemnicza i intrygującą ikoną tej lektóry. Na pocieszenie dodam że wątki prowadzone między postaciami i ich relacje, uczucia są dobrze poprowadzone i konsekwentnie, widać że główni bohaterowie posiadają swój cel i określone problemy z którymi zmagają się na codzień mimo wszystko jeden wątek między Ead a Królową Sabran był poprowadzony sztucznie i wartość książki nie traciłaby a nawet zyskała gdyby go całkowicie pominąć. Podsumowując nie wierzcie Bookinstagramerką i tiktokerką ponieważ się zawiedziecie, lepiej uczynicie wydając pieniędze na choćby książki Mery E Pearson czy Marcina Mortki.