Jesteśmy społecznością, która kocha książki

czytajcie to wszyscy! czuła opowieść rodzinna i wycieczka w poszukiwaniu własnej tożsamości okraszona odrobiną realizmu magicznego. jest tu wszystko - bałkańskie powietrze przesycone zapachem rozmarynu, niemieckie stacje benzynowe, smoki, góry, wojna w kotle bałkańskim. odrobinę męczy interaktywna końcówka , w której sama sobie wybierasz drogę, którą podążają bohaterowie (nie lubię, nigdy nie przebrnęłam przez Grę w Klasy), ale całość tak mnie urzekła i wzruszyła, że przymykam na to oko.

czytajcie to wszyscy! czuła opowieść rodzinna i wycieczka w poszukiwaniu własnej tożsamości okraszona odrobiną realizmu magicznego. jest tu wszystko - bałkańskie powietrze przesycone zapachem rozmarynu, niemieckie stacje benzynowe, smoki, góry, wojna w kotle bałkańskim. odrobinę męczy inte...

Rozwiń

Zwiń

porażająca historia maleńkiego kraju, w którym mieszkają najżyczliwsi i najbardziej bezinteresowni ludzie, jakich poznałam. aż ciężko uwierzyć że raptem parę dekad temu byli w swoim kraju uwięzieni jak w klatce.
wstrząsająca lektura, którą musiałam sobie dawkować, bo każdy (pod)rozdział kończył się płaczem.

porażająca historia maleńkiego kraju, w którym mieszkają najżyczliwsi i najbardziej bezinteresowni ludzie, jakich poznałam. aż ciężko uwierzyć że raptem parę dekad temu byli w swoim kraju uwięzieni jak w klatce.
wstrząsająca lektura, którą musiałam sobie dawkować, bo każdy (pod)rozdział k...

Rozwiń

Zwiń

odrobinę męczy nieustanne wtrącanie przez autorkę prywaty, ale przymykam na to oko dzięki wspaniałemu przedstawieniu świata, który urzekł mnie od pierwszej chwili. czytałam będąc w Albanii i niechcący złożyło się tak, że dowiedziałam opisywane miejsca tuż po tym, jak o nich przeczytałam. bardzo dobra pozycja do zgłębienia podstawowej „turystycznej” wiedzy przed pierwszą wyprawą.

odrobinę męczy nieustanne wtrącanie przez autorkę prywaty, ale przymykam na to oko dzięki wspaniałemu przedstawieniu świata, który urzekł mnie od pierwszej chwili. czytałam będąc w Albanii i niechcący złożyło się tak, że dowiedziałam opisywane miejsca tuż po tym, jak o nich przeczytałam. b...

Rozwiń

Zwiń

słabo, coraz słabiej… sporo akapitów brzmi jak pisane po ciemku na kolanie, a sama intryga dość sztampowa jak na kryminał dziejący się w pewnym oddaleniu od wielkomiejskiego zgiełku. przydałaby się również ponowna korekta, bo błędy językowe bolą.

słabo, coraz słabiej… sporo akapitów brzmi jak pisane po ciemku na kolanie, a sama intryga dość sztampowa jak na kryminał dziejący się w pewnym oddaleniu od wielkomiejskiego zgiełku. przydałaby się również ponowna korekta, bo błędy językowe bolą.

czy ktoś policzył, ile razy niedoszła teściowa głównej bohaterki jest nazwana świekrą?
Pasierski chyba nie bardzo miał pomysł, bo banał goni tu banał, rzeczy są powtarzane po wielokroć i ogólnie lekturze towarzyszy jakieś poczucie męczarni.

czy ktoś policzył, ile razy niedoszła teściowa głównej bohaterki jest nazwana świekrą?
Pasierski chyba nie bardzo miał pomysł, bo banał goni tu banał, rzeczy są powtarzane po wielokroć i ogólnie lekturze towarzyszy jakieś poczucie męczarni.

najsłabsza, najbardziej przekombinowana i najmniej prawdopodobna część trylogii. może i pozamykała ładnie wszystkie wątki poprzednich części, ale ile się nawywracałam oczami przy lekturze, to tylko współpasażerowie pociągu wiedzą.

najsłabsza, najbardziej przekombinowana i najmniej prawdopodobna część trylogii. może i pozamykała ładnie wszystkie wątki poprzednich części, ale ile się nawywracałam oczami przy lekturze, to tylko współpasażerowie pociągu wiedzą.

dużo bardziej pretensjonalna niż część pierwsza, ale wciąż trzymająca w napięciu - choć wątki brata głównej bohaterki są zupełnie zbędne. wciągnęłam w długi, leniwy świąteczny poranek i sięgam od razu po następny tom.

dużo bardziej pretensjonalna niż część pierwsza, ale wciąż trzymająca w napięciu - choć wątki brata głównej bohaterki są zupełnie zbędne. wciągnęłam w długi, leniwy świąteczny poranek i sięgam od razu po następny tom.

porządny thriller, od którego ciężko się oderwać, mimo że postaci nie mogłyby już chyba być bardziej stereotypowe. mój ulubiony rodzaj kryminałów, czyli kilka pozornie niezwiązanych ze sobą wątków, które w miarę lektury łączą się w sensowny ciąg przyczynowo-skutkowy. siadam do drugiej części!

porządny thriller, od którego ciężko się oderwać, mimo że postaci nie mogłyby już chyba być bardziej stereotypowe. mój ulubiony rodzaj kryminałów, czyli kilka pozornie niezwiązanych ze sobą wątków, które w miarę lektury łączą się w sensowny ciąg przyczynowo-skutkowy. siadam do drugiej częś...

Rozwiń

Zwiń