Koniec, po prostu kocham. Po za tym Agrea ma zawsze slay all day

Koniec, po prostu kocham. Po za tym Agrea ma zawsze slay all day

Rodzina Biesów zapadła w zimowy letarg. Po stracie ukochanej żony, córki, matki, w domu zapanowała grobowa cisza, wręcz nieufność. Każdy z członków, próbował na swój własny sposób uporać się ze stratą bliskiej osoby, jaką była dla nich wszystkich Tamara. Niestety jeden z podstawowych błędów jaki zrobili, to zamknięcie się szczelnie we własnej skorupie i próba udawania, że nic złego się nie stało, że wszystko jest ok i w ich sercach nikt nie zrobił ogromnej wyrwy.

Taki obraz książki "Wilk z lasu" przedstawił nam Adam Faber na samym początku i to właśnie z rozterkami bohaterów musieliśmy się zmierzyć. Jesteśmy tam świadkami ich wątpliwości, myśli, momentów zwątpienia, przebłysków siły i zdecydowania, jednak nie na tyle mocnych, by wyrwać ich wszystkich ze smutku i żałoby po stracie tak wspaniałej kobiety.

Dzieci pozostały same sobie. Miałam wrażenie, że ich ojciec kompletnie zapomniał, że prócz żony miał jeszcze potomków, którymi wypadałoby się zająć, a przede wszystkim dać im przykład i wsparcie w tej trudnej sytuacji na tyle, by nie czuły się samotne. Baltazar kompletnie się załamał po stracie małżonki. Jego opis w tej książce głównie opiera się na spaniu i wałęsaniu się po mieszkaniu niczym cień samego siebie. Nic dziwnego, że dzieciaki postanowiły poradzić sobie ze śmiercią mamy na własny sposób, który niekoniecznie był najlepszy.

"Przypominam, że Ariana nie chciała nas zabić, tylko rozdrobnić na atomy i na wieczność uwięzić w amulecie.-zauważyła Agrea.-a to delikatna różnica."
Tym pomysłem było zwrócenie się do ciotki Ariany o pomoc, by ta wskrzesiła Tamarę. Kolejne wydarzenia można by powiedzieć potoczyły się jak kula śnieżna, ponieważ zamiast przywrócić do życia ukochaną mamę, ponownie musieli zmierzyć się z ciotką, która przecież miała umrzeć i już nigdy nie wrócić do świata żywych.

Co gorsze rodzeństwo się rozdzieliło i tak na prawdę walczyli po przeciwnych stronach barykady, mimo że ich intencje były dobre i pragnęli tego samego. Całe szczęście na pokładzie była jeszcze babka Agrea. Kobieta wielu talentów, nieobliczalna, oryginalna, a przede wszystkim dbająca o to, by osoby bliskie jej sercu były bezpieczne.

Jak duet Draga i Agrea poradzi sobie w starciu z potężnymi wiedźmami? Czy Sat na prawdę odwróci się od rodziny omamiony wizją mocy i potęgi przez ciotkę Arianę? Jakie tajemnice skrywa rodzina Biesów i czym jest tajemnicze lustro obok którego na samym początku kręcił się Baltazar? Książka "Wilk z lasu", którą napisał Adam Faber jest przepełniona magią i tajemnicami, które tylko czekają na odkrycie. Będziesz jedną z tych osób, która odważy się je odkryć?

KONTYNUACJA RECENZJI NA BLOGU:
https://oxfordka.blogspot.com/2023/11/adam-faber-wilk-z-lasu.html

Rodzina Biesów zapadła w zimowy letarg. Po stracie ukochanej żony, córki, matki, w domu zapanowała grobowa cisza, wręcz nieufność. Każdy z członków, próbował na swój własny sposób uporać się ze stratą bliskiej osoby, jaką była dla nich wszystkich Tamara. Niestety jeden z podstawowych błędów jaki zrobili, to zamknięcie się szczelnie we własnej skorupie i próba udawania, że...

Mogłabym stwierdzić, że od czasu pierwszego pojawienia się Ariany Bies, rodzina jak nic jest przeklęta. Potwierdzeniem tego niech będzie drugie pojawienie się nestorki rodu.
Ale zacznijmy od początku.

Świetnym pomysłem jest przypomnienie co działo się w poprzednim tomie. Krótko, zwięźle i na temat, jak zaklęcie przywołujące wspomnienia.
Śmierć Tamary - matki Sata i Dragi to jest to, co łączy oba tomy. Tragiczne wydarzenie powoduje, że Sat, według mnie, zaczyna działać w afekcie. Robi wszystko by wybudzić Arianę Bies, co ostatecznie mu się udaje. Ile problemów znowu wypełzło na światło dzienne z tego powodu! Rozwiązuje się zagadka Biesów - kto się nimi cały czas opiekował, kto był duchem - opiekunem. Jednak zanim do tego dojdzie Agrea z Dragą muszą wyruszyć w podróż, zbierając sojuszników, nawet tych piekielnych, a Sat pomaga ciotce.

Kto nie miał nigdy styczności z twórczością Pana Adama nie zawiedzie się sięgając po tę serię, a kto już coś czytał - też się nie zawiedzie. 😂 Ci co czytali pierwszą część mogą jedynie się irytować na Sata i jego zachowanie. Afekt nie afekt, ale decyzje były nieodpowiedzialne.

Mogłabym stwierdzić, że od czasu pierwszego pojawienia się Ariany Bies, rodzina jak nic jest przeklęta. Potwierdzeniem tego niech będzie drugie pojawienie się nestorki rodu.
Ale zacznijmy od początku.

Świetnym pomysłem jest przypomnienie co działo się w poprzednim tomie. Krótko, zwięźle i na temat, jak zaklęcie przywołujące wspomnienia.
Śmierć Tamary - matki Sata i...

Cieszy mnie, że drugi tom już od początku był ciekawy i naprawdę angażujący. Po pierwszym tomie bałam się, że ponownie większość książki będzie taka sobie i akcja dopiero rozkręci się pod koniec. Na szczęście tak się nie stało.
Godna polecenia dla każdego i oczywiście sięgnę po kolejny ;)

Cieszy mnie, że drugi tom już od początku był ciekawy i naprawdę angażujący. Po pierwszym tomie bałam się, że ponownie większość książki będzie taka sobie i akcja dopiero rozkręci się pod koniec. Na szczęście tak się nie stało.
Godna polecenia dla każdego i oczywiście sięgnę po kolejny ;)

Książka niestety nie była lepsza ośmiu poprzednika, jednak nadal była bardzo angażująca. Wiele również było w niej rzeczy, które mnie zaskoczyły. I warto dodać na sam koniec, że niezmiennie od pierwszej części uwielbiam Agreę.

Książka niestety nie była lepsza ośmiu poprzednika, jednak nadal była bardzo angażująca. Wiele również było w niej rzeczy, które mnie zaskoczyły. I warto dodać na sam koniec, że niezmiennie od pierwszej części uwielbiam Agreę.

Bardzo dobra kontynuacja historii o rodzie Bies.
Wciągnąłem się od pierwszego tomu i także przy tym bardzo dobrze spędziłem czas.

Bardzo dobra kontynuacja historii o rodzie Bies.
Wciągnąłem się od pierwszego tomu i także przy tym bardzo dobrze spędziłem czas.

Pierwsza część zdecydowanie lepsza, jednak nie będę się zrażać, może trzecia mnie zaskoczy. Ogólnie szybko i miło się ją czytało także i tak i tak polecam :]

Pierwsza część zdecydowanie lepsza, jednak nie będę się zrażać, może trzecia mnie zaskoczy. Ogólnie szybko i miło się ją czytało także i tak i tak polecam :]

Bardzo ciekawe opowiadanie. Sagę Rodu Bies naprawdę bardzo łatwo się czyta. Pierwszy i drugi tom zawierają w sobie ogromną ilość magii i szczyptę humoru, co sprawia, że książka jest jeszcze fajniejsza.
Jak najbardziej polecam!

Bardzo ciekawe opowiadanie. Sagę Rodu Bies naprawdę bardzo łatwo się czyta. Pierwszy i drugi tom zawierają w sobie ogromną ilość magii i szczyptę humoru, co sprawia, że książka jest jeszcze fajniejsza.
Jak najbardziej polecam!

"Wilk z lasu" to drugi tom Sagi Rodu Bies, w którym wracamy do magicznej rodziny w trudnym momencie żałoby. Każdy z jej członków zmaga się z własnymi demonami, a bolesny czas wykorzystuje Ciotka Ariana, która ponownie przebudza się i wraca do świata żywych...

Jak ja lubię takie historie! Przepełnione zaklęciami, siłą żywiołów, podążaniem za zagadkami przeszłości i trudnymi decyzjami - a i czasem humorem, na przełamanie 😉 Tajemniczość całości i wciągające zdarzenia sprawiają, że trudno oderwać się od lektury bez poznania odpowiedzi, a i tak furtka do kolejnego tomu zostaje zapewniona, więc jest na co czekać 😁

Bardzo sympatyzuję z głównymi bohaterami, w szczególności za zakręconą babką Agreą, która stanowiła najlepszy element komediowy w całej historii 😊 Ale i rozterki rodzeństwa Bies - nie tylko magiczne, ale i te zwyczajne, nastoletnie - były przekonująco i naturalnie oddane.

Bardzo podoba mi się też poznawanie mechanizmów świata, łączącego magicznych ze zwykłymi, niewtajemniczonymi ludźmi, co często prowadzi do ciekawych zderzeń. Działa to na wyobraźnię i skłania do rozejrzenia się wokoło w poszukiwaniu śladów czarodziejskiej aury rzucanych zaklęć - no bo kto wie... 😁

Doceniam też początkową przypominajkę w postaci pigułkowego skrótu najważniejszych zdarzeń z poprzedniego tomu - nie spotykam się raczej z czymś takim w książkach, a z pamięcią bywa różnie, więc to bardzo pomogło po dłuższej przerwie odświeżyć sobie treść 🥰

Jeśli jeszcze nie znacie tego cyklu i lubicie młodzieżowe fantasy, to jest to coś zdecydowanie dla Was 😊

"Wilk z lasu" to drugi tom Sagi Rodu Bies, w którym wracamy do magicznej rodziny w trudnym momencie żałoby. Każdy z jej członków zmaga się z własnymi demonami, a bolesny czas wykorzystuje Ciotka Ariana, która ponownie przebudza się i wraca do świata żywych...

Jak ja lubię takie historie! Przepełnione zaklęciami, siłą żywiołów, podążaniem za zagadkami przeszłości i trudnymi...

Jest odrobinę gorsza od swojej poprzedniczki, akcja według mnie działa się za szybko i czasem nie potrafiłam się w nią wczuć, ale nadal zostało wiele pytań bez odpowiedzi i mam nadzieję, że dostaniemy je już w następnej części, po którą chętnie sięgnę.

Jest odrobinę gorsza od swojej poprzedniczki, akcja według mnie działa się za szybko i czasem nie potrafiłam się w nią wczuć, ale nadal zostało wiele pytań bez odpowiedzi i mam nadzieję, że dostaniemy je już w następnej części, po którą chętnie sięgnę.