"Bibliitekarka z Auschwitz"
Antonio G. Iturbe

Młoda Dita, w czasie II wojny światowej, wraz z rodziną trafia do obozu Birkenau.
Zajmują oni obóz rodzinny, który ogromnie różni się od typowego, noszącego śmierć obozu. Dziewczyna nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, że jej obóz jest prowadzony pod przykrywką dla wizji obozu, którą Niemcy serwują całemu światu, ukrywając przy tym tragiczną prawdę o Auschwitz.
Obóz, w którym w jako jedynym miejscu w Auschwitz znajdują się dzieci - posiada również szkołę, odbywają się w nim przeróżne przedstawienia a sama Dita zostaje w tajemnicy bibliotekarką.

Opowieść o życiu Dity Kraus, przebywającej większość swojego młodego życia najpierw w obozie w Teresinie, później zostaje przesiedlona do Auschwitz.
Nie znająca od początku prawdziwego okrucieństwa tego obiektu.
W tajemnicy skrzętnie ukrywa 8 cennych książek, dzięki którym zostaje bibliotekarką w tak okropnym miejscu.
W późniejszym czasie trafia do prawdziwego anus mundi obozu, gdzie głód, choroby i śmierć jest wszechobecna.
Udaje jej się przeżyć do wyswobodzenia obozu przez Amerykańców. Kobieta obecnie ma 94 lata.
W książce oprócz samej Dity poznajemy jeszcze szerg innych osób.
Mamy również doczynienia z wątkiem zakazanej miłości czy homoseksualizmu.

Oceniając samą książkę to raczej nie będzie to moja "ulubiona" literatura obozowa. Sama powieść jest oczywiście ogromnie wartościowa i bogata w różne fakty historyczne oraz informacje co po wojnie działo się z poszczególnymi osobami.
Momentami jednak dłużyła się nieziemsko poprzez przeplatane anegdoty,przez które można było się potracić.

Moja ocena 6/10

#recenzja #book #booklover #bookstagrammer #bookstagram #bookstagrampl #czytambolubie #czytamkryminaly #czytamthrillery #thriller #kryminał #rybnik #rybnikczyta #pijackawe_czytam #lireraturaobozowa #wojnawtle #historiawtle #parabookstagrama

"Bibliitekarka z Auschwitz"
Antonio G. Iturbe

Młoda Dita, w czasie II wojny światowej, wraz z rodziną trafia do obozu Birkenau.
Zajmują oni obóz rodzinny, który ogromnie różni się od typowego, noszącego śmierć obozu. Dziewczyna nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, że jej obóz jest prowadzony pod przykrywką dla wizji obozu, którą Niemcy serwują całemu światu, ukrywając...

Jeśli ktoś lubi słuchać opowieści o obozie koncentracyjnym to szczerze polecam tą książkę. Jest to prawdziwa historia o więźniarce która przeżyła piekło w obozie, widziała śmierć i stykała się z nią bezpośrednio, widziała śmierć swojej matki. ja osobiście byłam w Oświęcimiu w obozie, przewodnik opowiadał o ludziach którzy byli w tym obozie, niesamowite wrażenia i jednocześnie przeżycia. Najbardziej wstrząsnęło mną jak przewodnik opowiadał, że ludzie stali po pięć godzin na boso w zimie na mrozie, były też dzieci niewyobrażalne to jest. Każdy powinien przeczytać tą książkę i wczuć się w tą sytuację, chylę czoła przed tymi ludźmi którzy przeżyli taki koszmar.

Jeśli ktoś lubi słuchać opowieści o obozie koncentracyjnym to szczerze polecam tą książkę. Jest to prawdziwa historia o więźniarce która przeżyła piekło w obozie, widziała śmierć i stykała się z nią bezpośrednio, widziała śmierć swojej matki. ja osobiście byłam w Oświęcimiu w obozie, przewodnik opowiadał o ludziach którzy byli w tym obozie, niesamowite wrażenia i...

Książka wartościowa i bardzo bogata w wiedzę z tematyki obozowej. Czy jeśli się czyta inne książki o obozach, to czy w tej można się dowiedzieć czegoś nowego? Jak najbardziej. Kazda ksiazka o tematyce Auschwitz jednak przedstawia obraz wydarzeń w innym świetle, każdy interpretuje słowo pisane inaczej, więc nie ma monotonni.

Książka wartościowa i bardzo bogata w wiedzę z tematyki obozowej. Czy jeśli się czyta inne książki o obozach, to czy w tej można się dowiedzieć czegoś nowego? Jak najbardziej. Kazda ksiazka o tematyce Auschwitz jednak przedstawia obraz wydarzeń w innym świetle, każdy interpretuje słowo pisane inaczej, więc nie ma monotonni.

To nie jest łatwa lektura. Długo dojrzewałam do literatury wojennej, do historii obozowej, w tym roku się przełamałam. Polecam. To trzeba wiedzieć.

To nie jest łatwa lektura. Długo dojrzewałam do literatury wojennej, do historii obozowej, w tym roku się przełamałam. Polecam. To trzeba wiedzieć.

Na początku nie byłam pewna, co myśleć o tej książce. Byłam nieco zdezorientowana, ale dałam jej szansę, i oj, jak się cieszę, że to zrobiłam! 💫

Ta wzruszająca opowieść jest pełna bohaterstwa, determinacji i miłości do książek. Autentyczne historie ludzi przebywających w Auschwitz-Birkenau splatają się w tej opowieści w sposób, który nie pozwala zapomnieć o straszliwych wydarzeniach, które miały tam miejsce. Ale to także opowieść o tym, jak jedna książka może odmienić życie i przynieść nadzieję w najciemniejszych chwilach. 📖❤️

Bibliotekarka Dita, mimo przeciwności losu, zdołała zachować w sobie iskierkę ludzkości. Jej determinacja i odwaga wzruszają do głębi. Nie da się pozostać obojętnym wobec jej historii.

Książka ta ma moc wciągnięcia czytelnika w sam środek wojennej tragedii i pokazania, że nawet w najtrudniejszych chwilach ludzka duchowość i miłość do literatury mogą być silniejsze niż cokolwiek. 🌟

Niech was nie zmyli początkowa niepewność, ta książka ma w sobie coś magicznego, co sprawia, że nie możecie się od niej oderwać. Gorąco polecam każdemu, kto szuka poruszającej historii o sile ludzkiego ducha. 📚💫

Na początku nie byłam pewna, co myśleć o tej książce. Byłam nieco zdezorientowana, ale dałam jej szansę, i oj, jak się cieszę, że to zrobiłam! 💫

Ta wzruszająca opowieść jest pełna bohaterstwa, determinacji i miłości do książek. Autentyczne historie ludzi przebywających w Auschwitz-Birkenau splatają się w tej opowieści w sposób, który nie pozwala zapomnieć o straszliwych...

Kolejna książka "obozowa" jaka przeczytałem, jestem bibliotekarzem z zawodu dlatego z zaciekawieniem siegnalem po te lekture. Oprocz fascynujacej historii szkoly dla dzieci posrodku piekla z zaciekawieniem przeczytalem niezwyklych historii: milosci ss-mana do wiezniarki, dzialanosci charyzmatycznego Hirscha. Koniec ksiazki mnie mocno zdolowal, pobyt w obozie Bergen-Belsen. Ksiazke dobrze sie czytalo.

Kolejna książka "obozowa" jaka przeczytałem, jestem bibliotekarzem z zawodu dlatego z zaciekawieniem siegnalem po te lekture. Oprocz fascynujacej historii szkoly dla dzieci posrodku piekla z zaciekawieniem przeczytalem niezwyklych historii: milosci ss-mana do wiezniarki, dzialanosci charyzmatycznego Hirscha. Koniec ksiazki mnie mocno zdolowal, pobyt w obozie Bergen-Belsen....

Kolejna cenna cegiełka, uzupełniająca obraz obozu w Auschwitz. Fakty, które tak bardzo trudne są do wyobrażenia w atmosferze głodu i śmierci. Choć wciąż, dla mnie, zbyt dużo cytatów z innych książek i opowieści ich fabuły.

Kolejna cenna cegiełka, uzupełniająca obraz obozu w Auschwitz. Fakty, które tak bardzo trudne są do wyobrażenia w atmosferze głodu i śmierci. Choć wciąż, dla mnie, zbyt dużo cytatów z innych książek i opowieści ich fabuły.

"Książ­ki nie leczą cho­rób ani nie mogą zostać użyte jako broń do po­ko­na­nia armii katów, nie na­peł­nią żo­łąd­ka ani nie zaspoko­ją pra­gnie­nia. To praw­da: kul­tu­ra nie jest nie­zbęd­na do prze­ży­cia, niezbędne są tylko chleb i woda. Tak, mając chleb do je­dze­nia i wodę do picia, czło­wiek prze­ży­je, ale jeśli nie bę­dzie miał nic wię­cej, umrze cała ludz­kość."

Już wiele książek o tematyce wojennej za mną. Zarówno tych powstałych na faktach jak i opowiadających o fikcyjnych postaciach i wydarzeniach. Poznawałam historie cywili i też te z frontu. Były wśród nich książki napisane rewelacyjnie, ale i takie które nie przypadły mi do gustu. Jak w każdym innym gatunku literackim. Kiedy byłam młodsza podczas lektury skupiałam się tylko na tym co przedstawia autor, nie analizowałam i nie zastanawiałam się nad czymś czego w książce nie było. Teraz podczas czytania literatury wojennej nasuwają mi się różne myśli związane z sensem życia, ale i zwykłymi codziennymi sprawami.
"Biblotekarka z Auschwitz" to historia inspirowana życiem Dity Kraus. Czeskiej dziewczynki która w wieku 9 lat poznaje czym jest wojna, utrata wolności i strata bliskich. To historia o obozowej szkole o której nie wiedzą władze obozu, o dziewczynce która ryzykowała życie dla książek, o nauce życia w obliczu śmierci.
Jest to książka o naziście który nie chce być mordercą i o więźniu który jest donosicielem.
Dla mnie w "Bibliotekarce z Auschwitz" jest za mało samej Dity, autor nie tylko skupił się na jej losach, ale też opisał wiele innych historii przez co tytuł wiele traci. Pewną rekompensatą jest koniec książki gdzie zostają opisane prywatne spotkania autora z Ditą Kraus.

"Książ­ki nie leczą cho­rób ani nie mogą zostać użyte jako broń do po­ko­na­nia armii katów, nie na­peł­nią żo­łąd­ka ani nie zaspoko­ją pra­gnie­nia. To praw­da: kul­tu­ra nie jest nie­zbęd­na do prze­ży­cia, niezbędne są tylko chleb i woda. Tak, mając chleb do je­dze­nia i wodę do picia, czło­wiek prze­ży­je, ale jeśli nie bę­dzie miał nic wię­cej, umrze cała...

Książ­ki nie leczą cho­rób ani nie mogą zo­stać użyte jako broń do po­ko­na­nia armii katów, nie na­peł­nią żo­łąd­ka ani nie za­spo­ko­ją pra­gnie­nia. To praw­da: kul­tu­ra nie jest nie­zbęd­na do prze­ży­cia, nie­zbęd­ne są tylko chleb i woda. Tak, mając chleb do je­dze­nia i wodę do picia, czło­wiek prze­ży­je, ale jeśli nie bę­dzie miał nic wię­cej, umrze cała ludz­kość. Jeśli czło­wiek nie wzru­sza się wobec pięk­na, jeśli za­mknąw­szy oczy, nie uru­cha­mia me­cha­ni­zmu wy­obraź­ni, jeśli nie po­tra­fi sta­wiać sobie pytań i do­strze­gać gra­nic swo­jej igno­ran­cji, jest męż­czy­zną albo ko­bie­tą, tak, ale nie jest isto­tą ludz­ką. Nic go nie od­róż­nia od ło­so­sia, zebry albo wołu piż­mo­we­go”.

Tak, to wszystko prawda, dlatego wcale mnie nie dziwi, że 14-letnia Dita ryzykowała życie, by ukrywać kilka książek w dziecięcym baraku 31 w KL Auschwitz-Birkenau. Potajemne czytanie dzieciom Pozwalało przenieść się na chwilę gdzie indziej. Gdzieś, gdzie nie ma głodu, zimna i strachu. Dita karmiła intelekt, wyobraźnię i ducha. Strażniczka najmniejszej biblioteki na świecie w sposób wyjątkowy zapisała się w kartach historii holocaustu.

Książ­ki nie leczą cho­rób ani nie mogą zo­stać użyte jako broń do po­ko­na­nia armii katów, nie na­peł­nią żo­łąd­ka ani nie za­spo­ko­ją pra­gnie­nia. To praw­da: kul­tu­ra nie jest nie­zbęd­na do prze­ży­cia, nie­zbęd­ne są tylko chleb i woda. Tak, mając chleb do je­dze­nia i wodę do picia, czło­wiek prze­ży­je, ale jeśli nie bę­dzie miał nic wię­cej, umrze cała...

Wzruszająca i krzepiąca

Wzruszająca i krzepiąca