Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka! Napisana jest lekkim i zabawnym językiem. Czytałam ją w drodze do i podczas mojego pobytu w Korei i sporo się z tej książki dowiedziałam: na temat kultury, obyczajów, ciekawostek, informacji praktycznych.

Świetna książka! Napisana jest lekkim i zabawnym językiem. Czytałam ją w drodze do i podczas mojego pobytu w Korei i sporo się z tej książki dowiedziałam: na temat kultury, obyczajów, ciekawostek, informacji praktycznych.

Książka "Błoto słodsze niż miód" towarzyszyła mi podczas podróży do Albanii. Jestem głęboko poruszona jej treścią - poczucie to było też potęgowane przez fakt odwiedzania wspomnianych w książce miejsc.
Książka ta napisana jest niesamowicie piękny, lirycznym wręcz językiem. Dlatego też lektura jej jest wielką literacką przyjemnością. Przedstawione w książce historie wstrząsają i nie pozostawiają czytelnika obojętnym. Nachodzi wręcz refleksja jak mało osób w Europie i na świecie ma świadomość tego, że Albania, całkiem niemały kraj przez tak długi czas (40 lat) w XX wieku była niczym innym jak jednym wielkim obozem koncentracyjnym. Ofiary Envera Hoxhy i jego chorej wizji wciąż żyją - ważne jest by jak najwięcej osób wysłuchało ich historii.
Zdecydowanie polecam, choć to dla ludzi o mocnych nerwach. Dla osób podróżujących do Albanii, która ostatnimi czasy staje się coraz bardziej popularnym kierunkiem turystycznym, lektura wręcz obowiązkowa.

Książka "Błoto słodsze niż miód" towarzyszyła mi podczas podróży do Albanii. Jestem głęboko poruszona jej treścią - poczucie to było też potęgowane przez fakt odwiedzania wspomnianych w książce miejsc.
Książka ta napisana jest niesamowicie piękny, lirycznym wręcz językiem. Dlatego też lektura jej jest wielką literacką przyjemnością. Przedstawione w książce historie...

Świetnie napisana książka o niezbyt znanym mrocznym obliczu Kanady. Warto się z tą lekturą zapoznać. Czytałam ją będąc w Kanadzie więc dodatkowo wzmocniło ten efekt.

Świetnie napisana książka o niezbyt znanym mrocznym obliczu Kanady. Warto się z tą lekturą zapoznać. Czytałam ją będąc w Kanadzie więc dodatkowo wzmocniło ten efekt.

Opowieść o pracy w japońskiej korporacji. Z relacji autora dowiedzieć się można jak wygląda kultura pracy w tym wyspiarkim kraju. Jak bardzo zaskakująca i odmienna jest to kultura. Ciekawa pozycja napisana lekkim językiem.

Opowieść o pracy w japońskiej korporacji. Z relacji autora dowiedzieć się można jak wygląda kultura pracy w tym wyspiarkim kraju. Jak bardzo zaskakująca i odmienna jest to kultura. Ciekawa pozycja napisana lekkim językiem.

Może autorka nie napisała nic odkrywczego ale uporządkowała zagadnienia. Niby to wszystko się wie i się o tym słyszało ale i tak jest to lektura smutna. Napisana lekkim i przystępnym językiem.

Może autorka nie napisała nic odkrywczego ale uporządkowała zagadnienia. Niby to wszystko się wie i się o tym słyszało ale i tak jest to lektura smutna. Napisana lekkim i przystępnym językiem.

Świetny reportaż o niełatwym i drażliwym temacie jakim jest segregacja rasowa i sam Ku Klux Klan. Autorka bardzo obiektywnie i fachowo podeszła do tematu. Dodatkowym plusem jest styl - lekki i zabawny przez co książkę tę czyta się rewelacyjnie.

Świetny reportaż o niełatwym i drażliwym temacie jakim jest segregacja rasowa i sam Ku Klux Klan. Autorka bardzo obiektywnie i fachowo podeszła do tematu. Dodatkowym plusem jest styl - lekki i zabawny przez co książkę tę czyta się rewelacyjnie.

Zawsze podziwiałam (i podziwiam nadal) Marię Czubaszek - nietuzinkową postać, która słynie z dystansu do siebie i ciętego języka. Lubię o niej czytać. Dzięki książce "W coś trzeba nie wierzyć" czytelnik zauważa, że nic w życiu pani Czubaszek nie było czarno - białe. Jej doskonała autoironia i cięte riposty były często doskonałą przykrywką dla cierpienia, sarkazmu i strachu. Ciekawa książka o wyjątkowej osobie. Polecam.

Zawsze podziwiałam (i podziwiam nadal) Marię Czubaszek - nietuzinkową postać, która słynie z dystansu do siebie i ciętego języka. Lubię o niej czytać. Dzięki książce "W coś trzeba nie wierzyć" czytelnik zauważa, że nic w życiu pani Czubaszek nie było czarno - białe. Jej doskonała autoironia i cięte riposty były często doskonałą przykrywką dla cierpienia, sarkazmu i strachu....

Nie jest to łatwa w odbiorze książka. Uważam, że autor stanął na wysokości zadania w przedstawianiu śmierci z psychologicznego, biologicznego i społecznego punktu widzenia. Śmierć, mimo że dotyczy każdego z nas, nie jest tematem powszechnie oswojonym, o czym przypomina autor. Bardzo mądra, wyważona i dobrze napisana książka.

Nie jest to łatwa w odbiorze książka. Uważam, że autor stanął na wysokości zadania w przedstawianiu śmierci z psychologicznego, biologicznego i społecznego punktu widzenia. Śmierć, mimo że dotyczy każdego z nas, nie jest tematem powszechnie oswojonym, o czym przypomina autor. Bardzo mądra, wyważona i dobrze napisana książka.

Zbiór historii kryminalnych opatrzonych podsumowaniem i opisem psychologicznym. Niektórzy "bohaterowie" tych historii byli tak okrutni w swoim nieludzkim bestialstwie, że aż ciężko było mi momentami to czytać (a uważam się za osobę odporną psychicznie).

Nie ukrywam, że liczyłam na trochę więcej szczegółów z zakresu psychologii kryminalnej. Jak dla mnie te zamieszczone w książce są zbyt ogólne.

Jednak książka jest bardzo dobra i przypadnie zapewne do gustu wielu osobom zainteresowanym tą tematyką.

Zbiór historii kryminalnych opatrzonych podsumowaniem i opisem psychologicznym. Niektórzy "bohaterowie" tych historii byli tak okrutni w swoim nieludzkim bestialstwie, że aż ciężko było mi momentami to czytać (a uważam się za osobę odporną psychicznie).

Nie ukrywam, że liczyłam na trochę więcej szczegółów z zakresu psychologii kryminalnej. Jak dla mnie te zamieszczone w...

Temat bardzo ciekawy ale niestety w moim odczuciu za bardzo spłycony i ujęty zbyt powierzchownie. Owszem czytelnik poznaje historie głośnych zbrodni oraz ich sprawców; zabrakło mi tutaj pogłębienia i bardziej szczegółowego komentarza od strony psychologicznej. Czasem miałam wrażenie, że czytam suche fakty w gazecie. Liczyłam na coś więcej.

Temat bardzo ciekawy ale niestety w moim odczuciu za bardzo spłycony i ujęty zbyt powierzchownie. Owszem czytelnik poznaje historie głośnych zbrodni oraz ich sprawców; zabrakło mi tutaj pogłębienia i bardziej szczegółowego komentarza od strony psychologicznej. Czasem miałam wrażenie, że czytam suche fakty w gazecie. Liczyłam na coś więcej.

"Zrozumieć zbrodnię" świetnej szczecińskiej dziennikarki - Ewy Ornackiej to idealna lektura dla osób zainteresowanych kryminalistyką. Autorka rozmawiając z wybitnym polskim psychiatrą - biegłym sądowym doktorem Jerzym Pobochą stara się dociec dlaczego przestępcy popełniają zbrodnie (większe lub mniejsze). Nie chodzi tutaj wcale o ich motywy ale odpowiedź na pytanie co działo się w ich głowach w momencie dokonywania tych przestępstw. Plusem książki jest jej przystępny dla laika język.

"Zrozumieć zbrodnię" świetnej szczecińskiej dziennikarki - Ewy Ornackiej to idealna lektura dla osób zainteresowanych kryminalistyką. Autorka rozmawiając z wybitnym polskim psychiatrą - biegłym sądowym doktorem Jerzym Pobochą stara się dociec dlaczego przestępcy popełniają zbrodnie (większe lub mniejsze). Nie chodzi tutaj wcale o ich motywy ale odpowiedź na pytanie co...

USA... Stany Zjednoczone Ameryki to kraj fascynujący, przyciągający i intrygujący. I tak inny od tego, co znamy. "Ameryka.pl" to genialna książka o Polakach, którzy z różnych powodów (i z różnym skutkiem) znaleźli się w tej krainie za Atlantykiem. Czy i komu udało się odnaleźć tam swój "American Dream"?

Książka ta przedstawia dziesięć różnych i ciekawych historii. Jednak znaleźć można kilka wspólnych mianowników. Autorka ma lekkie pióro i dar reporterskiego zapisu historii bohaterów swojej książki. W żaden sposób nie ocenia ich wyborów i decyzji. Mamy profesjonalny i wnikliwy reportaż.

Niektóre historie budują, inne przygnębiają; jeszcze inne bardzo zadziwiają. Żadna z nich nie jest jednak nudna a jedyna w swoim rodzaju.

"Ameryka.pl" Doroty Malesy to rewelacyjna książka. Czyta się ją jednym tchem. Zdecydowanie polecam! Widać, że autorka włożyła nie tylko sporo serca ale też i pracy w napisanie tego zgrabnego reportażu.

USA... Stany Zjednoczone Ameryki to kraj fascynujący, przyciągający i intrygujący. I tak inny od tego, co znamy. "Ameryka.pl" to genialna książka o Polakach, którzy z różnych powodów (i z różnym skutkiem) znaleźli się w tej krainie za Atlantykiem. Czy i komu udało się odnaleźć tam swój "American Dream"?

Książka ta przedstawia dziesięć różnych i ciekawych historii. Jednak...

Jestem wstrząśnięta tą lekturą. Jest dla mnie czymś niepojętym fakt, że w XXI wieku w środku Europy ginie człowiek bez śladu i przez tyle lat służby nie są w stanie (nie chcą?) dowiedzieć się co się stało. Książka Janusza Szostaka zawiera fakty z jego dziennikarskiego, niełatwego śledztwa. Dobra robota! Bardzo chciałabym dowiedzieć się, że sprawa ta została wyjaśniona a winni ukarani.

Jestem wstrząśnięta tą lekturą. Jest dla mnie czymś niepojętym fakt, że w XXI wieku w środku Europy ginie człowiek bez śladu i przez tyle lat służby nie są w stanie (nie chcą?) dowiedzieć się co się stało. Książka Janusza Szostaka zawiera fakty z jego dziennikarskiego, niełatwego śledztwa. Dobra robota! Bardzo chciałabym dowiedzieć się, że sprawa ta została wyjaśniona a...

Książka "Skazane. Historie prawdziwe" to zapis krótkich wywiadów z kobietami osadzonymi w Areszcie Śledczym Warszawa - Grochów. Niestety odniosłam wrażenie, że książka ta jest jakby "przegadana" i każda z historii dwunastu rozmówczyń zlewa się w jedną. Wszystkie te historie były do siebie łudząco podobne (narkotyki, tęsknota za dziećmi, trudne dzieciństwo, pijackie dom rodzinny).

Ciekawy pomysł jednak niestety nic odkrywczego. Czegoś zabrakło. Na szczęście czyta się szybko ale z poczuciem deja vu, że każda z rozmówczyń używa niemalże tych samych słów opisując swoją historię. Niestety pod koniec lektury odczuwałam już znużenie i lekką irytację bo ile można czytać o tym samym?

Książka "Skazane. Historie prawdziwe" to zapis krótkich wywiadów z kobietami osadzonymi w Areszcie Śledczym Warszawa - Grochów. Niestety odniosłam wrażenie, że książka ta jest jakby "przegadana" i każda z historii dwunastu rozmówczyń zlewa się w jedną. Wszystkie te historie były do siebie łudząco podobne (narkotyki, tęsknota za dziećmi, trudne dzieciństwo, pijackie dom...

Dużo słów, mało treści. Zastanawiam się w jakim celu autorka napisała tę infantylną książkę (miałam wrażenie, że na kolanie)? W większości pisała o sobie, swojej historii, pracy. Płytkie, bezrefleksyjne próby opisania stylu życia arabskich księżniczek. Nie odkryła (nomen omen) Ameryki, pisząc, że wydają fortuny na zakupy luksusowych produktów a pod czarnymi abajami noszą Diora i Chanel. Godne uwagi są jedynie wątki dotyczące świty - kobiet, które dla członkiń rodziny królewskiej bezpośrednio pracują oraz ich wzajemne relacje. Nawet nie doczytałam do końca. Nie polecam.

Dużo słów, mało treści. Zastanawiam się w jakim celu autorka napisała tę infantylną książkę (miałam wrażenie, że na kolanie)? W większości pisała o sobie, swojej historii, pracy. Płytkie, bezrefleksyjne próby opisania stylu życia arabskich księżniczek. Nie odkryła (nomen omen) Ameryki, pisząc, że wydają fortuny na zakupy luksusowych produktów a pod czarnymi abajami noszą...

Czy jesteś zwolennikiem kary śmierci? A może jesteś jej zdecydowanym przeciwnikiem? Odpowiedź nie jest taka prosta. Truman Capote, słynny amerykański literat w swojej legendarnej książce "Z zimną krwią" zmusza czytelnika do refleksji na temat zasadności tego najwyższego wymiaru kary. Autor nie podaje jasnej odpowiedzi, nie dzieli się też swoją osobistą opinią.

Truman Capote poświęcił ponad cztery lata swojego życia do stworzenia swojego najważniejszego literackiego dzieła. "Z zimną krwią" to pionierska powieść non - fiction, w której autor przedstawia genezę i konsekwencje okrutnej choć totalnie bezsensownej zbrodni.

Capote przeprowadził swoistą wiwisekcję tego zatrważającego wydarzenia. Dotarł do samych morderców, gdyż chciał (jak myślę) zrozumieć i przedstawić co doprowadziło dwóch młodych mężczyzn do popełnienia takiego bestialskiego mordu. Najbardziej wstrząsnęły mną słowa Perrego, który na pytanie dlaczego zamordował całą rodzinę Clutterów, odpowiedział: "Nie wiem dlaczego. [...] I nie wcale nie dlatego, że Clutterowie coś zrobili. Oni nigdy mnie nie skrzywdzili. Tak jak inni. Jak inni przez całe życie. Może po prostu Clutterowie musieli za to zapłacić.".

Jest to lektura wyjątkowa, jednak niełatwa w odbiorze. Trzeba mieć na uwadze, że Capote to postać ekscentryczna a język, jakim się posługuje w tej książce jest specyficzny. Jestem wstrząśnięta ale zupełnie nie dziwię się, że "Z zimną krwią" stało się legendą.

Czy jesteś zwolennikiem kary śmierci? A może jesteś jej zdecydowanym przeciwnikiem? Odpowiedź nie jest taka prosta. Truman Capote, słynny amerykański literat w swojej legendarnej książce "Z zimną krwią" zmusza czytelnika do refleksji na temat zasadności tego najwyższego wymiaru kary. Autor nie podaje jasnej odpowiedzi, nie dzieli się też swoją osobistą opinią.

Truman...

"Dziewczyny z Dubaju" trafiły w moje ręce przypadkiem. Postanowiłam przeczytać lekką i niewymagającą książkę w letnie popołudnie. Mogę ją opisać jednym słowem: KLOAKA. Książka ta to w zdecydowanej większości zapis odrażających rozmów i sposobów działania odstręczających ludzi. Nawet wolę się nie zastanawiać dlaczego i po co ci ludzie to robili. Jestem tą lekturą straszliwie zniesmaczona.

"Dziewczyny z Dubaju" trafiły w moje ręce przypadkiem. Postanowiłam przeczytać lekką i niewymagającą książkę w letnie popołudnie. Mogę ją opisać jednym słowem: KLOAKA. Książka ta to w zdecydowanej większości zapis odrażających rozmów i sposobów działania odstręczających ludzi. Nawet wolę się nie zastanawiać dlaczego i po co ci ludzie to robili. Jestem tą lekturą straszliwie...

Wstrząsająca i przygnębiająca historia młodej Australijki, której beztroskie życie zostaje brutalnie złamane poprzez aresztowanie na Bali. Nie jest to wielka literatura ale historia napisana przez życie. Pani Corby miała to nieszczęście, że to akurat jej podrzucono narkotyki i to wystarczyło by wtrącić ją do urągającego ludzkiej godności prymitywnego indonezyjskiego więzienia na długie lata. W całej historii najbardziej poraża fakt, że nie jest to wymysł pisarza ale historia jak najbardziej prawdziwa.

Wstrząsająca i przygnębiająca historia młodej Australijki, której beztroskie życie zostaje brutalnie złamane poprzez aresztowanie na Bali. Nie jest to wielka literatura ale historia napisana przez życie. Pani Corby miała to nieszczęście, że to akurat jej podrzucono narkotyki i to wystarczyło by wtrącić ją do urągającego ludzkiej godności prymitywnego indonezyjskiego...

Wstrząsający i wiarygodny zapis wspomnień z polskiego więzienia dla kobiet. O tym jak jest w środku opowiada czytelnikowi osoba, która doświadczyła tego na własnej skórze odbywając wyrok.

"Skazane na potępienie" to dobrze napisana książka w formie narracji pierwszoosobowej przeplatanej wywiadem z autorką. Wciąga tak, że przeczytałam ją w dwa dni.

Wiele słyszy się o warunkach panujących w więzieniach. Ale mimo wszystko, niektóre historie opisane w "Skazanych na potępienie" szokowały mnie i za nic w świecie nie chciałabym tego doświadczyć. Mocna książka. Do tego napisana solidnie i przystępnym językiem.

Wstrząsający i wiarygodny zapis wspomnień z polskiego więzienia dla kobiet. O tym jak jest w środku opowiada czytelnikowi osoba, która doświadczyła tego na własnej skórze odbywając wyrok.

"Skazane na potępienie" to dobrze napisana książka w formie narracji pierwszoosobowej przeplatanej wywiadem z autorką. Wciąga tak, że przeczytałam ją w dwa dni.

Wiele słyszy się o...

"Zbrodnie prawie doskonałe" to, w mojej ocenie, solidna i rzetelna robota. Już po pierwszym rozdziale widać ogrom pracy jaki autorka włożyła w napisanie tej książki.

Książka ta to opis pracy policjantów z "polskiego Archiwum X". Pracę tę poznajemy na podstawie ośmiu niewyjaśnionych (niektórych do dziś) okoliczności śmierci różnych ofiar. Historie te są wstrząsające, zwłaszcza, że wszystkie wydarzyły się w Polsce i mogły przydarzyć się każdemu. Rozdział dotyczący mordu premiera Jaroszewicza i jego żony czytało mi się dość ciężko. Może dlatego, że jest długi, miejscami wręcz nużący i zawiera bardzo dużo szczegółów oraz zawiłości. Polecam.

"Zbrodnie prawie doskonałe" to, w mojej ocenie, solidna i rzetelna robota. Już po pierwszym rozdziale widać ogrom pracy jaki autorka włożyła w napisanie tej książki.

Książka ta to opis pracy policjantów z "polskiego Archiwum X". Pracę tę poznajemy na podstawie ośmiu niewyjaśnionych (niektórych do dziś) okoliczności śmierci różnych ofiar. Historie te są wstrząsające,...