Ósme życie (dla Brilki). Tom 2
- Kategoria:
- powieść historyczna
- Cykl:
- Ósme życie (dla Brilki) (tom 2)
- Tytuł oryginału:
- Das achte Leben
- Wydawnictwo:
- Otwarte
- Data wydania:
- 2016-10-12
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-10-12
- Liczba stron:
- 608
- Czas czytania
- 10 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375154061
- Tłumacz:
- Urszula Poprawska
- Tagi:
- Urszula Poprawska
Druga połowa XX wieku. Zimna wojna. Kitty Jaszi i jej brat Kostia żyją po dwóch stronach żelaznej kurtyny. On jest radzieckim oficerem zaangażowanym w budowę podwodnych okrętów atomowych, ona odnoszącą sukcesy piosenkarką. Dla obojga los bywa jednak podobnie niełaskawy. I dla ich bliskich. Kobietom z rodziny Jaszich trafiają się jedynie ulotne chwile szczęścia. A mimo to kochają, podsycają w sobie nadzieję, żyją... na przekór wszystkiemu.
Ósme życie to jeden z najpiękniejszych, a jednocześnie dręczonych przeszłością głosów młodego pokolenia. Nino Haratischwili stworzyła powieść, na jaką czeka się latami: epicki rozmach, pełnokrwiści bohaterowie, wielkie namiętności i cudowny, plastyczny styl.
„»Ósme życie« wskoczyło na szczyt mojej subiektywnej listy powieści życia. Sprawdźcie sami”. (Marcin Meller)
„Najlepsza powieść roku! (Der Spiegel)
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Dalsze dzieje rodu Jaszich
Tom drugi „Ósmego życia” to kontynuacja fikcyjnych losów gruzińskiej rodziny Jaszich. Tym razem mamy do czynienia z akcją osadzoną w drugiej połowie XX wieku. Autorką „Ósmego życia” jest pochodząca z Gruzji 33-letnia Nino Haratischwili. Młoda pisarka mieszka w Niemczech, gdzie została uznana za literackie odkrycie ostatnich lat. Warto poznać tragiczną, fikcyjną i zarazem prawdopodobną historię rodu Jaszich choćby po to, by dowiedzieć się, co takiego w twórczości młodej pisarki mogło urzec krytyków.
Narratorką pierwszego i drugiego tomu „Ósmego życia” jest Nica Jaszi, która snuje swoją opowieść od momentu narodzin Stazji – od 1900 roku. Nica to prawnuczka Stazji i praprawnuczka słynnego, gruzińskiego fabrykanta czekolady. Czekolada, której przepis jest ściśle strzeżony, pełni funkcję lejtmotywu powieści. Skosztowanie owej czekolady przynosi tak wielką rozkosz, że niemożliwe jest późniejsze „bezkarne” życie. Ci, którzy spróbowali czekolady, zostają ukarani prędzej czy później przez los.
Na historię rodziny Jaszich ogromny wpływ ma XX-wieczna polityka ZSRR i Gruzji. Niektórzy członkowie rodu pozwalają się zniewalać niebezpiecznym, politycznym ideologiom, okłamują samych siebie i swoich najbliższych. Życie, które obserwujemy na kartach powieści, jest bolesne i niespełnione pod każdym względem. Indywidualne pragnienia, zdolności i wrażliwość są miażdżone przez bezwzględne i często wręcz szalone poglądy i czyny rządzących. Mnóstwo w „Ósmym życiu” namiętności, mnóstwo także cierpienia, niespełnionych relacji i pustki zapełnianej używkami. Świat rodziny Jaszich i świat dwudziestowiecznej Gruzji to rzeczywistości, gdzie wartości są łamane. Więcej tu zła i egoizmu niż dobra. Nino Haratischwili jest wybitną obserwatorką, co pozwala jej na wiarygodne przedstawienie sprzeczności i demonów targających bohaterami, zdanie relacji z przemiany miłości w nienawiść i pokazanie kruchości emocji i pragnień.
„Ósme życie” to pozbawiona patosu, a zarazem ambitna saga rodzinna obejmująca stulecie oglądane z perspektywy kobiecej. To kobiety z rodu Jaszich grają w powieści główne role, mężczyźni schodzą na dalszy plan. W pierwszej części większość bohaterów doświadcza porażającego dotyku historii bezpośrednio, natomiast w drugim tomie mamy w większym stopniu do czynienia z pamięcią o dawnych wydarzeniach; pamięcią, która wpływa na tożsamość kolejnych pokoleń i ciąży nad nimi niczym klątwa.
„Ósme życie” jest powieścią wciągającą, napisaną w tradycyjny sposób i obfitującą w wydarzenia. Bohaterowie zmagają się z destrukcyjnym żywiołem swoich żądz i dwudziestowiecznej historii. Czy jest jakaś nadzieja – nadzieja na ocalenie siebie i bliskich, nowe, bardziej spełnione życie? Czytajcie drugi tom „Ósmego życia” – prawdopodobnie znajdziecie gdzieś między zdaniami ową nadzieję.
Magdalena Paździor
Oceny
Książka na półkach
- 3 043
- 1 827
- 614
- 220
- 75
- 46
- 41
- 26
- 23
- 21
OPINIE i DYSKUSJE
No, całkiem ciekawa pozycja literacka
No, całkiem ciekawa pozycja literacka
Pokaż mimo toCudowna druga część. Polecam👍🏻 mam nadzieję że to nie koniec przygód z tą Autorką w tym wydaniu.
Cudowna druga część. Polecam👍🏻 mam nadzieję że to nie koniec przygód z tą Autorką w tym wydaniu.
Pokaż mimo toWybitna. Nic więcej nie muszę pisać.
Wybitna. Nic więcej nie muszę pisać.
Pokaż mimo toW tym tomie Autorka skupia się bardziej na bohaterach i ich drodze. Więcej tutaj o emocjach, motywacjach. Jesteśmy jeszcze bliżej nich, przez co momentami traciłem odniesienie do wydarzeń dziejących się w tle. Naturalne wydaje mi się, że druga połowa XX wieku była mniej nasycona wydarzeniami niż pierwsza. Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że tom pierwszy był tylko podprowadzeniem pod ten tom, który wydaje się bardziej autentyczny. Zapewne sobie to dopowiadam, ale o ile na początku mamy styczność z bardzo dobrym kawałkiem literatury historycznej i pięknej, tutaj mamy bardziej zaangażowaną książkę - trochę literaturę piękną, trochę reportaż, trochę przeżyć Samej autorki. To nie jest jedna historia podzielona na dwie części, żeby nie mieć 1200 stronicowej cegły. Przez to, że tutaj Autorka osadza historię w bardziej współczesnych realiach, odbieram ją bardziej bezpośrednio. Bawiłem się lepiej niż przy pierwszym tomie i ostatecznie przeczytałem ją szybciej.
Muszę też powtórzyć to, co napisałem w recenzji pierwszego tomu:
Na pewno należy podkreślić, że Autorce udało się osiągnąć jedną rzecz. Jesteśmy blisko postaci i zdarzeń. Czujemy ich emocje, czujemy smaki i zapachy, które oni czują. Nie spotkałem się dotąd z czymś takim i jest to jedna z rzeczy, które mnie porwały.
W tym tomie Autorka skupia się bardziej na bohaterach i ich drodze. Więcej tutaj o emocjach, motywacjach. Jesteśmy jeszcze bliżej nich, przez co momentami traciłem odniesienie do wydarzeń dziejących się w tle. Naturalne wydaje mi się, że druga połowa XX wieku była mniej nasycona wydarzeniami niż pierwsza. Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że tom pierwszy był tylko...
więcej Pokaż mimo toPolecam każdemu kto kocha czytać.Historia o życiu opowiedziana pięknym językiem.O czym,to znajdziecie w każdym streszczeniu.Dobrze,że do mnie trafiła.Może doczekam się trzeciego tomu.
Polecam każdemu kto kocha czytać.Historia o życiu opowiedziana pięknym językiem.O czym,to znajdziecie w każdym streszczeniu.Dobrze,że do mnie trafiła.Może doczekam się trzeciego tomu.
Pokaż mimo tonieco bardziej rozwleczona i mniej interesująca niż część pierwsza, ale i tak wciągająca w nieco egzotyczny, nieznany świat wschodu i wielką politykę zmieniającą dzieje świata. choć bohaterka-narratorka jest jedną z najbardziej nieprzyjemnych charakterów, jakie spotkałam w książkach, to i tak dałam się pochłonąć tej historii i trochę szkoda mi, że się skończyła.
nieco bardziej rozwleczona i mniej interesująca niż część pierwsza, ale i tak wciągająca w nieco egzotyczny, nieznany świat wschodu i wielką politykę zmieniającą dzieje świata. choć bohaterka-narratorka jest jedną z najbardziej nieprzyjemnych charakterów, jakie spotkałam w książkach, to i tak dałam się pochłonąć tej historii i trochę szkoda mi, że się skończyła.
Pokaż mimo toTom 2 ”Ósmego życia” to książka o starości, o schyłku. To podsumowanie wyborów młodości i pokazanie ich konsekwencji. Jestem zaskoczona bo pomimo szarego, komunistycznie osadzonego świata, drugi tom wzbudził we mnie więcej emocji. To świat obdarty z aromatu czekolady, ze złudzeń i bez marzeń jednocześnie do bólu prawdziwy. Mnóstwo mechanizmów i prawd do przemyśleń po zakończeniu lektury:
Za życia można mieć wiele żyć jak Kitty.
Można mieć setki kobiet, a kochać ciągle i prawdziwe tylko jedną jak Kostia.
Można mieć czar i urok do samego końca jak Kristine.
Rodzina to trudny układ wzajemnych powiązań.
Alkohol to definicja ucieczki i ogromnego bólu.
Kiedyś do Ciebie wrócę droga książko.
Tom 2 ”Ósmego życia” to książka o starości, o schyłku. To podsumowanie wyborów młodości i pokazanie ich konsekwencji. Jestem zaskoczona bo pomimo szarego, komunistycznie osadzonego świata, drugi tom wzbudził we mnie więcej emocji. To świat obdarty z aromatu czekolady, ze złudzeń i bez marzeń jednocześnie do bólu prawdziwy. Mnóstwo mechanizmów i prawd do przemyśleń po...
więcej Pokaż mimo toMoim zdaniem drugi tom trochę gorszy od pierwszego. Za dużo wnikliwego analizowania zdarzeń, lekko przesadzony tragizm bohaterek, w porównaniu do wcześniejszych przeżyć i okropności wojny. Poza tym to "kawał wspaniałej literatury".
Moim zdaniem drugi tom trochę gorszy od pierwszego. Za dużo wnikliwego analizowania zdarzeń, lekko przesadzony tragizm bohaterek, w porównaniu do wcześniejszych przeżyć i okropności wojny. Poza tym to "kawał wspaniałej literatury".
Pokaż mimo toObie części napisane wspaniałym, żywym, soczystym i bogatym językiem. Bardzo interesująca kreacja narratora. Pełne tragizmu tło historyczne równie ważne, bo zmusza czytelnika do odświeżenia wiedzy bądź daje bodziec do poznania tych dziejów od podstaw.
Obie części napisane wspaniałym, żywym, soczystym i bogatym językiem. Bardzo interesująca kreacja narratora. Pełne tragizmu tło historyczne równie ważne, bo zmusza czytelnika do odświeżenia wiedzy bądź daje bodziec do poznania tych dziejów od podstaw.
Pokaż mimo toKontynuacja pierwszej części, ciąg dalszy historii i dopełnienie całości. Książka momentami mnie nużyła, dawała uczucia bycia przeciągniętą i niezmiernie przewidywalną. Rzeczywiście, nie zaskoczyła mnie ani trochę, choć nie taka była też jej rola. Ostatecznie, drugi tom jako całość oceniam mimo wszystko nieco lepiej od części pierwszej.
Podtrzymuję swoją recenzję z tomu I. Głównych bohaterek i bohaterów wciąż nie da się lubić, choć w tym przypadku to dla mnie nie zarzut, a nawet komplement — autorka idealnie oddała w tej książce okrucieństwo wojny i to w jaki sposób wpływa ona na kształtujące się postawy i zachowania. Z książki jednoznacznie wybrzmiewa, że każdy, dosłownie każdy ma w sobie te dwie strony i jest gotowy być zarówno czarną kartą czyjejś historii, jak i jednocześnie dla kogoś innego być bohaterem i ratunkiem.
To niezmiernie poruszająca powieść, którą polecam każdemu i co więcej, uważam, że powinna zostać wpisana do kanonu lektur. Skłania ku refleksji tym mocniej tutaj w Polsce, która została tak dotknięta wojną, której na co dzień już nie mamy w świadomości. Książka przejmująco obrazuje dziedziczenie wojennej traumy, niosąc jednak obietnicę odczarowania przeszłości.
Nie mogę jednocześnie nie wspomnieć o błędach redaktorskich, które odbierały momentami radość z czytania. Osobiście uważam, że to karygodne. Nikt nie czytał tej książki w całości przed wydaniem? — Takie mam wrażenie! Przykre niechlujstwa w postaci literówek (np. koński ogień zamiast koński ogon, opadły zamiast dopadły) kłują w oczy, choć nie tak mocno jak regularne zamiany imion, które najwidoczniej komuś w redakcji ciągle się myliły, do tego stopnia, że w drugim tomie na początku jednego z rozdziałów można przeczytać o śmierci bohatera, który nie umarł… Uważam to za wydawniczy wstyd.
Kontynuacja pierwszej części, ciąg dalszy historii i dopełnienie całości. Książka momentami mnie nużyła, dawała uczucia bycia przeciągniętą i niezmiernie przewidywalną. Rzeczywiście, nie zaskoczyła mnie ani trochę, choć nie taka była też jej rola. Ostatecznie, drugi tom jako całość oceniam mimo wszystko nieco lepiej od części pierwszej.
więcej Pokaż mimo toPodtrzymuję swoją recenzję z tomu I....