Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(pierwszy raz: 24 ll 2013, drugi: 18 lV 2020, trzeci:

(pierwszy raz: 24 ll 2013, drugi: 18 lV 2020, trzeci:

Pierwszy raz : 20 II 2013, drugi raz: 22 III 2020, trzeci raz:

Pierwszy raz : 20 II 2013, drugi raz: 22 III 2020, trzeci raz:

To nie jest recenzja, a tylko moje skromne przemyślenia. Otóż uważam, że w tej części Rowling najlepiej ukazała, na co ją stać. Mamy tu prawdziwe bogactwo... wszystkiego! Bogactwo charakterów - to przede wszystkim. Mamy kawalarzy Freda i George'a; złośliwego Snape'a, który jest naprawdę złożoną postacią; negującego wszystko, co dobre, Malfoya; naiwnego i przepełnionego miłością (ku ludziom i ku stworzeniom wszelakim) Hagrida; mądrego i dobrotliwego Dumbledore'a; stanowczą, ale wrażliwą McGonagall i uprzedzonych do magii Dursleyów. Haryy Potter i jego przyjaciele wydają mi się mniej dopracowani niż wyżej wymienione postaci. Jestem pełna podziwu dla Rowling, że potrafiła tak starannie i rzetelnie przedstawić różnorakie typy. Brawo!
Dalej mamy bogactwo wydarzeń, które ściśle łączy się z obfitością emocji czytelnika. Kiedy Fred i George pojawiają się na kartach powieści, śmiałam się. Nie zaśmiewałam, ale śmiałam, bo Rowling posługuje się raczej inteligentnym dowcipem. Złościłam się razem z bohaterami i płakałam, przez co miałam duże trudności z przeczytaniem ostatnich stu stron.
Książka poruszyła mnie bardzo, bardzo, ale wszystkim mówię, że jej nie lubię. A to dlatego, że lubiłam Syriusza. Jak dotąd najbardziej podobała mi się trzecia część cyklu, a ta jest zaraz po niej.
(1. 18.02.13, 2. 23.12.19,

To nie jest recenzja, a tylko moje skromne przemyślenia. Otóż uważam, że w tej części Rowling najlepiej ukazała, na co ją stać. Mamy tu prawdziwe bogactwo... wszystkiego! Bogactwo charakterów - to przede wszystkim. Mamy kawalarzy Freda i George'a; złośliwego Snape'a, który jest naprawdę złożoną postacią; negującego wszystko, co dobre, Malfoya; naiwnego i przepełnionego...

(pierwszy raz: 15 II 2013, drugi raz: 30 XI 2019,

(pierwszy raz: 15 II 2013, drugi raz: 30 XI 2019,

"Najbardziej magiczna książka ze wszystkich części cyklu, z którymi dotychczas się zapoznałam. Magiczna - po ludzku" - napisałam prawie 7 lat temu. Skończyłam liceum i studia, tysiąc razy zmieniałam światopogląd i zdanie o ludziach, ale ta jedna rzecz się nie zmieniła - znowu spłakałam się na zakończeniu.
(Pierwszy raz: 12 II 2013, drugi raz: 17 XI 2019,

"Najbardziej magiczna książka ze wszystkich części cyklu, z którymi dotychczas się zapoznałam. Magiczna - po ludzku" - napisałam prawie 7 lat temu. Skończyłam liceum i studia, tysiąc razy zmieniałam światopogląd i zdanie o ludziach, ale ta jedna rzecz się nie zmieniła - znowu spłakałam się na zakończeniu.
(Pierwszy raz: 12 II 2013, drugi raz: 17 XI 2019,

(pierwszy raz: 10 II 2013, drugi raz: 29 VII 2015, trzeci raz: 6 XI 2019, czwarty raz: )

(pierwszy raz: 10 II 2013, drugi raz: 29 VII 2015, trzeci raz: 6 XI 2019, czwarty raz: )

I jeszcze raz, i jeszcze, i jeszcze. Bo kocham.
(pierwszy raz: 8 II 2013, drugi raz: 28 VII 2015, trzeci raz: 2 XI 2019, czwarty raz: )

I jeszcze raz, i jeszcze, i jeszcze. Bo kocham.
(pierwszy raz: 8 II 2013, drugi raz: 28 VII 2015, trzeci raz: 2 XI 2019, czwarty raz: )

Nie byłam przekonana do tej książki. Nie byłam przygotowana na zetknięcie z Doskonałością. Jak często mamy wielki rzeczy tuż pod nosem...
Pierwszy raz: 1 XII 2013, drugi raz: 6 ll 2019

Nie byłam przekonana do tej książki. Nie byłam przygotowana na zetknięcie z Doskonałością. Jak często mamy wielki rzeczy tuż pod nosem...
Pierwszy raz: 1 XII 2013, drugi raz: 6 ll 2019

Nie wiem, czy spotkałam się z lepszym, piękniejszym i czystszym językiem u kogokolwiek. Brawo - tak napisałam 27 X 2013, jako maturzystka. I po tych 5 latach, kiedy w pamięci o tej książce została mi mglista końcówka i jeszcze bardziej mglista tematyka - jestem z siebie dumna. Że nie miałam jakiegoś świętego oburzenia na wulgaryzmy, na zupełnie inne od moich rozrywki młodych ludzi. Dziś, kiedy przeczytałam w ramach przygotowań do egzaminu z literatury, zachwyt jest mniejszy, horyzont większy, ciekawość autora bez zmian - ogromna.

Nie wiem, czy spotkałam się z lepszym, piękniejszym i czystszym językiem u kogokolwiek. Brawo - tak napisałam 27 X 2013, jako maturzystka. I po tych 5 latach, kiedy w pamięci o tej książce została mi mglista końcówka i jeszcze bardziej mglista tematyka - jestem z siebie dumna. Że nie miałam jakiegoś świętego oburzenia na wulgaryzmy, na zupełnie inne od moich rozrywki...