Zaklinacz koni

Podobała mi się, ale wiele wątków mogłoby być dopracowane. Końcówka mnie nie powaliła, ale ogólnie czytało się bardzo przyjemnie :)

Podobała mi się, ale wiele wątków mogłoby być dopracowane. Końcówka mnie nie powaliła, ale ogólnie czytało się bardzo przyjemnie :)

Pokaż mimo to

Film zobaczyłam po raz pierwszy kilkanaście lat temu i byłam nim oczarowana, nawet łezkę uroniłam. Kupiłam wtedy książkę, która czekała na półce aż do teraz. Chyba po prostu czekała na właściwy moment. Z pewnym bagażem życiowych doświadczeń odbiera się tę historię inaczej. Nie jest to tylko romans. To historia o relacjach i decyzjach. Miłe czytadło :-).

Film zobaczyłam po raz pierwszy kilkanaście lat temu i byłam nim oczarowana, nawet łezkę uroniłam. Kupiłam wtedy książkę, która czekała na półce aż do teraz. Chyba po prostu czekała na właściwy moment. Z pewnym bagażem życiowych doświadczeń odbiera się tę historię inaczej. Nie jest to tylko romans. To historia o relacjach i decyzjach. Miłe czytadło :-).

Pokaż mimo to

„Zaklinacz koni” jest historią, która towarzyszyła mi od dzieciństwa. Najpierw film z 1998 o tym samym tytule z Robertem Redfordem i Scarlett Johansson na czele. Wiele lat później książka, kupiona w pośpiechu na dworcu kolejowym, która pokazała się w witrynie sklepowej niczym znak z niebios. Ryzykując spóźnieniem na pociąg kupiłam ją - książkę, która do tej pory majaczyła mi tylko jako film, który regularnie odświeżam (jako jeden z niewielu. No dobra: jedyny poza bajkami Disney'a). Od razu zabrałam się do czytania i oczywiście przepadłam.
Co do fabuły: do prawie samego końca film jest wierną adaptacją książki, jednak końcówka... cóż, nie dziwię się że wiele osób wystawia tej książce słabe oceny, ponieważ zakończenie jest szokujące i wręcz niewiarygodne, nierealistyczne – to może zniechęcać. Ja jednak jestem tak silnie związana emocjonalnie z tą historią (muzyka, fabuła, konie, postaci, wspomnienia z dzieciństwa gdy męczyłam ten film co tydzień), że zakończenie, którego się nie spodziewałam, nie zmieniło mojego postrzegania tej książki. Dla mnie jest niebanalna (chociaż romans, który pojawia się w połowie książki jest dość irytujący), oryginalna, magiczna i wyjątkowa. Ma niesamowity klimat (zarówno film jak i książka), przenosi mnie do Montany. Przez „Zaklinacza koni” moim marzeniem nie do zrealizowania jest zamieszkanie gdzieś w pięknym, zielonym Wayoming pośrodku gór z własnym ranchem pełnym koni i psów.
Książka opowiada o miłości łączącej Grace i jej konia – utalentowanego, pięknego i młodego kasztanka imieniem Pielgrzym, która została wystawiona na próbę po tragicznym wypadku z tirem na leśnej drodze podczas wyjazdu w teren. Przyjaciółka Grace i jej wierzchowiec giną zmasakrowani przez kłody spadające z naczepy, a życie Pielgrzyma wisi na włosku. Dziewczyna traci nogę. Zaczyna się długa droga o odzyskanie chęci do życia Grace i Pielgrzyma – pomóc im w tym próbuje pewien zaklinacz koni z drugiego końca Ameryki. Wielką rolę ma tutaj matka Grace, Annie: to ona walczy o życie Pielgrzyma i nie pozwala na jego uśpienie, które zaleca weterynarz ze względu na ogrom ran i cierpienia, z jakimi zmaga się w klinice kasztanek. Cierpi na tym także psychika zwierzęcia: staje się on bardzo nerwowy, nieufny i wręcz szalony. Nie pozwala nikomu do siebie podejść i ciągle jest na lekach uspokajających. Grace boi się go odwiedzić po wyjściu ze szpitala i godzi się na jego eutanazję. Matka jednak sprzeciwia się temu bo wie, że wraz z Pielgrzymem umarłaby część jej córki. Postanawia zawalczyć o życie konia, ale ta walka tak naprawdę toczy się o odzyskanie prawdziwej Grace sprzed wypadku – wesołej, ambitnej i walecznej, która teraz nie wychodzi z pokoju i ogląda z nostalgią stare nagrania z zawodów z udziałem Pielgrzyma. Annie kontaktuje się z zaklinaczem z Tomem Bookerem, co wcale nie jest łatwe, i błaga go o pomoc dla jej córki. Gdy ten się godzi, kobieta pakuje konia do przyczepy i Grace do auta, zabierając ich w wielodniową podróż do Montany. Trafiają na ranczo z prawdziwego zdarzenia, gdzie Tom próbuje przywrócić Pielgrzyma do pełnego zdrowia psychicznego.
Czy mu się uda? Czy Grace odzyska wiarę w siebie? Czy zdoła ponownie wsiąść na grzbiet swojego wierzchowca? Co wydarzy się pomiędzy Annie a Tomem? Serdecznie polecam Wam sięgnąć po tę pozycję, która wypełniona jest pięknymi cytatami, klimatami country, zwierzętami i ludźmi o wielkich sercach. Ah, jakbym chciała być tam z nimi.

„Gdyby tylko można sprawić, żeby teraz trwało wiecznie.”

Więcej na: https://www.instagram.com/polzywe_recenzje/

„Zaklinacz koni” jest historią, która towarzyszyła mi od dzieciństwa. Najpierw film z 1998 o tym samym tytule z Robertem Redfordem i Scarlett Johansson na czele. Wiele lat później książka, kupiona w pośpiechu na dworcu kolejowym, która pokazała się w witrynie sklepowej niczym znak z niebios. Ryzykując spóźnieniem na pociąg kupiłam ją - książkę, która do tej pory majaczyła...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Film lubię bardzo i chętnie do niego wracam. Redford fantastyczny! Natomiast książka bez szału. Przeczytałam zachęcona pozytywnym wrażeniem jakim wywołał u mnie film. Okazało się, że film to jedno a książka to drugie. Przeczytałam ale zdecydowanie wolę film.

Film lubię bardzo i chętnie do niego wracam. Redford fantastyczny! Natomiast książka bez szału. Przeczytałam zachęcona pozytywnym wrażeniem jakim wywołał u mnie film. Okazało się, że film to jedno a książka to drugie. Przeczytałam ale zdecydowanie wolę film.

Pokaż mimo to

Piękna, wzruszająca opowieść.
Jedna z tych nielicznych książek, której ekranizacja podobała mi się o wiele bardziej.

Piękna, wzruszająca opowieść.
Jedna z tych nielicznych książek, której ekranizacja podobała mi się o wiele bardziej.

Pokaż mimo to

Redford dobrze zrobił, nie eksponując w filmie wątku romansowego, bo w książce autor nieco przesadził

Redford dobrze zrobił, nie eksponując w filmie wątku romansowego, bo w książce autor nieco przesadził

Pokaż mimo to

Książka do bólu rozczarowująca. Niby ładnie napisana. Ale naiwna i pretensjonalna. O zakończeniu nie wspomnę.

Książka do bólu rozczarowująca. Niby ładnie napisana. Ale naiwna i pretensjonalna. O zakończeniu nie wspomnę.

Pokaż mimo to

Ciężko byłoby mi zgadywać skąd te pozytywne opinie. Chociaż sama fabuła jest pomysłowa oraz intryguje, tak im dalej w las, tym gorzej. Najpierw autor skoncentrował się na relacji matki-córka oraz rodzinnym dramacie, co bardzo przypadło mi do gustu. Była trauma, próba odnalezienia porozumienia z rodziną, szukanie pomocy. Wszystko było ciekawe gdzieś tak do połowy książki.

Później powyższe kwestie zostają zepchnięte na dalszy plan z uwagi na wątek miłosny. Na dobrą sprawę można go podsumować słowami: "Och, powinnam czuć wyrzuty sumienia, ale ich nie czuję i teraz czuję wyrzuty sumienia przez brak wyrzutów..." Tylko jest to rozpisane na kilka stron i wielokrotnie powielane. Nie udzieliły mi się emocje postaci, ani nawet nie potrafiłam poczuć do nich sympatii i może dlatego ciężko było mi przebrnąć przez kolejne strony książki.

Bez scen seksu mogłoby być lepiej, powiedziałabym wręcz, że są one zbędne. A lizanie czyichś owłosionych pach nie wzbudza dreszczyku podniecenia, ale obrzydzenia. Ale to kwestia gustu.

Ostatnie rozdziały to już szczyt wszystkiego. Ratowanie Pielgrzyma przez miłośnika koni wiązało się z łamaniem zwierzęciu psychiki przy nieudolnej próbie zamaskowania tego pustymi frazesami. A potem jeszcze ten biedny koń jest zmuszany do szaleńczego biegu przez dziewczynkę, do której nie czuł zaufania.

I jeszcze ta kwestia zdrady, która próbuje być miernie usprawiedliwiana. Była to zwykła zachcianka, bo - jak wielokrotnie było na początku książki mówione - zawsze musiało być tak, jak tego chciała Annie. Tak było i w tym przypadku.

Koniec został zdecydowanie przedramatyzowany.

Ciężko byłoby mi zgadywać skąd te pozytywne opinie. Chociaż sama fabuła jest pomysłowa oraz intryguje, tak im dalej w las, tym gorzej. Najpierw autor skoncentrował się na relacji matki-córka oraz rodzinnym dramacie, co bardzo przypadło mi do gustu. Była trauma, próba odnalezienia porozumienia z rodziną, szukanie pomocy. Wszystko było ciekawe gdzieś tak do połowy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Udany melodramat. Wątek romantyczny zgrabnie rozpisany i nie przejeżdżał. Najlepiej czytało się o życiu na ranczo i pracy z koniami. Pozwala wczuć się w klimat.

Udany melodramat. Wątek romantyczny zgrabnie rozpisany i nie przejeżdżał. Najlepiej czytało się o życiu na ranczo i pracy z koniami. Pozwala wczuć się w klimat.

Pokaż mimo to

Piękna książka, do przeczytania której zachęcił mnie równie piękny film. Od fabuły nie da się oderwać, a zakończenie jest dramatyczne i wyciska łzy. Bohaterowie budzą żywe emocje. Czytając, zapomina się o całym świecie, do którego aż nie chce się wracać.

Piękna książka, do przeczytania której zachęcił mnie równie piękny film. Od fabuły nie da się oderwać, a zakończenie jest dramatyczne i wyciska łzy. Bohaterowie budzą żywe emocje. Czytając, zapomina się o całym świecie, do którego aż nie chce się wracać.

Pokaż mimo to