ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra Fredry
3
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024
263
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”
6
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała Łuczyńskiego2
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCMaria Czubaszek. W coś trzeba nie wierzyć
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka biografia, autobiografia, pamiętnik
Patronat 
240 str. 4 godz. 0 min.- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Data wydania:
- 2021-02-23
- Data 1. wyd. pol.:
- 2021-02-23
- Liczba stron:
- 240
- Czas czytania
- 4 godz. 0 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788381693493
- Tagi:
- literatura polska wspomnienia
Jej ciętych ripost bali się rozmówcy. Ona bała się tylko myszy.
Maria Czubaszek, postać wyjątkowa, dla wielu kontrowersyjna, mistrzyni ostrych sądów i czułej drwiny, skradła serca milionom Polaków. Niechętnie mówiła o sobie, zasłaniając się kilkoma dyżurnymi anegdotami. Nie lubiła dzieci, zdrowego trybu życia, podróży, kochała palenie i psy.
Wojciech Karolak nic nie zmienił w pokoju żony od jej śmierci. Violetcie Ozminkowski udało się wejść w ten zatrzymany świat, poznać archiwum satyryczki i namówić na szczere rozmowy jej najbliższych. Dzięki temu mogła w niezwykły sposób opowiedzieć historię fascynującej kobiety, która pod uśmiechem skrywała samotność, smutek, a bywało, że i rozpacz.
Maria Czubaszek nie kojarzyła się z cierpieniem. Zapamiętaliśmy ją jako piekielnie inteligentną i dowcipną starszą panią z papierosem. Zawsze uśmiechniętą, zawsze gotową wbić czułą szpilę. Na początku jej kariery wątpiono, czy w ogóle istnieje. Podejrzewano, że za jej nazwiskiem kryje się kilku wybitnych satyryków. Była w tym przewrotna prawda, bo ona sama miała się światu nigdy nie przydarzyć, co wykrzyczała jej kiedyś matka. Nie miała zresztą nic przeciwko temu, bo trzymała ją przy życiu świadomość, że jak już naprawdę będzie miała dość, popełni samobójstwo. W młodości próbowała zabić się dwa razy, pod koniec życia po cichu umierała na oczach całej Polski. Uśmiechając się, mówiła wprost, że życie przestało ją bawić, a braliśmy to za kolejny żart. Zawsze mówiła to, co myśli, była wolną kobietą i zapłaciła za to wysoką cenę, ale dzięki niej może wszyscy chwilami bierzemy życie mniej serio.Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Wyróżniona opinia
Maria Czubaszek. W coś trzeba nie wierzyć
"Maria Czubaszek" jest... no właśnie nie wiem, chyba słodko-gorzkim rozliczeniem z życiem i śmiercią Nie, nie spodziewałam się klasycznej biografii, w stylu: "Maria Czubaszek, a właściwie Alicja Maria Bacz, urodziła się dnia...", ale z całą pewnością nie myślałam, że tak często będę odkładać tę książkę i układać się emocjonalnie! Jest w "Marii Czubaszek" Violetty Ozminkowski reporterska szczerość i walenie faktami prosto z mostu, jest także niesamowita zdolność układania kawałków życia w taką mozaikę, że trzyma za gardło. Książka Ozminkowski jest nie tylko o Czubaszek. To także portret jej męża, Wojciecha Karolaka, i trochę czasów, i pokolenia, i Warszawy. To książka bardziej o radzeniu sobie ze stratą, niż o samym życiu. Czubaszek jest w książce wszędzie, na każdej stronie. Pokój Marysi, mama Marysi, szpilki Marysi, list do Marysi. Jest portret kobiety, która - owszem - paliła jak lokomotywa, nie lubiła jeść, nie znosiła dzieci i przyznawała się do tego, dla której seks nie był ważny, a aborcja była i co? Ale to także pokazanie nam, ludziom, którzy Marii Czubaszek osobiście nie znali, że czasem najlepsi satyrycy są ludźmi nie tyle smutnymi, co takimi, których życie po prostu boli. Trudno jest pisać o legendzie, zwłaszcza, że ciężko Czubaszek sprowadzić do jednego wygodnego określenia, do którego będzie się dobudowywać narrację. Bo jak ją zdefiniować? Satyryczka? Pisarka? Autorka tekstów piosenek? Felietonistka? Scenarzystka? Radiowiec? Człowiek z TV? Zawodowy juror? Maria Czubaszek - nawet w jej publicznej personie - była ponad takie szufladki. Podejrzewam, że więcej jej tekstów i wypowiedzi, budzących śmiech, a zaraz po nim zadumę, padło w sytuacjach prywatnych i nigdy nie zostało zapisanych się nie zachowało, niż zachowało. Że ulotna pamięć jej przyjaciół i współpracowników ciągle przechowuje jeszcze rzeczy, z których możemy się śmiać. Pewnie wiele takich momentów zachowuje książka Ozminkowski. Nie podejmuję się powiedzieć, co było, a co nie było publikowane, zresztą - w kontekście tej książki nie jest to tak ważne. Ważne jest to, że książka pokazuje mi tę niezwykłą osobowość jako człowieka. Poranionego, pełnego kompleksów i wad, przyzwyczajeń i nałogów. Człowieka w całym jego skomplikowaniu "popapraniu". Nie dostaję napisanego pośmiertnie posągu satyryczki, tylko elegię nad bliską osobą, tylko pochylenie głowy przed ogromem straty. To pięknie wydana książka Zwykle wybieram ebooki, ale muszę przyznać, że Prószyński i S-ka umie wydawać książki! Nie muszę mówić, że redakcja jest bez zarzutu, że okładka jest kapitalna, mocna i zdecydowana, że test jest świetny, bo to się rozumie samo przez się. Ale są jeszcze zdjęcia i reprodukcje listów Karolaka do żony. Piękna sprawa. "Maria Czubaszek. W coś trzeba nie wierzyć" Violetty Ozminkowski - czyli patchwork Ozminkowski zaplanowała swoją książkę tak, jak dobrą powieść sensacyjną - przynajmniej zgodnie z definicją Hitchcocka, z tą o zaczynaniu od trzęsienia ziemi. Zaczyna się u lekarza, po nieudanej próbie samobójczej Marii. Potem Ozminkowski snuje swoją opowieść jakby rozkładała przygotowane do zszycia części patchworku. Obrazy z życia Marii pojawiają się niekoniecznie w porządku chronologicznym. Czasem mówi Maria - poprzez niepublikowane i nieautoryzowane fragmenty wywiadów, znalezione w jej prywatnym laptopie, poprzez zapis jej spotkań z czytelnikami i słuchaczami. Czasami opowiada Karolak: on sam, jego listy i notatki, jego dialogi z autorką. Swoje fragmenty do tego patchworku dodaje Artur Andrus i inni jej znajomi. Są fragmenty jej piosenek, skeczy. Jej zdjęcia i rzeczy, które po niej zostały. Każdy z fragmentów jest zamknięta całością, mikrokosmosem znaczeń, ale w całości - w "Marii Czubaszek. W coś trzeba nie wierzyć" Violetty Ozminkowski - tworzą piękną i prawie porywającą całość. Ale nie jest to - przynajmniej dla mnie - lektura prosta "Warszawa. Żoliborz, plac Inwalidów. Za nią w lekkim oddaleniu przyjeżdża taksówka, która przed chwilą ją przywiozła. Kierowca zdążył już wykręcić i nabrać prędkości na tyle, żeby wjechać w kałużę i umyślnie ją ochlapać. Stoi teraz i czeka, aż Maria dojdzie do niego, wyraźnie sprawia mu przyjemność widok w lusterku. Jej futerko dosłownie kapie błotem. - Co pan wyprawia!? - mówi nie tyle nawet zdenerwowana, ile zaskoczona. - Zimna Suka, Bóg cię rozliczy! - krzyczy facet w granatowej marynarce. Twarz jej zastyga. Zatrzymuje się. Bezradna na środku chodnika. Gdyby była postacią z kreskówki, miałaby opuszczone uszy i wąsy. - Dzięki Bogu, jestem ateistką - mówi bardziej do siebie niż do odjeżdżającego z piskiem opon kierowcy". [s. 203-204]
245 
197 Oceny
Książka na półkach
- 343
- 188
- 55
- 38
- 9
- 7
- 7
- 5
- 5
- 4
Cytaty
Podobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Zaznaczę na początku, że wielką fanka Pani Marii nie byłam (ale przeciwnikiem również nie). Może zważywszy na mój ówczesny młody wiek.
Książkę kupiłam i przeczytałam z ciekawości, bo wiem, jaką metkę nosiła Pani Maria - IKONY.
Niestety nie rozumiem tej książki, a dalej nie rozumiem fenomenu Pani Marii.
Książka ani to biografia, ani nie skupia się na jednym okresie życia Pani Marii.
Przykro mi to pisać, ale albo jest skierowana do WIELKICH fanów P. Czubaszek, albo została wydana tylko dla pieniędzy.
Zaznaczę na początku, że wielką fanka Pani Marii nie byłam (ale przeciwnikiem również nie). Może zważywszy na mój ówczesny młody wiek.
więcej Pokaż mimo toKsiążkę kupiłam i przeczytałam z ciekawości, bo wiem, jaką metkę nosiła Pani Maria - IKONY.
Niestety nie rozumiem tej książki, a dalej nie rozumiem fenomenu Pani Marii.
Książka ani to biografia, ani nie skupia się na jednym okresie życia...
Szczerze, to nie wiem dla kogo to jest... Książka jest bowiem przekombinowana, poszatkowana i dziwnie chaotyczna. Jakby to był kolaż. Te przypadkowe anegdoty i informacje z życia Marii Czubaszek, które pojawiają się losowo na kartach książki nie mają kontekstu. I nic nie wynika dla mnie z tego wszystkiego. Opowieść zaczyna się bez wstępu ani żadnego komentarza, tła; czytelnik nie dostaje jakiegokolwiek punktu tworzącego perspektywę opowieści. Poza tym za dużo tu taniej sensacji, jak dla mnie. A za mało konkretnych informacji i jakiegoś zamysłu przekazu. Autorka oczywiście pokazała Wojciecha Karolaka, jego ból po stracie Zajączki i jakieś jego refleksje, ale to za mało. To nie jest ciekawa biografia, zajmujący tekst, wciągająca opowieść. Jestem na nie… Trzeba się ciągle orientować, czy aktualny urywek to jakiś przedruk powiedzmy felietonu samej Czubaszek, czy może fragment rozmowy z jej mężem już po jej śmierci, czy może jakiś komentarz autorki książki... a może jakaś historia z przeszłości, czy wywiad. Całość nie powala. Zaletą są rysunki Karolaka. Jednak chyba nie warto tracić czasu na to coś. No, bo po co?
Szczerze, to nie wiem dla kogo to jest... Książka jest bowiem przekombinowana, poszatkowana i dziwnie chaotyczna. Jakby to był kolaż. Te przypadkowe anegdoty i informacje z życia Marii Czubaszek, które pojawiają się losowo na kartach książki nie mają kontekstu. I nic nie wynika dla mnie z tego wszystkiego. Opowieść zaczyna się bez wstępu ani żadnego komentarza, tła;...
więcej Pokaż mimo toRozczarowanie z powodu formy. Lepsza jest druga połowa książki, ale całość i tak nie powala.
Nie ma wstępu ani żadnego komentarza. Trzeba się łapać w trakcie, czy aktualna opowieść to jakiś przedruk tekstu samej Czubaszek, czy może fragment rozmowy z jej mężem już po jej śmierci, czy może jakiś komentarz autorki książki...
Tak samo, jeśli chodzi o czas - czy jesteśmy po jej śmierci, przed, za komuny, czy już po - każdy rozdział to łapanie się od nowa, zero chronologii i do tego zero naprowadzenia.
I nic nie wynika dla mnie z tej książki na temat samej Marii Czubaszek.
Rozczarowanie z powodu formy. Lepsza jest druga połowa książki, ale całość i tak nie powala.
więcej Pokaż mimo toNie ma wstępu ani żadnego komentarza. Trzeba się łapać w trakcie, czy aktualna opowieść to jakiś przedruk tekstu samej Czubaszek, czy może fragment rozmowy z jej mężem już po jej śmierci, czy może jakiś komentarz autorki książki...
Tak samo, jeśli chodzi o czas - czy jesteśmy po...
Maria Czubaszek to kobieta nietuzinkowa. Mistrzyni ciętej riposty, nałogowa palaczka, kochała psy, nie znosiła zdrowego trybu życia i podróżowania. Taką ją znaliśmy. A jaka była naprawdę?
Swoich czytelników. słuchaczy i widzów bawiła, czarowała osobowością i swoim talentem satyrycznym. Autorka książki – Violetta Ozminkowski – jednak ukazuje satyryczkę w zupełnie innym świetle. Pokazuje, że życie Marii Czubaszek to nie tylko humor i śmiech, ale także cienie, o których niewiele osób wie.
W książce przytoczonych jest mnóstwo zabawnych sytuacji i dialogów, które dziennikarka prowadziła z bliskimi jej osobami, przyjaciółmi czy współpracownikami. Jeśli szukacie obszernych opisów z życia prywatnego, intymnych smaczków, to od razu uprzedzam, że się zawiedziecie, bo tutaj tego nie ma, bo bohaterka książki nie lubiła za dużo opowiadać na swój temat.
Czytelnik za to dowie się, jak wyglądała relacja Czubaszek z jej mężem – znanym jazzmanem – Wojciechem Karolakiem. I przyznam szczerze, że te fragmenty najbardziej mnie wzruszyły i, według mnie, to one właśnie stanowią esencję tej książki. Małżonkowie zwracali się do siebie z czułością „Zając” i „Zajączka”. Musieli stawić razem czoło alkoholizmowi Karolaka i współuzależnieniem Marii. Żyli niby obok siebie, ale mimo wszystko bardzo blisko. Ta więź, która ich łączyła była niezwykła i specyficzna. Był w niej szacunek, czułość i miłość. Taka nie na pokaz, ale którą można wyczuć – między wierszami i nie tylko.
Dołująco na mnie zadziałały opisy ostatnich miesięcy i dni znanej autorki. Trudno mi było uwierzyć w to, że kobieta, którą znamy wszyscy z telewizji, radia, uśmiechnięta, mająca odpowiedź na wszystko, wydawałoby się że pełna życia, tak zwyczajnie tego życia miała dosyć i pragnęła by jak najszybciej się ono dla niej zakończyło. Smutne to.
Gdybym miała do czegoś przyczepić się, jeśli chodzi o tę pozycję, to mam zastrzeżenia do zamieszczonych odręcznych notatek, telegramów. Osobiście wolałabym żeby ta korespondencja była opisana, streszczona przez Ozminkowski. Być może to był zabieg celowy, aby dodać wiarygodności książce. Myślę, że każdy czytający odbierze to inaczej.
Reasumując, bardzo polecam książkę „W coś trzeba nie wierzyć”. Dzięki niej poznacie Marię Czubaszek z całkiem innej strony.
To portret kobiety tyleż samo silnej, co zagubionej w wielkim świecie i melancholijnej. Czy Wam odpowiada taki wizerunek Marii Czubaszek, to już musicie sami odpowiedzieć sobie po lekturze pozycji autorstwa Violetty Ozminkowski.
Mnie Czubaszek fascynuje niezależnie czy jest dowcipną i błyskotliwą czy smutną i zawiedzioną rzeczywistością kobietą. Jedna i druga wzbudza ciekawość.
Maria Czubaszek to kobieta nietuzinkowa. Mistrzyni ciętej riposty, nałogowa palaczka, kochała psy, nie znosiła zdrowego trybu życia i podróżowania. Taką ją znaliśmy. A jaka była naprawdę?
więcej Pokaż mimo toSwoich czytelników. słuchaczy i widzów bawiła, czarowała osobowością i swoim talentem satyrycznym. Autorka książki – Violetta Ozminkowski – jednak ukazuje satyryczkę w zupełnie innym...
Książka napisana bardzo " sucho". Bez emocji, czyste fakty. Opowieść urywana, ale rzeczowa. Wszystko ma sens.
Książka napisana bardzo " sucho". Bez emocji, czyste fakty. Opowieść urywana, ale rzeczowa. Wszystko ma sens.
Pokaż mimo toZ czułością o kobiecie, która uczyniła naszą egzystencję znośniejszą. Miała odwagę żyć jak chciała, mówić co myśli i odejść na swoich warunkach. Pozostanie w moim umyśle i sercu.
Z czułością o kobiecie, która uczyniła naszą egzystencję znośniejszą. Miała odwagę żyć jak chciała, mówić co myśli i odejść na swoich warunkach. Pozostanie w moim umyśle i sercu.
Pokaż mimo toSpodziewałam się czegoś więcej, przeszkadzał mi też chronologiczny chaos, ale mimo to książka oddaje aurę wokół Marii Czubaszek. Komentarz Pani Marii odnośnie pewnej propozycji ministra Zdrojewskiego the best.
Spodziewałam się czegoś więcej, przeszkadzał mi też chronologiczny chaos, ale mimo to książka oddaje aurę wokół Marii Czubaszek. Komentarz Pani Marii odnośnie pewnej propozycji ministra Zdrojewskiego the best.
Pokaż mimo toPrzyznaje, ze moglem nie dojrzec do tej ksiazki.
Napisana w ciekawy sposob o niewatpliwie ciekawej osobie.
Niestety nie rozumiem destrukcji glownej bohaterki.
Pragnalbym wiecej wypowiedzi i wywiadow. Eweidentnie opisnia publiczna wypaczala wypowiedzi Czubaszek, a ta nie szczedzila sarkazmu oraz cennych uwag.
Polecam.
Przyznaje, ze moglem nie dojrzec do tej ksiazki.
Pokaż mimo toNapisana w ciekawy sposob o niewatpliwie ciekawej osobie.
Niestety nie rozumiem destrukcji glownej bohaterki.
Pragnalbym wiecej wypowiedzi i wywiadow. Eweidentnie opisnia publiczna wypaczala wypowiedzi Czubaszek, a ta nie szczedzila sarkazmu oraz cennych uwag.
Polecam.
Ciekawa w formie i bardzo poruszająca w treści, opowieść o niezwykłej osobowości.
Ciekawa w formie i bardzo poruszająca w treści, opowieść o niezwykłej osobowości.
Pokaż mimo toJak zwykle pełna dawka humoru i szczerości.
Jak zwykle pełna dawka humoru i szczerości.
Pokaż mimo to