Harry Potter i Czara Ognia

Harry Potter leżał u mnie na półce jakieś 20 lat.Zawsze powtarzałam sobie,że jak będę miała czas to go przeczytam,ale zawsze było tak dużo innych pozycji do przeczytania,że Harry odchodził w odstawkę.Dziś w tym trudnym czasie,gdzie biblioteki są zamknięte,a moje zasoby domowe pomału dobiegły końca wreszcie znalazłam czas...
Jest to moja pierwsza przeczytana książka o Harrym,bo pierwsze trzy części oglądałam w TV.Mimo ,że mam już duuużo więcej lat niż naście bardzo przypadła mi do gustu i jestem nią oczarowana.Człowiek zapomina na chwilę o codziennych troskach w tym trudnym czasie i zapada w świat magii i czarów,na moment staje się dzieckiem i wchodzi w ten zaczarowany świat.Ja miałam tę przyjemność być w Universalu i przemierzałam krainę Harrego w szerz i wzdłuż,było to moje jedne z niezapomnianych przeżyć,więc podczas czytania łatwiej mi było to wszystko sobie bardziej wyobrazić.

Harry Potter leżał u mnie na półce jakieś 20 lat.Zawsze powtarzałam sobie,że jak będę miała czas to go przeczytam,ale zawsze było tak dużo innych pozycji do przeczytania,że Harry odchodził w odstawkę.Dziś w tym trudnym czasie,gdzie biblioteki są zamknięte,a moje zasoby domowe pomału dobiegły końca wreszcie znalazłam czas...
Jest to moja pierwsza przeczytana książka o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

what would come would come and we have to meet it when it did

I could do with a few good laughs, we could all do with a few good laughs. I've got a feeling we're going to need it more than usual before long

what would come would come and we have to meet it when it did

I could do with a few good laughs, we could all do with a few good laughs. I've got a feeling we're going to need it more than usual before long

Pokaż mimo to

To była moja ulubiona książka

To była moja ulubiona książka

Pokaż mimo to

Cudowna książka, jak wszystkie z serii. Jeśli ktoś jeszcze nie czytał to po prostu musi to zrobić. Jest to moja druga ulubiona część z tej serii.

Cudowna książka, jak wszystkie z serii. Jeśli ktoś jeszcze nie czytał to po prostu musi to zrobić. Jest to moja druga ulubiona część z tej serii.

Pokaż mimo to

Turniej trójmagiczny itd aż sam chciałem brać w tym udział. Książka niesamowicie działa na wyobraźnię z resztą jak wszystkie z serii.

Turniej trójmagiczny itd aż sam chciałem brać w tym udział. Książka niesamowicie działa na wyobraźnię z resztą jak wszystkie z serii.

Pokaż mimo to

Czwarta część jest równie dobra jak poprzednie. Z każdym kolejnym tomem świat Harr'ego Pottera staje mi się bliższy i uwielbiam go coraz bardziej. Dzięki nim mogę po prostu zapomnieć o codzienności i przenieść się do zupełnie innego świata.

Czwarta część jest równie dobra jak poprzednie. Z każdym kolejnym tomem świat Harr'ego Pottera staje mi się bliższy i uwielbiam go coraz bardziej. Dzięki nim mogę po prostu zapomnieć o codzienności i przenieść się do zupełnie innego świata.

Pokaż mimo to

Dopiero przy tej części w końcu się nie zawiodłam! Losy Harrego i bohaterów są coraz bardziej pokręcone. Widać tu już jak wkraczają w bardziej dorosły etap życia na co z niecierpliwością czekałam. Tutaj mogę śmiało powiedzieć, że warto po nią sięgnąć.

Dopiero przy tej części w końcu się nie zawiodłam! Losy Harrego i bohaterów są coraz bardziej pokręcone. Widać tu już jak wkraczają w bardziej dorosły etap życia na co z niecierpliwością czekałam. Tutaj mogę śmiało powiedzieć, że warto po nią sięgnąć.

Pokaż mimo to

Powieść porusza naszą sferę fantazji, pozwala marzyć i wierzyć. Podziwiam autorkę za stworzenie tego niesamowitego świata i uświadomienie, że każdy ma w sobie iskierkę dobra :)

Powieść porusza naszą sferę fantazji, pozwala marzyć i wierzyć. Podziwiam autorkę za stworzenie tego niesamowitego świata i uświadomienie, że każdy ma w sobie iskierkę dobra :)

Pokaż mimo to

Część sagi, która rozpoczyna jakby nowy rozdział.

Część sagi, która rozpoczyna jakby nowy rozdział.

Pokaż mimo to

Jak Rowling ‘Czarą Ognia’ osiągnęła półmetek swojej serii, tak sam Potter wraz z przyjaciółmi dotarł do półmetka nauki w Hogwarcie. Czy oznacza to wreszcie upragniony spokój i możliwość niczym niezakłóconej nauki przez cała grupę czwartoroczniaków? Oczywiście nie, lecz tym razem przygoda zaplanowana została na skalę międzynarodową i, jakże by inaczej, nasz młody czarodziej znowu zostanie wbrew własnej woli wplątany w sam środek zabawy…

Odnoszę wrażenie, że czwartą częścią cyklu Rowling chciała osiągnąć dwie rzeczy. Pierwszą z nich (choć nie wiem czy w stu procentach zamierzoną) jest już właściwe, na szeroką skalę przedstawienie nam zaprojektowanego przez autorkę świata. Oczywiście we wcześniejszych częściach ta, nomen omen, czara była wypełniana kropelka po kropelce, ale pełen strumień popłynął właśnie tu i wiele z rozpoczętych we wcześniejszych częściach wątków właśnie tu znajduje swoje szerokie rozwinięcie (choćby sprawa skrzatów domowych, rodziny Nevilla czy Ministerstwa Magii). Drugą – i tu nie mam wątpliwości, że całkowicie celową – jest rozpoczęcie właściwego, bardzo długiego, wręcz maratońskiego finału całej serii. Wcześniejsze trzy części były do pewnego stopnia zamknięte i mogły być rozpatrywane jako osobne powieści – w ‘Czarze Ognia’ finał zakończony jest rasowym cliffhangerem i nie pozostawia wątpliwości, że to nie koniec; poniekąd można odnieść wrażenie, że przynajmniej wstępny plan na trzy kolejne części i finał całej serii skrystalizował się w głowie autorki gdzieś w trakcie prac nad częścią czwartą.

Warto również zwrócić uwagę na objętość książki. Mamy tu niewiele poniżej ośmiuset stron (czyli mniej więcej tyle, co dwie wcześniejsze części!) i obawiałem się, że Rowling zabraknie sensownych pomysłów, jak wypełnić tyle stron. Niesłusznie – akcja warto płynie, nie zdarzają się przestoje, a nawet tam, gdzie wydawałoby się, że chwila oddechu i zwolnienia akcji jest niezbędna, autorka przedstawia nam kolejne elementy świata. Co prawda czasami wydaje się, że jest to odrobinę wymuszone i nieco przypadkowe – skakać tak z kwiatka na kwiatek bez logicznego ciągu, ale w odbiorze nie przeszkadza. Ponadto choć świat magii staje się coraz bogatszy, to jednocześnie zadziwiająco mały – gdziekolwiek by się nie obrócić, tam nadal spotyka się te same osoby… Ciężko to nazwać wadą, ale przez to całość traci nieco na wiarygodności – w końcu, niezależnie od tego, do jak ważnej szkoły uczęszczasz, to czy na każdym kroku spotykasz ministra i kliku najważniejszych, podległych mu urzędników…?

Całość sprawia jednak naprawdę imponujące wrażenie. Zarówno objętością, jak i jakością. Sama konstrukcja, choć banalna i oparta na filarze w postaci trzech pośrednich punktów kulminacyjnych, sprawdza się, a finał nie rozczarowuje. Intryga została zaprojektowana w sposób perfekcyjny i jest niemożliwa do samodzielnego rozwiązania przed finałem (choć to głównie dlatego, że niezbędne informacje umożliwiające ewentualne skojarzenie faktów dostajemy dosłownie na sam koniec) – i tylko ta spowiedź złoczyńców (właściwie nawet dwie), której w takiej formie teoretycznie nigdy nie powinno się stosować… Choć mnie nie przeszkadza. I raz jeszcze – świetne tłumaczenie nieodżałowanego Polkowskiego, choć akurat tym razem mniej mi pasowało od wcześniejszych. Ot, wyłapałem przynajmniej jedną niekonsekwencję względem części wcześniejszych (choć już nie pamiętam, co to dokładnie było), ponadto parę nowych ‘słowotworów’ niespecjalnie przypadło mi do gustu. Leprokonusy? Chwalę pomysłowość, ale… Nie kupuję tego.

Jak Rowling ‘Czarą Ognia’ osiągnęła półmetek swojej serii, tak sam Potter wraz z przyjaciółmi dotarł do półmetka nauki w Hogwarcie. Czy oznacza to wreszcie upragniony spokój i możliwość niczym niezakłóconej nauki przez cała grupę czwartoroczniaków? Oczywiście nie, lecz tym razem przygoda zaplanowana została na skalę międzynarodową i, jakże by inaczej, nasz młody czarodziej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to