Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Byłam bardzo ciekawa “Ostrej” jak tylko zauważyłam tę pozycję w zapowiedziach literackich. Muszę przyznać, że w odniesieniu fo twórczości Krajewskiego jestem dość bezkrytyczna. Nie wiem dlaczego ale w “Ostrej” było w moim odczuciu za mało Krajewskiego w Krajewskim. Współczesność jakoś mi do tego pisarza nie za bardzo pasowała. Sama “Ostral miała dość zawiłą fabułę i czasami trudno mi było połapać się we wszystkich wątkach. Główne bohaterki, Drewnowska i Skoczek, jakoś mnie do siebie nie do końca przekonały.
Do kolejnych książek Krajewskiego na pew o wrócę i przeczytam wszystkie!

Byłam bardzo ciekawa “Ostrej” jak tylko zauważyłam tę pozycję w zapowiedziach literackich. Muszę przyznać, że w odniesieniu fo twórczości Krajewskiego jestem dość bezkrytyczna. Nie wiem dlaczego ale w “Ostrej” było w moim odczuciu za mało Krajewskiego w Krajewskim. Współczesność jakoś mi do tego pisarza nie za bardzo pasowała. Sama “Ostral miała dość zawiłą fabułę i czasami...

Świetna książka! Napisana jest lekkim i zabawnym językiem. Czytałam ją w drodze do i podczas mojego pobytu w Korei i sporo się z tej książki dowiedziałam: na temat kultury, obyczajów, ciekawostek, informacji praktycznych.

Świetna książka! Napisana jest lekkim i zabawnym językiem. Czytałam ją w drodze do i podczas mojego pobytu w Korei i sporo się z tej książki dowiedziałam: na temat kultury, obyczajów, ciekawostek, informacji praktycznych.

"O włos" to pierwsza część nowej serii z Sobieskim. Jak zwykle u tej autorki książka ta była wielowątkowa z zawiłą fabułą. "O włos" trzymała mnie w napięciu i byłam ciekawa jak się skończy. W Warszawie mordowane są prostytutki w wyjątkowo tajemniczych i okrutnych okolicznościach. Wyjaśnienie tej sprawy będzie wyjątkowo trudne a klucz znajduje się w przeszłości. Główny bohater (ani żaden inny) nie zaskarbił sobie mojej sympatii a wręcz przeciwnie. Myślę, że powrócę jeszcze do tej serii jednak muszę zrobić sobie od niej przerwę.

"O włos" to pierwsza część nowej serii z Sobieskim. Jak zwykle u tej autorki książka ta była wielowątkowa z zawiłą fabułą. "O włos" trzymała mnie w napięciu i byłam ciekawa jak się skończy. W Warszawie mordowane są prostytutki w wyjątkowo tajemniczych i okrutnych okolicznościach. Wyjaśnienie tej sprawy będzie wyjątkowo trudne a klucz znajduje się w przeszłości. Główny...

"Przegrana" to druga część serii z Iwoną Banach i bezpośrednia kontynuacja pierwszej części. Jest niezła, trzymała w napięciu, jest pełna zaskakujących zwrotów akcji ale koniec... jakby trochę przekombinowany.

"Przegrana" to druga część serii z Iwoną Banach i bezpośrednia kontynuacja pierwszej części. Jest niezła, trzymała w napięciu, jest pełna zaskakujących zwrotów akcji ale koniec... jakby trochę przekombinowany.

To wydanie "Marzycielki z Ostendy" to zbiór pięciu opowiadań: "Marzycielka z Ostendy", "Zbrodnia doskonała", "Ozdrowienie", "Kiepskie lektury" oraz "Kobieta z bukietem". Muszę przyznać, że jak do tej pory bardzo cenię sobie twórczość Schmitta. Jednak w tym zbiorze opowiadań czegoś mi zabrakło.

Przede wszystkim sama bardzo lubię Ostendę - jest to jedno z magicznych wręcz miejsc na belgijskim wybrzeżu. Dlatego też do czytania tego opowiadania zabrałam się z wielkim zapałem. Jest to opowieść pełna niuansów i skłaniająca do refleksji. Jednak czegoś mi w niej zabrakło - myślę, że to, czego brakowało mi najbardziej to puenty ponieważ w moim odczuciu opowieść się rozmyła i zbyt wiele było w niej niedopowiedzeń.

Pozostałe opowiadania nie do końca przypadły mi do gustu. Miałam wrażenie, że nie były do końca przemyślane przez autora i napisane na przysłowiowym kolanie. Nie zachwyciły mnie swoją treścią a tym bardziej nie skłoniły mnie do głębszych refleksji. Niestety. Miałam wrażenie, że zabrakło w nich głębi.

To wydanie "Marzycielki z Ostendy" to zbiór pięciu opowiadań: "Marzycielka z Ostendy", "Zbrodnia doskonała", "Ozdrowienie", "Kiepskie lektury" oraz "Kobieta z bukietem". Muszę przyznać, że jak do tej pory bardzo cenię sobie twórczość Schmitta. Jednak w tym zbiorze opowiadań czegoś mi zabrakło.

Przede wszystkim sama bardzo lubię Ostendę - jest to jedno z magicznych wręcz...

Świetna powieść sensacyjna z nową bohaterką wykreowaną przez Stelara. "Wybrana" trzymała mnie w napięciu od pierwszego rozdziału. Zakończenie trochę mnie rozczarowało i jakoś nie wyjaśniło wszystkiego w moim odczuciu. Na pewno sięgnę po dalsze części serii z Iwoną Banach.

Świetna powieść sensacyjna z nową bohaterką wykreowaną przez Stelara. "Wybrana" trzymała mnie w napięciu od pierwszego rozdziału. Zakończenie trochę mnie rozczarowało i jakoś nie wyjaśniło wszystkiego w moim odczuciu. Na pewno sięgnę po dalsze części serii z Iwoną Banach.

Zuza Lewandowska, moja ulubiona bohaterka kryminałów jak zwykle trzyma najwyższą formę. "Bohomaz" to dziewiąty tom cyklu "Z papugą". Książka jest pełna groteskowych sytuacji, czarnego humoru i dynamicznych zwrotów akcji. Sama zagadka kryminalna jest nietuzinkowa i nie spodziewałam się takiego jej rozwiązania.
Nie można się od niej oderwać. Zdecydowanie polecam!

Zuza Lewandowska, moja ulubiona bohaterka kryminałów jak zwykle trzyma najwyższą formę. "Bohomaz" to dziewiąty tom cyklu "Z papugą". Książka jest pełna groteskowych sytuacji, czarnego humoru i dynamicznych zwrotów akcji. Sama zagadka kryminalna jest nietuzinkowa i nie spodziewałam się takiego jej rozwiązania.
Nie można się od niej oderwać. Zdecydowanie...

"Za granicą" to książka, którą ciężko w sumie zaklasyfikować - czy jest to thriller, sensacja czy kryminał. Jak zwykle zresztą w przypadku tego autora (w czym tkwi cały jego urok).
Ciężko się od tej książki oderwać - pochłonęłam ją w 3 dni.
Fabuła nie jest zbyt specjalnie zagmatwana ale pełna zwrotów akcji. Zakończenie jest dość niespodziewane i mocne - co stało się znakiem rozpoznawczym autora.
Zdecydowanie polecam, w sam raz na wakacje (i nie tylko!).

"Za granicą" to książka, którą ciężko w sumie zaklasyfikować - czy jest to thriller, sensacja czy kryminał. Jak zwykle zresztą w przypadku tego autora (w czym tkwi cały jego urok).
Ciężko się od tej książki oderwać - pochłonęłam ją w 3 dni.
Fabuła nie jest zbyt specjalnie zagmatwana ale pełna zwrotów akcji. Zakończenie jest dość niespodziewane i mocne - co stało się...

Podczas ferii świątecznych z kampusu w niejasnych okolicznościach ucieka Vinca. Nikt nigdy nic więcej o niej nie słyszał. Policja i bliscy bezskutecznie poszukują jej. Jaka jest prawda? Czy jej przyjaciele są na nią gotowi?

"Zjazd absolwentów" to moje kolejne literackie spotkanie z Musso. Muszę przyznać, że jak do tej pory w moim odczuciu, to jego najsłabsza książka. Miałam wrażenie, że jest dość chaotyczna. Sama historia opisana w książce, jak zawsze u tego autora, jest bardzo oryginalna i nie do przywidzenia. Jednak wydarzenia niektóre są tak absurdalne (jak miłosne zawirowania), że aż "za bardzo" nawet jak na Musso.

"Zjazd absolwentów" czyta się szybko i jest to lektura, którą miłośnicy twórczości Musso z przyjemnością przeczytają. Jednak niekoniecznie przypadnie ona do gustu fanom "prawdziwych" kryminałów czy książek sensacyjnych.

Ja do autora napewno powrócę.

Podczas ferii świątecznych z kampusu w niejasnych okolicznościach ucieka Vinca. Nikt nigdy nic więcej o niej nie słyszał. Policja i bliscy bezskutecznie poszukują jej. Jaka jest prawda? Czy jej przyjaciele są na nią gotowi?

"Zjazd absolwentów" to moje kolejne literackie spotkanie z Musso. Muszę przyznać, że jak do tej pory w moim odczuciu, to jego najsłabsza książka....

"Arena szczurów" to kolejna część serii z Edwardem Popielskim. Jest to w mojej ocenie najmroczniejsza powieść Marka Krajewskiego. Treść obfituje w brutalne wydarzenia, gdzie autor nie szczędzi turpistycznych wręcz opisów. Edward Popielski znalazł się na dnie piekła, które ciężko sobie wyobrazić.
Fabuła jest bardzo wciągająca - "Arenę szczurów" pochłonęłam w 3 dni.
Polecam miłośnikom twórczości Marka Krajewskiego.

"Arena szczurów" to kolejna część serii z Edwardem Popielskim. Jest to w mojej ocenie najmroczniejsza powieść Marka Krajewskiego. Treść obfituje w brutalne wydarzenia, gdzie autor nie szczędzi turpistycznych wręcz opisów. Edward Popielski znalazł się na dnie piekła, które ciężko sobie wyobrazić.
Fabuła jest bardzo wciągająca - "Arenę szczurów" pochłonęłam w 3 dni.
Polecam...

W mojej ocenie "Ukryci" to, w mojej ocenie, najsłabsza powieść Stelara. Pomysł na thriller psychologiczny był niezły. Samo wykonanie, jak zwykle w przypadku tego autora, było świetne. Jednak... jednak sama fabuła była dość groteskowa. Dosłownie żadna z postaci przewijających się przez "Ukrytych" nie budziła we mnie sympatii a jedynie irytację. Zwłaszcza główna bohaterka, Marta Sygit. Samo rozwiązanie zagadki porwania niepełnosprawnych dzieci było dość przerysowane i groteskowe właśnie. Książka sama w sobie nie była zła, jednak wiem, że tego autora stać na więcej.

W mojej ocenie "Ukryci" to, w mojej ocenie, najsłabsza powieść Stelara. Pomysł na thriller psychologiczny był niezły. Samo wykonanie, jak zwykle w przypadku tego autora, było świetne. Jednak... jednak sama fabuła była dość groteskowa. Dosłownie żadna z postaci przewijających się przez "Ukrytych" nie budziła we mnie sympatii a jedynie irytację. Zwłaszcza główna bohaterka,...

Smutna opowieść o niezrozumieniu, lekceważeniu i nieustannej przemocy wobec dziecka. Wszystko pod płaszczykiem "wychowywania" i "dyscypliny". Bardzo smutna lektura, która wywołuje gniew i poczucie niesprawiedliwości.

Smutna opowieść o niezrozumieniu, lekceważeniu i nieustannej przemocy wobec dziecka. Wszystko pod płaszczykiem "wychowywania" i "dyscypliny". Bardzo smutna lektura, która wywołuje gniew i poczucie niesprawiedliwości.

„Telefon od anioła” opowiada historię osób, których losy nieoczekiwanie krzyżują się na lotnisku w Nowym Jorku. To z pozoru niewinne przypadkowe wpadnięcie na siebie okaże się początkiem pełnej zaskakujących zwrotów akcji historii.
Książka ta to „typowy Musso” - trochę romansu, trochę fantastyki i trochę kryminału. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Niestety w moim odczuciu tłumaczenie (zwłaszcza dialogi) czasami kulało stylistycznie - w tekście roiło się od dziwnych i nienaturalnie brzmiących wyrażeń i zwrotów.
Generalnie rzecz biorąc książka ta to przyjemna lektura, z zaskakującym rozwiązaniem zagadki. Jednak nie jest to literatura dla fanów typowego kryminału. Ot, „typowy Musso” - gatunek sam w sobie.

„Telefon od anioła” opowiada historię osób, których losy nieoczekiwanie krzyżują się na lotnisku w Nowym Jorku. To z pozoru niewinne przypadkowe wpadnięcie na siebie okaże się początkiem pełnej zaskakujących zwrotów akcji historii.
Książka ta to „typowy Musso” - trochę romansu, trochę fantastyki i trochę kryminału. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Niestety w moim odczuciu...

"Długa noc" to książka, którą czyta się zadziwiająco szybko ponieważ wciąga. Jest to co prawda kryminał, jednak z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Nie wiem dlaczego ale jakoś nie czułam żadnej sympatii do komisarza Mortki. Historia kryminalna z prostytutkami była jakby "produktem ubocznym". Czegoś mi tu zabrakło.

"Długa noc" to książka, którą czyta się zadziwiająco szybko ponieważ wciąga. Jest to co prawda kryminał, jednak z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Nie wiem dlaczego ale jakoś nie czułam żadnej sympatii do komisarza Mortki. Historia kryminalna z prostytutkami była jakby "produktem ubocznym". Czegoś mi tu zabrakło.

"Granica możliwości" to świetna powieść sensacyjna, której akcja osadzona jest w realiach lat 90. Autor bardzo precyzyjnie oddaje ówczesną rzeczywistość. Sama fabuła książki jest misternie zaplanowana i - jak zwykle u Ryszarda Ćwirleja - okraszona jest przezabawnym językiem. Muszę przyznać, że książkę przeczytałam z wielką przyjemnością ale nie dla samej fabuły ale języka, jakim została napisana.
Zdecydowanie polecam fanom autora i dobrej powieści sensacyjnej.

"Granica możliwości" to świetna powieść sensacyjna, której akcja osadzona jest w realiach lat 90. Autor bardzo precyzyjnie oddaje ówczesną rzeczywistość. Sama fabuła książki jest misternie zaplanowana i - jak zwykle u Ryszarda Ćwirleja - okraszona jest przezabawnym językiem. Muszę przyznać, że książkę przeczytałam z wielką przyjemnością ale nie dla samej fabuły ale języka,...

"Tango" Witkowskiego to doskonała groteska. Jest to retro kryminał, w którym roi się od okropieństwa, jednak styl to po prostu mistrzostwo! Autor jest wręcz wirtuozem zabawnego, ironicznego i groteskowego stylu. Książka aż kipi od czarnego humoru. Ponad 500 stron przeczytałam w mgnieniu oka, co wynikało nie z chęci poznania rozwiązania zagadki kryminalnej a czystej przyjemności czytania tak zabawnej książki.

W moim odczuciu autor idealnie odwzorował realia panujące w latch 30. Sama zagadka kryminalna jest dobrze przemyślana i szczerze mówiąc do ostatniej chwili nie byłam przekonana kto okaże się tym, kto popełnił zbrodnie.

Zdecydowanie polecam!

"Tango" Witkowskiego to doskonała groteska. Jest to retro kryminał, w którym roi się od okropieństwa, jednak styl to po prostu mistrzostwo! Autor jest wręcz wirtuozem zabawnego, ironicznego i groteskowego stylu. Książka aż kipi od czarnego humoru. Ponad 500 stron przeczytałam w mgnieniu oka, co wynikało nie z chęci poznania rozwiązania zagadki kryminalnej a czystej...

“Demonomachia” jest w mojej ocenie najlepszą książką Marka Krajewskiego. To pełna mroku i okultyzmu opowieść. Napisana jest mistrzowskim wręcz językiem dostosowanym do epoki, w której osadzone są wydarzenia w niej opisywane. Momentami jest wręcz przerażająca, hipnotyczna. Nie mogłam się od niej oderwać. Rewelacja!

“Demonomachia” jest w mojej ocenie najlepszą książką Marka Krajewskiego. To pełna mroku i okultyzmu opowieść. Napisana jest mistrzowskim wręcz językiem dostosowanym do epoki, w której osadzone są wydarzenia w niej opisywane. Momentami jest wręcz przerażająca, hipnotyczna. Nie mogłam się od niej oderwać. Rewelacja!

"Raczycho" to kolejna błyskotliwa część serii przygód uwielbianej przeze mnie Zuzu Lewandowskiej. Jak zwykle nie zawiodłam się - lektura "Raczycha" zajęła mi raptem dwa wieczory bo nie sposób jej odłożyć. Książka pełna czarnego humoru, zaskakujących zwrotów akcji oraz barwnych bohaterów. Zdecydowanie polecam!

"Raczycho" to kolejna błyskotliwa część serii przygód uwielbianej przeze mnie Zuzu Lewandowskiej. Jak zwykle nie zawiodłam się - lektura "Raczycha" zajęła mi raptem dwa wieczory bo nie sposób jej odłożyć. Książka pełna czarnego humoru, zaskakujących zwrotów akcji oraz barwnych bohaterów. Zdecydowanie polecam!

"Krzywda" to bardzo dobry kryminał z ciekawą fabułą i zaskakującym zakończeniem. Polecam fanom autora i dobrego kryminału.

"Krzywda" to bardzo dobry kryminał z ciekawą fabułą i zaskakującym zakończeniem. Polecam fanom autora i dobrego kryminału.