Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzieci... Ich spojrzenie na świat od zawsze mnie fascynowało. Potrafią znaleźć prostotę w jego głębi, głębie gdzie jego prostota. Często więc rozumieją jego strukturę dużo lepiej niż dorosłym się wydaje, ba, nawet dużo lepiej niż sami dorośli.

Nie będę ukrywać, że "Moje drzewko pomarańczowe" jest smutną powieścią. Ubóstwo, przemoc - tego wszystkiego nie zdołał uniknąć 5-letni Zeze. Pełen dziecięcej wyobraźni, żądny wiedzy, jak i częstych psot, potrafił doskonale zrozumieć problemy dorosłych. "Przedwcześnie rozwinięty" - tak zwykł mawiać o nim wujek.

Polecam tę książkę każdemu, kto chce się przekonać, jak piękny i okrutny potrafi być świat dziecka. Dziecka, które za szybko dorosło.

Dzieci... Ich spojrzenie na świat od zawsze mnie fascynowało. Potrafią znaleźć prostotę w jego głębi, głębie gdzie jego prostota. Często więc rozumieją jego strukturę dużo lepiej niż dorosłym się wydaje, ba, nawet dużo lepiej niż sami dorośli.

Nie będę ukrywać, że "Moje drzewko pomarańczowe" jest smutną powieścią. Ubóstwo, przemoc - tego wszystkiego nie zdołał uniknąć...

Krótkie, treściwe - opowiadania Kereta mieszczą w sobie wszystko, a nawet więcej. Historie zawsze trafione w punkt, przedstawione ze swoistym humorem, ciepłem. Myślę, że warto po nie sięgnąć, żeby przekonać się, ile drobnych perełek autor ukrył w "Siedmiu dobrych latach"... I ile życia wniósł do tej książki.

Krótkie, treściwe - opowiadania Kereta mieszczą w sobie wszystko, a nawet więcej. Historie zawsze trafione w punkt, przedstawione ze swoistym humorem, ciepłem. Myślę, że warto po nie sięgnąć, żeby przekonać się, ile drobnych perełek autor ukrył w "Siedmiu dobrych latach"... I ile życia wniósł do tej książki.