Ksiazka ktora miala potencial do naprawde swietnej pozycji zostala potraktowana jakby Autor na koncu sie nia znudzil. Od poczatku wszystko wiadomo. Watek z synem Elyse moglby dodac troche akcji ale zostalo to kompletnie zignorowane.

Ksiazka ktora miala potencial do naprawde swietnej pozycji zostala potraktowana jakby Autor na koncu sie nia znudzil. Od poczatku wszystko wiadomo. Watek z synem Elyse moglby dodac troche akcji ale zostalo to kompletnie zignorowane.

Książka jest naprawdę dobra, przesłuchałam ją w formie audio i byłam zaskoczona, zwłaszcza, że pozostałe książki autorki nie są jakoś specjalnie wysoko oceniane, a ta nie należy do tych których recenzje pojawiają się w co drugim filmiku na booktubie. Tego typu książki zwykle okazują się być nic nie wartym dnem ale zainteresował mnie od samego początku wątek patologicznej rodziny w której występują rodzice z zaburzeniem osobowości o typie narcystycznym, ich córka Jade w roli kozła ofiarnego oraz druga córka Tracey prezentująca typowe cechy złotego dziecka.

Teraz będę spojlerować ale postaram się to zrobić tylko w celu zachęcenia Was do przeczytania książki, opiszę postacie oraz ich relacje bez ujawniania czegokolwiek w tym zakończenia.

Jade - kobieta ok 40, główna bohaterka, troszkę przy tuszy, utrzymuje rodzinę ciężko pracując jako agentka nieruchomości, a po powrocie do domu stara się jak może zaopiekować dziećmi oraz wspierać rodziców.
Harrison - mąż Jade, pisarz, który wydał chyba jedną książkę, obecnie od 10 lat pracuje nad kolejną, strasznie zgryźliwy typ, pasożytuje na Jade i co chwile wypomina jej, że za mało opiekuje się dziećmi.
Tracey - siostra Jade też 40 latka, nie ma dzieci i męża, ciągle zmienia pomysł na życie, w tym czasie utrzymuje ją jej ojciec. Od dziecka gloryfikowana, jej relacja z Jade polega na tym, że wykorzystuje siostrę i zrzuca na nią winę za własne decyzje, zwierza się jej ze swoich planów i oczekuje poklasku mimo, że nie ma do tego podstaw.
Audrey - matka, obecnie ma Parkinsona od 10 lat więc raczej nie wiemy jaka jest ale pojawia się we wspomnieniach Jade gdzie była okropną matką i wspierała tylko Tracey, a Jade traktowała jak gorszą, nudną córkę
Vic - 79 lat, typowy narcyz, terroryzował swoją żonę kiedy jeszcze dziewczynki były małe, to dzięki ich relacji Jade nauczyła się, że powinna być wspierającą żoną i dbać by dzieci mogły rozwijać się w spokojnej i kochającej się rodzinie. Facet jest wredny dla Jade, Tracey gloryfikuje i serio czytając książkę zastanawiałam się po jakie licho Jade w ogóle utrzymuje kontakt z rodziną i liczy, że uda jej się doprowadzić by ich relacja przeistoczyła się w coś normalnego.
Opiekunka Alice - ok 60 lat, wspaniała i ciepła postać, jedna z niewielu osób, która rozumie i wspiera Jade, broni ją przed wrednymi docinkami Vica, doskonale opiekuje się mamą Jade, a także jej dwójką małych dzieci kiedy Jade musi wyjść na chwilę do pracy.

To tylko zarys postaci, nie zdradzałam fabuły ale relacje rodzinne przedstawione w książce są doskonałym i mocno przekoloryzowanym przykładem funkcjonowania patologicznej rodziny, która z zewnątrz wydaje się być całkowicie normalna - wspierająca córka, ojciec opiekujący się chorą żoną, a także córką, która mimo swoich lat wciąż szuka swojej drogi.

Warto przeczytać, chętnie przeczytam ponownie, jestem przekonana, że wiele osób uzna, że Jade jest totalną idiotką, która daje się wykorzystywać przez całą rodzinę, a głupota i zaślepienie wszystkich bohaterów - zwłaszcza Vica jest nieznośna i tylko dzięki niej fabuła ma prawo rozwijać się w kierunku gdzie ostatecznie doprowadza do tragedii.

Książka jest naprawdę dobra, przesłuchałam ją w formie audio i byłam zaskoczona, zwłaszcza, że pozostałe książki autorki nie są jakoś specjalnie wysoko oceniane, a ta nie należy do tych których recenzje pojawiają się w co drugim filmiku na booktubie. Tego typu książki zwykle okazują się być nic nie wartym dnem ale zainteresował mnie od samego początku wątek patologicznej...