Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W tym tomie Autorka skupia się bardziej na bohaterach i ich drodze. Więcej tutaj o emocjach, motywacjach. Jesteśmy jeszcze bliżej nich, przez co momentami traciłem odniesienie do wydarzeń dziejących się w tle. Naturalne wydaje mi się, że druga połowa XX wieku była mniej nasycona wydarzeniami niż pierwsza. Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że tom pierwszy był tylko podprowadzeniem pod ten tom, który wydaje się bardziej autentyczny. Zapewne sobie to dopowiadam, ale o ile na początku mamy styczność z bardzo dobrym kawałkiem literatury historycznej i pięknej, tutaj mamy bardziej zaangażowaną książkę - trochę literaturę piękną, trochę reportaż, trochę przeżyć Samej autorki. To nie jest jedna historia podzielona na dwie części, żeby nie mieć 1200 stronicowej cegły. Przez to, że tutaj Autorka osadza historię w bardziej współczesnych realiach, odbieram ją bardziej bezpośrednio. Bawiłem się lepiej niż przy pierwszym tomie i ostatecznie przeczytałem ją szybciej. Muszę też powtórzyć to, co napisałem w recenzji pierwszego tomu: Na pewno należy podkreślić, że Autorce udało się osiągnąć jedną rzecz. Jesteśmy blisko postaci i zdarzeń. Czujemy ich emocje, czujemy smaki i zapachy, które oni czują. Nie spotkałem się dotąd z czymś takim i jest to jedna z rzeczy, które mnie porwały.