Książka dobra, chociaż niekoniecznie ulubiona. Wracam z sentymentem, a świat ukazany piękny i wciągający.

Książka dobra, chociaż niekoniecznie ulubiona. Wracam z sentymentem, a świat ukazany piękny i wciągający.

Bardzo sławna opowieść, o bardzo sławnym czarodzieju.
Podczas czytania, wzruszałam się i śmiałam, płakałam i złościłam się na bezdusznych Dursleyów.
Przyjemna lektura!
Do dziś w mojej głowie trzepocze pytanie:
Co zainspirowało J.K Rowling do napisania Harrego Pottera?
Wracając do tekstu, bohaterowie byli bardzo sympatyczni 😊.
No dobrze, idę pisać ocenę do drugiego tomu tej książki.
A Wy wypatrujcie mojej recenzji 👀.
To tyle na temat tej książki.
PRZYJEMNEGO CZYTANIA!!!

Bardzo sławna opowieść, o bardzo sławnym czarodzieju.
Podczas czytania, wzruszałam się i śmiałam, płakałam i złościłam się na bezdusznych Dursleyów.
Przyjemna lektura!
Do dziś w mojej głowie trzepocze pytanie:
Co zainspirowało J.K Rowling do napisania Harrego Pottera?
Wracając do tekstu, bohaterowie byli bardzo sympatyczni 😊.
No dobrze, idę pisać ocenę do drugiego tomu tej...

nie potrafię być obiektywna

nie potrafię być obiektywna

Gdy poznałam przygody młodego czarodzieja, nie było o nim aż tak głośno. Oficjalnie wydano wtedy tylko cztery części i nie wszystkie zostały od razu przetłumaczone. Nie było też głośno o żadnych filmach. Osobiście nie spotkałam się z żadnym czytelniczym szałem czy potteromaniactwem. Mnie wciągnęła ta seria książek gdzieś tak do szóstego tomu. Później musiałam czekać i zainteresowanie zaczęło powoli przygasać. Jednak początki wspominam miło. Autorka kreowała na moich oczach ogromny, wspaniały świat, do których mam pewną słabość.

Rowling posiłkowała się częściowo magicznymi elementami, które znamy z popkultury i dawnych wierzeń. Rzucające zaklęcia różdżki, latające miotły, gulgoczące kociołki, fantastyczne zwierzęta – to wszystko znamy i częściowo nawet kochamy. Początkująca wówczas autorka wkomponowała w ten schemat zgrabnie swoje własne pomysły, które można w każdej chwili rozwinąć i poszerzyć. Wykreowała także ciekawych bohaterów, wykreowała humorystyczne sytuacje, które jeszcze do dziś wywołują na moich ustach uśmiech. Uwielbiałam także samą szkołę. To wspaniały Hogwart ze swoimi zakamarkami, tajemnicami i wszechobecną magią dźwignął lwią część tej powieści. To w niej znajduje się tyle niezwykłych stworzeń, magicznych przedmiotów i postaci, z którymi się zżyłam. W pierwszej części Hogwart prezentuje się wspaniale. Wszystko kipi nowością, wesołością, ciepłem. To miejsce nie ma sobie równych.

Ale zignorujmy na chwilę sentymenty i tę gigantyczną popularność. Patrząc na pierwszą część swoim bardziej wprawionym w czytaniu okiem, muszę niestety przyznać, że nie jest dobrze napisana. Gdy byłam dzieckiem, odpowiadał mi ten prosty styl pisarski, pełen dialogów i kompaktowych opisów. Być może dzięki tej książce opanowałam naukę szybkiego czytania i podbiłam jakiś rekord. Jednak po latach czar nie tyle prysł, ile raczej zbladł.

Teraz dobrze widzę, że „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” jest typowym debiutem ze swoimi mankamentami. Liczne błędy, niedopracowane wątki i dziury fabularne pomieszały się z tłumaczeniem Polkowskiego. Często o tym wszystkim zapominamy, gdyż pojawiają się nowsze wersje, które je korygują i oglądamy filmy, które także naprostowują pewne nieścisłości.

Czy jestem tym nowym obrazem książki rozczarowana? Czy czuję, że zniszczyłam poprzez tę powtórkę jakiś obraz z dzieciństwa? Absolutnie nie! W ostatnim czasie spotykałam się z innymi opiniami na ten temat. Jednak czy akurat ta część nie uświadamia nas najlepiej, żeby nie żyć starymi wyobrażeniami? Po co trzymać się jakiegoś dawnego obrazu, jeśli można stworzyć sobie nowe spojrzenie na książkę? Owszem, w większości przypadków możemy być rzeczywiście rozczarowani, ale książki mają to do siebie, że potrafią nieźle zaskoczyć. Czytanie o Harrym Potterze nie jest tak jak kiedyś, co jednak nie znaczy, że ta książka jest kompletnie zła. Nadal miło się do niej wracało, choć osobiście preferuję inne części.

Gdy poznałam przygody młodego czarodzieja, nie było o nim aż tak głośno. Oficjalnie wydano wtedy tylko cztery części i nie wszystkie zostały od razu przetłumaczone. Nie było też głośno o żadnych filmach. Osobiście nie spotkałam się z żadnym czytelniczym szałem czy potteromaniactwem. Mnie wciągnęła ta seria książek gdzieś tak do szóstego tomu. Później musiałam czekać i...

Mam bardzo duży sentyment do książęk o Harrym Potterze. Chyba nawet na emeryturze będę czytać z gwiazdkami w oczach. Uwielbiam!

Mam bardzo duży sentyment do książęk o Harrym Potterze. Chyba nawet na emeryturze będę czytać z gwiazdkami w oczach. Uwielbiam!

Wciąż kocham, powracam do tej serii co jakiś czas i cały czas odkrywam coś nowego!

Wciąż kocham, powracam do tej serii co jakiś czas i cały czas odkrywam coś nowego!

Książka mojego dzieciństwa. Czytałam ją niezliczoną liczbę razy, a i tak z przyjemnością do niej wróciłam. Wykreowany przez Rowling świat ma w sobie coś, nomen omen, magicznego. Jest to świetna lektura dla dzieci, ale dla starszych też się nada. Ma oczywiście swoje uproszczenia, a bohaterowie są albo biali, albo czarni, ale sięgając po książkę dla dzieci trzeba się z tym w jakiś sposób liczyć. Polecać chyba nikomu nie muszę, myślę, że każdy "Harry'ego Pottera" czytał przynajmniej raz albo chociaż oglądał film.

Książka mojego dzieciństwa. Czytałam ją niezliczoną liczbę razy, a i tak z przyjemnością do niej wróciłam. Wykreowany przez Rowling świat ma w sobie coś, nomen omen, magicznego. Jest to świetna lektura dla dzieci, ale dla starszych też się nada. Ma oczywiście swoje uproszczenia, a bohaterowie są albo biali, albo czarni, ale sięgając po książkę dla dzieci trzeba się z tym w...

Pierwszą część sagi o przygodach Harry'ego Pottera spokojnie chyba już można zaliczyć do klasyków literatury młodzieżowej.
I to nie tylko ze względu na wciągającą, szybką akcję i przystępne opisy narratorskie, ale i na fantastycznie rozbudowany świat, w którym żyją obok siebie zarówno czarodzieje, jak i nieczarodzieje (mugole). Książka ta porusza również bardzo ważny społecznie temat walki z rasizmem, który występuje również w świecie czarodziejów. To bardzo mądra i jednocześnie wypełniona po brzegi humorem powieść przygodowa, którą czyta się po prostu znakomicie.

Pierwszą część sagi o przygodach Harry'ego Pottera spokojnie chyba już można zaliczyć do klasyków literatury młodzieżowej.
I to nie tylko ze względu na wciągającą, szybką akcję i przystępne opisy narratorskie, ale i na fantastycznie rozbudowany świat, w którym żyją obok siebie zarówno czarodzieje, jak i nieczarodzieje (mugole). Książka ta porusza również bardzo ważny...

Bardzo fajna książka ma ciekawą historię, uważam, że jedna z fajniejszych z całej serii

Bardzo fajna książka ma ciekawą historię, uważam, że jedna z fajniejszych z całej serii

Cudowne

Cudowne