To jest bardzo przyzwoita książka. Mogłaby być naprawdę świetna, ale ma kilka wad. Największą jest podanie rozwiązania w połowie książki. Zabiło to we mnie nieco ciekawość. Owszem, akcja dalej się toczy, i jest nawet napięcie, ale mi osobiście to wyjątkowo przeszkadzało. Wolałabym więcej niewiadomych i więcej napięcia. Jeszcze więcej!
Narratorką książki, jest Casey. Kobieta, która po spotkaniu z przyjaciółkami pada ofiarą okropnego wypadku. Od tego czasu pozostaje w śpiączce. Wraca jest słuch i świadomość. Ale o ile umysł ma jasny, to jej ciało odmawia współpracy. Casey nie widzi, nie mówi, nie może ruszać swoimi kończynami.
Otoczona rodziną i bliskimi, kochającymi ją ludźmi, ma wracać do zdrowia, albo raczej do życia. Ale jedno nie daje jej spokoju, czy to na pewno był tylko wypadek? Czy komuś zależy na jej życiu? I do czego ten ktoś będzie zdolny?

To jest bardzo przyzwoita książka. Mogłaby być naprawdę świetna, ale ma kilka wad. Największą jest podanie rozwiązania w połowie książki. Zabiło to we mnie nieco ciekawość. Owszem, akcja dalej się toczy, i jest nawet napięcie, ale mi osobiście to wyjątkowo przeszkadzało. Wolałabym więcej niewiadomych i więcej napięcia. Jeszcze więcej!
Narratorką książki, jest Casey....

Książka była dość przyzwoita, ale jak to się mówi, szału nie było.
📖
Główną bohaterką powieści jest trzydziestoletnia Casey, dziedziczka wielkiej fortuny, właścicielka firmy zajmującej się projektowaniem wnętrz. Nie miała łatwego dzieciństwa, ale u boku kochanego męża i przyjaciół wiedzie beztroski żywot. Wszystko to się wali, gdy po spotkaniu z przyjaciółkami ulega wypadkowi - zostaje potrącona przez samochód, skutkiem czego jest zapadniecie w śpiączkę. Policja oraz najbliższe otoczenie Casey staje przed nie lada zagadką: czy był to tylko nieszczęśliwy wypadek, czy też próba zabójstwa z premedytacją? Z biegiem czasu na jaw wychodzą pewne tajemnice...
📖📖
Akcję książki śledzimy z perspektywy pogrążonej w śpiączce Casey - nie może ona mówić, ruszać się, nic nie widzi, ale za to słyszy i logicznie rozumuje. Z biegiem czasu uczy się porozumiewać z otoczeniem. Z jej perspektywy widzimy postępy śledztwa, poznajemy przeszłość bohaterów oraz obserwujemy życie rodzinne głównych bohaterów. Całościowo książka jest całkiem niezła, ale jakoś za specjalnie mnie nie wciągnęła. Czytało się dość przyjemnie, to fakt, ale sama akcja i fabuła nie była zbyt wciągająca. Szybko domyśliłam się o co w książce chodzi choć motywy nie są dla mnie do końca jasna - nawet po przeczytaniu książki. Ot, takie lekkie i dość przyjemne czytadełko.

Podsumowując: to było moje pierwsze spotkanie z autorką i myślę, że jeszcze kiedyś sięgnę po inne jej książki, bo nie było źle. Nie było porywająco, nie mroziło mi krwi w żyłach, ale mimo wszystko czytało mi się tę książkę całkiem przyjemnie. Choć nie wciągnęłam się tak jak tego oczekiwałam na podstawie opisu książki to stwierdzam, że mogę ją polecić jako leciutki, niezbyt ambitny thriller.

Książka była dość przyzwoita, ale jak to się mówi, szału nie było.
📖
Główną bohaterką powieści jest trzydziestoletnia Casey, dziedziczka wielkiej fortuny, właścicielka firmy zajmującej się projektowaniem wnętrz. Nie miała łatwego dzieciństwa, ale u boku kochanego męża i przyjaciół wiedzie beztroski żywot. Wszystko to się wali, gdy po spotkaniu z przyjaciółkami ulega...

4/52

4/52

Bardzo lubię autorkę i gdybym nie czytała jej innych powieści to na pewno nie sięgnęłabym już pod nic więcej z pod jej pióra. Ta książka jej zaprzeczeniem jej najlepszych historii: do bólu przewidywalna, nudna, mało realistyczna, postacie są nijakie, fabuła ciągnie się i niespecjalnie trzyma w napięciu. Pomysł całkiem ciekawy, ale wykonanie mierne. Do końca liczyłam na jakieś zwroty akcji, zwłaszcza, że zagadka wypadku bohaterki wyjaśnia się bardzo szybko... Po cichu liczyłam, że to celowy zabieg autorki, aby wyprowadzić nas na manowce, zaskoczyć, zmylić trop, ale nic takiego nie ma miejsca. Zdecydowanie najsłabsza pozycja Pani Fielding, lecz jeśli ktoś właśnie od niej zaczął przygodę z tą autorką to polecam się nie zniechęcać, gdyż ta pisarka potrafi stworzyć naprawdę porządne thillery psychologiczne. Niestety, ta historia to jakiś żart z jej strony...

Bardzo lubię autorkę i gdybym nie czytała jej innych powieści to na pewno nie sięgnęłabym już pod nic więcej z pod jej pióra. Ta książka jej zaprzeczeniem jej najlepszych historii: do bólu przewidywalna, nudna, mało realistyczna, postacie są nijakie, fabuła ciągnie się i niespecjalnie trzyma w napięciu. Pomysł całkiem ciekawy, ale wykonanie mierne. Do końca liczyłam na...

Czymże jest martwa natura? Pewnym gatunkiem malarskim, w którym stosuje się elementy natury nieożywionej. Ale czy tylko tym? Czy to, co kiedyś żyło, teraz jest zupełnie martwe? Czy być może pod tą nieruchomą powłoką kryje się jeszcze jakaś iskra życia?


Bardzo lubię twórczość Joy Fielding. Jej thrillery psychologiczne stanowią nie lada zagadkę dla czytelnika, a przy tym gwarantują silne emocje i sporo czasu na własne przemyślenia. Jednakże ta konkretna pozycja okazała się najsłabszą z tych, jakie do tej pory czytałam. To nie oznacza, że była ona zła.

"Martwa natura" to średnia książka, która pomimo wszystko wciąga i intryguje. Niestety ma ona jeden wielki minus. Otóż nasza główna bohaterka jest tak jakby mało aktywna, choć w jej wnętrzu całkiem sporo się dzieje. Także pozostałe postacie wydają mi się jakoś dziwnie apatyczne, przez co w tej powieści brakuje niebezpiecznej atmosfery wywołującej dreszcze. Cała akcja rozgrywa się w nieco innej "rzeczywistości" zupełnie nieznanej ludzkości, całkiem poza naszą świadomością, powierzchownością. Momentami wszelkie wydarzenia są zbyt irracjonalne, choć bardzo możliwe. W sumie tego chyba nikt nie wie.

Casey jest bardzo skomplikowaną postacią. Początkowo zwykła szara myszka, lubiana, doceniana, ambitna, w rzeczywistości nie jest wcale taka kryształowa. Podobnie jak jej najbliższe otoczenie. Jej wypadek zmienił wiele, ale i pomógł odkryć okrutną prawdę o dwulicowości, manipulacji i zazdrości pewnych osób. To, czego doświadczyła będąc w śpiączce jest niewiarygodne, niepojętne, szokujące, ale i bardzo optymistyczne.

Nie do końca wiem jak jednoznacznie ocenić akcję tej historii. Na pierwszy rzut oka jest ona umiarkowana, niekiedy nawet monotonna i żmudna, ale z drugiej strony przecież tam cały czas jest jakaś dynamika i nagłe zwroty, tylko poza pewną realną płaszczyzną. Niestety, już od połowy tego thrilleru, fabuła staje się przewidywalna i mniej ekscytująca, a zakończenie pozostawia wiele do życzenia. W sumie mam na myśli jego brak, ponieważ pominięto najważniejsze elementy tej powieści, ukazujące prawdę i zdemaskowanie przed światem sprawcy. W związku z tym, zamiast zastrzyku emocji, otrzymałam nijaki finał bez charakteru, fajerwerków itp.



Podsumowując, "Martwa natura" to niestety tylko średni thriller psychologiczny w wykonaniu Joy Fielding, choć nie zaprzeczę, że wciąga. Fabuła ciekawa, lecz nieco zbyt monotonna, akcja przyzwoita, a bohaterowie tacy sobie. Jest tajemniczo, intrygująco, ale przewidywalnie. Jednego jestem niemalże w 100 % pewna- ta historia daje sporo do myślenia, czy aby jest w niej choć jakieś ziarenko prawdy. Czy jest jakaś szansa dla tych, którzy są w długotrwałej śpiączce? Szansa, ze nas słyszą, rozumieją i że do nas powrócą? Mam taką nadzieję.

Czymże jest martwa natura? Pewnym gatunkiem malarskim, w którym stosuje się elementy natury nieożywionej. Ale czy tylko tym? Czy to, co kiedyś żyło, teraz jest zupełnie martwe? Czy być może pod tą nieruchomą powłoką kryje się jeszcze jakaś iskra życia?


Bardzo lubię twórczość Joy Fielding. Jej thrillery psychologiczne stanowią nie lada zagadkę dla czytelnika, a przy...

Dobra choć... przewidywalna.
Brak zaskoczenia na końcu. To psuje trochę efekt.
Nie mniej, wciągająca.
Pochłonęłam w 2 dni.

Dobra choć... przewidywalna.
Brak zaskoczenia na końcu. To psuje trochę efekt.
Nie mniej, wciągająca.
Pochłonęłam w 2 dni.

Historia zawarta w tej powieści nie jest ani nowatorska, ani specjalnie zaskakująca, ale fabuła autentycznie wciąga.

Tajemnice, bohaterowie, których moralność jest mocno wątpliwa i zagadka wypadku głównej bohaterki... Polecam fanom lekkich kryminałów.

Historia zawarta w tej powieści nie jest ani nowatorska, ani specjalnie zaskakująca, ale fabuła autentycznie wciąga.

Tajemnice, bohaterowie, których moralność jest mocno wątpliwa i zagadka wypadku głównej bohaterki... Polecam fanom lekkich kryminałów.

Casey żyje jak w bajce, bogata dziedziczka ogromnej fortuny, szczęśliwa mężatka, kobieta spełniona zawodowo nagle ulega wypadkowi po którym zapada w śpiączkę. Jednak czy jest to wypadek czy jednak próba morderstwa. Casey jest świadoma lecz nikt nawet nie podejrzewa że będąc w śpiączce wie co się dzieje wokół niej.
Może nie jest lekturą najwyższych lotów ale chwilami trzyma w napięciu.

Casey żyje jak w bajce, bogata dziedziczka ogromnej fortuny, szczęśliwa mężatka, kobieta spełniona zawodowo nagle ulega wypadkowi po którym zapada w śpiączkę. Jednak czy jest to wypadek czy jednak próba morderstwa. Casey jest świadoma lecz nikt nawet nie podejrzewa że będąc w śpiączce wie co się dzieje wokół niej.
Może nie jest lekturą najwyższych lotów ale chwilami trzyma...

Początek wciągający ale im dalej, tym więcej fragmentów omiatałam tylko wzrokiem a zaczynałam znowu czytać trafiając na coś co pchało wątek do przodu... Kusiło mnie żeby po prostu sobie odpuścić i przeczytać samą końcówkę, jednak znam się na tyle iż wiem, że po góra dwóch dniach i tak wróciłabym do przeczytania środka :D Ogólnie mogę powiedzieć, że momentami czytało się miło, momentami trzeba było po prostu przebrnąć, a momentami ominąć stronę czy pół...

Początek wciągający ale im dalej, tym więcej fragmentów omiatałam tylko wzrokiem a zaczynałam znowu czytać trafiając na coś co pchało wątek do przodu... Kusiło mnie żeby po prostu sobie odpuścić i przeczytać samą końcówkę, jednak znam się na tyle iż wiem, że po góra dwóch dniach i tak wróciłabym do przeczytania środka :D Ogólnie mogę powiedzieć, że momentami czytało się...

Ledwie przebrnąłem.

Ledwie przebrnąłem.