Wyobraźcie sobie klasycznego, nonszalanckiego detektywa rodem z opowiadań Chandlera czy Hametta przeniesionego w futurystyczny świat metropolii XXII wieku, gdzie królują powszechnie arcynowoczesne technologie i masowo zażywa się zaawansowane substancje psychoaktywne. Należy jeszcze dodać, że ta metropolia jest arabska, więc dominującą siłą wyznaniową jest islam.

W takim tle rozgrywa się powieściowa intryga kryminalna, bowiem powieść G. E. Effingera jest klasycznym kryminałem przebranym w szaty SF. Fajnie się to czyta, bo to literatura wybitnie rozrywkowa, żonglująca dobrze znanymi z popkultury motywami. Jest nieco klimatu noir, są straszne i posępne typy ludzkie, nieco wynaturzeń i perwersji podanych jednak ze względnym umiarem. Długo się zastanawiałem ile gwiazdek dać, 6 czy 7, w końcu postanowiłem być bardziej hojny i docenić sprawność warsztatową autora oraz dobrą rozrywkę jaką zaserwował czytelnikowi.
Lekko wchodzące i wciągające lektury jak ta są czasem potrzebne.

Wyobraźcie sobie klasycznego, nonszalanckiego detektywa rodem z opowiadań Chandlera czy Hametta przeniesionego w futurystyczny świat metropolii XXII wieku, gdzie królują powszechnie arcynowoczesne technologie i masowo zażywa się zaawansowane substancje psychoaktywne. Należy jeszcze dodać, że ta metropolia jest arabska, więc dominującą siłą wyznaniową jest islam.

W takim...

Główna zaleta tej powieści to ciekawa wizja świata przyszłości, osadzona w realiach arabskich. Wizja pełna narkotykow, modyfikacji ciała i mózgu, powszechnej zmiany płci itp. Zestawienie to samo w sobie rodzi intrygujące możliwości, co prawada, częściowo tylko wykorzystane przez Autora. Druga zaleta to bohater, ktoś w rodzaju prywatnego detektywa, utrzymany w klasycznym typie Chandlerowskiego outsaidera. Zawodzi natomiast (nomen omen) sensacyjna w założeniu intryga. Pomimo tego, że trup pada aż nazbyt gęsto, okazuje się niezbyt logiczna i niezbyt zaskakująca. Wydaje się, że Autor ciągnie ją na siłę, traktując jako pretekst do ukazywania różnych obrazów podziemnego półświatka arabskiego getta, w którym umieścił akcję, serwowania plastycznych opisów czy soczystych dialogów. I to właśnie te przejawy dobrego warsztatu ratują powieść, sprawiając, że czyta się ją szybko i dobrze. Nie jestem szczególnym miłośnikiem cyberpunku, zrażony rozwlekłością i nudą (warsztat!) wiejącą z kart wielu klasycznych utworów tego gatunku. Tutaj te akurat kwestie wypadają znacznie lepiej.

Główna zaleta tej powieści to ciekawa wizja świata przyszłości, osadzona w realiach arabskich. Wizja pełna narkotykow, modyfikacji ciała i mózgu, powszechnej zmiany płci itp. Zestawienie to samo w sobie rodzi intrygujące możliwości, co prawada, częściowo tylko wykorzystane przez Autora. Druga zaleta to bohater, ktoś w rodzaju prywatnego detektywa, utrzymany w klasycznym...

Moje wielkie odkrycie na wyprzedaży książek :-) Fabuła dość nudna i mało zaskakująca, ale klimat tej książki powala. Przeniesienie akcji do muzułmańskiego getta przyszłości, które jest tyglem kulturowym jest niesamowite. Budajin jest miejscem dla najbiedniejszych i nieudaczników. Prostytutki i złodzieje to główni mieszkańcy, a jednak - czy też może przede wszystkim dlatego - życie tych ludzi jest znacznie ciekawsze. Fabuła kryminalna jest tylko powodem do tego abyśmy zagłębili się w bardzo ciekawe miejsce, które powstało w wyobraźni autora. Wciąż klimat jest przykry i przytłaczający jak w niemal każdej powieści CyberPunkowej, ale nie jest już beznadziejny i nieznośny w swym ciężarze. Gorąco polecam, a ja teraz będę szukał kolejnych książek Effingera.

Moje wielkie odkrycie na wyprzedaży książek :-) Fabuła dość nudna i mało zaskakująca, ale klimat tej książki powala. Przeniesienie akcji do muzułmańskiego getta przyszłości, które jest tyglem kulturowym jest niesamowite. Budajin jest miejscem dla najbiedniejszych i nieudaczników. Prostytutki i złodzieje to główni mieszkańcy, a jednak - czy też może przede wszystkim dlatego...

Jeżeli klimaty futurystyczne czy cyberpunkowe są dla ciebie intrygujące to na pewno odnajdziesz się i polubisz tą książkę. Bardzo przypadła mi do gustu kreacja świata oraz ukazanie technologii w "służbie" ludzkości. Materializm w pełni, zanik wartości, poczucia samego siebie, a nawet kontroli swoich myśli pokazuje fascynującą oraz przerażającą wizje przyszłości. Nie podoba ci się wygład twojego nosa? Zmień go. Wygląd całego ciała czy płci? Zmień je. Brak zdolności do szybkiej nauki? Kup ją sobie. Znajomość nowego języka bez przyswajania go? Czemu nie. Aż w pełnym momencie zauważysz, że nic prócz istoty ciebie (czyli duszy, czy twoich myśli) nie jest tobą. Ale czy aby na pewno? Co jeśli myśli także można zmodyfikować? Przeczytaj i przekonaj się.

Jeżeli klimaty futurystyczne czy cyberpunkowe są dla ciebie intrygujące to na pewno odnajdziesz się i polubisz tą książkę. Bardzo przypadła mi do gustu kreacja świata oraz ukazanie technologii w "służbie" ludzkości. Materializm w pełni, zanik wartości, poczucia samego siebie, a nawet kontroli swoich myśli pokazuje fascynującą oraz przerażającą wizje przyszłości. Nie podoba...

Nie znam innych książek Effingera, nie wiem co ma w swoim dorobku, ale zastanawia mnie, dlaczego umieścił fabułę tej książki w islamie (nie atakuję islamu - chcę pokazać zalety alternatywy). Tak świetny pomysł rewelacyjnie komponowałby się umiejscowiony w Chinach. Albo Japonii - wtedy podobny byłby do Ghost in the Shell. Dlaczego nie w Chinach skoro jest to kraj tak przeogromny i wielopoziomowy, że gdyby po śmierci autora rodzina przejęłaby pomysł pisania dalszej historii, to DO DZIŚ miałaby tematy na następne tomy (a przecież książka pochodzi z lat 80-tych)?? Raczej po te dwa następne tomy już nie sięgnę..

Typowy cyberpunk, czytałam z przyjemnością o koncepcji świata, ale wyobraźnia automatycznie podsuwała mi inne obrazy niż podawał autor... No sorry: transseksualizm, chipy, modyfikacja mózgów... No nie widzę tego w krajach arabskich. Chiny byłyby idealne... Nie mogę tego przeżyć..

Daję mocne trzy, bo nieźle się bawiłam z bohaterem.

Nie znam innych książek Effingera, nie wiem co ma w swoim dorobku, ale zastanawia mnie, dlaczego umieścił fabułę tej książki w islamie (nie atakuję islamu - chcę pokazać zalety alternatywy). Tak świetny pomysł rewelacyjnie komponowałby się umiejscowiony w Chinach. Albo Japonii - wtedy podobny byłby do Ghost in the Shell. Dlaczego nie w Chinach skoro jest to kraj tak...

Lubię czasem pomiędzy moje ulubione kryminały wrzucić coś i z tego gatunku. Ciekawa była kwestia poszerzenia zdolności mózgu poprzez różne udoskonalenia, "zgrzytały" mi zaś strasznie nawiązania do szeroko pojętej religii.. a te ich długie i obłudne rytuały spotkań i rozmów były ciężko strawne. Tematyka ok ale środowisko jak dla mnie zupełnie nie .

Lubię czasem pomiędzy moje ulubione kryminały wrzucić coś i z tego gatunku. Ciekawa była kwestia poszerzenia zdolności mózgu poprzez różne udoskonalenia, "zgrzytały" mi zaś strasznie nawiązania do szeroko pojętej religii.. a te ich długie i obłudne rytuały spotkań i rozmów były ciężko strawne. Tematyka ok ale środowisko jak dla mnie zupełnie nie .

Klasyczny cyberpunk w połączeniu z kryminałem noir. Śmierć, narkotyki, seks w każdej możliwej konfiguracji, technologia pozwalająca zmieniać osobowość za pomocą elektronicznych wszczepów domózgowych, a to wszystko w przyszłości w bliżej niesprecyzowanym muzułmańskim Mieście, a konkretnie jednej z jego zakazanych dzielnic - Budajin. Główny bohater nakreślony w stylu macho-cwaniaka, zaplątuje się w międzynarodową aferę, którą musi rozwiązać, chcąc chronić przyjaciół. Akcja galopuje, nie nudzi, wszystko naprawdę fajnie trzyma się kupy. Ciekawe spojrzenie na muzułmańską mentalność i kwestię transseksualizmu (choć nie do końca wykorzystany został ten motyw). Jest to pierwszy tom z trylogii, który pierwotnie został wydany w 1987 roku, a do tej pory kolejne tomy w Polsce się nie pojawiły. Szkoda. Polecam takie zanurzenie się na chwilę w demoralizacji i brudzie - orzeźwiające doświadczenie.

Klasyczny cyberpunk w połączeniu z kryminałem noir. Śmierć, narkotyki, seks w każdej możliwej konfiguracji, technologia pozwalająca zmieniać osobowość za pomocą elektronicznych wszczepów domózgowych, a to wszystko w przyszłości w bliżej niesprecyzowanym muzułmańskim Mieście, a konkretnie jednej z jego zakazanych dzielnic - Budajin. Główny bohater nakreślony w stylu...

http://bookfinity.blogspot.com/2015/08/009-kiedy-zawodzi-grawitacja-george.html

Kiedy myślę o cyberpunku, przed oczami momentalnie staje mi obraz skrzącego się nachalnym blaskiem neonów miasta podobnego do Tokyo. Miasta, które nigdy nie śpi; zatłoczonego do granic możliwości, głośnego i hedonistycznego. Jeszcze nigdy nie zetknęłam się jednak z akcją osadzoną w arabskich realiach – przynajmniej do czasu, gdy w ręce wpadła mi książka Effingera.

Odwiedzany przez głównego bohatera Budajin to skupisko lokalów zapewniających różnorodne uciechy i, jak nietrudno się tego domyślić, miejsce spotkań ludzi o wątpliwej moralności. Marid ma zadatki nie tylko na cynicznego outsidera (z powodu swojego mieszanego pochodzenia),ale i narkomana. Często wspomaga się chemią regulującą reakcje jego ciała, jednak do tej pory konsekwentnie odmawiał poddania się ulepszeniom wymagającej większej ingerencji w organizm. Zostaje zmuszony do powtórnego przemyślenia tej kwestii, gdy zachipowany szaleniec odgrywający rolę Jamesa Bonda zabija jego niedoszłego pracodawcę, a sam Marid wplątuje się w zahaczającą o „wyższe sfery” intrygę mogącą poskutkować rozlewem krwi na brudnych ulicach Budajinu.

„Kiedy zawodzi grawitacja” to mieszanka powieści kryminalnej i cyberpunku. Napisana w 1987 roku książka porusza nie tylko charakterystyczne dla tego nurtu zagadnienia szybko postępującej technologii pozwalającej na daleko idące modyfikowanie swojego ciała – chipy zmieniające osobowość to tylko wierzchołek góry lodowej – ale też transseksualizmu. Marid Audran porusza się po barach i „salonach masażu”, w których często pierwsze skrzypce grają właśnie „przeróby”. Sam Marid zdaje się nie mieć z tym zjawiskiem absolutnie żadnego problemu, ale wygląda na to, że futurystyczny Islam czasami zostaje zmuszony do zweryfikowania swoich poglądów. Czy transseksualną kobietę należy traktować tak, jak przykazał Allach, czy też milsze Mu będzie uważanie jej za mężczyznę?

Szkoda, że podobne rozważania pojawiają się w książce jedynie raz na jakiś czas. Mam wrażenie, że autor nie do końca wykorzystał możliwości, które daje zestawienie ze sobą Islamu i cybertechnologii. Być może w dalszych częściach trylogii (do tej pory, niestety, nieprzetłumaczonych na język polski) zostanie na to położony trochę większy nacisk.

Futurystyczny kryminał z naleciałościami właściwymi dla stylu noir może podobać się nie tylko zatwardziałym fanom gatunku. „Kiedy zawodzi grawitacja” to nieprzekombinowana, solidna pozycja dostarczająca rozrywki z każdą przewróconą stroną.

http://bookfinity.blogspot.com/

http://bookfinity.blogspot.com/2015/08/009-kiedy-zawodzi-grawitacja-george.html

Kiedy myślę o cyberpunku, przed oczami momentalnie staje mi obraz skrzącego się nachalnym blaskiem neonów miasta podobnego do Tokyo. Miasta, które nigdy nie śpi; zatłoczonego do granic możliwości, głośnego i hedonistycznego. Jeszcze nigdy nie zetknęłam się jednak z akcją osadzoną w arabskich...

Mamy dziś fobię antyislamską.Z czym się nie do końca zgadzam.Nie każdy muzułmanin,to terrorysta.Przyznam,też nie jestem fanem książek, o haremach.I poniżaniu kobiet w świecie islamu.
Kiedy Zawodzi Grawitacja,to książka traktująca o islamie.
A właściwie,o futurystycznym świecie.
Napisana w roku 1987,przenosi nas w miejsce o nazwie Budajin.Enklawa otoczona murem, w której toczy się akcja.Tego moim zdaniem kryminału-cyber-punk.
Słownym bohater to prywatny detektyw Marid Audran.
Śledzi on mordercę,który zabja za pomocą czipów.
Tyle o fabule.Nie jestem wielkim fanem,takich książek.
Jakieś getta,jakieś cyber-punk.To nie dla mnie, ale wystawie ocenę dobrą.Za dobrą akcję i parę fajnych rozwiań technicznych, tu opisanych.

Mamy dziś fobię antyislamską.Z czym się nie do końca zgadzam.Nie każdy muzułmanin,to terrorysta.Przyznam,też nie jestem fanem książek, o haremach.I poniżaniu kobiet w świecie islamu.
Kiedy Zawodzi Grawitacja,to książka traktująca o islamie.
A właściwie,o futurystycznym świecie.
Napisana w roku 1987,przenosi nas w miejsce o nazwie Budajin.Enklawa otoczona murem, w której...

Cyberpunk w arabskim getcie - może brzmieć kiepsko w dobie terroryzmu islamskiego i towarzyszącej mu (przynajmniej w Polsce) istnej histerii antymuzułmańskiej, ale czyta się dobrze. Polecam.

Cyberpunk w arabskim getcie - może brzmieć kiepsko w dobie terroryzmu islamskiego i towarzyszącej mu (przynajmniej w Polsce) istnej histerii antymuzułmańskiej, ale czyta się dobrze. Polecam.