Początkowo trochę nudnawa, napięcie budowane jest bardzo powoli. Powoli ale skutecznie. Od połowy nie mogłam się oderwać i przeczytałam na raz. Niesamowity klimat, historia. Poruszane ciekawe wątki z zakresu mitologii a nawet fizyki. Potocznie powiedziałabym „ryje banie”.

Początkowo trochę nudnawa, napięcie budowane jest bardzo powoli. Powoli ale skutecznie. Od połowy nie mogłam się oderwać i przeczytałam na raz. Niesamowity klimat, historia. Poruszane ciekawe wątki z zakresu mitologii a nawet fizyki. Potocznie powiedziałabym „ryje banie”.

Rzuciła mi się w bibliotece w oczy swoim niepozornym wyglądem. A co w sobie ukryła? Tego musicie się dowiedzieć sami i już mówię wam, że warto. Jednak krótko wam opowiem o co chodzi. Książka powstała na bazie nagrań rozmowy, chociaż bardziej pasuje tu słowo monolog, autora z człowiekiem, który zupełnym przypadkiem natrafił na niepokojące materiały odnośnie pewnej osoby. Zaginęła ona w górskim paśmie Trybecz i została odnaleziona po kilku miesiącach. Czy wspominałam, że materiały te spoczywały zamknięte w opuszczonym budynku szpitala psychiatrycznego, w czarnym sejfie i były w postaci kilku płyt gramofonowych i dokumentacji medycznej? No właśnie. A że nasz bohater był zapalonym bloggerem i żadna okazja do zarobienia większej liczby lajków czy komentarzy nie mogła mu przejść obok nosa obojętnie... Był w stanie posunąć się do wszystkiego, by zasięgi się zgadzały - nawet znalezienia osób, które wykazują zainteresowanie pojechania w to tajemnicze górskie pasmo. „Szczelinę“ czytałam tylko w dzień, w nocy bym się nie odważyła przez sam klimat tajemnicy i psychodeli nawet, a napięcie budowane było najwolniej jak tylko się dało, bo rozmówca autora nie chciał nic pominąć. W sumie spodziewałam się więcej dreszczy i nieco innych wydarzeń, ale to w zupełności mi wystarczyło, żeby choć trochę czuć strach, nawet w dzień. Czy „słowacki trójkąt bermudzki“ i związana z nim zagadka znikających bez śladu ludzi są prawdziwe? Ci, których odnaleziono, zachowywali się dziwnie o szybko umierali. Co z bohaterem książki, który chciał, by ktoś to przeczytał i to wszystko nie poszło na marne? Każdy może samemu snuć swoje domysły. A wam polecam serdecznie „Szczelinę“, na mnie wrażenie zrobiła duże.

Rzuciła mi się w bibliotece w oczy swoim niepozornym wyglądem. A co w sobie ukryła? Tego musicie się dowiedzieć sami i już mówię wam, że warto. Jednak krótko wam opowiem o co chodzi. Książka powstała na bazie nagrań rozmowy, chociaż bardziej pasuje tu słowo monolog, autora z człowiekiem, który zupełnym przypadkiem natrafił na niepokojące materiały odnośnie pewnej osoby....

"Szczelina" Jozefa Kariki nie jest typowym horrorem.

Autor eksperymentuje, prezentując historię w formie wywiadu, co dla mnie było dość zaskakujące . Fabuła rozwija się powoli, bardzo leniwie idzie do przodu i dopiero pod sam koniec można przypomnieć sobie jaki gatunek literacki się czyta. Mimo, że długo trzeba czekać na prawdziwą grozę, narracja jest wciągająca i książkę czyta się szybko. Język jest przystępny, choć wulgarny, co może nie wszystkim odpowiadać. Ostatecznie, choć "Szczelina" nie wystraszyła mnie tak bardzo, jak można się było spodziewać, to interesująca lektura dla fanów nietypowego podejścia do gatunku horroru.

"Szczelina" Jozefa Kariki nie jest typowym horrorem.

Autor eksperymentuje, prezentując historię w formie wywiadu, co dla mnie było dość zaskakujące . Fabuła rozwija się powoli, bardzo leniwie idzie do przodu i dopiero pod sam koniec można przypomnieć sobie jaki gatunek literacki się czyta. Mimo, że długo trzeba czekać na prawdziwą grozę, narracja jest wciągająca i książkę...

Aż nie wiem co napisać...Książka zapowiadała się obiecująco, ale niestety mnie rozczarowała. Sam pomysł na fabułę świetny, autentyczne wydarzenia dość ciekawe, natomiast cała oprawa na bardzo słabym poziomie. Dziwacznie poprowadzona narracja, nudnawe opisy przemyśleń, nijakie postaci, a zakończenie to już totalna klapa. Kompletnie nie rozumiem i zupełnie nie podzielam zachwytu nad powieścią...

Aż nie wiem co napisać...Książka zapowiadała się obiecująco, ale niestety mnie rozczarowała. Sam pomysł na fabułę świetny, autentyczne wydarzenia dość ciekawe, natomiast cała oprawa na bardzo słabym poziomie. Dziwacznie poprowadzona narracja, nudnawe opisy przemyśleń, nijakie postaci, a zakończenie to już totalna klapa. Kompletnie nie rozumiem i zupełnie nie podzielam...

Przeczytałam tę książkę z polecenia. I nie zawiodłam się.
Smaczku nadaje fakt, że powieść opiera się częściowo na faktach, sami się przekonajcie co może być prawdą, a co fikcją której się poddał autor.
Wczułam się bardzo w treść opowieści, wywiadu. Miejscami wstrzymywałam oddech i podważałam wiedzę o otaczającym mnie świecie. Gęsia skórka też się pojawiła w trakcie zgłębiania się akcji. Jest zimno, mrocznie, niepewność i zagubienie bije z kart książki.

Przeczytałam tę książkę z polecenia. I nie zawiodłam się.
Smaczku nadaje fakt, że powieść opiera się częściowo na faktach, sami się przekonajcie co może być prawdą, a co fikcją której się poddał autor.
Wczułam się bardzo w treść opowieści, wywiadu. Miejscami wstrzymywałam oddech i podważałam wiedzę o otaczającym mnie świecie. Gęsia skórka też się pojawiła w trakcie...

Ciekawa. Inna. Intrygująca. Wreszcie jakiś świeży powiew a nie nawiedzony dom.

Ciekawa. Inna. Intrygująca. Wreszcie jakiś świeży powiew a nie nawiedzony dom.

Karika w swojej dobrej formie. Potrafi wciągnąć i trzymać w napięciu, wywołując autentyczny strach. Dziwna to historia. Czy prawdziwa? Coś musi w tym być...

Karika w swojej dobrej formie. Potrafi wciągnąć i trzymać w napięciu, wywołując autentyczny strach. Dziwna to historia. Czy prawdziwa? Coś musi w tym być...

Hmmm czy to jest klasyczny horror? Chyba nie...... raczej taka opowiesc z dreszczykiem.... czy mi się podobało? O dziwo tak! Pomimo tego że sama, jako taka akcja, dzieje się tak naprawdę na sam koniec...... grupo po 2/3 ksiazki to czytało się naprawde dobrze i nie nudziła wcale. Troche śmieszna, troche straszna..... Świetnie pokazuje że rzeczy z pozoru normalne mogą przerazic na śmierc:-) Zaskakujaca:-)

Hmmm czy to jest klasyczny horror? Chyba nie...... raczej taka opowiesc z dreszczykiem.... czy mi się podobało? O dziwo tak! Pomimo tego że sama, jako taka akcja, dzieje się tak naprawdę na sam koniec...... grupo po 2/3 ksiazki to czytało się naprawde dobrze i nie nudziła wcale. Troche śmieszna, troche straszna..... Świetnie pokazuje że rzeczy z pozoru normalne mogą...

Książka bardzo wciągająca, trudno się oderwać od historii opowiadanej przez Igora, ciekawe tylko, czy nie jest on przypadkiem wytworem wyobraźni pisarza, bo przecież wszystko jest możliwe... Polecam!

Książka bardzo wciągająca, trudno się oderwać od historii opowiadanej przez Igora, ciekawe tylko, czy nie jest on przypadkiem wytworem wyobraźni pisarza, bo przecież wszystko jest możliwe... Polecam!

Czytając te ksiazke, spotkałem sie z twórczością Jozefa Kariki po raz pierwszy i musze przyznac, ze autor potrafi nakarmić solidnym klimatem. Troche wolno rozwijającym się, ale uważam, ze w tym przypadku akurat całośc rekompensuje dosc wolne tempo fabuły.
Od razu moze powiem, ze ciężko ocenić te historię jako oparta na faktach (?),bo tak naprawdę sam autor przyznaje, ze jest wiele elementow opowieści (Igora),która nie maja zadne pokrycia na swoja prawdziwość. Niemniej jednak, historia opisana w książce, przynajmniej z tej thrillerowskiej perspektywy, jest naprawde dobra. Były elementy, ktore (jak czesto bylo wspomnianie w książce) nie potrzebowały zadnych demonów czy duchów wyskakujących nagle z ciemności - tu bardziej chodzilo o klimat i bezbledne jego przedstawienie.
Gdy juz przebrnąłem przed dwie trzecie ksiazki, cala historia zaczyna mi troche ryć banię, co akurat tutaj odbieram na duzy plus.
Troche ciezko ogarnac co sie dzieje, ale w tym jest pewna logika (dosc ironicznie to brzmi, wiem),ale nawet dosc poniosłe finalne wyjasnienia Igora sa niesamowicie interesujące.
Czy uwierzylem, ze moglo sie to wszystko wydarzyc w realnym zyciu? Nie. Pewna czesc tych wydarzen? Możliwe.
Jednak osoba opowiadająca swoja przygode w tej ksiazce, w pewnym momencie opowiadania, sama sobie odbiera szanse na to, by zaufac tej historii. Sama styczność Igora z narkotykami i zatajanie tego przed partnerka mogą świadczyć o pewnym odklejeniu sie od rzeczywistości, a tak logicznie patrzac to wlasnie o tym ta cala ksiazka jest.
Wierzyc w alternatywne rzeczywistości, które koegzystują ze soba w tym jednym miejscu na naszej planecie? Zdecydowanie interesujaca koncepcja i definitywnie warta glownej roli w ksiazce, ale troche trudno podejsc do tego powaznie. Bo wlasnie z powaznej strony myslenia, ksiazka nabiera troche innych barw, wiec wole chyba wolę te strone zostawic w spokoju.
Nie zmienia to jednak faktu, ze z perspektywy thrilleru, zmieszanego z elementami delikatnego horroru, wypadla z tego naprawde solidna ksiazka, ktora trzyma za emocje, przyprawia o gęsią skórkę i (przynajmniej mnie) napełnia czytelnika glebokim zainteresowaniem.

Czytając te ksiazke, spotkałem sie z twórczością Jozefa Kariki po raz pierwszy i musze przyznac, ze autor potrafi nakarmić solidnym klimatem. Troche wolno rozwijającym się, ale uważam, ze w tym przypadku akurat całośc rekompensuje dosc wolne tempo fabuły.
Od razu moze powiem, ze ciężko ocenić te historię jako oparta na faktach (?),bo tak naprawdę sam autor przyznaje, ze...