Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Królowa pszczół” to pozycja, którą muszę niestety oznaczyć jako przeciętną.
Pomysł na fabułę interesujący, całość występuje w melancholijnym klimacie i towarzystwie rozmyślań nad pobudkami ludzkimi.
Krenz przeplata wątki historyczne, mitologiczne oraz rzeczywistość współczesną, tworząc niejako wielowymiarową opowieść. Analiza relacji międzyludzkich oraz psychologicznych mechanizmów, które rządzą ludzkimi emocjami wypada ciekawie, ale niezbyt odkrywczo.
Końcowe przyrównanie życia ludzkiego do pszczół to jedyny jak dla mnie moment na krótką refleksję.
Książka trochę o niczym, trochę o wszystkim.

„Królowa pszczół” to pozycja, którą muszę niestety oznaczyć jako przeciętną.
Pomysł na fabułę interesujący, całość występuje w melancholijnym klimacie i towarzystwie rozmyślań nad pobudkami ludzkimi.
Krenz przeplata wątki historyczne, mitologiczne oraz rzeczywistość współczesną, tworząc niejako wielowymiarową opowieść. Analiza relacji międzyludzkich oraz psychologicznych...

Gdyby czytać tę powieść nie znając autora, dopiero po przeczytaniu 70% książki King ukazuje się w pełnej krasie. Ponad połowa powieści opowiada o codziennym życiu starszego mężczyzny zmagającego się z bezsennością po utracie żony. Zapowiedź „nieprzyjemnych doznań” zdradza miejsce toczącej się akcji - miasteczko Derry ;). Poszukiwania przyczyny zaburzenia prowadzą do znanej większości czytelnikom wyobraźni autora. Zdecydowanie zaklasyfikowałabym tę książkę do gatunku fantasy, moim zdaniem z horrorem niewiele ma wspólnego.

Gdyby czytać tę powieść nie znając autora, dopiero po przeczytaniu 70% książki King ukazuje się w pełnej krasie. Ponad połowa powieści opowiada o codziennym życiu starszego mężczyzny zmagającego się z bezsennością po utracie żony. Zapowiedź „nieprzyjemnych doznań” zdradza miejsce toczącej się akcji - miasteczko Derry ;). Poszukiwania przyczyny zaburzenia prowadzą do znanej...

Po obejrzeniu w pierwszej kolejności (I części) nowej ekranizacji książki w reżyserii Andyego Muschiettiego, sięgnięcie po tą powieść przyprawiało mnie o mdłości. Film pozostawił w mojej pamięci jedynie urywek wstępu, zakończenia i ogromne rozczarowanie zupełnie niezrozumiałą fabułą.
Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła! Ponad tysiąc stron i na każdej z nich ani sekundy znużenia, można czytać jednym tchem. Genialnie przedstawieni bohaterowie, historia, prowadzona narracja. Jeśli zaś chodzi o gatunek, w którym występuje - King chyba nie jest w stanie mnie przestraszyć, mimo to nadal pozostaję wierną fanką.
~ Film znacznie nabiera sensu i „wnętrza” po ówczesnym przeczytaniu powieści ;)

Po obejrzeniu w pierwszej kolejności (I części) nowej ekranizacji książki w reżyserii Andyego Muschiettiego, sięgnięcie po tą powieść przyprawiało mnie o mdłości. Film pozostawił w mojej pamięci jedynie urywek wstępu, zakończenia i ogromne rozczarowanie zupełnie niezrozumiałą fabułą.
Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła! Ponad tysiąc stron i na każdej z nich ani...

Liczne powtórzenia opisów emocji i doświadczeń mogłyby oszczędzić co najmniej połowę stronic tej całkowicie niewymagającej i przewidywalnej powieści. Jedynie ostatnie 100 stron zainteresowały mnie na tyle, żeby trochę lepiej ją ocenić.
To z pewnością pierwsze i ostatnie moje spotkanie z Danielle Steel.

Liczne powtórzenia opisów emocji i doświadczeń mogłyby oszczędzić co najmniej połowę stronic tej całkowicie niewymagającej i przewidywalnej powieści. Jedynie ostatnie 100 stron zainteresowały mnie na tyle, żeby trochę lepiej ją ocenić.
To z pewnością pierwsze i ostatnie moje spotkanie z Danielle Steel.

Jako ogromna fanka Audrey, mimo ograniczonego zaufania (z doświadczenia) do polecanych książek przez rodzinę, czy znajomych, dałam się zachęcić „rewelacyjną” opinią i brzmieniem ukochanego nazwiska w tytule. Niestety i tym razem rekomendacja zakończyła się niepowodzeniem . Po prostu średnia, bez duszy, mimo starań autora o jej oddaniu.

Jako ogromna fanka Audrey, mimo ograniczonego zaufania (z doświadczenia) do polecanych książek przez rodzinę, czy znajomych, dałam się zachęcić „rewelacyjną” opinią i brzmieniem ukochanego nazwiska w tytule. Niestety i tym razem rekomendacja zakończyła się niepowodzeniem . Po prostu średnia, bez duszy, mimo starań autora o jej oddaniu.

Jako powieść kryminalna, zgadzam się z większością opinii, że wypada słabo. Natomiast mnie osobiście urzekła ta para staruszków i miło było poznać pióro Agaty Christie z innej strony, szczególnie, że to jedna z ostatnich powieści autorki.

Jako powieść kryminalna, zgadzam się z większością opinii, że wypada słabo. Natomiast mnie osobiście urzekła ta para staruszków i miło było poznać pióro Agaty Christie z innej strony, szczególnie, że to jedna z ostatnich powieści autorki.